Kategorya
45 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Maayong Asawa
Higala, ang kaminyuon usa gyud sa pinaka-dakong adventure sa kinabuhi. Para malampusan nato ni ug malipay gyud ta, importante nga si God ang atong sentro. Kinahanglan gyud nga magbantay ta sa atong pamuyo isip asawa, nga magmatinud-anon, moral, ug may pagsabot. Kinahanglan limpyo ang atong hunu-huna ug buhat, ug dunay kaalam ug prinsipyo sa kinabuhi.
Ang Biblia nagtudlo man sa atoa sa Efeso 5:22 nga ang mga asawa kinahanglan motahod sa ilang mga bana. Importante gyud nga atong sundon ang pulong sa Ginoo ug mangayo sa Iyang tabang para mahimo tang tinuod nga kauban sa kinabuhi, nga nagpakita sa kinaiya ni Kristo ug nagpalig-on sa atong kaminyuon diha Kaniya.
Kon buhaton nato ni, mas malampusan nato ang mga pagsulay ug malipay nato ang atong bana ug ang Ginoo. Ug sigurado, mobu-bu kini og mga grasya para sa atong pamilya.
Ang maayo nga asawa purongpurong sa iyang bana, apan ang nagdala ug kaulawan sama sa pagkadunot sa iyang mga bukog.
Ang mga babaye usab kinahanglang magmaligdong, dili tigpanaot ug dungog sa uban kondili mapinugnganon sa kaugalingon ug kasaligan sa tanang mga butang.
Kamong mga asawa, kinahanglang magpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong kaugalingong mga bana sama ngadto sa Ginoo. Kay ang bana mao ang ulo sa asawa, sama usab nga si Cristo ulo sa iglesia, siya mao ang manluluwas sa lawas.
Apan kanila nga mga minyo ako nagpahimangno, dili ako, kondili ang Ginoo, nga ang asawa dili gayod mobulag sa iyang bana
Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa, Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini. Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.” Kinsa may makahimo ug kadaot kaninyo kon magmainiton kamo sa pagbuhat sa maayo? Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo. Kay labi pang maayo ang pag-antos tungod sa pagbuhat ug matarong, kon kini pagbuot man sa Dios, kay sa pag-antos tungod sa pagbuhat ug daotan. Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu. Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi.
mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Kamong mga asawa, kinahanglang magpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong kaugalingong mga bana sama ngadto sa Ginoo.
Ang balay ug mga bahandi gipanunod gikan sa mga amahan, apan ang usa ka maalamon nga asawa naggikan sa Ginoo.
Siya nga makakaplag ug asawa nakakaplag sa maayong butang, ug makaangkon ug kahimuot gikan sa Ginoo.
Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa,
Kinsay makakaplag sa usa ka maayong asawa? Siya bililhon kaayo kay sa mga alahas. Ang kasingkasing sa iyang bana nagsalig kaniya, ug siya dili makulangan ug bahandi. Siya nagbuhat kaniya ug maayo ug dili daotan, sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi. Siya nangita ug balhibo sa karnero ug lino, ug nagbuhat pinaagi sa makugihon nga mga kamot. Siya sama sa mga barko sa tigpatigayon, siya nagdala sa iyang pagkaon gikan sa layo. Siya mobangon samtang ngitngit pa, ug naghatag ug pagkaon sa iyang panimalay ug mga buhat alang sa iyang mga sulugoong dalaga. Siya naghunahuna ug usa ka uma ug nagpalit niini; pinaagi sa bunga sa iyang mga kamot, siya nagtanom ug usa ka parasan. Gibaksan niya ug kalig-on ang iyang mga hawak, ug gipalig-on ang iyang mga bukton. Siya nahibalo nga ang iyang gibuhat mabungahon. Ang iyang lampara dili mapalong panahon sa kagabhion. Gibutang niya ang iyang mga kamot sa liksanan, ug ang iyang mga kamot nagpugong sa kalinyasan. Unsa, anak ko? Unsa, anak sa akong taguangkan? Unsa, anak sa akong mga panaad? Gibukhad niya ang iyang kamot ngadto sa mga kabos, ug gitunol ang iyang mga kamot ngadto sa mga nanginahanglan. Siya dili mahadlok sa katugnaw alang sa iyang panimalay, kay ang tanan sa iyang panimalay gibistihan ug pula. Siya nagbuhat ug mga hapin sa higdaanan alang sa iyang kaugalingon; ang iyang bisti pino nga lino ug mahalong panapton nga tapol. Ang iyang bana inila diha sa mga ganghaan, sa diha nga siya molingkod uban sa mga kadagkoan sa yuta. Siya nagbuhat ug mga bisti nga lino ug nagbaligya niini; siya naghatod ug mga bakos ngadto sa tigpatigayon. Kusog ug kaligdong maoy iyang bisti, ug siya mokatawa sa panahon nga umaabot. Siya nagbuka sa iyang baba uban ang kaalam, ug ang pagtudlo sa pagkamaayo anaa sa iyang dila. Siya nagtan-aw pag-ayo sa mga pamaagi sa iyang panimalay, ug dili mokaon sa pan sa pagkatapolan. Ang iyang mga anak mobarog, ug magtawag kaniya nga bulahan; ang iyang bana usab ug siya magdayeg kaniya, “Daghang mga babaye nga nagbuhat sa labing maayo, apan ikaw milabaw kanilang tanan.” Ayaw ihatag ang imong kusog ngadto sa mga babaye, ang imong mga pamaagi ngadto sa mga naglaglag sa mga hari. Ang katahom malimbongon ug ang kaanyag kakawangan lamang, apan ang usa ka babaye nga may kahadlok sa Ginoo angayng dayegon. Hatagi siya sa bunga sa iyang mga kamot, ug ipadayeg siya sa iyang mga buhat diha sa mga ganghaan.
Mapanalanginan unta ang imong tuboran, ug malipay diha sa asawa sa imong pagkabatan-on,
Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa.
Apan buot nako nga inyong sabton nga ang ulo sa matag lalaki mao si Cristo ug ang ulo sa babaye mao ang iyang bana ug ang ulo ni Cristo mao ang Dios.
Maayo pa nga magpuyo sa usa ka dapit nga mingaw, kay sa pagpakig-uban sa usa ka palaaway ug masuk-anon nga babaye.
Kamong mga asawa, kinahanglang magpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong kaugalingong mga bana sama ngadto sa Ginoo. Kay ang bana mao ang ulo sa asawa, sama usab nga si Cristo ulo sa iglesia, siya mao ang manluluwas sa lawas. Sama nga ang iglesia masinugtanong nagpasakop kang Cristo, sa ingon usab niana ang mga asawa kinahanglang magpasakop nga masinugtanon sa ilang mga bana sa tanang paagi.
Ug miingon ang Ginoong Dios, “Dili maayo nga ang tawo mag-inusara; buhatan nako siya ug kaabag nga angay kaniya.”
Ang babaye kinahanglang magkat-on diha sa kahilom uban sa tanang pagkamasinugtanon. Dili ako motugot nga ang babaye magtudlo o magbuot sa mga lalaki, kinahanglang magpakahilom siya.
Tungod niini, ang babayeng minyo nabugkos sa Balaod ngadto sa iyang bana samtang buhi pa kini. Apan kon mamatay ang iyang bana, siya nakalingkawas na gikan sa Balaod mahitungod sa bana. Karon, kon maoy akong gibuhat ang butang nga wala nako tinguhaa, dili na ako mao ang nagbuhat niini kondili ang sala nga nagpuyo sa sulod nako. Busa nasuta nako kini ingon nga usa ka balaod, nga sa dihang buot na nakong buhaton ang matarong, ang daotan magpaduol kanako. Kay sa kinasuloran sa akong pagkatawo gikalipay nako ang balaod sa Dios, apan dinhi sa mga bahin sa akong lawas nakita nako ang laing balaod nga nakig-away batok sa balaod sa akong salabotan ug naghimo kanako nga binihag ngadto sa balaod sa sala nga nagpuyo sulod sa mga bahin sa akong lawas. Alaot ako nga tawo! Kinsay moluwas kanako gikan niining lawas nga iya sa kamatayon? Salamat sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo! Busa pinaagi sa akong salabotan ako gayod nag-alagad sa balaod sa Dios apan diha sa akong lawas ako nag-alagad sa balaod sa sala. Sumala niini, siya isipon nga mananapaw kon makigpuyo siya ug laing lalaki samtang buhi pa ang iyang bana. Apan kon mamatay ang iyang bana, makalingkawas na siya sa maong balaod ug kon mamana siya ug lain dili siya usa ka mananapaw.
Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo.
Wala ba ang bugtong nga Dios maghimo ug magsangkap kanato sa espiritu sa kinabuhi? Ug unsa ang iyang gitinguha? Diosnon nga kaliwat. Busa pagbantay kamo sa inyong kaugalingon, ug ayaw itugot nga adunay usa nga magmaluibon sa asawa sa inyong pagkabatan-on.
Ug ang tawo miingon, “Ania ra gayod ang bukog sa akong mga bukog, ug unod sa akong unod, siya nganlan nga Babaye, kay gikuha siya gikan sa Lalaki.” Tungod niini, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug sa iyang inahan, ug motipon siya sa iyang asawa, ug sila mahimong usa ka unod.
Kay ang usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog usa ka lalom nga gahong; ang usa ka babaye nga asawa sa laing tawo usa ka sigpit nga atabay.
ang mga babaye kinahanglang maghilom diha sa mga iglesia kay wala itugot kanila ang pagsulti, hinuon kinahanglang magpaubos sila sumala sa giingon sa balaod. Apan kon aduna silay buot nga mahibaloan, adto lamang sila sa ilang balay mangutana sa ilang mga bana. Kay makauulaw alang sa usa ka babaye ang pagsulti diha sa iglesia.
Busa sa diha nga ang sugo nga gihimo sa hari gisangyaw na sa tibuok niyang gingharian, sa kalapad niini, ang tanang mga babaye maghatag ug dungog sa ilang mga bana, halangdon ug ubos.”
Maayo pang magpuyo diha sa suok sa atop sa balay, kay sa makig-uban sa usa ka babaye nga palaaway diha sa usa ka balay.
Ang usa ka anak nga buangbuang maoy kadaot alang sa iyang amahan, ug ang mga pakiglalis sa usa ka asawa sama sa kanunayng tinulo sa ulan.
Ang asawa nabugkos ngadto sa iyang bana samtang kini magpabilin nga buhi. Apan kon ang bana mamatay, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, diha lamang sa Ginoo. Kay ang asawa dili mao ang magbuot sa kaugalingon niyang lawas kondili ang iyang bana, sama nga ang bana dili magbuot sa kaugalingon niyang lawas kondili ang iyang asawa. Apan labaw pa siyang malipayon kon magpabilin siya sa iyang kahimtang sumala sa akong hunahuna, ug ako nagtuo nga ako usab nakabaton sa Espiritu sa Dios.
Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana.
Ngadto sa babaye miingon siya, “Padaghanon nako pag-ayo ang kasakit sa imong pagpanamkon ug sa kasakit ikaw magpahimugso ug mga anak, apan mangandoy gihapon ikaw sa imong bana ug siya magbuot kanimo.”
aron sila makatudlo sa mga batan-ong babaye paghigugma sa ilang mga bana ug mga anak, mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Ang kaalam sa mga babaye maglig-on sa iyang balay, apan ang binuang sa iyang kamot magbungkag niini.
Ang bana kinahanglan nga magtuman sa iyang katungdanan ngadto sa iyang asawa ug ang asawa usab ngadto sa iyang bana. ug kadtong mga naghilak ingon nga wala maghilak kadtong mga naglipay ingon nga wala maglipay, ug kadtong mga namalit ingon nga walay mga kabtangan, ug kadtong mga nagpahimulos sa kalibotan, ingon nga wala magpahimulos niini. Kay ang dagway niining kalibotana lumalabay lamang. Buot unta nako nga kamo mahigawas sa mga kabalaka. Ang lalaki nga dili minyo may kabalaka alang sa mga butang sa Ginoo, kon unsaon niya sa pagpahimuot sa Ginoo; apan ang lalaking minyo adunay kabalaka sa mga butang sa kalibotan, kon unsaon niya sa pagpahimuot sa iyang asawa, busa nabahin gayod. Ug ang babayeng dili minyo ug ang ulay adunay kabalaka alang sa mga butang sa Ginoo, aron siya mabalaan diha sa lawas ug sa espiritu; apan ang babayeng minyo adunay kabalaka mahitungod sa mga butang sa kalibotan, kon unsaon niya pagpahimuot sa iyang bana. Ako nagsulti niini alang sa inyong kaayohan, dili sa pagpugong kaninyo, kondili alang sa mga butang nga angay ug aron mahingpit gayod ang inyong pag-alagad sa Ginoo. Apan kon adunay tawo nga nagtuo nga dili na angay ang iyang lihok ngadto sa iyang hinigugma nga ulay, kon kusog gayod ang iyang pagbati ug kon gikinahanglan man gayod kini, tugoti ang maong tawo sa pagbuhat sa buot niya; paminyoa sila, kini dili sala. Hinuon ang tawo nga mibarog nga lig-on diha sa iyang kasingkasing, dili tungod kay siya gipugos kondili tungod kay aduna siyay katungod sa iyang kaugalingong kabubut-on ug nakahukom na sulod sa iyang kasingkasing nga dili minyoan ang iyang pangasaw-onon, kanang tawhana nagbuhat sa maayo. Busa ang mangasawa sa iyang hinigugma nga ulay nagbuhat sa maayo apan ang dili mangasawa nagbuhat sa labaw pa ka maayo. Ang asawa nabugkos ngadto sa iyang bana samtang kini magpabilin nga buhi. Apan kon ang bana mamatay, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, diha lamang sa Ginoo. Kay ang asawa dili mao ang magbuot sa kaugalingon niyang lawas kondili ang iyang bana, sama nga ang bana dili magbuot sa kaugalingon niyang lawas kondili ang iyang asawa. Apan labaw pa siyang malipayon kon magpabilin siya sa iyang kahimtang sumala sa akong hunahuna, ug ako nagtuo nga ako usab nakabaton sa Espiritu sa Dios. Ayaw hikawi ang usa ug usa gawas kon magsabot kamo alang sa usa ka panahon, aron sa paggahin ug panahon sa pag-ampo, ug pagduol na usab kamo aron dili kamo matintal ni Satanas tungod sa kakulang ninyo ug pagpugong sa kaugalingon.
Busa buot nako nga mamana ang mga batan-ong biyuda, manganak sila, magdumala sa ilang mga panimalay ug dili maghatag sa kaaway ug higayon sa pagsulti ug mga pagdaot kanato.
Himoa nga ang inyong pagpaanyag dili pinaagi sa dayag nga pagpanindot sa buhok, sa pagsul-ob ug bulawan ug mga mahalon kaayong bisti, kondili diha hinuon sa pagkatawo nga natago sulod sa kasingkasing pinaagi nianang dili madunot nga mao ang kaaghop ug malinawon nga espiritu nga bililhon kaayo sa atubangan sa Dios.
Mao usab ang hamtong nga mga babaye, kinahanglan nga diosnon sa ilang paggawi, dili tigpangdaot ug dili mga ulipon sa bino, mga magtutudlo sa maayo,
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahod sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan, kay ang Dios mosilot gayod sa mga makihilawason ug sa mga mananapaw.
Siya nagbuka sa iyang baba uban ang kaalam, ug ang pagtudlo sa pagkamaayo anaa sa iyang dila.