Kategorya
72 Mga Bersikulo sa Biblia: Amahan ug Anak
Mga anak, responsibilidad nato ang pagtahod sa atong mga ginikanan. Paminawa gyud sila kay nalipay ang Ginoo niini. Mao nay giingon sa Biblia.
Mga ginikanan, kita pod dunay obligasyon sa paggiya sa atong mga anak sa dalan ni Hesus. Ayaw nato sila pasakita ang buot. Disciplinahon nato sila ug tudloan sumala sa mga prinsipyo sa Ginoo.
Ang Ginoo mohatag nato og kaalam, mga anak ug mga ginikanan, aron magmalampuson kita. Magtinabangay ta, magkaistoryaay og maayo, aron molambo ang atong relasyon ug pagsalig sa usag-usa.
Hinumdumi, mga anak, ang pagtahod sa ginikanan makapahimuot sa Ginoo. Sunda ug tahura sila aron magmalinawon ang inyong kinabuhi. Mao nay gitudlo sa Biblia.
Mga ginikanan, higugmaa ninyo ang inyong mga anak. Saligi sila ug tadlunga kon sila masayop, apan sa malumo nga paagi. Ipahilayo sila sa dautan.
Kinahanglan magtinabangay ta, magpasayloay sa atong mga sayop, ug magdawatay sa atong mga kahuyang. Walay sisihan, way basol-basolan. Magpuyo ta nga malinawon, uban ang Ginoo sa atong kinabuhi. Mao kini ang sekreto sa malampuson nga pamilya.
Siya nga nahigugma sa kaalam naghimo sa iyang amahan nga malipayon, apan siya nga nakig-uban sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog nag-usik sa iyang katigayonan.
“Kon adunay tawo nga moari kanako ug dili siya magdumot sa iyang kaugalingong amahan ug inahan ug asawa ug mga anak ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye, oo, ug bisan sa iyang kaugalingong kinabuhi, dili siya mahimong akong tinun-an.
Ang usa ka tawong matarong nga maglakaw diha sa iyang kaligdong— bulahan ang iyang mga anak sunod kaniya!
Dugang pa, aduna kitay yutan-ong mga amahan nga maoy magpanton kanato ug kita nagtahod kanila. Dili ba labaw pa hinuon nga magpailalom kita sa Amahan sa mga espiritu ug mabuhi kita?
Ug kinsa bang amahana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin inay isda,
Mga anak, pagmasinugtanon kamo sa inyong mga ginikanan sa tanang mga butang, kay kini makapahimuot sa Ginoo.
Kamong mga anak, kinahanglang tumanon ninyo ang inyong mga ginikanan diha sa Ginoo, kay kini maoy matarong. Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa. Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit. Tungod niini, dad-a ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makasukol kamo inig-abot na sa daotan nga adlaw, ug sa mahimo na ninyo ang tanan, kamo magbarog gihapon. Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong, ug sinul-oban ang inyong mga tiil sa kaandam sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa pakigdait. Ug uban niining tanan, dad-a ninyo ang taming nga mao ang pagtuo nga pinaagi niini makapalong kamo sa tanang mga nagdilaab nga udyong sa daotan. Ug dad-a ninyo ang helmet nga mao ang kaluwasan, ug ang espada sa Espiritu nga mao ang pulong sa Dios. Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan ug alang kanako usab aron unta ihatag ngari kanako ang mga igsusulti aron mosulti ako uban sa kaisog, aron ipahibalo ang misteryo sa Maayong Balita. “Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad, Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti. Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan. Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing. Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo. Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon. “aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.”
Pamati sa imong amahan nga nagpakatawo kanimo, ug ayaw tamaya ang imong inahan sa dihang tigulang na siya.
Ang igsoon magtugyan sa iyang igsoon ngadto sa kamatayon ug ang amahan sa iyang anak ug ang mga anak mosukol sa ilang mga ginikanan ug ipapatay sila.
Kamong tanan kinahanglang magtahod sa iyang inahan ug sa iyang amahan ug tumana ang akong mga adlaw nga igpapahulay. Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
Kay ang akong amahan ug ang akong inahan nagsalikway kanako, apan ang Ginoo magkuha kanako.
“ ‘Tahora ninyo ang inyong amahan ug ang inyong inahan sumala sa gisugo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios aron motaas ang inyong mga adlaw ug aron mamaayo kini kaninyo didto sa yuta nga ihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
Ang amahan sa matarong maglipay pag-ayo; siya nga adunay anak nga maalamon magmalipayon tungod kaniya. Himoa nga malipay ang imong amahan ug ang imong inahan, himoa nga siya nga nanganak kanimo magmalipayon.
Kamong mga anak, kinahanglang tumanon ninyo ang inyong mga ginikanan diha sa Ginoo, kay kini maoy matarong.
Ang mga apo maoy purongpurong sa mga tigulang, ug ang himaya sa mga anak mao ang ilang mga amahan.
Anak ko, pamatia ang pahimangno sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan;
Ang amahan sa matarong maglipay pag-ayo; siya nga adunay anak nga maalamon magmalipayon tungod kaniya.
Ang mga panultihon ni Solomon. Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa usa ka amahan, apan ang usa ka anak nga buangbuang kaguol sa iyang inahan.
Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa iyang amahan, apan ang usa ka tawong buangbuang nagtamay sa iyang inahan.
“Si bisan kinsa nga modagmal sa iyang amahan o sa iyang inahan kinahanglan nga patyon. “Si bisan kinsa nga mangdagit ug tawo, ibaligya man kini niya o nakaplagan nga diha sa iyang mga kamot, kinahanglan nga patyon. “Si bisan kinsa nga magtunglo sa iyang amahan o sa iyang inahan, kinahanglan nga patyon.
Kamong mga anak, kinahanglang tumanon ninyo ang inyong mga ginikanan diha sa Ginoo, kay kini maoy matarong. Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa. Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit. Tungod niini, dad-a ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makasukol kamo inig-abot na sa daotan nga adlaw, ug sa mahimo na ninyo ang tanan, kamo magbarog gihapon. Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong, ug sinul-oban ang inyong mga tiil sa kaandam sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa pakigdait. Ug uban niining tanan, dad-a ninyo ang taming nga mao ang pagtuo nga pinaagi niini makapalong kamo sa tanang mga nagdilaab nga udyong sa daotan. Ug dad-a ninyo ang helmet nga mao ang kaluwasan, ug ang espada sa Espiritu nga mao ang pulong sa Dios. Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan ug alang kanako usab aron unta ihatag ngari kanako ang mga igsusulti aron mosulti ako uban sa kaisog, aron ipahibalo ang misteryo sa Maayong Balita. “Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad, Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti. Ug aron kamo usab mahibalo sa akong kahimtang, ug kon unsa ang akong gibuhat, si Tiquico, ang hinigugmang igsoon ug kasaligan nga sulugoon sa Ginoo, maoy mosulti kaninyo sa tanan. Gipadala nako siya kaninyo alang niining maong tuyo aron masayod kamo sa among kahimtang, ug aron siya makadasig sa inyong mga kasingkasing. Ang kalinaw maanaa unta sa mga kaigsoonan, ug ang gugma uban sa pagtuo gikan sa Dios nga Amahan ug sa Ginoong Jesu-Cristo. Ang grasya maanaa unta sa tanan nga nahigugma sa Ginoong Jesu-Cristo uban sa gugmang walay kamatayon. “aron mahimong maayo ang tanan alang kanimo ug aron taas ang imong kinabuhi dinhi sa yuta.” Ug kamong mga amahan, ayaw ninyo hagita sa pagkasuko ang inyong mga anak, kondili matutoa hinuon ninyo sila diha sa pagpanton ug pagtulun-an sa Ginoo.
Ania, andam na ako karon sa pag-anha kaninyo sa ikatulong higayon. Ug dili ko kamo pabug-atan kay ang akong gipangita dili ang unsay anaa kaninyo kondili kamo. Kay ang mga anak dili man maoy magtagana alang sa ilang mga ginikanan kondili ang mga ginikanan hinuon alang sa ilang mga anak.
“Tahora ang imong amahan ug ang imong inahan aron mataas ang imong mga adlaw sa yuta nga gihatag kanimo sa Ginoo nga imong Dios.
Ang usa ka buangbuang magtamay sa pahimangno sa iyang amahan, apan siya nga nagtagad sa pagbadlong maalamon.
Ang anak nga buangbuang kaguol sa iyang amahan; ug ang amahan sa usa ka buangbuang walay kalipay.
Ug iyang ulion ang kasingkasing sa mga ginikanan ngadto sa mga anak, ug ang kasingkasing sa mga anak ngadto sa ilang mga ginikanan kay tingali unya ug ako moanhi ug hampakon nako ang yuta pinaagi sa usa ka tunglo.”
Alang sa pagpanton kinahanglang mag-antos kamo. Ang Dios nagtagad kaninyo ingon nga mga anak, kay kinsa bang anaka nga wala pantona sa iyang amahan?
Hibaloi nga ang tanang may kinabuhi akoa, ang kinabuhi sa amahan ingon man ang kinabuhi sa anak akoa. Ang tawo nga makasala mamatay.
“Ang mga amahan kinahanglang dili patyon tungod sa mga anak, o ang mga anak patyon tungod sa mga amahan. Ang matag usa patyon tungod sa iyang kaugalingong sala.
Ang tawo nga makasala mamatay. Ang anak dili magpas-an sa kasal-anan sa amahan, o ang amahan magpas-an sa kasal-anan sa anak. Ang pagkamatarong sa matarong iya lamang, ug ang pagkadaotan sa daotan iya lamang.
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Kamo usab nga mga batan-on, pagmasinugtanon kamo sa mga kadagkoan. Ug kamong tanan, pagsul-ob sa pagkamapaubsanon ngadto sa usa ug usa, kay “Ang Dios mobatok sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya maghatag ug grasya.”
ug siya mag-una kaniya diha sa espiritu ug sa gahom ni Elias, aron sa pagliso sa mga kasingkasing sa mga amahan balik ngadto sa mga anak, ug sa mga masinupakon ngadto sa kaalam sa mga matarong, aron sa pagtagana alang sa Ginoo ug usa ka inandam nga katawhan.”
Ug kamong mga amahan, ayaw ninyo hagita sa pagkasuko ang inyong mga anak, kondili matutoa hinuon ninyo sila diha sa pagpanton ug pagtulun-an sa Ginoo.
“Kon ang usa ka tawo adunay anak nga lalaki nga gahi ug ulo ug masupilon, nga dili motuman sa tingog sa iyang amahan o sa tingog sa iyang inahan ug bisan ilang gipanton siya dili siya mamati kanila, kuptan siya sa iyang amahan ug sa iyang inahan ug dad-on siya ngadto sa mga kadagkoan sa iyang siyudad, sa ganghaan sa dapit diin didto siya magpuyo. ang inyong mga kadagkoan ug ang inyong mga maghuhukom manggula ug sukdon nila ang gilay-on sa mga siyudad nga naglibot kaniya nga gipatay. Ug moingon sila sa mga kadagkoan sa siyudad, ‘Kining among anak nga lalaki gahi ug ulo ug masupilon, dili siya motuman sa among tingog, siya palakaon ug palahubog.’ Ug ang tanan nga mga tawo sa iyang siyudad magbato kaniya ngadto sa kamatayon. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala ug ang tibuok nga Israel mamati ug mahadlok.
Ug kon ang biyuda adunay mga anak o mga apo, patun-a una sila sa ilang diosnong katungdanan ngadto sa ilang kaugalingong panimalay ug sa paghatag ug balos ngadto sa ilang mga ginikanan kay kini kahimut-an sa atubangan sa Dios.
Kay mianhi ako aron ang tawo makigbingkil batok sa iyang amahan ug ang anak nga babaye batok sa iyang inahan ug ang umagad nga babaye batok sa iyang ugangang babaye,
Mabahin sila, ang amahan batok sa anak nga lalaki ug ang anak nga lalaki batok sa amahan, ug ang inahan batok sa anak nga babaye ug ang anak nga babaye batok sa iyang inahan, ang ugangang babaye batok sa iyang umagad nga babaye ug ang umagad nga babaye batok sa iyang ugangang babaye.”
Mga anak, pagmasinugtanon kamo sa inyong mga ginikanan sa tanang mga butang, kay kini makapahimuot sa Ginoo. Mga amahan, ayaw pasuk-a ang inyong mga anak aron dili sila mawad-an sa kadasig.
Tan-awa, ang mga anak mao ang panulundon gikan sa Ginoo, ang bunga sa taguangkan mao ang ganti. Sama sa mga udyong nga anaa sa kamot sa sundalo, mao usab ang mga anak sa pagkabatan-on. Malipayon ang tawo nga ang iyang sudlanan ug udyong puno niini! Dili sila mabutang sa kaulawan, sa dihang makigsulti siya sa iyang mga kaaway diha sa ganghaan.
Anak ko, pamatia ang pahimangno sa imong amahan, ug ayaw isalikway ang gitudlo sa imong inahan; kay kini usa ka purongpurong nga bulak alang sa imong ulo ug mga kuwentas alang sa imong liog.
Ug kining mga pulonga nga gisugo nako kaninyo niining adlawa maanaa sa inyong kasingkasing. Itudlo ninyo kini sa makugihon ngadto sa inyong mga anak, ug hisgoti ninyo kini sa dihang maglingkod kamo diha sa inyong balay ug sa dihang maglakaw kamo sa dalan ug sa inyong paghigda ug sa inyong pagbangon.
Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mahadlok na usab kamo, hinuon maoy nadawat ninyo ang espiritu sa pagkaanak. Ug pinaagi kaniya magtuaw kita, “Abba! Amahan!”
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Ang nagpugong pagbunal nagdumot sa iyang anak, apan siya nga nahigugma kaniya nagkugi sa pagpanton kaniya.
Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya.
Pamati, O mga anak, sa pahimangno sa usa ka amahan, ug pamati, aron makahibalo kamo ug mga maayong hunahuna; Pamati, anak ko, ug dawata ang akong mga pulong, aron modaghan ang katuigan sa imong kinabuhi. Gitudloan ko ikaw sa dalan sa kaalam; gitultolan ko ikaw diha sa mga agianan sa pagkamatarong. Sa dihang maglakaw ikaw, ang imong mga lakang dili mapugngan; ug kon ikaw magdagan, dili ikaw mapandol. Hupti gayod ang pahimangno, ayaw siya buhii; bantayi siya kay siya mao ang imong kinabuhi. Ayaw pagsulod sa agianan sa daotan, ug ayaw paglakaw sa dalan sa mga tawong daotan. Likayi kini; ayaw pagsubay niini; tipas gikan niini ug padayon. Kay sila dili makatulog gawas kon sila makabuhat ug daotan; ang ilang pagkatulog mawala gawas kon sila makapapandol sa uban. Kay sila nagkaon sa pan sa pagkadaotan, ug nag-inom sa bino sa pagkabangis. Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon. Ang dalan sa daotan sama sa hilabihan nga kangitngit; sila dili mahibalo kon unsa ang ilang napandolan. kay ako naghatag kaninyo ug maayong pagtulun-an; ayaw ninyo biyai ang akong gitudlo.
Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan.
Busa, kon kamo, nga mga daotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, dili ba labaw pa ang inyong langitnong Amahan nga mohatag sa Espiritu Santo ngadto sa mga nangayo kaniya?”
Dili, kay gipili nako siya aron magsugo sa iyang mga anak ug panimalay nga sunod kaniya aron magsubay sila sa dalan sa Ginoo, pinaagi sa pagbuhat sa pagkamatarong ug sa hustisya, aron ang Ginoo magpadangat kang Abraham niadtong gisaad kaniya.”
Ang usa ka kaliwatan magdayeg sa imong mga buhat ngadto sa laing kaliwatan, ug magpahayag sa imong mga gamhanang buhat.
Ug kon adunay tawo nga wala magsangkap alang sa iyang mga kadugo, ilabi na sa iyang panimalay, siya naglimod sa iyang pagtuo ug labaw pa siyang daotan kay sa dili magtutuo.
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan! Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo. Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa. Tan-awa, sa ingon niini panalanginan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo.
Pantona ang imong anak ug siya maghatag kanimo ug pahulay; siya maghatag ug kalipay sa imong kasingkasing.
Ug tungod kay kamo mga anak man, ang Dios mipadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing nga nagtuaw, “Abba! Amahan!”
Kay bisan pa ug pila ka libo ang mag-agak kaninyo diha kang Cristo, dili daghan ang inyong amahan. Kay ako nahimong inyong amahan diha kang Cristo Jesus pinaagi sa Maayong Balita.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay. Kawang lamang ang inyong sayo nga pagbangon ug dugay nga mopahulay magkaon sa pan sa kabudlay, kay siya naghatag ug pagkatulog sa iyang mga gihigugma.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon. Ug miingon usab siya, “Paglipay kamo, O mga Gentil, uban sa iyang katawhan”; ug usab, “Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga Gentil, ug ipadayeg siya sa tanang katawhan”; ug dugang pa, si Isaias miingon, “Motungha ang gamot ni Jesse, siya nga mobarog aron sa paghari sa mga Gentil; kaniya maglaom ang mga Gentil.” Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom. Nagtuo gayod ako mahitungod kaninyo, akong mga igsoon, nga kamo puno sa pagkamaayo, napuno sa tanang kahibalo ug may katakos sa pagtambag sa usa ug usa. Apan mahitungod sa pipila ka butang nagsulat ako kaninyo nga maisogon agig pagpahinumdom kaninyo, tungod sa grasya nga gihatag kanako sa Dios aron mahimo akong alagad ni Cristo Jesus ngadto sa mga Gentil diha sa pagpangalagad ingon nga pari sa Maayong Balita sa Dios aron ang halad sa mga Gentil dawaton ingon nga gibalaan sa Espiritu Santo. Busa diha kang Cristo Jesus may ikapasigarbo ako sa akong buhat alang sa Dios. Kay dili ako mangahas sa paghisgot ug bisan unsa gawas sa gibuhat ni Cristo pinaagi kanako aron magmasinugtanon ang mga Gentil, pinaagi sa pulong ug buhat. Pinaagi sa gahom sa mga milagro ug sa mga katingalahan, pinaagi sa gahom sa Espiritu sa Dios, nga tungod niana, natapos nako pagwali ang Maayong Balita mahitungod kang Cristo sukad sa Jerusalem hangtod sa kayutaan libot sa Ilirico. Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
“Matngoni ninyo nga walay usa niining mga gagmay nga inyong tamayon kay sultihan ko kamo nga didto sa kalangitan ang ilang mga anghel kanunayng nagsud-ong sa nawong sa akong Amahan nga anaa sa langit.
Mga amahan, ayaw pasuk-a ang inyong mga anak aron dili sila mawad-an sa kadasig.
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Tungod sa pagtuo, si Moises, sa iyang pagkahimugso, gitagoan sa iyang mga ginikanan sulod sa tulo ka bulan, kay ila mang nakita nga ang bata matahom ug wala sila mahadlok sa sugo sa hari.
Kamo usab nga mga bana, sa dihang magpuyo kamo uban sa inyong mga asawa sumala sa kahibalo, ingon nga siya binuhat nga huyang kay kanimo, pasidunggi siya ingon nga isigkamanununod sa gasa sa kinabuhi, aron dili kababagan ang inyong mga pag-ampo.
Ang iyang mga anak mobarog, ug magtawag kaniya nga bulahan; ang iyang bana usab ug siya magdayeg kaniya,
Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa.
Sa pagtan-aw ni Raquel nga siya wala makahatag ug mga anak kang Jacob, nasina siya sa iyang igsoon nga babaye ug miingon siya kang Jacob, “Hatagi ako ug mga anak, kay kon dili, mamatay ako.”