Kategorya
56 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pag-amuma
Higala, diha sa iyang pulong, si Jesus nagtudlo nato nga dili nato kalimtan ang mga ilo. Daghan kaayo ang panginahanglan ug kakabos niadtong gibiyaan, ug wala silay sala sa kinabuhi nga ilang giantos. Kita angay nga matandog sa kaluoy, ug kon aduna kay kapasidad sa pagbuhat og maayo, ayaw pagdumili. Panalanginan ka sa Ginoo, kay sa pagdawat nimo niining mga gagmay, gidawat mo usab siya. Usa ka dakong panalangin ang pagka-ginikanan, ug ang paghatag og panimalay ug pamilya sa usa ka bata nga wala madawat niini nga mga kahimtang usa ka matahum nga buhat. Labaw sa tanan, naluwas nimo ang usa ka bata gikan sa kalisdan ug sa daotang mga sitwasyon nga sagad mahitabo sa kinabuhi. Isip anak sa Dios, imong higugmaon, magbilin og marka sa iyang kinabuhi, ug labaw sa tanan, tudloan nimo siya sa dalan sa kaluwasan. Padayon uban sa tabag sa Ginoo!
aron pagtubos sa mga nailalom sa Balaod, aron atong madawat ang pagkasinagop ingon nga mga anak.
nga mao ang mga Israelinhon. Ila ang pagkaanak, ang kadungganan, ang mga kasabotan, ang paghatag sa Balaod, ang pagsimba ug ang mga saad;
Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mahadlok na usab kamo, hinuon maoy nadawat ninyo ang espiritu sa pagkaanak. Ug pinaagi kaniya magtuaw kita, “Abba! Amahan!”
siya nagbuot nang daan nga kita mahimo niyang mga anak pinaagi kang Jesu-Cristo, sumala sa tuyo sa iyang kabubut-on,
Ug dili lamang ang kabuhatan kondili kita usab gayod nga nakabaton sa unang mga bunga sa Espiritu, nag-agulo sa sulod nato samtang nagpaabot nga sagopon ingon nga mga anak, ang paglukat sa atong mga lawas.
Tungod sa pagtuo si Moises, sa dihang dako na siya, wala mosugot nga tawgon siya nga anak sa anak nga babaye sa Paraon.
Ug ako mahimong inyong amahan, ug kamo mahimong akong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, nag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom sa Tanan.”
Sa pagkadako na sa bata gidala siya sa inahan ngadto sa anak nga babaye sa Paraon, ug siya nahimo nga iyang anak, ug ginganlan niya siya ug Moises, kay siya miingon man, “Tungod kay siya gikuha nako gikan sa tubig.”
Iyang gimatuto si Hadasa nga mao si Ester, ang anak sa iyang uyoan kay siya walay amahan o inahan ug ang dalaga maanyag ug matahom. Ug sa pagkamatay sa iyang amahan ug inahan, gisagop siya ni Mardoqueo ingon nga iyang kaugalingong anak.
Ug si Eliseo nakakita niini ug siya misinggit, “Akong amahan, akong amahan! Ang mga karwahi sa Israel ug ang mga nagkabayo niini!” Ug siya wala na makakita kaniya. Iyang gikuptan ang iyang kaugalingong mga bisti ug gigisi kini niya sa duha ka bahin.
kay sukad sa akong pagkabatan-on ako nagmatuto sa mga ilo ingon sa usa ka amahan, ug gikan pa sa tagoangkan sa akong inahan gitultolan nako ang mga biyuda.—
Ug ang Levihanon nakauyon sa pagpuyo uban sa tawo ug ang batan-ong lalaki giila niya ingon nga usa sa iyang mga anak nga lalaki.
Unya gikuha ni Naomi ang bata ug gibutang sa iyang sabakan, ug siya nahimong iyang tig-atiman.
Ug ang igsoon nga babaye ni Tapenes nanganak ug batang lalaki nga si Genubat, nga gilutas ni Tapenes sa balay sa Paraon. Si Genubat diha sa balay sa Paraon ipon sa mga anak sa Paraon.
Apan ngadto sa tanang midawat kaniya, sa mga mituo sa iyang ngalan, naghatag siya kanila ug katungod sa pagkahimong mga anak sa Dios, kanila nga nangatawo dili gikan sa dugo o gikan sa pagbuot sa unod o gikan sa pagbuot sa tawo, kondili gikan sa Dios.
Busa inyong makita nga ang mga tawo nga adunay pagtuo mao ang mga anak ni Abraham.
Ug sa gibiyaan na siya sa gawas, ang babayeng anak sa Paraon misagop kaniya ug mipadako kaniya ingon nga iyang kaugalingong anak.
Unya si Mikeas miingon kaniya, “Puyo uban kanako ug ikaw mahimo alang kanako nga usa ka amahan ug usa ka pari, ug hatagan ko ikaw ug napulo ka buok salaping plata matag tuig ug bisti ug imong pagkaon.” Busa ang Levihanon misulod.
Ako mahimo nga iyang amahan, ug siya mahimong akong anak. Kon siya magbuhat ug sala, ako siyang kastigohon pinaagi sa bunal sa sungkod sa mga tawo ug sa mga hampak sa anak sa mga tawo.
Apan sa pag-abot na sa tukma nga panahon, ang Dios mipadala sa iyang Anak nga natawo pinaagi sa usa ka babaye, natawo ilalom sa Balaod, aron pagtubos sa mga nailalom sa Balaod, aron atong madawat ang pagkasinagop ingon nga mga anak.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Apan ngadto sa tanang midawat kaniya, sa mga mituo sa iyang ngalan, naghatag siya kanila ug katungod sa pagkahimong mga anak sa Dios,
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya. Maila kon kinsa ang mga anak sa Dios ug kinsa ang mga anak sa yawa pinaagi niini: si bisan kinsa nga wala magbuhat ug matarong ug wala mahigugma sa iyang igsoon, dili iya sa Dios. Kay ang balita nga inyong nadungog sukad sa sinugdan mao nga kinahanglang maghigugmaay kita sa usa ug usa, ug dili sama kang Cain nga iya sa daotan ug mipatay sa iyang igsoon. Ug nganong gipatay man niya ang iyang igsoon? Tungod kay daotan man ang iyang binuhatan ug matarong ang iyang igsoon. Ayaw kamo kahibulong, mga igsoon, kon ang kalibotan nagdumot kaninyo. Kita nasayod nga kita nakalabang na gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi, tungod kay kita nahigugma man sa mga igsoon. Siya nga wala mahigugma nagpabilin diha sa kamatayon. Ang tanan nga nagdumot sa iyang igsoon mamumuno, ug kamo nasayod nga ang matag mamumuno walay kinabuhing dayon nga nagpabilin diha kaniya. Pinaagi niini kita nahibalo sa gugma, nga siya mitahan sa iyang kinabuhi alang kanato ug kinahanglan nga kita usab magtahan sa atong kinabuhi alang sa mga igsoon. Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios? Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran. Pinaagi niini kita mahibalo nga kita iya sa kamatuoran ug makapasalig sa atong mga kasingkasing diha sa iyang atubangan Mga hinigugma, kita karon mga anak sa Dios, kon maunsa unya kita, kini wala pa ipadayag, apan kita nasayod nga sa dihang ipadayag na siya, kita mahisama kaniya kay makita man unya nato siya sa iyang pagkamao.
Sa ato pa, ang mga anak sa Dios dili mao kadtong mga anak sa unod kondili ang isipon nga iyang mga kaliwat mao kadtong mga anak sumala sa saad.
Ug nakalimot ba kamo sa tambag nga nagsangpit kaninyo ingon nga mga anak? “Anak ko, ayaw ibaliwala ang pagpanton sa Ginoo kanimo, ayaw kaluya sa diha nga badlongon niya ikaw. Kay ang Ginoo nagpanton kaniya nga iyang gihigugma, ug naglatos sa matag anak nga iyang gipangga.”
kay diha kang Cristo Jesus kamong tanan nahimo na man nga mga anak sa Dios pinaagi sa pagtuo.
Sa wala pa matukod ang kalibotan, ang Dios nagpili kanato diha kang Cristo aron kita mabalaan ug dili masaway diha sa iyang atubangan. Pinaagi sa gugma, siya nagbuot nang daan nga kita mahimo niyang mga anak pinaagi kang Jesu-Cristo, sumala sa tuyo sa iyang kabubut-on, aron dayegon ang iyang mahimayaong grasya nga sa walay bayad iyang gihatag kanato pinaagi sa Pinalangga.
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan.
Kay ang akong amahan ug ang akong inahan nagsalikway kanako, apan ang Ginoo magkuha kanako.
“Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata, nga dili siya magbaton ug kaluoy sa anak sa iyang taguangkan? Bisan kini sila makalimot, apan ako dili gayod malimot kanimo.
Ang Espiritu gayod, uban sa atong espiritu, nagpamatuod nga kita mga anak sa Dios. Ug kon kita mga anak, mga manununod kita, mga manununod sa Dios ug isigkamanununod uban kang Cristo, kay kon mag-antos man kita uban kaniya, kini aron himayaon kita uban kaniya.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Ako moingon sa amihanan, “Buhii sila”, ug sa habagatan, “Ayaw pugngi;” dad-a ang akong mga anak nga lalaki gikan sa layo, ug ang akong mga anak nga babaye gikan sa kinatumyan sa yuta, ang tanan nga gitawag pinaagi sa akong ngalan, nga akong gibuhat alang sa akong himaya, nga akong giumol ug gibuhat.”
Kay siya nga nagbalaan ug sila nga gibalaan managsama ug gigikanan, nga tungod niini wala niya ikaulaw ang pagtawag kanila nga mga igsoon,
Ug mao gayod kini ang gisulti diha sa basahon ni Hosea, “Ang dili akong mga katawhan tawgon nako nga ‘akong katawhan,’ ug ang babaye nga wala higugmaa tawgon nako nga ‘akong hinigugma.’ ” “Ug sa dapit diin giingnan sila, ‘Kamo dili akong katawhan,’ tawgon sila nga ‘mga anak sa Dios nga buhi.’ ”
Busa, kamo karon dili na mga langyaw ug mga dumuduong, kondili mga katagilungsod na sa mga balaan ug mga sakop na sa panimalay sa Dios.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Ug tungod kay kamo mga anak man, ang Dios mipadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing nga nagtuaw, “Abba! Amahan!” Busa pinaagi sa Dios dili na ikaw ulipon kondili anak, ug kon anak man, manununod usab.
Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan.
Kay sila nga mga nailhan niyang daan gitakda usab niyang daan nga mahisama sila sa dagway sa iyang Anak, aron siya mahimong panganay sa daghang mga magsoon.
“Si bisan kinsa nga tungod sa akong ngalan nagdawat sa usa ka gamayng bata nga sama niini, nagdawat kanako.
Ug gituy-od niya ang iyang kamot ngadto sa iyang mga tinun-an ug miingon, “Tan-awa, sila mao ang akong inahan ug ang akong mga igsoon! O wala ba ninyo mabasa sa Balaod nga sa adlawng igpapahulay ang mga pari sulod sa Templo nagpasipala man sa adlaw nga igpapahulay apan wala sila pakasad-a niini? Kay si bisan kinsa nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit, mao ang akong igsoong lalaki ug akong igsoong babaye ug akong inahan.”
Tungod niining maong katarongan, ako magluhod sa atubangan sa Amahan, nga maoy gigikanan sa ngalan sa matag banay didto sa langit ug dinhi sa yuta,
“Kamo mao ang mga anak sa Ginoo nga inyong Dios. Ayaw samari ang inyong kaugalingon o kiskisi ang inyong ulo dapit sa agtang tungod sa mga patay.
Apan ako nagsulti nga ang manununod, samtang bata pa siya, walay kalainan ug kahimtang sa ulipon, bisan tuod ug siya mao ang tag-iya sa tanang kabtangan. Gitamod ninyo ang mga adlaw ug mga bulan ug mga panahon ug mga tuig! Nahadlok ako alang kaninyo, nga tingali ug napakyas ang akong paghago diha kaninyo. Mga igsoon, naghangyo ako kaninyo, pagpakasama kamo kanako ingon nga ako nagpakasama kaninyo. Wala ako ninyo buhati ug daotan. Kamo nasayod nga tungod sa balatian sa akong lawas, nagsangyaw ako kaninyo sa Maayong Balita sa unang higayon. Gani bisan ug ang kahimtang sa akong lawas usa ka pagsulay alang kaninyo wala ako ninyo isalikway hinuon gidawat ako ninyo ingon nga usa ka anghel sa Dios, ingon nga si Cristo Jesus gayod. Unsa may gidangatan niadtong inyong kalipay? Kay ako saksi kaninyo, nga kon mahimo pa, inyo untang lugiton ang inyong mga mata aron inyong ihatag kanako. Karon nahimo na ba ako ninyong kaaway tungod sa akong pagsugilon kaninyo sa kamatuoran? Sila nagmainiton kaninyo, apan dili maayo ug katuyoan. Buot nilang mahimulag kamo, aron kamo magmainiton kanila. Alang sa maayong katuyoan kanunayng maayo ang pagkamainiton, ug dili lamang kon anaa ako uban kaninyo. Mga anak ko, nga gikasakitan nako pag-usab hangtod nga si Cristo mahulma diha sa sulod ninyo! Hinuon ilalom siya sa mga piniyalan ug sa mga tigdumala sa balay hangtod sa panahon nga gitakda sa amahan. Buot unta ako nga makig-uban kaninyo karon ug usbon gayod nako ang akong paningog, kay nalibog gayod ako kaninyo. Sultihi ako, kamo nga buot magpailalom sa Balaod, wala ba kamo makabati sa Balaod? Kay nasulat nga si Abraham may duha ka anak nga lalaki, ang usa sa babayeng ulipon, ug ang usa sa babayeng gawasnon. Apan ang anak sa babayeng ulipon natawo sumala sa unod, samtang ang anak sa babayeng gawasnon natawo pinaagi sa saad. Usa kini ka sambingay: kining mga babayehana mao ang duha ka kasabotan. Ang usa gikan sa Bukid sa Sinai, nagpasanay alang sa kaulipnan, siya mao si Hagar. Ug si Hagar mao ang Bukid sa Sinai sa Arabia. Kini siya natukma sa Jerusalem nga mao karon, tungod kay siya naulipon man karon kauban sa iyang mga anak. Apan ang Jerusalem nga anaa sa itaas gawasnon ug siya mao ang atong inahan. Kay nasulat kini: “Pagsadya, O ikaw nga dili manganak; paghugyaw ug singgit, ikaw nga dili mobati sa kasakit sa pagpanganak; kay ang babaye nga biniyaan daghan pa ug mga anak kay kaniya nga adunay bana.” Karon, mga igsoon, kita sama kang Isaac, mga anak sa saad. Apan sama kaniadto nga kadtong natawo sumala sa unod milutos niadtong natawo sumala sa Espiritu, mao usab kini karon. Ingon usab kita niana, sa mga bata pa kita, nailalom kita sa mga gahom sa kalibotan.
“Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata, nga dili siya magbaton ug kaluoy sa anak sa iyang taguangkan? Bisan kini sila makalimot, apan ako dili gayod malimot kanimo. Tan-awa, ako nagkulit kanimo diha sa mga palad sa akong mga kamot; ang imong mga kuta anaa kanunay sa akong atubangan.
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan. Ang Dios naghatag ug panimalay sa mga nag-inusara; siya nagpagula sa mga binilanggo ngadto sa kauswagan; apan ang mga masinupakon magpuyo sa uga nga yuta.
Manganhi sila uban ang paghilak, ug uban ang mga pagpangamuyo tultolan ko sila, palakton nako sila subay sa kasapaan sa tubig, sa tul-id nga dalan nga dili sila mapandol; kay ako usa ka amahan ngadto kang Israel, ug si Efraim mao ang akong kamagulangan.
usa ka Dios ug Amahan natong tanan, nga ibabaw sa tanan ug pinaagi sa tanan ug sulod diha sa tanan.
Sila dili na mamatay tungod kay mahisama na man sila sa mga anghel, ug mga anak sila sa Dios, ingon nga mga anak sa pagkabanhaw.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo! Tungod sa dako niyang kaluoy, kita gipakatawo pag-usab ngadto sa usa ka buhing paglaom pinaagi sa pagkabanhaw ni Jesu-Cristo gikan sa mga patay, ngadto sa usa ka panulundon nga dili madunot, dili mabuling, ug dili molubad, gitipigan didto sa langit alang kaninyo