Kategorya
54 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Maayong Pagka-Amahan
Higala, ang pagpasalamin sa Diyos mao gyud ang pinakaimportante sa kinabuhi sa usa ka ginikanan. Siya man gyud ang labing maayong ehemplo sa pagka-amahan ug gugma. Isip ginikanan, dako ang imong responsibilidad nga mahimong espirituwal nga giya sa imong panimalay ug magbantay sa espirituwal nga kinabuhi sa tanan nga nagpuyo uban nimo.
Ang pagka-ginikanan dili lang kay titulo; kini nagpasabot sa pagpakita og gugma ug pagkinabuhi subay sa pulong sa Diyos. Bisan daghan ang gusto og manual, karon naa na kanato ang labing maayong giya: kon mangayo ka og giya sa Diyos, makadawat ka og dakong kahayag aron mahibal-an unsay angay buhaton. Paningkamuti nga magpabiling suod sa Diyos matag adlaw aron maayo usab ang imong relasyon sa imong mga anak.
Ang pag-edukar sa bata nagpasabot og pagtudlo subay sa iyang edad, ug kini magsugod gikan pa sa pagkabata. Si Jesus nag-awhag kanato sa pagtudlo sa mga bata sa iyang dalan, nga mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi.
Ang Proverbio 22:61 nagtudlo kanato nga aron mahimong maayong ginikanan, kinahanglan natong tumanon ang mga sugo sa Diyos ug sundon ang iyang pulong.
Pantona ang imong anak ug siya maghatag kanimo ug pahulay; siya maghatag ug kalipay sa imong kasingkasing.
Ug kamong mga amahan, ayaw ninyo hagita sa pagkasuko ang inyong mga anak, kondili matutoa hinuon ninyo sila diha sa pagpanton ug pagtulun-an sa Ginoo.
Kay kamo nasayod kon giunsa namo, sama sa amahan ngadto sa iyang mga anak, pagmaymay sa matag usa kaninyo ug pagdasig kaninyo ug pagpahimangno kaninyo
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Mga amahan, ayaw pasuk-a ang inyong mga anak aron dili sila mawad-an sa kadasig.
Kamong mga anak, kinahanglang tumanon ninyo ang inyong mga ginikanan diha sa Ginoo, kay kini maoy matarong. Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa. Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit. Tungod niini, dad-a ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makasukol kamo inig-abot na sa daotan nga adlaw, ug sa mahimo na ninyo ang tanan, kamo magbarog gihapon. Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong, ug sinul-oban ang inyong mga tiil sa kaandam sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa pakigdait. Ug uban niining tanan, dad-a ninyo ang taming nga mao ang pagtuo nga pinaagi niini makapalong kamo sa tanang mga nagdilaab nga udyong sa daotan. Ug dad-a ninyo ang helmet nga mao ang kaluwasan, ug ang espada sa Espiritu nga mao ang pulong sa Dios. Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan ug alang kanako usab aron unta ihatag ngari kanako ang mga igsusulti aron mosulti ako uban sa kaisog, aron ipahibalo ang misteryo sa Maayong Balita. “Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad, Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti. Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan. Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing. Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo. Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon. “aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.”
Ang bunal ug ang pagbadlong naghatag ug kaalam, apan ang usa ka bata nga gipasagdan naghatag ug kaulawan sa iyang inahan.
Ang binuang nabugkos diha sa kasingkasing sa usa ka bata, apan ang bunal sa pagpanton magpalayo niini gikan kaniya.
Ayaw pugngi ang pagpanton gikan sa bata; kon imo siyang bunalan pinaagi sa bunal, dili siya mamatay. Kon imo siyang bunalan pinaagi sa bunal, imong luwason ang iyang kinabuhi gikan sa Sheol. Anak ko, kon ang imong kasingkasing maalamon, ang akong kasingkasing usab magmalipayon. Ang akong kalag maglipay, sa diha nga ang imong mga ngabil magsulti sa matarong. Ayaw itugot nga ang imong kasingkasing masina sa mga makasasala, hinuon padayon diha sa pagkahadlok sa Ginoo sa tibuok adlaw. Siguro gayod nga adunay kaugmaon, ug ang imong paglaom dili mahanaw.
Pantona ang imong anak samtang aduna pay paglaom; ayaw ibutang ang imong kasingkasing sa iyang kalaglagan.
Ang nagpugong pagbunal nagdumot sa iyang anak, apan siya nga nahigugma kaniya nagkugi sa pagpanton kaniya.
Siya nga hinay sa pagkasuko maayo pa kay sa tawong gamhanan, ug ang naggahom sa iyang espiritu kay sa nakailog ug usa ka siyudad.
Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya.
Ug kinsa bang amahana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin inay isda,
Alang sa pagpanton kinahanglang mag-antos kamo. Ang Dios nagtagad kaninyo ingon nga mga anak, kay kinsa bang anaka nga wala pantona sa iyang amahan?
Dugang pa, aduna kitay yutan-ong mga amahan nga maoy magpanton kanato ug kita nagtahod kanila. Dili ba labaw pa hinuon nga magpailalom kita sa Amahan sa mga espiritu ug mabuhi kita?
Ang mga panultihon ni Solomon. Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa usa ka amahan, apan ang usa ka anak nga buangbuang kaguol sa iyang inahan.
Ang mga apo maoy purongpurong sa mga tigulang, ug ang himaya sa mga anak mao ang ilang mga amahan.
aron sila makatudlo sa mga batan-ong babaye paghigugma sa ilang mga bana ug mga anak, mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Ania, andam na ako karon sa pag-anha kaninyo sa ikatulong higayon. Ug dili ko kamo pabug-atan kay ang akong gipangita dili ang unsay anaa kaninyo kondili kamo. Kay ang mga anak dili man maoy magtagana alang sa ilang mga ginikanan kondili ang mga ginikanan hinuon alang sa ilang mga anak.
Tan-awa, ang mga anak mao ang panulundon gikan sa Ginoo, ang bunga sa taguangkan mao ang ganti. Sama sa mga udyong nga anaa sa kamot sa sundalo, mao usab ang mga anak sa pagkabatan-on. Malipayon ang tawo nga ang iyang sudlanan ug udyong puno niini! Dili sila mabutang sa kaulawan, sa dihang makigsulti siya sa iyang mga kaaway diha sa ganghaan.
Ug kining mga pulonga nga gisugo nako kaninyo niining adlawa maanaa sa inyong kasingkasing. Itudlo ninyo kini sa makugihon ngadto sa inyong mga anak, ug hisgoti ninyo kini sa dihang maglingkod kamo diha sa inyong balay ug sa dihang maglakaw kamo sa dalan ug sa inyong paghigda ug sa inyong pagbangon.
Ang amahan sa matarong maglipay pag-ayo; siya nga adunay anak nga maalamon magmalipayon tungod kaniya.
Ang usa ka tawong matarong nga maglakaw diha sa iyang kaligdong— bulahan ang iyang mga anak sunod kaniya!
Ug kon adunay tawo nga wala magsangkap alang sa iyang mga kadugo, ilabi na sa iyang panimalay, siya naglimod sa iyang pagtuo ug labaw pa siyang daotan kay sa dili magtutuo.
Anak ko, pamatia ang pahimangno sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan;
Pamati, O mga anak, sa pahimangno sa usa ka amahan, ug pamati, aron makahibalo kamo ug mga maayong hunahuna;
Anak ko, ayaw tamaya ang pagpanton sa Ginoo o maluya ikaw sa iyang pagbadlong, kay ang Ginoo magbadlong kaniya nga iyang gihigugma, ingon sa usa ka amahan ngadto sa anak nga iyang gikahimut-an.
Ug kinsa bang amahana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin inay isda, o kon mangayo siya ug itlog, hatagan hinuon niya ug tanga? Busa, kon kamo, nga mga daotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, dili ba labaw pa ang inyong langitnong Amahan nga mohatag sa Espiritu Santo ngadto sa mga nangayo kaniya?”
ug didto sa kamingawan, diin nakita ninyo kon giunsa sa Ginoo nga inyong Dios ang pagdala kaninyo sama sa usa ka tawo nga nagdala sa iyang anak diha sa tanang dalan nga inyong giagian hangtod nga midangat kamo niining dapita.’
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Dili, kay gipili nako siya aron magsugo sa iyang mga anak ug panimalay nga sunod kaniya aron magsubay sila sa dalan sa Ginoo, pinaagi sa pagbuhat sa pagkamatarong ug sa hustisya, aron ang Ginoo magpadangat kang Abraham niadtong gisaad kaniya.”
Ug siya mitindog ug miadto sa iyang amahan. Apan samtang didto pa siya sa layo, nakita siya sa iyang amahan ug kini giabot ug kaluoy, ug midagan ug migakos kaniya ug mihalok kaniya. Ug ang anak miingon kaniya, ‘Amahan ko, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan, dili na ako angay tawgon pa nga imong anak.’ Apan ang amahan miingon sa iyang mga sulugoon, ‘Dad-a pagdali ang labing maayong bisti ug isul-ob kini kaniya, ug butangig singsing ang iyang kamot ug sapatosi ang iyang mga tiil. Dad-a dinhi ang nating baka nga gipatambok ug ihawa kini ug mangaon kita ug magsadya. Kay kining akong anak namatay ug karon nabuhi pag-usab. Siya nawala apan karon nakit-an na.’ Ug sila misugod sa pagsadya.
Ug kon dili kamo buot moalagad sa Ginoo, pagpili kamo niining adlawa kon kinsa ang inyong alagaran, ang mga dios ba nga gialagaran sa inyong katigulangan didto sa unahan sa Suba o ang mga dios ba sa mga Amorihanon nga ang yuta mao ang inyong gipuy-an. Apan alang kanako ug sa akong panimalay, mag-alagad kami sa Ginoo.”
Ang usa ka kaliwatan magdayeg sa imong mga buhat ngadto sa laing kaliwatan, ug magpahayag sa imong mga gamhanang buhat.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Kay kamo nasayod kon giunsa namo, sama sa amahan ngadto sa iyang mga anak, pagmaymay sa matag usa kaninyo ug pagdasig kaninyo ug pagpahimangno kaninyo sa pagkinabuhi nga takos sa Dios nga nagtawag kaninyo ngadto sa iyang kaugalingong gingharian ug himaya.
Atimana ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, nga ilalom sa inyong pagbantay, dili ingon nga gipugos kamo kondili sa kinabubut-on sumala sa pagbuot sa Dios gayod, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan hinuon sa kadasig, dili sa pagharihari kanila nga gipiyal kaninyo kondili ingon nga mga panag-ingnan sa panon.
Diha sa pagkahadlok sa Ginoo ang tawo adunay lig-on nga pagsalig, ug ang iyang mga anak adunay dalangpanan.
Alang sa pagpanton kinahanglang mag-antos kamo. Ang Dios nagtagad kaninyo ingon nga mga anak, kay kinsa bang anaka nga wala pantona sa iyang amahan? Kon kamo pasagdan lamang sa walay pagpanton, nga niini ang tanan mag-aambit, kamo diay mga anak sa gawas ug dili mga anak gayod.
Pamati, O mga anak, sa pahimangno sa usa ka amahan, ug pamati, aron makahibalo kamo ug mga maayong hunahuna; Pamati, anak ko, ug dawata ang akong mga pulong, aron modaghan ang katuigan sa imong kinabuhi. Gitudloan ko ikaw sa dalan sa kaalam; gitultolan ko ikaw diha sa mga agianan sa pagkamatarong. Sa dihang maglakaw ikaw, ang imong mga lakang dili mapugngan; ug kon ikaw magdagan, dili ikaw mapandol. Hupti gayod ang pahimangno, ayaw siya buhii; bantayi siya kay siya mao ang imong kinabuhi. Ayaw pagsulod sa agianan sa daotan, ug ayaw paglakaw sa dalan sa mga tawong daotan. Likayi kini; ayaw pagsubay niini; tipas gikan niini ug padayon. Kay sila dili makatulog gawas kon sila makabuhat ug daotan; ang ilang pagkatulog mawala gawas kon sila makapapandol sa uban. Kay sila nagkaon sa pan sa pagkadaotan, ug nag-inom sa bino sa pagkabangis. Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon. Ang dalan sa daotan sama sa hilabihan nga kangitngit; sila dili mahibalo kon unsa ang ilang napandolan. kay ako naghatag kaninyo ug maayong pagtulun-an; ayaw ninyo biyai ang akong gitudlo.
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan! Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo. Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa. Tan-awa, sa ingon niini panalanginan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo.
Kay siya naghimo ug usa ka pagpamatuod kang Jacob, ug nagpahimutang ug usa ka Balaod diha sa Israel, nga gisugo niya sa among mga katigulangan nga itudlo ngadto sa ilang mga anak, Nagbuhat siya ug dalan alang sa iyang kasuko; wala niya sayloi ang ilang mga kalag gikan sa kamatayon, hinuon iyang gitugyan ang ilang mga kinabuhi sa katalagman, Gipamatay niya ang tanang mga panganay didto sa Ehipto, ang mga unang bunga sa ilang kusog didto sa mga tolda ni Ham. Unya iyang gipagula ang iyang katawhan sama sa mga karnero, ug gitultolan niya sila didto sa kamingawan sama sa usa ka panon. Ug gidala niya sila nga layo sa kakuyaw, nga tungod niana sila wala mangahadlok, apan ang dagat milumos sa ilang mga kaaway. Ug gidala niya sila ngadto sa iyang balaang yuta, ngadto sa bukid nga gikuha pinaagi sa iyang tuong kamot. Gipapahawa usab niya ang mga nasod gikan sa ilang atubangan; gibahinbahin niya sila alang sa usa ka panulundon, ug gipapuyo sa ilang mga tolda ang mga banay sa Israel. Bisan pa niini, sila misukol ug misulay sa Labing Halangdon nga Dios, ug wala sila magbantay sa iyang mga pagpamatuod, kondili mibiya sila ug nagmabudhion sama sa ilang mga katigulangan; mitipas sila sama sa usa ka malimbongon nga pana. Kay gihagit nila siya sa pagkasuko pinaagi sa ilang mga habog nga dapit; gipapangabubho nila siya pinaagi sa ilang mga larawan nga kinulit. Sa diha nga nakadungog ang Dios, siya nasuko, ug gisalikway niya sa hilabihan ang Israel. aron ang mosunod nga kaliwatan mahibalo niini, bisan ang mga anak nga wala pa mahimugso, ug mobarog ug magsugilon niini sa ilang mga anak,
Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa iyang amahan, apan ang usa ka tawong buangbuang nagtamay sa iyang inahan.
Ang usa ka buangbuang magtamay sa pahimangno sa iyang amahan, apan siya nga nagtagad sa pagbadlong maalamon.
Ug itudlo ninyo kini sa inyong mga anak, maghisgot niini sa dihang manglingkod kamo diha sa inyong balay ug sa dihang maglakaw kamo sa dalan, ug sa dihang manghigda kamo ug sa dihang mobangon kamo.
Itugot kang Solomon nga akong anak nga sa tibuok nga kasingkasing siya magtuman sa imong mga sugo, sa imong mga pagpamatuod, ug sa imong mga lagda, ug magbuhat niining tanan ug nga iyang matukod ang puluy-anan nga niini ako nagsangkap.”
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab. Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo. Tan-awa unsa ka dagko sa agi sa mga letra niining akong pagsulat kaninyo pinaagi sa akong kaugalingong kamot. Sila nga nagtinguha sa paghimo ug maayong pagpasundayag sa unod mao ang buot magpugos kaninyo sa pagpatuli ug kini aron lamang nga sila dili lutoson tungod sa krus ni Cristo. Kay bisan gani silang mga tinuli wala man magsubay sa Balaod apan sila naninguha nga kamo magpatuli aron ilang ipasigarbo ang inyong unod. Apan dili lang unta mahitabo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, ang kalibotan gilansang sa krus alang kanako, ug ako alang sa kalibotan. Kay dili ang pagkatinuli o ang pagkadili tinuli mao ang may bili, kondili ang pagkabag-ong binuhat. Ang kalinaw ug kaluoy maanaa unta sa tanan nga nagkinabuhi subay niining maong lagda sa Israel sa Dios. Sukad karon, ayaw na ako ipasamok ni bisan kinsa kay gidala nako sa akong lawas ang mga timaan ni Jesus. Ang grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo mag-uban sa inyong espiritu, mga igsoon. Amen. Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay.
Mga anak, pagmasinugtanon kamo sa inyong mga ginikanan sa tanang mga butang, kay kini makapahimuot sa Ginoo.
Pahimatngonan nako ikaw ug tudloan sa dalan nga imong laktan; tambagan nako ikaw uban ang akong mga mata nganha kanimo.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.