Kategorya
55 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Pagpasidungog sa Ginikanan
Higala, kabalo ba ka nga ang pagpasidungog sa atong mga ginikanan kabubut-on gyud sa Ginoo? Usahay, maglibog ta unsa gyud ni nga buot ipasabot. Apan ang Ginoo, pinaagi sa Biblia, nagtudlo nato nga kinahanglan gyud natong tahuron ug ampingan ang atong mga ginikanan, bisan unsa pa ilang edad o kon unsa man ilang pagtratar nato.
Ang pagpasidungog nila usa ka buhat sa gugma nga magdala og daghang panalangin sa atong kinabuhi. Dili ni depende sa ilang gibuhat nato, kondili sa atong kasingkasing nga andam mosunod sa sugo sa Ginoo. Dili nato sukdon kon angay ba silang pasidunggan base sa ilang batasan, kondili kinahanglan natong buhaton kada adlaw aron magdugay ang atong kinabuhi dinhi sa kalibutan ug aron ang grasya ug pabor sa Ginoo modagayday kanato.
Gisugo kita sa Ginoo nga pasidunggan ang atong mga ginikanan. Unsaon man nato ni pagbuhat? Pinaagi sa pagtuman sa ilang mga gitudlo, pagpamati sa ilang mga tambag, paghatag og pagtagad, ug pagrespeto sa ilang awtoridad. Klaro kaayo ang giingon sa Biblia kon unsaon nato pagtratar ang atong mga ginikanan. Ayaw nato kalimti kini nga sugo, ha?
“ ‘Tahora ninyo ang inyong amahan ug ang inyong inahan sumala sa gisugo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios aron motaas ang inyong mga adlaw ug aron mamaayo kini kaninyo didto sa yuta nga ihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
Mga anak, pagmasinugtanon kamo sa inyong mga ginikanan sa tanang mga butang, kay kini makapahimuot sa Ginoo.
Nahibalo ikaw sa kasugoan: ‘Ayaw panapaw, Ayaw pangawat, Ayaw pagsaksi ug bakak, Ayaw panikas, Tahora ang imong amahan ug inahan.’ ”
Pamati sa imong amahan nga nagpakatawo kanimo, ug ayaw tamaya ang imong inahan sa dihang tigulang na siya.
Ang usa ka maalamon nga anak mamati sa pahimangno sa iyang amahan, apan ang mayubiton dili mamati sa pagbadlong.
Anak ko, pamatia ang pahimangno sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan;
“Tahora ang imong amahan ug ang imong inahan aron mataas ang imong mga adlaw sa yuta nga gihatag kanimo sa Ginoo nga imong Dios.
“Tindog sa atubangan sa ubanon ug ulo, ug tahora ang nawong sa tawo nga tigulang, ug kahadloki ang imong Dios. Ako mao ang Ginoo.
Kay ang Dios nag-ingon, ‘Pasidunggi ang imong amahan ug inahan,’ ug ‘Ang magsulti ug daotan batok sa iyang amahan o inahan, kinahanglang patyon.’
Kay ang tanan nga nagsulti ug pasipala sa iyang amahan o sa iyang inahan, patyon gayod. Kay gipasipad-an man niya ang iyang amahan o ang iyang inahan, siya ra ang sad-an sa iyang kamatayon.
Siya nga nagbuhat ug kabangis ngadto sa iyang amahan ug naglutos sa iyang inahan usa ka anak nga nagpakaulaw ug nagdala ug pagkatalamayon.
Kamong tanan kinahanglang magtahod sa iyang inahan ug sa iyang amahan ug tumana ang akong mga adlaw nga igpapahulay. Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
Anak ko, ayaw tamaya ang pagpanton sa Ginoo o maluya ikaw sa iyang pagbadlong, kay ang Ginoo magbadlong kaniya nga iyang gihigugma, ingon sa usa ka amahan ngadto sa anak nga iyang gikahimut-an.
Pasidunggi ang imong amahan ug inahan, ug Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”
Kamong mga anak, kinahanglang tumanon ninyo ang inyong mga ginikanan diha sa Ginoo, kay kini maoy matarong. Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa. Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit. Tungod niini, dad-a ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makasukol kamo inig-abot na sa daotan nga adlaw, ug sa mahimo na ninyo ang tanan, kamo magbarog gihapon. Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong, ug sinul-oban ang inyong mga tiil sa kaandam sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa pakigdait. Ug uban niining tanan, dad-a ninyo ang taming nga mao ang pagtuo nga pinaagi niini makapalong kamo sa tanang mga nagdilaab nga udyong sa daotan. Ug dad-a ninyo ang helmet nga mao ang kaluwasan, ug ang espada sa Espiritu nga mao ang pulong sa Dios. Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan ug alang kanako usab aron unta ihatag ngari kanako ang mga igsusulti aron mosulti ako uban sa kaisog, aron ipahibalo ang misteryo sa Maayong Balita. “Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad, Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti. Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan. Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing. Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo. Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon. “aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.”
Anak ko, pamatia ang pahimangno sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan; kay kini usa ka purongpurong nga bulak alang sa imong ulo ug mga kuwentas alang sa imong liog.
Anak ko, tumana ang sugo sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan.
Ug kon ang biyuda adunay mga anak o mga apo, patun-a una sila sa ilang diosnong katungdanan ngadto sa ilang kaugalingong panimalay ug sa paghatag ug balos ngadto sa ilang mga ginikanan kay kini kahimut-an sa atubangan sa Dios.
Anak ko, tumana ang sugo sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan. Ibugkos kini kanunay sa imong kasingkasing; ihigot kini sa imong liog. Sa diha nga ikaw maglakaw, kini magtultol kanimo; sa diha nga ikaw matulog, kini magbantay kanimo; ug sa diha nga ikaw magmata, kini makigsulti kanimo.
Kon ang usa ka tawo magtunglo sa iyang amahan o sa iyang inahan, ang iyang suga palongon diha sa hingpit nga kangitngit.
Ang mga panultihon ni Solomon. Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa usa ka amahan, apan ang usa ka anak nga buangbuang kaguol sa iyang inahan.
“Si bisan kinsa nga magtunglo sa iyang amahan o sa iyang inahan, kinahanglan nga patyon.
Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa iyang amahan, apan ang usa ka tawong buangbuang nagtamay sa iyang inahan.
Ang mga apo maoy purongpurong sa mga tigulang, ug ang himaya sa mga anak mao ang ilang mga amahan.
Tan-awa, ang mga anak mao ang panulundon gikan sa Ginoo, ang bunga sa taguangkan mao ang ganti. Sama sa mga udyong nga anaa sa kamot sa sundalo, mao usab ang mga anak sa pagkabatan-on. Malipayon ang tawo nga ang iyang sudlanan ug udyong puno niini! Dili sila mabutang sa kaulawan, sa dihang makigsulti siya sa iyang mga kaaway diha sa ganghaan.
Ang mata nga nagyubit sa usa ka amahan ug nagtamay sa pagtuman sa usa ka inahan dagiton sa mga uwak sa walog ug kan-on sa mga agila.
Kay ang Dios nag-ingon, ‘Pasidunggi ang imong amahan ug inahan,’ ug ‘Ang magsulti ug daotan batok sa iyang amahan o inahan, kinahanglang patyon.’ Apan nag-ingon kamo, ‘Kon may usa nga moingon ngadto sa iyang amahan o inahan, “Ang akoa untang itabang kaninyo gikahatag ngadto sa Dios,” siya dili na kinahanglang magpasidungog pa sa iyang amahan o sa iyang inahan.’ Busa tungod lamang sa inyong napanunod nga kalagdaan, wala ninyo hatagi ug gibug-aton ang pulong sa Dios.
Ang usa ka buangbuang magtamay sa pahimangno sa iyang amahan, apan siya nga nagtagad sa pagbadlong maalamon.
Unya siya milugsong uban kanila ug miadto sa Nazaret, ug siya nagmasinugtanon kanila. Ug kining tanan gitipigan sa iyang inahan sulod sa iyang kasingkasing.
Ang bunal ug ang pagbadlong naghatag ug kaalam, apan ang usa ka bata nga gipasagdan naghatag ug kaulawan sa iyang inahan.
Kay si Moises nag-ingon, ‘Tahora ang imong amahan ug ang imong inahan’, ug, ‘Ang magsulti ug daotan batok sa iyang amahan o inahan, kinahanglan gayong patyon.’
Kay siya naghimo ug usa ka pagpamatuod kang Jacob, ug nagpahimutang ug usa ka Balaod diha sa Israel, nga gisugo niya sa among mga katigulangan nga itudlo ngadto sa ilang mga anak, Nagbuhat siya ug dalan alang sa iyang kasuko; wala niya sayloi ang ilang mga kalag gikan sa kamatayon, hinuon iyang gitugyan ang ilang mga kinabuhi sa katalagman, Gipamatay niya ang tanang mga panganay didto sa Ehipto, ang mga unang bunga sa ilang kusog didto sa mga tolda ni Ham. Unya iyang gipagula ang iyang katawhan sama sa mga karnero, ug gitultolan niya sila didto sa kamingawan sama sa usa ka panon. Ug gidala niya sila nga layo sa kakuyaw, nga tungod niana sila wala mangahadlok, apan ang dagat milumos sa ilang mga kaaway. Ug gidala niya sila ngadto sa iyang balaang yuta, ngadto sa bukid nga gikuha pinaagi sa iyang tuong kamot. Gipapahawa usab niya ang mga nasod gikan sa ilang atubangan; gibahinbahin niya sila alang sa usa ka panulundon, ug gipapuyo sa ilang mga tolda ang mga banay sa Israel. Bisan pa niini, sila misukol ug misulay sa Labing Halangdon nga Dios, ug wala sila magbantay sa iyang mga pagpamatuod, kondili mibiya sila ug nagmabudhion sama sa ilang mga katigulangan; mitipas sila sama sa usa ka malimbongon nga pana. Kay gihagit nila siya sa pagkasuko pinaagi sa ilang mga habog nga dapit; gipapangabubho nila siya pinaagi sa ilang mga larawan nga kinulit. Sa diha nga nakadungog ang Dios, siya nasuko, ug gisalikway niya sa hilabihan ang Israel. aron ang mosunod nga kaliwatan mahibalo niini, bisan ang mga anak nga wala pa mahimugso, ug mobarog ug magsugilon niini sa ilang mga anak, Gibiyaan niya ang iyang puluy-anan sa Silo, ang tolda diin siya nagpuyo uban sa mga tawo, ug gitugyan ang iyang gahom ngadto sa pagkabihag, ang iyang himaya ngadto sa kamot sa kaaway. Gitugyan usab niya ang iyang katawhan ngadto sa espada, ug mibubo sa iyang kasuko batok sa iyang panulundon. Ang kalayo milamoy sa ilang mga batan-on nga lalaki, ug ang ilang mga ulay wala nay mga alawiton sa kaminyoon. Ang ilang mga pari nangapukan pinaagi sa espada, ug ang ilang mga biyuda wala magbangutan. Unya nahigmata ang Ginoo ingon nga daw gikan sa pagkatulog, sama sa usa ka kusgan nga tawo nga nagsinggit tungod sa bino. Ug iyang gibuntog ang iyang mga kaaway; gibutang niya sila sa usa ka kaulawan nga walay kataposan. Iyang gisalikway ang tolda ni Jose, ug wala pilia ang banay ni Efraim; apan gipili niya ang banay ni Juda, ang bukid sa Zion nga iyang gihigugma. Gitukod niya ang iyang balaang puluy-anan sama sa mga kahitas-an, sama sa yuta nga iyang gipahimutang hangtod sa kahangtoran. aron nga ibutang nila ang ilang paglaom diha sa Dios, ug dili malimot sa mga buhat sa Dios, kondili magtuman sa iyang mga sugo;
Tahora ninyo ang tanang tawo. Higugmaa ninyo ang kaigsoonan. Kahadloki ninyo ang Dios. Tahora ninyo ang hari.
Ug kon adunay tawo nga wala magsangkap alang sa iyang mga kadugo, ilabi na sa iyang panimalay, siya naglimod sa iyang pagtuo ug labaw pa siyang daotan kay sa dili magtutuo.
Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya.
Dugang pa, aduna kitay yutan-ong mga amahan nga maoy magpanton kanato ug kita nagtahod kanila. Dili ba labaw pa hinuon nga magpailalom kita sa Amahan sa mga espiritu ug mabuhi kita?
Pamati, O mga anak, sa pahimangno sa usa ka amahan, ug pamati, aron makahibalo kamo ug mga maayong hunahuna; Pamati, anak ko, ug dawata ang akong mga pulong, aron modaghan ang katuigan sa imong kinabuhi. Gitudloan ko ikaw sa dalan sa kaalam; gitultolan ko ikaw diha sa mga agianan sa pagkamatarong. Sa dihang maglakaw ikaw, ang imong mga lakang dili mapugngan; ug kon ikaw magdagan, dili ikaw mapandol. Hupti gayod ang pahimangno, ayaw siya buhii; bantayi siya kay siya mao ang imong kinabuhi. Ayaw pagsulod sa agianan sa daotan, ug ayaw paglakaw sa dalan sa mga tawong daotan. Likayi kini; ayaw pagsubay niini; tipas gikan niini ug padayon. Kay sila dili makatulog gawas kon sila makabuhat ug daotan; ang ilang pagkatulog mawala gawas kon sila makapapandol sa uban. Kay sila nagkaon sa pan sa pagkadaotan, ug nag-inom sa bino sa pagkabangis. Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon. Ang dalan sa daotan sama sa hilabihan nga kangitngit; sila dili mahibalo kon unsa ang ilang napandolan. kay ako naghatag kaninyo ug maayong pagtulun-an; ayaw ninyo biyai ang akong gitudlo.
“Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad, Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti. Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan. Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing. Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo. Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon. “aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.”
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan! Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo. Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa. Tan-awa, sa ingon niini panalanginan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo.
aron sila makatudlo sa mga batan-ong babaye paghigugma sa ilang mga bana ug mga anak, mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Ug kamong mga amahan, ayaw ninyo hagita sa pagkasuko ang inyong mga anak, kondili matutoa hinuon ninyo sila diha sa pagpanton ug pagtulun-an sa Ginoo.
Si bisan kinsa nga nahigugma sa pagpanton, nahigugma sa kahibalo, apan siya nga nagdumot sa pagbadlong hungog.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Ang Ginoo nagbantay sa mga dumuduong, siya nagtuboy sa mga biyuda ug sa mga wala nay amahan; apan ang dalan sa mga daotan iyang gilaglag.
Ang usa ka maluluy-ong babaye makabaton ug kadungganan, apan ang babaye nga walay pamatasan maulawan. Ang lalaking tapolan mahimong kabos, ug ang lalaki nga kugihan makabaton ug mga bahandi.
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Kinahanglan nga ang matag tawo magpailalom sa mga anaa sa kagamhanan. Kay walay kagahom nga dili gikan sa Dios, ug ang mga anaa karon gipahimutang sa Dios. Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod. Ug gawas pa niini, kamo nahibalo sa takna, nga panahon na alang kaninyo sa pagmata gikan sa pagkatulog kay karon duol na kanato ang kaluwasan kay sa dihang mituo kita. Ang kagabhion hapit na matapos ug ang adlaw nagsingabot na. Busa isalikway nato ang mga buhat sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag. Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina. Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini. Busa ang nakigbatok sa mga anaa sa kagahom misukol batok sa tinukod sa Dios, ug ang mosukol mahiagom sa hukom sa silot.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
“Kon ang usa ka tawo adunay anak nga lalaki nga gahi ug ulo ug masupilon, nga dili motuman sa tingog sa iyang amahan o sa tingog sa iyang inahan ug bisan ilang gipanton siya dili siya mamati kanila, kuptan siya sa iyang amahan ug sa iyang inahan ug dad-on siya ngadto sa mga kadagkoan sa iyang siyudad, sa ganghaan sa dapit diin didto siya magpuyo. ang inyong mga kadagkoan ug ang inyong mga maghuhukom manggula ug sukdon nila ang gilay-on sa mga siyudad nga naglibot kaniya nga gipatay. Ug moingon sila sa mga kadagkoan sa siyudad, ‘Kining among anak nga lalaki gahi ug ulo ug masupilon, dili siya motuman sa among tingog, siya palakaon ug palahubog.’ Ug ang tanan nga mga tawo sa iyang siyudad magbato kaniya ngadto sa kamatayon. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala ug ang tibuok nga Israel mamati ug mahadlok.
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Dayega ang Ginoo! Bulahan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo, nga nalipay sa hilabihan diha sa iyang mga sugo! Ang daotan makakita niini ug masuko, magpakagot siya sa iyang mga ngipon ug dayon matunaw; mangahanaw ang tinguha sa mga daotan. Ang iyang kaliwatan mahimong gamhanan sa ibabaw sa yuta, ang kaliwatan sa matarong mahimong bulahan.