Kategorya
57 Mga Bersikulo bahin kang Hesukristo, Anak sa Dios
Kon moduol ka sa Amahan, moduol ka usab sa Anak, kay sila usa ra man.
Kaniadto, tungod sa atong mga sayop ug mga sala, layo kita sa atong Amahan; ang atong kahimtang daw usa ka dakong bungbong nga nagbulag kanato Kaniya. Apan, dako kaayo ang Iyang gugma ug halapad ang Iyang kaluoy, busa dili na Niya gusto nga magpabiling layo ka Niya, ang Iyang labing gimahal nga binuhat.
Tungod nianang dakong gugma nga walay kondisyon, gipadala Niya ang Iyang bugtong Anak aron mamatay para kanimo; usa ka Anak nga walay sala ug kangil-ad, nga wala gayud makasala, usa ka hingpit nga binuhat. Gihimo Niya kini aron walay babag nga makapugong kanimo sa pag-adto sa Iyang atubangan ug pagsimba sa Iyang ngalan.
Aron makaadto sa Amahan, kinahanglan moduol ka kang Hesus, ilhon Siya nga bugtong ug igo nga Manluluwas. Pinaagi niini, ang Iyang dugo maghugas sa imong mga sala ug mahimo kang anak sa Dios.
Wala nay rason para dili ka moduol sa Iyang presensya; ang tabil nagisi na ug karon gawasnon ka na nga magmalipayon ug mohigugma sa imong Magbubuhat.
Ayaw kalimti si Hesus sa imong inadlaw-adlaw nga kinabuhi. Pahalagahan ang Iyang sakripisyo para kanimo ug pangitaa Siya sa kinasingkasing. Ayaw pagpuyo nga wala ang Iyang grasya, ayaw buhii ang Iyang kamot, ayaw talikdi ang maanyag nga grasya nga gipakita sa imong kinabuhi aron maluwas ka.
Labaw sa tanan, higugmaa ang Dios sa tibuok mong kasingkasing ug paglakaw uban Kaniya kanunay. Kay usa ra ang Dios ug usa ra ang tigpataliwala sa Dios ug sa mga tawo, si Jesu-Cristo nga tawo (1 Timoteo 2:5).
sama nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan. Ug gitahan nako ang akong kinabuhi alang sa karnero.
apan magbuhat ako sumala sa gisugo kanako sa Amahan, aron masayod ang kalibotan nga ako nahigugma sa Amahan. Panindog kamo, manglakaw na kita.
Kay ako nanaog gikan sa langit, dili sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on, kondili sa kabubut-on sa nagpadala kanako.
Ako gikan sa Amahan ug ako mianhi sa kalibotan, ug usab, mobiya ako sa kalibotan ug moadto sa Amahan.”
Unya si Jesus miingon kanila pag-usab, “Ang kalinaw mag-uban kaninyo. Ingon nga gipadala ako sa Amahan, ako usab magpadala kaninyo.”
Ang tanan nga gihatag kanako sa Amahan moari kanako ug siya nga moari kanako dili gayod nako isalikway.
Ako mianhi sa ngalan sa akong Amahan apan wala ninyo ako dawata. Kon aduna hinuoy lain nga moanhi sa iyang kaugalingon nga ngalan, inyo hinuon siyang dawaton.
Si Jesus miingon kanila, “Sa pagkatinuod gayod, mag-ingon ako kaninyo, nga sa wala pa si Abraham, mao na ako.”
Si Jesus miingon kanila, “Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang Anak dili makahimo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa iyang kaugalingon, gawas lamang sa iyang makita nga gibuhat sa Amahan. Kay bisan unsay gibuhat sa Amahan, gibuhat usab kana sa Anak.
ug diha kaniya mikunsad ang Espiritu Santo sa lawasnon nga panagway sama sa salampati ug may tingog nga miabot gikan sa langit, “Ikaw ang akong pinalanggang Anak, kanimo nalipay ako.”
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
aron ang tanang tawo magpasidungog sa Anak sama sa ilang pagpasidungog sa Amahan. Ang wala magpasidungog sa Anak wala magpasidungog sa Amahan nga mao ang nagpadala kaniya.
“Tan-awa, usa ka ulay magsabak ug manganak sa usa ka bata nga lalaki, ug ang iyang ngalan tawgon ug Emmanuel” (nga nagkahulogan: Ang Dios uban kanato).
Niana unyang adlawa inyong mahibaloan nga ako anaa sa akong Amahan ug kamo ania kanako ug ako anaa kaninyo.
Ug dihay usa ka tingog gikan sa langit nga nag-ingon, “Kini mao ang akong Anak nga pinalangga, kaniya nalipay ako pag-ayo.”
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, ang Amahan sa mga kaluoy ug Dios sa tanang paglipay.
Maanaa kaninyo ang grasya ug ang kalinaw gikan sa Dios nga atong Amahan ug gikan sa Ginoong Jesu-Cristo.
Kon magtuman kamo sa akong mga sugo, magpabilin kamo sa akong gugma, sama nga ako nagtuman sa mga sugo sa akong Amahan ug nagpabilin diha sa iyang gugma.
“Ako mao ang Alfa ug ang Omega,” nag-ingon ang Ginoong Dios nga mao karon ug mao kaniadto ug mao ang umaabot, ang Makagagahom sa Tanan.
Kay ang Amahan nahigugma sa Anak, ug iyang gipakita kaniya ang tanan niyang gibuhat ug labi pa ka dagkong mga buhat kay niini ang iyang ipakita kaniya aron kamo mahibulong.
Siya miingon kanila, “Apan kamo, unsa may inyong isulti, kinsa man ako?” Si Simon Pedro, mitubag nga nag-ingon, “Ikaw mao ang Cristo, ang Anak sa buhing Dios.”
samtang magpaabot kita sa atong bulahan nga paglaom ug pagpadayag sa himaya ni Jesu-Cristo nga atong dakong Dios ug Manluluwas.
Ug tan-awa, ipadala nako ang saad sa akong Amahan kaninyo, apan pabilin kamo sa siyudad hangtod nga masul-oban na kamo ug gahom gikan sa kahitas-an.”
Unya si Jesus miingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Ug ilang giripahan ang iyang mga bisti aron sa pagbahin niini.
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Gihigugma sa Amahan ang Anak ug ang tanang mga butang gitugyan niya ngadto sa iyang kamot.
Ug siya miingon kanila, “Nganong nangita man kamo kanako? Wala ba kamo mahibalo nga kinahanglang anhi gayod ako sa balay sa akong Amahan?”
Apan niining kaulahiang mga adlaw siya misulti kanato pinaagi sa Anak, nga iyang gitudlo nga manununod sa tanang mga butang, nga pinaagi kaniya usab gibuhat niya ang kalibotan. Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,
Walay makahimo sa pag-ari kanako gawas lamang kon siya ganuyon sa Amahan nga mao ang nagpadala kanako, ug banhawon nako siya sa kataposan nga adlaw.
Siya mao ang dagway sa dili makita nga Dios, ang panganay sa tibuok nga kabuhatan. Kay pinaagi kaniya gibuhat ang tanang mga butang, diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga trono o kamandoan o pamunoan o kagahom. Ang tanang mga butang gibuhat pinaagi kaniya ug alang kaniya. Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang nalangkob.
Siya mao ang dagway sa dili makita nga Dios, ang panganay sa tibuok nga kabuhatan.
Nakadungog kamo kanako nga nag-ingon kaninyo, ‘Ako moadto apan moanha ra ako kaninyo.’ Kon kamo nahigugma kanako, malipay kamo nga ako moadto sa Amahan kay ang Amahan labaw pa man kanako.
ug gipaila nga Anak sa Dios uban sa gahom sumala sa Espiritu sa pagkabalaan pinaagi sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
mahitungod sa iyang Anak nga gikan sa kaliwat ni David sumala sa unod madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan, walay panabot, dili kasaligan, walay balatian, walay kaluoy. Kini sila, bisan nasayod sa balaod sa Dios nga ang naghimo niining maong mga butang angay nga patyon, wala lamang maghimo niini kondili miuyon usab kanila nga nagbuhat niini. ug gipaila nga Anak sa Dios uban sa gahom sumala sa Espiritu sa pagkabalaan pinaagi sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
Ug sa nakalakaw siya sa unahan ug diyotay, siya mihapa ug nag-ampo, “Amahan ko, kon mahimo, isaylo kanako kining kupa apan dili sumala sa akong pagbuot kondili sa imo.”
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
Ug kita nasayod nga ang Anak sa Dios mianhi ug mihatag kanato ug salabotan aron kita makaila kaniya nga mao ang matuod ug kita anaa kaniya nga mao ang matuod, diha sa iyang Anak nga si Jesu-Cristo. Kini mao ang matuod nga Dios ug kinabuhi nga dayon.
Ug ang pagpamatuod mao kini, nga ang Dios naghatag kanato sa kinabuhing dayon, ug kining kinabuhia anaa sa iyang Anak. Ang nakabaton sa Anak may kinabuhi, apan ang wala makabaton sa Anak sa Dios walay kinabuhi.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Ang anghel mitubag kaniya, “Ang Espiritu Santo mokunsad kanimo ug ang gahom sa Labing Halangdon molandong kanimo. Tungod niini, ang balaang bata nga matawo tawgon nga Anak sa Dios.
Ug mao kini ang hinungdan ngano nga misamot pa ang tinguha sa mga Judio sa pagpatay kaniya, dili lamang tungod kay gilapas niya ang adlaw nga igpapahulay, kondili tungod usab kay ang Dios iya mang gitawag nga iyang Amahan, ug tungod niini iyang gihimong tupong sa Dios ang iyang kaugalingon.
nga bisan tuod siya naglungtad diha sa kinaiya sa Dios, wala siya maghunahuna nga ang pagpakigtupong sa Dios usa ka butang nga huptan, apan gihaw-asan niya ang iyang kaugalingon diha sa kinaiya sa usa ka ulipon, diha sa iyang pagkasama sa mga tawo. Ug sa nakita diha sa tawhanon nga dagway,
Kay alang kanato ang usa ka bata natawo, alang kanato ang usa ka anak nga lalaki gihatag, ug ang kagamhanan ipahiluna sa iyang abaga, ug ang iyang ngalan tawgon ug “Kahibulongang Magtatambag, Dios nga Makagagahom, Amahan nga Walay Kataposan, Prinsipe sa Pakigdait.”
Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili na gayod mamatay. Motuo ba ikaw niini?”
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala.
Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Ug walay kaluwasan diha kang bisan kinsa pa kay walay laing ngalan ubos sa langit nga gihatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini kita kinahanglang maluwas.”
Kamo nasayod nga kamo gilukat gikan sa walay hinungdan nga paggawi nga inyong napanunod gikan sa inyong mga ginikanan, dili pinaagi sa mga butang nga madugta sama sa plata o bulawan, kondili pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, sama sa dugo sa nating karnero nga walay buling o mansa.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo! Tungod sa dako niyang kaluoy, kita gipakatawo pag-usab ngadto sa usa ka buhing paglaom pinaagi sa pagkabanhaw ni Jesu-Cristo gikan sa mga patay,
Unya misulti pag-usab si Jesus kanila nga nag-ingon, “Ako mao ang kahayag sa kalibotan. Siya nga magsunod kanako dili gayod maglakaw sa kangitngit, hinuon makabaton siya sa kahayag sa kinabuhi.”
Ako mao ang Alfa ug ang Omega, ang una ug ang ulahi, ang sinugdan ug ang kataposan.”