Kategorya
71 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Gahum sa Pulong
Ang atong gipanulti mao gyud ang tinuod nga hulagway sa atong kasingkasing. Dili ta makaingon nga nag-alagad ta sa Ginoo kung ang atong mga pulong nagtunglo sa Iyang mga binuhat. Dako kaayo ang gahum sa matag pulong nga atong gilitok. Gihatagan sa Ginoo ang atong dila og dakong gahum, ug anaa ra nato kung unsaon nato kini paggamit sa maayo. Ug masiguro nato kini pinaagi sa tabang sa Espiritu Santo. Siya ang mogiya nato aron ang atong mga pulong makapahimuot sa atong Amahan sa langit, dili pinaagi sa mga pulong nga walay kapuslanan, nga dili makapalig-on ug makahugaw sa kalag, kondili pinaagi sa mga pulong nga gikan sa kaalam sa Kahitas-an.
Bantayi ang imong mga pulong matag adlaw aron dili kini mosupak sa mga prinsipyo ug mga sugo sa Ginoo. Likayi ang mga tsismis, intriga, ug pagbutang-butang. Hinuon, paningkamuti ang pakigdait ug pakigharmonya sa tanan. Nianang paagiha, ang tinuod nga kinaiya ni Jesus modagayday kanimo, ug ang mga pulong sa imong baba mahimong makapahimuot.
Hinumdumi nga sa paglitok lang sa ngalan ni Jesus, ang tanan mausab. Makatabang ka sa kinabuhi sa uban kung andam ka nga magiyahan sa Espiritu sa Dios sa tanang panahon. Gamita sa maayo ang tanan nga gihatag sa Ginoo kanimo ug alagari ang imong isigkatawo uban ang gugma, isip instrumento ni Jesus dinhi sa kalibutan.
Kung naa ka sa kalisud, hinumdomi ang gahum sa imong mga pulong ug ingna: "Bantayan ko ang mga pulong nga mogawas sa akong baba." Kini ang higayon nga mamatay sa kaugalingon ug mabuhi alang kang Jesus.
Ang atong mga pulong kinahanglan magpakita sa gahum sa grasya sa Dios ug sa kinabuhi diha sa Espiritu Santo. Hinaut nga ang Dios mohatag kanato og gahum aron magamit nato ang atong dila isip instrumento sa Iyang gahum ug grasya nga makaluwas.
Ang kamatayon ug ang kinabuhi anaa sa gahom sa dila, ug kadtong mahigugma niini magkaon sa mga bunga niini.
Ang tubag nga malumo makapahupay sa kasuko, apan ang pulong nga hait makapahagit sa kasuko.
Kay kitang tanan mangasayop man sa daghang paagi, ug kon aduna may tawo nga dili masayop sa iyang pagpanulti, hamtong siya nga tawo, makapugong sa tibuok lawas usab.
Ang makalipay nga mga pulong sama sa dugos, tam-is alang sa kalag ug makapalig-on sa mga bukog.
kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
ikaw nalaang sa gibungat sa imong mga ngabil, nadakpan diha sa mga pulong sa imong baba;
Busa ang dila usab usa ka gamayng bahin sa lawas, ug nagpasigarbo sa mga dagkong butang. Unsa ka dako sa lasang nga masunog sa usa ka gamayng kalayo!
Ang paghatag ug angay nga tubag kalipay sa usa ka tawo, ug ang usa ka pulong nga angay sa panahon, pagkaayo niana!
Ang mga pulong sa baba sa usa ka tawo lalom nga katubigan; ang tuboran sa kaalam usa ka sapa nga nagbul-og.
Ug ang dila usa ka kalayo. Sa mga bahin sa atong lawas, ang dila maoy usa ka kalibotan sa pagkadaotan nga naghugaw sa tibuok lawas ug nagduslit sa tibuok kinaiyahan, ug dinuslitan ug kalayo sa imperno.
Apan walay tawo nga makahimo pag-anad sa dila, usa ka daotan nga naghigwaos, puno sa hilo nga makamatay.
Siya nga nagpugong sa iyang mga pulong may kahibalo, ug siya nga may bugnawng espiritu usa ka tawo nga may pagpanabot.
Kon daghan ang mga pulong, dili mawala ang kalapasan, apan siya nga nagpugong sa iyang mga ngabil maalamon.
Siya nga nagbantay sa iyang baba nag-amping sa iyang kinabuhi; siya nga nagbuka ug dako sa iyang mga ngabil modangat sa kalaglagan.
Ang baba sa matarong maoy usa ka tuboran sa kinabuhi, apan ang baba sa daotan nagtabon sa kabangis.
kadtong nag-ingon, “Pinaagi sa among dila mopatigbabaw kami, ang among mga ngabil ania kanamo; kinsa ba ang among agalon?”
Ang baba sa usa ka buangbuang maoy iyang kalaglagan, ug ang iyang mga ngabil maoy lit-ag sa iyang kaugalingon.
sa sinultihan nga matinud-anon ug sa gahom sa Dios, pinaagi sa mga hinagiban sa pagkamatarong alang sa tuo ug wala nga kamot,
ikaw naglaraw ug daotan. Ang imong dila sama sa hait nga labaha, ikaw nga nagbuhat nga malimbongon.
Pamati, kay ako magsulti ug bililhong mga butang, ug gikan sa akong mga ngabil mogula ang matarong;
Busa ang dila usab usa ka gamayng bahin sa lawas, ug nagpasigarbo sa mga dagkong butang. Unsa ka dako sa lasang nga masunog sa usa ka gamayng kalayo! Ug ang dila usa ka kalayo. Sa mga bahin sa atong lawas, ang dila maoy usa ka kalibotan sa pagkadaotan nga naghugaw sa tibuok lawas ug nagduslit sa tibuok kinaiyahan, ug dinuslitan ug kalayo sa imperno.
Ug sa diha nga itugyan na kamo nila, ayaw kamo kabalaka kon unsaon ninyo pagsulti o unsay inyong isulti, kay unsay inyong isulti ihatag kaninyo nianang taknaa,
Ang mga pulong sa baba sa tawo nga maalamon magpasidungog kaniya, apan ang mga ngabil sa usa ka buangbuang maglamoy kaniya.
Kon magsulti ako ug laing mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel apan walay gugma, ako usa lamang ka saba nga agong o alingisig nga piyangpiyang.
Ang usa ka buangbuang magpahungaw sa hingpit sa iyang kasuko, apan ang maalamon nga tawo hilom nga nagpugong niini.
Ang kasingkasing niadtong adunay pagpanabot nangita sa kahibalo, apan ang baba sa mga buangbuang maoy kinaon ang mga binuang.
Bantayi ang imong dila gikan sa daotan, ug ang imong ngabil gikan sa pagsulti ug limbong.
Ang dila nga malumo usa ka kahoy sa kinabuhi, apan ang pagkasukwahi niini magbungkag sa espiritu.
Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini.
Ang maayo nga mga pulong dili moangay sa usa ka buangbuang; labawng dili angay ang bakakon nga mga pulong sa usa ka pangulo.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Siya nga magbantay sa iyang baba ug sa iyang dila mahikay sa iyang kaugaligon gikan sa kasamok.
Adunay tawo nga ang mga hinanali nga pulong sama sa pagduslak sa usa ka espada, apan ang dila sa maalamon magdala ug kaayohan.
Bantayi ang imong dila gikan sa daotan, ug ang imong ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Palayo gikan sa daotan, ug buhata ang maayo; pangitaa ang pakigdait ug sunda kini.
Bisan sa dili pa malitok ang usa ka pulong sa akong dila, ikaw, O Ginoo, nahibalo na sa tanan.
Unya ang akong dila magsulti mahitungod sa imong pagkamatarong ug sa pagdayeg kanimo sa tibuok nga adlaw.
Kon adunay naghunahuna nga siya matinuohon apan wala magpugong sa iyang dila hinuon naglimbong sa iyang kaugalingong kasingkasing, ang iyang tinuohan kawang.
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Kamong mga kaliwat sa bitin! Unsaon man ninyo pagsultig maayo nga mga daotan man kamo? Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang baba. Ang maayong tawo magpagula ug maayo gikan sa iyang maayong bahandi apan ang daotang tawo magpagula ug daotan gikan sa iyang daotang bahandi. Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko,
Apan karon isalikway usab ninyo kining tanan: kasuko, kapungot, pagpangdaot, pagpasipala ug ang law-ay nga sinultian sa inyong baba.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko, Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
Ang usa ka pulong nga hustong pagkasulti sama sa mga mansanas nga bulawan diha sa dayandayan nga plata.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Apan unsa may giingon niini? Ang pulong duol kanimo, anaa ra sa imong baba ug sa imong kasingkasing (nga sa ato pa, ang pulong sa pagtuo nga among giwali).
Ang akong dila mag-awit mahitungod sa imong pulong kay ang tanan nimong mga sugo matarong.
Kay ang tawo magtuo diha sa iyang kasingkasing ngadto sa pagkamatarong ug siya magsugid pinaagi sa iyang baba ngadto sa iyang kaluwasan.
Ang maayong tawo gikan sa maayong bahandi sa iyang kasingkasing magpagula ug maayo, apan ang daotang tawo gikan sa iyang daotang bahandi magpagula ug daotan. Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang iyang baba.
Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong.
Tungod sa kakulang sa kahoy ang kalayo mapalong; diin gani nga walay tabian, ang panag-away mahunong. Sama nga ang mga uling alang sa abo, ug ang kahoy alang sa kalayo, mao usab ang palaaway nga tawo alang sa paghaling ug panagbingkil.
Ang Ginoong Dios naghatag kanako sa dila niadtong mga tinudloan, aron mahibalo ako unsaon paglig-on pinaagi sa pulong kaniya nga gikapoyan. Matag buntag siya nagpukaw sa akong igdulungog aron sa pagpamati, sama kanila nga mga gitudloan.
Gipahimutang nila ang ilang mga baba batok sa kalangitan, ug ang ilang dila naglakaw latas sa yuta.
dili ang mosulod sa baba mao ang makapahugaw sa tawo, kondili ang mogula gikan sa baba mao ang makapahugaw sa tawo.”
Bisan ang usa ka buangbuang nga magpakahilom giisip nga maalamon; sa diha nga tak-omon niya ang iyang mga ngabil, giisip siya nga may panabot.
Nakakita ba ikaw ug usa ka tawo nga madalidalion sa iyang mga pulong? Aduna pay paglaom alang sa usa ka buangbuang kay kaniya.
Ayaw pagdalidali sa imong baba, o padalidalion ang imong kasingkasing sa pagsulti ug usa ka pulong atubangan sa Dios, kay ang Dios atua sa langit, ug ikaw anaa sa yuta, busa diyotaya lamang ang imong mga pulong.
Maayo pa ang kabos nga naglakaw diha sa iyang kaligdong, kay sa tawo nga sukwahi ang sinultihan ug usa ka buangbuang.
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Itugot nga ang mga pulong sa akong baba ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing, mahimong kahimut-an diha sa imong panan-aw, O Ginoo, akong bato ug akong manunubos.
Siya nga nagpugong sa iyang mga pulong may kahibalo, ug siya nga may bugnawng espiritu usa ka tawo nga may pagpanabot. Bisan ang usa ka buangbuang nga magpakahilom giisip nga maalamon; sa diha nga tak-omon niya ang iyang mga ngabil, giisip siya nga may panabot.
Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
nga nagbaid sa ilang dila sama sa mga espada, nga nagtion sa ilang mga pait nga pulong sama sa mga udyong,
Mga igsoon ko, dili kinahanglan nga daghan kaninyo ang mahimong mga magtutudlo kay nahibalo man kamo nga labaw ka higpit ang paghukom nga atong madawat. Gikan sa mao rang usa ka baba nanggula ang pagdayeg ug pagpanunglo. Mga igsoon ko, kining butanga dili angayng buhaton. Nagpadagayday ba ang tubod sa tam-is ug pait gikan sa mao rang tuboran? Mga igsoon ko, makapamunga ba ug mga olibo ang kahoyng igira, o ang paras makapamunga ba ug mga igos? Busa ang tubod nga parat dili usab makahatag ug tam-is nga tubig. Kinsa ba diha kaninyo ang maalamon ug masinaboton? Pinaagi sa iyang maayong paggawi kinahanglang magpakita siya sa iyang binuhatan diha sa kaaghop sa kaalam. Apan kon diha sa inyong mga kasingkasing aduna kamoy pait nga kasina ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo panghambog ug pamakak batok sa kamatuoran. Dili kini mao ang kaalam nga naggikan sa kahitas-an kondili yutan-on, tawhanon ug yawan-on. Kay diin gani anaa ang kasina ug ang hinakog nga tinguha anaa usab ang kagubot ug ang tanang ngil-ad nga buhat. Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon. Ug ang bunga sa pagkamatarong diha sa pakigdait, gipugas alang sa mga nagbuhat ug kalinaw. Kay kitang tanan mangasayop man sa daghang paagi, ug kon aduna may tawo nga dili masayop sa iyang pagpanulti, hamtong siya nga tawo, makapugong sa tibuok lawas usab.
Ayaw itugot nga adunay magtamay sa imong pagkabatan-on, hinuon alang sa mga magtutuo, pagkinabuhi ingon nga panag-ingnan diha sa sinultihan, sa paggawi, sa gugma, sa pagtuo, sa kaputli.
Kasaligan ang mga samad sa usa ka higala; naghingapin ang mga halok sa usa ka kaaway.