Kategorya
107 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Gahom ni Jesus
Higala, sa Colosas 2:13-15, makita nato ang dakong gahom ni Kristo. Didto giingon, "Kamo nga mga patay tungod sa inyong mga kalapasan ug sa pagkadili-tinuli sa inyong unod, gibuhi kamo niya uban kaniya, nga gipasaylo niya ang tanan natong mga kalapasan; gipala niya ang sinulat sa kamot nga nagsupak kanato, nga batok kanato, ug kini gikuha niya gikan sa taliwala pinaagi sa paglansang niini sa krus. Gibuksan niya ang mga punoan ug mga awtoridad, ug gipakita sila nga dayag, nga nagmadaogon batok kanila diha sa krus."
Pamalandungi gyud nato kining gibuhat ni Kristo para nato. Kining iyang gahom ug awtoridad, alang kini sa himaya ni Jesu-Kristo, kinsa naghimaya sa Amahan. Ug ang Amahan mao ang nagsugo nato aron ipakita kining gahom dinhi sa kalibutan, sa mga simbahan, ug sa tibuok kalibutan, aron ang tanan makadungog sa mensahe sa kaluwasan.
Ug ang tibuok pundok sa katawhan naninguha sa paghikap kaniya, kay ang gahom migula man gikan kaniya ug nag-ayo kanilang tanan.
Apan aron kamo masayod nga ang Anak sa Tawo may kagahom dinhi sa yuta sa pagpasaylo ug mga sala,” niini miingon siya sa paralitiko, “Bangon, dad-a ang imong gihigdaan ug pauli.”
Ang mga tawo nahibulong nga nag-ingon, “Unsa bang pagkatawhana kini, nga bisan pa ang mga hangin ug ang lanaw motuman man kaniya?”
Milibot si Jesus sa tibuok Galilea ug nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang balatian ug tanang sakit sa katawhan. Busa ang iyang kabantog mikaylap sa tibuok Siria. Ug gidala nila ngadto kaniya ang tanang masakiton, ang mga gitakboyan sa nagkalainlaing mga sakit ug mga balatian, mga gidemonyohan, mga patulon ug mga paralitiko, ug iyang giayo sila.
Walay tawo nga magkuha niini gikan kanako, hinuon gitahan nako kini sa kaugalingon nakong pagbuot. May katungod ako sa pagtahan niini ug may katungod ako sa pagkuha niini pag-usab. Kining maong sugo nadawat nako gikan sa akong Amahan.”
Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,
Sa dihang nahuman si Jesus pagsulti niining tanan, ang mga panon sa katawhan nahibulong sa iyang pagpanudlo kay nagtudlo man siya kanila ingon nga may kagahom ug dili sama sa ilang mga eskriba.
Usa ka adlaw niana, samtang nagtudlo siya, dihay naglingkod nga mga Pariseo ug mga magtutudlo sa Balaod nga gikan sa tanang balangay sa Galilea ug Judea ug gikan sa Jerusalem, ug ang gahom sa Ginoo diha kaniya sa pag-ayo.
Ang tanang mga butang nangahimo pinaagi kaniya ug walay bisan usa ka butang nga nahimo nga dili pinaagi kaniya niadtong mga butang nga nangahimo.
Kinsa kini nga miabot gikan sa Edom, nga nagsul-ob ug bisti nga tinina ug pula gikan sa Bosra, siya nga mahimayaon sa iyang bisti, nga naglakaw diha sa kadako sa iyang kusog? “Ako mao ang nagpahibalo sa pagkamatarong, gamhanan sa pagluwas.”
Ug sa pagkakilomkilom na, ilang gidala ngadto kaniya ang daghang mga gidemonyohan, ug iyang gihinginlan ang mga espiritu pinaagi sa usa ka pulong ug iyang giayo ang tanang mga masakiton. Kini maoy pagtuman sa gisulti pinaagi sa propeta nga si Isaias, “Gikuha niya ang atong mga kaluyahon ug gipas-an ang atong mga sakit.”
Busa sa tanang panahon siya makaluwas sa mga moduol sa Dios pinaagi kaniya, kay buhi man siya sa kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila.
Siya miingon kanila, “Nganong nangalisang man kamo, O mga tawong gamay ug pagsalig?” Unya mibangon siya ug iyang gibadlong ang mga hangin ug ang lanaw ug dihay dakong kalinaw. Ang mga tawo nahibulong nga nag-ingon, “Unsa bang pagkatawhana kini, nga bisan pa ang mga hangin ug ang lanaw motuman man kaniya?”
ug gipaila nga Anak sa Dios uban sa gahom sumala sa Espiritu sa pagkabalaan pinaagi sa iyang pagkabanhaw gikan sa mga patay, si Jesu-Cristo nga atong Ginoo.
giunsa sa Dios pagdihog pinaagi sa Espiritu Santo ug sa gahom, giunsa niya paglibot aron sa pagbuhat ug maayo ug sa pagpang-ayo sa tanang gisakit sa yawa, kay ang Dios nag-uban kaniya.
Ang Dios nagtuboy kaniya ngadto sa iyang tuo ingon nga Pangulo ug Manluluwas, aron sa paghatag ug paghinulsol ngadto sa Israel ug kapasayloan sa mga sala.
Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang nalangkob.
Apan alang kanila nga mga tinawag, mga Judio ug mga Grego, si Cristo mao ang gahom sa Dios ug ang kaalam sa Dios.
Ug si Jesus milibot sa tanang mga lungsod ug mga balangay, nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang mga sakit ug balatian.
Unya gipaduol ni Jesus kaniya ang iyang napulo ug duha ka tinun-an ug gihatagan niya sila ug kagahom sa pagpagula sa mga hugaw nga espiritu ug sa pag-ayo sa tanang sakit ug sa tanang balatian.
Ang tanang mga butang gitugyan kanako sa akong Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Anak gawas sa Amahan ug walay nakaila sa hingpit kinsa ang Amahan gawas sa Anak ug kang bisan kinsa nga buot sa Anak nga padaygan sa Amahan.
Ug sa ikaupat nga hugna sa kagabhion, miadto siya kanila, naglakaw ibabaw sa tubig. Apan sa ilang pagkakita kaniya nga naglakaw ibabaw sa tubig, ang mga tinun-an nangalisang ug nag-ingon, “Naay multo!” Ug naniyagit sila sa kalisang. Apan dihadiha, si Jesus misulti kanila nga nag-ingon, “Salig kamo, ako kini; ayaw kamo kalisang.”
Sa dihang nailhan siya sa mga tawo niadtong dapita nagpadala sila ug balita ngadto sa tanang mga kasikbit nga kayutaan ug ilang gidala ngadto kaniya ang tanang may sakit. Ug nagpakiluoy sila kaniya nga pahikapon lamang unta sila sa sidsid sa iyang bisti ug nangaayo ang tanang nakahikap niini.
Ug miduol kaniya ang dakong panon sa katawhan nga nagdala ug mga bakol, mga kimay, mga buta, mga amang ug uban pa. Gibutang sila diha sa tiilan ni Jesus ug iyang giayo sila nga tungod niana ang mga tawo nahibulong sa ilang pagkakita sa mga amang nga nakasulti na, sa mga kimay nga nangaayo, sa mga bakol nga nakalakaw na ug sa mga buta nga nakakita na, ug ilang gidayeg ang Dios sa Israel.
Ug sultihan ko ikaw, nga ikaw mao si Pedro ug sa ibabaw niining bato tukoron nako ang akong iglesia ug ang mga ganghaan sa Hades dili gayod makabuntog niini. Ihatag nako kanimo ang mga yawi sa gingharian sa langit ug bisan unsay imong bugkoson dinhi sa yuta, didto sa langit ilhon kini nga binugkos ug bisan unsay imong luagan dinhi sa yuta, didto sa langit ilhon kini nga linuagan.”
Ug siya miingon kanila, “Tungod sa kagamay sa inyong pagtuo. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kon may pagtuo kamo nga sama sa liso sa mustasa, inyong ingnon kining bukira, ‘Balhin ngadto,’ ug kini mobalhin, ug walay dili mahimo alang kaninyo.”
Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga bisan unsay inyong bugkoson dinhi sa yuta, didto sa langit ilhon kini nga binugkos ug bisan unsay inyong luagan dinhi sa yuta, didto sa langit ilhon kini nga linuagan. Ug sultihan ko usab kamo nga kon ang duha kaninyo mag-uyon dinhi sa yuta mahitungod sa bisan unsa nga ilang pangayoon, alang kanila buhaton kini sa akong Amahan nga anaa sa langit. Ug gitawag ni Jesus ang usa ka gamayng bata ngadto kaniya ug gipatindog niya kini sa ilang taliwala. Kay diin may duha o tulo nga nagkatigom sa akong ngalan, anaa ako sa ilang taliwala.”
Ug si Jesus miduol ug miingon kanila, “Ang tanang kagahom sa langit ug sa yuta gihatag kanako.
Nahibulong silang tanan, nga tungod niana nangutana sila sa usa ug usa nga nag-ingon, “Unsa ba kini? Usa ka bag-ong pagtulun-an! Uban sa kagahom mosugo siya bisan pa sa mga hugaw nga espiritu, ug sila motuman kaniya.” Ug ang iyang kabantog mikaylap dayon sa tanang kasikbit nga kayutaan sa Galilea.
kay daghan man ang iyang gipang-ayo nga tungod niana ang tanang mga may sakit nagdinuotay paingon kaniya aron sa paghikap kaniya. Sa dihang nakakita kaniya ang mga hugaw nga espiritu, mihapa sila sa iyang atubangan ug naninggit nga nag-ingon, “Ikaw mao ang Anak sa Dios!”
Ug mibangon siya ug gibadlong ang hangin, ug miingon siya sa lanaw, “Kalinaw! Hunong!” Ug ang hangin milurang ug miabot ang dakong kalinaw. Ug sa iyang pagsabod, may mga binhi nga nahulog sa daplin sa dalan ug ang mga langgam nanugok ug kini ilang gipanuktok. Ug siya miingon kanila, “Nganong nangalisang man kamo? Wala ba diay kamoy pagsalig?” Ug giabot sila ug dakong kahadlok, ug miingon sa usa ug usa, “Kinsa man diay kini siya, nga bisan gani ang hangin ug ang lanaw motuman man kaniya?”
Unya miabot sila sa pikas nga daplin sa lanaw, sa kayutaan sa mga Gerasenhon. Ug nangamuyo siya pag-yo kang Jesus nga unta dili niya sila abogon pagawas niadtong yutaa. Didtoy usa ka dakong panon sa mga baboy nga nangaonkaon didto sa bakilid. Ug sila mihangyo kaniya nga nag-ingon, “Paadtoa kami nianang mga baboy ug pasudla kami kanila.” Busa gitugotan niya sila. Ug ang mga hugawng espiritu nanggula ug misulod sa mga baboy, ug ang panon nga may gidaghanon nga mga duha ka libo, mihaguros pagdulhog sa pangpang ngadto sa lanaw ug nangalumos sila sa lanaw. Nanagan ang mga nagbantay sa mga baboy, ug ila kining gisugilon didto sa siyudad ug sa kabalangayan. Ug midugok ang mga tawo aron sa pagsusi kon unsa ang nahitabo. Nangadto sila kang Jesus, ug nakita nila ang gidemonyohan kaniadto nga naglingkod didto, nagbisti na ug diha na sa maayong panimuot, ang tawo nga kaniadto diha ang Legion, ug sila nangalisang. Ang mga nakakita niini nanugilon mahitungod sa nahitabo sa gidemonyohan ug sa mga baboy. Unya misugod sila sa paghangyo kang Jesus sa pagpahawa sa ilang kayutaan. Ug samtang misakay si Jesus sa sakayan, ang tawo nga kaniadto gidemonyohan mihangyo kaniya nga unta pakuyogon siya kang Jesus. Apan wala siya motugot ug miingon kaniya, “Pauli ngadto sa imong balay, ngadto sa imong kahigalaan, ug isugilon kanila unsa ka dako ang gihimo sa Ginoo alang kanimo, ug giunsa niya pagkaluoy kanimo.” Ug sa pagkawas na niya sa sakayan, gisugat siya sa usa ka tawo nga gikan sa mga lubnganan. Kini siya may hugaw nga espiritu Ug milakaw siya ug didto sa Decapolis misugod siya sa pagpanugilon unsa ka dako sa gihimo ni Jesus alang kaniya ug natingala ang tanan.
Unya dihay usa ka babaye nga walay undang ang pagdugo sulod na sa napulo ug duha ka tuig. Daghan na siya ug giantos ubos sa daghang mananambal, ug ang tanan niyang katigayonan nahurot na niya paggasto, apan wala gayod siya maayo gani misamot pa hinuon. Ug kay nakadungog man siya sa mga taho mahitungod kang Jesus, siya misuot sa panon sa katawhan ngadto sa luyo ni Jesus ug mihikap sa iyang bisti. Kay siya nag-ingon man, “Kon makahikap lang ako sa iyang mga bisti, maayo gayod ako.” Dihadiha mitang-on ang iyang pagsigi ug dugo, ug gibati niya diha sa iyang lawas nga siya naayo gikan sa iyang sakit. ug nagpuyo sa mga lubnganan ug wala nay bisan kinsa pa nga makagapos kaniya, bisan pa ug kadena. Ug si Jesus nga nakamatikod sulod sa iyang kaugalingon nga may gahom nga migula gikan kaniya, dihadiha miliso taliwala sa panon sa katawhan ug miingon, “Kinsa may mihikap sa akong bisti?” Ang iyang mga tinun-an miingon kaniya, “Nakita nimo ang panon sa katawhan nga midutdot libot kanimo, ug unya mangutana pa ikaw, ‘Kinsa may mihikap kanako?’ ” Ug gilibot niya pagtan-aw kon kinsa ang naghimo niadto. Apan ang babaye nga nahibalo sa nahitabo kaniya, miduol nga nahadlok ug nagkurog ug mihapa sa iyang atubangan, ug misugilon kaniya sa tibuok nga kamatuoran. Ug si Jesus miingon kaniya, “Anak, ang imong pagsalig nakaayo kanimo. Lakaw nga malinawon ug maayo na ikaw gikan sa imong sakit.”
Unya gigunitan niya ang kamot ug miingon kaniya, “Talita, cumi”, nga sa ato pa, “Inday, ingnon ko ikaw, bangon!” Dihadiha mibangon ang bata ug milakaw kay siya napulo ug duha na man ang panuigon. Ug dihadiha giabot sila ug dakong kahibulong.
Ang napulo ug duha iyang gitawag ngadto kaniya ug gisugdan niya ang pagpadala kanila nga tinagurha, ug gihatagan niya sila ug kagahom batok sa mga hugaw nga espiritu.
Bisan diin siya moadto, sa mga kabalangayan, sa mga siyudad o sa kaumahan, gipahimutang nila ang mga masakiton diha sa mga taboan, ug nagpakiluoy sila kaniya nga pahikapon unta sila bisan na lang sa sidsid sa iyang bisti. Ug nangaayo ang tanang nakahikap niini.
Unya gisugo niya ang panon sa katawhan sa pagpanglingkod sa yuta. Ug gikuha niya ang pito ka pan ug sa nakapasalamat na siya, gipikaspikas niya kini ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron idulot ug giapod-apod nila kini sa katawhan. Ug aduna silay pipila ka gagmayng isda. Ug sa napanalanginan na niya kini, misugo siya nga idulot usab kini. Ug nangaon sila ug nangabusog. Ug gihipos nila ang mga tipik nga nahibilin nga mipuno sa pito ka bukag. Dihay mga upat ka libo ka tawo.
Si Jesus miingon kaniya, “Kon ikaw makahimo! Ang tanang butang mahimo alang kaniya nga nagtuo.”
Ug si Jesus misud-ong kanila ug miingon, “Sa mga tawo dili gayod kini mahimo, apan sa Dios mahimo, kay sa Dios mahimo man ang tanan.”
Ug kanila nga motuo mag-uban kining maong mga ilhanan: pinaagi sa akong ngalan ang mga demonyo ilang hinginlan, magsulti sila ug bag-ong mga pinulongan, kuptan nila ang mga bitin ug kon makainom sila ug bisan unsa nga makahilo, dili sila maunsa, tapin-an nila sa ilang mga kamot ang mga masakiton ug mangaayo sila.”
“Ang Espiritu sa Ginoo ania kanako, iya akong gidihogan aron sa pagwali sa Maayong Balita ngadto sa mga kabos. Gipadala niya ako aron sa pagpahibalo sa kagawasan alang sa mga binilanggo ug sa pagpahiuli sa panan-aw sa mga buta, sa paghatag ug kagawasan ngadto sa mga dinaogdaog, sa pagpahibalo sa tuig nga gikahimut-an sa Ginoo.”
Silang tanan nahibulong ug nag-ingon sa usa ug usa, “Unsa ba kining pulonga? Kay uban sa katungod ug sa gahom iyang gimandoan ang mga hugawng espiritu ug sila migula.” Unya ang balita mahitungod kaniya miabot ngadto sa tanang kasikbit nga kayutaan.
Samtang didto siya sa usa sa mga lungsod, didtoy usa ka tawo nga nalukop sa sanla. Sa iyang pagkakita kang Jesus, mihapa siya ug nagpakiluoy kaniya nga nag-ingon, “Ginoo, kon buot nimo, makahinlo ikaw kanako.” Ug gituy-od ni Jesus ang iyang kamot ug gihikap siya nga nag-ingon, “Buot ako; mahinlo ka.” Dihadiha ang sanla mibiya kaniya.
Apan aron kamo mahibalo nga ang Anak sa Tawo may kagahom dinhi sa yuta sa pagpasaylo sa mga sala,” siya miingon ngadto sa tawo nga paralitiko, “Ako moingon kanimo, bangon, dad-a ang imong gihigdaan ug pauli.”
Unya milugsong siya uban kanila ug mitindog sa usa ka dapit nga patag, kinuyogan sa usa ka dakong panon sa iyang mga tinun-an ug sa daghan kaayong mga tawo nga gikan sa tibuok Judea ug sa Jerusalem ug sa kabaybayonan sa Tiro ug Sidon. Miduol sila aron sa pagpamati kaniya ug sa pagpaayo sa ilang mga sakit, ug kadtong mga gihasol sa mga daotang espiritu nangaayo. Ug ang tibuok pundok sa katawhan naninguha sa paghikap kaniya, kay ang gahom migula man gikan kaniya ug nag-ayo kanilang tanan.
Unya siya miduol ug mihikap sa lungon, ug ang mga nagyayong niini mihunong. Ug siya miingon, “Dong, ingnon ko ikaw, bangon!” Ug ang tawo nga namatay mibangon ug milingkod ug misugod sa pagsulti. Ug gihatag siya ni Jesus ngadto sa iyang inahan.
Niadtong higayona siya nag-ayo sa daghang mga tawo gikan sa mga sakit ug sa mga balatian nga manakod ug sa mga daotang espiritu, ug daghan ang mga buta nga iyang gihatagan ug panan-aw.
Unya miingon siya kanila, “Hain man diay ang inyong pagsalig?” Ug sa ilang kahadlok sila nahibulong nga nag-ingon sa usa ug usa, “Kinsa ba diay kini siya, nga nagmando bisan sa hangin ug tubig, ug sila mituman kaniya?”
Ug may usa ka babaye nga walay undang ang pagdugo sulod sa napulo ug duha ka tuig nga nahutdan na sa iyang tanang katigayonan nga gigasto alang sa mga mananambal ug dili na maayo ni bisan kinsa, miduol sa iyang luyo ug mihikap sa sidsid sa iyang bisti, ug mihunong dayon ang iyang pagsigi ug dugo. Ug si Jesus miingon, “Kinsa man kadtong mihikap kanako?” Sa dihang namalibad ang tanan, si Pedro miingon, “Agalon, ang mga tawo naglibot ug nagdutdot kanimo!” Apan si Jesus miingon, “May mihikap kanako, kay nakamatngon ako nga may gahom nga migula kanako.” Sa dihang nakita sa babaye nga wala diay siya malilong, miduol siya nga nagkurog. Ug sa naghapa siya sa atubangan ni Jesus, gisugilon niya sa atubangan sa tanang tawo ang hinungdan sa iyang paghikap kaniya ug giunsa niya pagkaayo dihadiha. Ug si Jesus miingon kaniya, “Anak, ang imong pagsalig nakapaayo kanimo. Lakaw nga malinawon.”
Unya ang napulo ug duha iyang gitigom, ug gihatagan niya sila ug gahom ug katungod ibabaw sa tanang mga demonyo ug sa pag-ayo sa mga sakit. Sa pagbalik na sa mga apostoles, ilang gisugilon kaniya ang ilang mga nabuhat. Ug gidala niya sila ug mipahilit ngadto sa usa ka lungsod nga ginganlan ug Betsaida. Sa pagkahibalo niini sa mga panon sa katawhan, sila miapas kaniya, ug gidawat niya sila ug iyang gisultihan mahitungod sa gingharian sa Dios ug giayo niya ang mga nagkinahanglan ug kaayohan. Apan ang adlaw misugod na sa pagsalop ug ang napulo ug duha miduol ug miingon kaniya, “Palakta na ang panon sa katawhan aron moadto sila sa mga kabalangayan ug sa mga kasikbit nga kayutaan aron sila makapahulay ug makakita ug pagkaon, kay ania kita sa dapit nga awaaw.” Apan siya miingon kanila, “Kamo ang maghatag kanila ug pagkaon.” Ug sila mitubag kaniya, “Aduna lamang kitay lima ka pan ug duha ka buok isda, gawas hinuon kon molakaw kami aron sa pagpalit ug pagkaon alang niining tanang mga tawo.” Didtoy mga lima ka libo ka lalaki. Ug siya miingon sa iyang mga tinun-an, “Palingkora sila nga magpundokpundok, mga tag-50 ang matag pundok.” Ug gihimo nila kini, ug ilang gipalingkod ang tanan. Sa iyang pagkuha sa lima ka pan ug sa duha ka buok isda, siya mihangad sa langit ug nagpasalamat, ug kini iyang gipikaspikas ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron ihatag ngadto sa panon sa katawhan. Ug ang tanan nangaon ug nangabusog. Ug ilang gihipos ang salin nga napulo ug duha ka bukag sa mga pinikaspikas. Sa diha nga nag-ampo siya nga nag-inusara, ang iyang mga tinun-an didto uban kaniya. Siya nangutana kanila, “Sumala sa sulti sa mga tawo, kinsa man ako?” Ug sila mitubag, “Si Juan nga Tigbautismo, apan ang uban miingon nga si Elias, ug ang uban, nga usa sa unang mga propeta nga nabanhaw.” Ug gipadala niya sila aron sa pagsangyaw sa gingharian sa Dios ug sa pagpang-ayo.
Sa pagkahibalo niini sa mga panon sa katawhan, sila miapas kaniya, ug gidawat niya sila ug iyang gisultihan mahitungod sa gingharian sa Dios ug giayo niya ang mga nagkinahanglan ug kaayohan.
Ug ang tanan nahibulong pag-ayo sa dakong gahom sa Dios. Apan samtang ang tanan nahibulong sa tanang gibuhat ni Jesus, siya miingon sa iyang mga tinun-an,
Unya ang 70 mibalik nga malipayon, nga nag-ingon, “Ginoo, bisan pa gani ang mga demonyo mipatuo kanamo tungod sa imong ngalan!” Ug si Jesus miingon kanila, “Nakita nako si Satanas nga nahulog sama sa kilat gikan sa langit. Tan-awa, gihatagan ko kamo ug kagahom sa pagyatak sa mga bitin ug mga tanga ug ibabaw sa tanang gahom sa kaaway, ug walay makadaot kaninyo.
Ug tan-awa, ipadala nako ang saad sa akong Amahan kaninyo, apan pabilin kamo sa siyudad hangtod nga masul-oban na kamo ug gahom gikan sa kahitas-an.”
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Si Jesus miingon kanila, “Pun-a ninyo ug tubig ang mga tadyaw.” Ug kini ilang gipangpuno hangtod sa baba. Unya siya miingon kanila, “Pagkabo na kamo niana ug dad-a ngadto sa tinugyanan sa kombira.” Ug gidala nila kini ngadto kaniya. Sa natilawan na sa tinugyanan sa kombira ang tubig nga nahimo nang bino, ug kay wala man siya masayod diin kini gikan bisan tuod ug nasayod niini ang mga sulugoon nga nagkabo sa tubig, ang tinugyanan sa kombira mitawag sa nabana
Gihigugma sa Amahan ang Anak ug ang tanang mga butang gitugyan niya ngadto sa iyang kamot.
Kay ingon nga ang Amahan nagbanhaw sa mga patay ug naghatag kanila ug kinabuhi, ang Anak usab naghatag ug kinabuhi kang bisan kinsa nga buot niyang hatagan.
Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang namati sa akong pulong ug nagtuo kaniya nga nagpadala kanako may kinabuhi nga dayon ug dili na hukman, apan nakalatas na siya gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi. “Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang takna taliabot ug karon mao na, nga ang mga patay mamati sa tingog sa Anak sa Dios ug kadtong mga mamati mabuhi.
Si Jesus mitubag kanila, “Ako mao ang pan sa kinabuhi. Siya nga moari kanako dili gutomon, ug siya nga motuo kanako dili gayod uhawon.
Ang espiritu mao ang naghatag ug kinabuhi, ang unod walay kapuslanan. Ang mga pulong nga akong gisulti kaninyo espiritu ug kinabuhi.
Unya misulti pag-usab si Jesus kanila nga nag-ingon, “Ako mao ang kahayag sa kalibotan. Siya nga magsunod kanako dili gayod maglakaw sa kangitngit, hinuon makabaton siya sa kahayag sa kinabuhi.”
Ang kawatan moanhi aron lamang sa pagpangawat ug sa pagpatay ug sa paglaglag. Ako mianhi aron sila makabaton ug kinabuhi ug magbaton niini sa madagayaon gayod.
Ako naghatag kanila ug kinabuhing dayon ug sila dili gayod malaglag, ug walay si bisan kinsa nga makaagaw kanila gikan sa akong kamot. Ang akong Amahan nga maoy naghatag kanila ngari kanako dako pa kay sa tanan, ug walay si bisan kinsa nga makahimo sa pag-agaw kanila gikan sa kamot sa Amahan. Alang kaniya ang tigbantay sa pultahan moabli ug ang mga karnero mamati sa iyang tingog ug ang iyang kaugalingong mga karnero tawgon niya sa ngalan ug mag-una kanila sa ilang pagpanggawas. Ako ug ang Amahan usa ra.”
Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili na gayod mamatay. Motuo ba ikaw niini?”
Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.
“Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang nagtuo kanako magbuhat usab sa mga buhat nga akong gibuhat, ug labaw pa ka dagko kay niini ang iyang buhaton kay ako moadto man sa Amahan. Ug bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa akong ngalan, buhaton nako kini aron ang Amahan mapasidunggan diha sa Anak. Kon mangayo kamo ug bisan unsa pinaagi sa akong ngalan, kini akong buhaton.
Ako mao ang punoan sa paras, kamo mao ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya, siya mamunga ug daghan, kay kon kamo bulag kanako wala gayod kamoy mahimo.
Gisulti nako kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo ug kalinaw. Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kalisdanan. Apan pagmadasigon, gibuntog na nako ang kalibotan.”
kay gihatagan man nimo siya ug kagahom ibabaw sa tanang katawhan aron sa paghatag ug kinabuhing dayon ngadto sa tanan nga imong gikatugyan kaniya.
Apan makadawat kamo ug gahom sa diha nga mokunsad na kaninyo ang Espiritu Santo ug kamo mao unya ang akong mga saksi sa Jerusalem ug sa tibuok Judea ug Samaria ug hangtod sa kinatumyan sa kalibotan.”
“Mga tawo sa Israel, pamatia ninyo kining mga pulonga: si Jesus nga Nazaretnon, tawo nga gipamatud-an kaninyo sa Dios pinaagi sa gamhanang mga buhat ug mga kahibulongan ug mga ilhanan nga gihimo sa Dios pinaagi kaniya diha kaninyo, sumala sa inyo gayod nga nahibaloan.
Busa pahibaloa gayod ang tibuok banay sa Israel nga ang Dios naghimo kaniya nga Ginoo ug Mesias, kining maong Jesus nga inyong gilansang sa krus.”
Apan si Pedro miingon, “Wala akoy plata o bulawan, apan hatagan ko ikaw sa ania kanako. Sa ngalan ni Jesu-Cristo nga Nazaretnon, tindog ug lakaw.”
kinahanglang mahibaloan ninyong tanan ug sa tanang katawhan sa Israel nga pinaagi sa ngalan ni Jesu-Cristo nga Nazaretnon nga inyong gilansang sa krus, nga gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, pinaagi kaniya kining tawhana nagtindog nga maayo na sa inyong atubangan.
samtang magtuyhad ikaw sa imong kamot aron sa pagpang-ayo, ug ang mga milagro ug mga kahibulongan mahimo pinaagi sa ngalan sa imong balaang alagad nga si Jesus.”
Ug pinaagi sa mga kamot sa mga apostoles, daghan ang mga ilhanan ug mga kahibulongan nga nahimo diha sa mga tawo. Ug silang tanan didto magtigom sa Portico ni Solomon.
Ug kini gibuhat niya sulod sa daghang mga adlaw. Apan si Pablo nga gisamokan gayod kaniya, miatubang sa espiritu ug miingon, “Sa ngalan ni Jesu-Cristo, ako nagsugo kanimo sa paggula gikan kaniya.” Ug kini migula niadto gayong taknaa.
Kon tungod sa paglapas sa usa ka tawo naghari ang kamatayon tungod sa maong tawo, labaw pang maghari diha sa kinabuhi kadtong makadawat sa madagayaong grasya ug sa gasa sa katarong pinaagi kang Jesu-Cristo.
Kon nagpuyo sa sulod ninyo ang Espiritu niya nga nagbanhaw kang Jesus gikan sa mga patay, siya nga nagbanhaw kang Cristo Jesus gikan sa mga patay maghatag usab ug kinabuhi sa inyong may kamatayong lawas pinaagi sa iyang Espiritu nga nagpuyo diha kaninyo.
Kinsa man ang mopakanaog sa hukom? Si Cristo Jesus nga namatay apan nabanhaw gikan sa mga patay, nga anaa karon sa tuo sa Dios, nga nangamuyo gayod alang kanato.
Ug ang Dios nga nagbanhaw sa Ginoo magbanhaw usab kanato pinaagi sa iyang gahom.
Apan salamat sa Dios nga mao ang naghatag kanato sa kadaogan pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
apan siya miingon kanako, “Ang akong grasya igo alang kanimo kay ang akong gahom gihingpit diha sa kaluyahon.” Sa ingon niana, labaw nakong gikalipay ang pagpasigarbo tungod sa akong mga kaluyahon aron ang gahom ni Cristo molandong nganhi kanako.
ug kon unsa ang dili masukod nga gidak-on sa iyang gahom nganhi kanato nga nagtuo, sumala sa buhat sa iyang dakong gahom. Kaninyo maanaa unta ang grasya ug ang kalinaw nga gikan sa Dios nga atong Amahan ug gikan sa Ginoong Jesu-Cristo. Kining gahoma mao ang iyang gipalihok diha kang Cristo sa dihang gibanhaw niya siya gikan sa mga patay ug sa pagpalingkod kaniya diha sa iyang tuo didto sa mga langitnong dapit, labaw sa tanang pagmando ug kagamhanan ug gahom ug kaginoohan, ug labaw sa tanang ngalan nga ginganlan, dili lamang niining kapanahonan karon kondili niadtong umaabot usab.
aron nga sumala sa iyang naghingapin nga himaya, itugot unta niya nga malig-on kamo sa gahom pinaagi sa iyang Espiritu diha sa kinasuloran sa inyong pagkatawo, ug aron si Cristo magpuyo diha sa inyong mga kasingkasing pinaagi sa pagtuo, aron kamo, ingon nga mga pinagamot ug pinasukad diha sa gugma,
Kay pinaagi kaniya gibuhat ang tanang mga butang, diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga trono o kamandoan o pamunoan o kagahom. Ang tanang mga butang gibuhat pinaagi kaniya ug alang kaniya. Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang nalangkob.
Kay diha kaniya nahimuot sa pagpuyo ang tibuok nga kahingpitan sa Dios, Alang sa mga balaan ug kasaligang mga igsoon diha kang Cristo nga anaa sa Colosas: Ang grasya ug kalinaw maanaa kaninyo gikan sa Dios nga atong Amahan. ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.
kay ang among Maayong Balita miabot kaninyo dili diha sa pulong lamang, kondili diha usab sa gahom ug sa Espiritu Santo ug sa dakong pagsalig. Kamo nasayod unsa kaming matanga diha sa inyong taliwala tungod kaninyo.
Mahiagom unya sila sa silot nga walay kataposang pagkalaglag ug mahilayo gikan sa atubangan sa Ginoo ug gikan sa himaya sa iyang gahom
Kasaligan ang pulong ug takos nga dawaton sa hingpit, nga si Cristo Jesus mianhi sa kalibotan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala, apan gikaluy-an ako tungod niini, aron nga dinhi kanako nga mao ang labawng makasasala, si Jesu-Cristo makapadayag sa iyang hingpit nga pailob alang sa usa ka sumbanan ngadto kanila nga mosalig kaniya alang sa kinabuhing dayon. Ngadto sa Hari sa kapanahonan nga dili mamatay, dili makita, ang bugtong nga Dios, ang dungog ug himaya hangtod sa kahangtoran. Amen.
apan karon iyang gipadayag kini pinaagi sa pagpakita sa atong Manluluwas nga si Cristo Jesus, nga nagbuntog sa kamatayon ug nagdala ug kinabuhi ug pagkawalay kamatayon ngadto sa kahayag pinaagi sa Maayong Balita.
Busa ingon nga ang mga anak nakaambit man sa unod ug dugo, siya gayod usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahom sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa, ug aron maluwas niya silang tanan nga naulipon sulod sa tibuok nilang kinabuhi tungod sa kahadlok sa kamatayon.
Kay ang atong labawng pangulong pari dili usa ka pari nga dili mobati ug kaluoy kanato sa atong mga kaluyahon, hinuon sa tanang paagi siya gitintal sama kanato, apan wala gayod makasala. Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu.
Ang nagbuhat ug pagpakasala, iya sa yawa kay ang yawa nagpakasala man sukad pa sa sinugdan. Ang hinungdan nganong gipadayag ang anak sa Dios mao ang paglaglag sa mga binuhatan sa yawa.
Kay ang tanan nga maggikan sa Dios magbuntog sa kalibotan ug ang pagdaog nga nagbuntog sa kalibotan mao kini, ang atong pagtuo. Kinsa ba ang magbuntog sa kalibotan kondili siya lamang nga nagtuo nga si Jesus mao ang Anak sa Dios?
“Ako mao ang Alfa ug ang Omega,” nag-ingon ang Ginoong Dios nga mao karon ug mao kaniadto ug mao ang umaabot, ang Makagagahom sa Tanan.