Kategorya
72 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Gahom sa Dios
Mao kini ang gahom sa Dios, gahom nga dili masukod ug dili matugkad, nga makahimo sa pag-usab, pagtubos, pagbalaan, ug pagpakatarong nato nga Iyang mga pinili nga anak. Ang Biblia nagsulti kanato sa Iyang gahom. Makagagahom ang Dios sa tanan, walay imposible Kaniya, mas labaw Siya sa bisan unsang kalisdanan, ug Siya makausab sa tanan nga sitwasyon.
Siya ang Ginoo sa kinabuhi, labaw pa sa bisan unsang diagnosis, makaayo sa bisan unsang sakit, ug makahatag sa imong gipangandoy. Tawga Siya ug tuo sa kinasingkasing, ug madawat mo ang imong gipangayo. Ang Dios molihok bisan kon wala na kay kusog, mobangon sa napukan, ug mobantay sa gihunahuna nimong nawala na.
Labaw sa kinaiyahan ang Dios, Siya igo, ug Siya makagagahom sa tanan. Busa, ayaw kahadlok, ang imong Amahan sa langit mohatag kanimo ug kaluwasan ug Siya ang imong kalinaw taliwala sa mga bagyo. Sa kalisdanan, Iya kang kuptan, ug makita mo ang Iyang kaayo ug dakong gugma sa tanan nimong mga adlaw.
Gihatagan ka Niyag kagawasan aron imang ipasigarbo ang Iyang mga katingalahan ug ang Iyang walay kinutuban nga gahom. Ang Dios nga nagkupot sa kalibutan nagbantay kanimo ug mas gamhanan Siya kaysa sa imong labing dakong kaaway.
Deuteronomio 32:39: “Tan-awa karon, Ako, Ako mao ang Ginoo, ug walay laing Dios gawas Kanako. Ako ang nagahatag ug kamatayon ug kinabuhi; Ako ang nagasamad ug nagaayo; ug walay makaluwas gikan sa Akong kamot.”
Kay sukad pa sa pagbuhat sa kalibotan ang iyang dili makita nga kinaiya, nga mao ang iyang walay kinutoban nga gahom ug pagka-Dios, sa tin-aw naila na pinaagi sa mga butang nga iyang gibuhat. Busa wala silay ikapasangil,
Ang Ginoo maghatag unta ug kusog sa iyang katawhan! Ang Ginoo magpanalangin unta ug kalinaw ngadto sa iyang katawhan!
Bisan pa niana giluwas niya sila tungod ug alang sa iyang ngalan, aron iyang ikapadayag ang iyang dakong gahom.
Kay siya miingon: “Pinaagi sa kusog sa akong kamot nahimo nako kini, ug pinaagi sa akong kaalam, kay ako adunay pagpanabot; akong gikuha ang mga utlanan sa mga katawhan, ug gisakmit nako ang ilang mga bahandi; sama sa torong baka, akong gipakanaog kadtong naglingkod sa mga trono.
Ug ang tibuok pundok sa katawhan naninguha sa paghikap kaniya, kay ang gahom migula man gikan kaniya ug nag-ayo kanilang tanan.
Ug ngadto kaniya, nga pinaagi sa gahom nga naglihok sulod kanato makahimo ug labaw pa gayod kay sa tanan natong gipangayo ug gihunahuna,
Ang Ginoo hinay nga masuko ug dako ug gahom, ug ang Ginoo dili gayod mag-isip nga walay sala niadtong mga sad-an. Ang iyang pamaagi anaa sa alimpulos ug sa bagyo, ug ang mga dag-om mao ang abog sa iyang mga tiil.
Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,
ug sila nag-ingon, “Nagpasalamat kami kanimo, Ginoong Dios nga Makagagahom sa Tanan, nga mao karon ug kagahapon, tungod kay gihuptan nimo ang imong dakong gahom ug ikaw naghari.
O Ginoong Dios sa mga panon, kinsa ba ang gamhanan nga sama kanimo, O Ginoo, uban sa imong pagkamatinumanon nga naglibot kanimo?
Ug tungod kay siya nahigugma sa inyong mga katigulangan ug nagpili sa ilang kaliwatan sunod kanila ug nagpagula kaninyo uban kaniya gikan sa Ehipto, pinaagi sa iyang dakong gahom,
Apan gitugotan ko ikaw nga mabuhi alang niining maong tuyo, aron sa pagpakita kanimo sa akong gahom ug aron ang akong ngalan masangyaw sa tibuok kalibotan.
Ang imong tuong kamot, O Ginoo, mahimayaon diha sa gahom, ang imong tuong kamot, O Ginoo, nagdugmok sa kaaway.
‘O Ginoong Dios! Ikaw mao ang nagbuhat sa langit ug sa yuta pinaagi sa imong dakong gahom ug pinaagi sa tinuy-od nimong mga bukton! Walay bisan unsa nga lisod kaayo alang kanimo,
kay ang Dios wala maghatag kanato ug espiritu sa katalaw kondili sa gahom ug sa gugma ug sa pagpugong sa kaugaligon.
Ikaw mao ang Dios nga nagbuhat ug mga katingalahan, nga nagpadayag sa imong gahom taliwala sa mga katawhan.
“ ‘Tan-awa ninyo, karon nga ako, bisan ako, mao siya, ug walay dios gawas kanako. Ako nagpatay ug ako nagbuhi; ako nagsamad ug ako nag-ayo; ug walay makalingkawas gikan sa akong kamot.
‘O, Ginoong Dios, ikaw nagsugod sa pagpakita sa imong pagkadako ug sa imong gamhanang kamot ngadto sa imong ulipon, kay unsa ba nga dios ang anaa sa langit o anaa sa yuta nga makabuhat nianang mga buhat ug gamhanang mga buhat sama kanimo?
ug kon unsa ang dili masukod nga gidak-on sa iyang gahom nganhi kanato nga nagtuo, sumala sa buhat sa iyang dakong gahom. Kaninyo maanaa unta ang grasya ug ang kalinaw nga gikan sa Dios nga atong Amahan ug gikan sa Ginoong Jesu-Cristo. Kining gahoma mao ang iyang gipalihok diha kang Cristo sa dihang gibanhaw niya siya gikan sa mga patay ug sa pagpalingkod kaniya diha sa iyang tuo didto sa mga langitnong dapit, labaw sa tanang pagmando ug kagamhanan ug gahom ug kaginoohan, ug labaw sa tanang ngalan nga ginganlan, dili lamang niining kapanahonan karon kondili niadtong umaabot usab.
Niining maong Maayong Balita ako gihimong usa ka alagad sumala sa gasa sa grasya sa Dios nga gihatag kanako pinaagi sa paglihok sa iyang gahom.
“Ako mao ang Dios ug sukad kaniadto ako mao siya; walay si bisan kinsa nga makaluwas gikan sa akong kamot; ako magbuhat, ug kinsa bay makapugong niini?”
nga nagpaadto sa iyang mahimayaong bukton uban sa tuong kamot ni Moises, nga nagbahin sa katubigan sa ilang atubangan, aron sa paghimo alang sa iyang kaugalingon ug usa ka ngalan nga walay kataposan,
apan siya miingon kanako, “Ang akong grasya igo alang kanimo kay ang akong gahom gihingpit diha sa kaluyahon.” Sa ingon niana, labaw nakong gikalipay ang pagpasigarbo tungod sa akong mga kaluyahon aron ang gahom ni Cristo molandong nganhi kanako.
“Kinsa man ang sama kanimo, O Ginoo, taliwala sa mga dios? Kinsa man ang sama kanimo, halangdon diha sa pagkabalaan, kahadlokan diha sa mga mahimayaong buhat, nagbuhat sa mga katingalahan? Gituy-od nimo ang imong tuong kamot, ang yuta milamoy kanila.
Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang pamaagi, ug pagkadiyotay lamang sa hagawhaw nga atong nabati mahitungod kaniya! Apan ang dalugdog sa iyang gahom, kinsa ang makatugkad?”
siya nga nagbuhat sa mga dagkong butang nga dili matukib, ug sa mga butang nga katingalahan nga dili maihap.
Saligi ang Ginoo hangtod sa kahangtoran, kay ang Ginoong Dios mao ang bato nga walay kataposan.
Kay dili nako ikaulaw ang Maayong Balita, kay kini mao ang gahom sa Dios alang sa kaluwasan sa matag usa nga nagtuo, ngadto sa Judio una sa tanan ug unya ngadto sa Grego usab.
Oo, bisan sa diha nga matigulang na ako ug ubanon na, O Dios, ayaw ako biyai, hangtod nga ikapahayag nako ang imong kusog ngadto sa tanang kaliwatan nga moabot. Ang imong gahom
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog. Usa ka tingog nga nagsinggit, “Andama ninyo sa kamingawan ang dalan sa Ginoo, himoang tul-id diha sa kamingawan ang usa ka lapad nga dalan alang sa atong Dios. Bisan ang mga batan-on mangaluya ug kapoyon, ug ang mga batan-on mangapukan sa hilabihang kakapoy; apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Iyang giihap ang gidaghanon sa mga bituon; iyang gihatag kanilang tanan ang ilang mga ngalan. Gamhanan ang atong Ginoo, ug madagayaon sa gahom, ang iyang salabotan dili masukod.
Ang kamatayon ug ang kinabuhi anaa sa gahom sa dila, ug kadtong mahigugma niini magkaon sa mga bunga niini.
Ang Ginoo, ang imong Dios, anaa sa imong taliwala, usa ka manggugubat nga maghatag ug kadaogan; siya magmaya tungod kanimo uban ang kalipay, siya magbag-o kanimo diha sa iyang gugma; siya magmalipayon tungod kanimo uban ang pag-awit,
Si Jesus mitan-aw kanila ug miingon, “Sa tawo, dili kini mahimo apan sa Dios ang tanan mahimo.”
Buot akong makaila kaniya ug sa gahom sa iyang pagkabanhaw ug sa pagpakig-ambit sa iyang mga kasakit, nga mahisama kaniya sa iyang kamatayon
Ang Labing Gamhanan, dili kita makakaplag kaniya; dako siya sa gahom ug sa hustisya, ug dili niya lapason ang madagayaon niya nga pagkamatarong.
ug gilubong kamo uban kaniya diha sa bautismo, nga uban kaniya usab kamo gibanhaw pinaagi sa pagtuo sa gahom sa Dios nga nagbanhaw kaniya gikan sa mga patay.
Ang katawhan magsangyaw sa gahom sa makalilisang nimo nga mga buhat, ug ako magpahayag sa imong pagkagamhanan. Ipanugilon nila ang kabantog sa imong madagayaong kaayo, ug mag-awit sa kusog sa imong pagkamatarong.
Kay ang mensahe sa krus binuang alang sa mga nagkalaglag apan alang kanato nga nangaluwas, kini ang gahom sa Dios.
Ang mga bahandi ug dungog naggikan kanimo ug ikaw naghari sa tanan. Diha sa imong kamot ang gahom ug kusog ug sa imong kamot mao ang pagpadako, ug ang paghatag ug kusog sa tanan.
Apan ako mag-awit mahitungod sa imong gahom; mag-awit ako ug kusog mahitungod sa imong gugmang walay paglubad sa kabuntagon. Kay ikaw mao ang akong panalipod ug dalangpanan sa adlaw sa akong kalisdanan.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Aduna bay mga butang nga lisod alang sa Dios? Sa gitakda nga panahon mobalik ako kanimo, sa tingpamulak, ug si Sarah makabaton ug usa ka anak nga lalaki.”
Kay pinaagi kaniya gibuhat ang tanang mga butang, diha sa langit ug dinhi sa yuta, makita ug dili makita, mga trono o kamandoan o pamunoan o kagahom. Ang tanang mga butang gibuhat pinaagi kaniya ug alang kaniya. Siya mao na sa wala pa ang tanang mga butang, ug diha kaniya ang tanang mga butang nalangkob.
Apan makadawat kamo ug gahom sa diha nga mokunsad na kaninyo ang Espiritu Santo ug kamo mao unya ang akong mga saksi sa Jerusalem ug sa tibuok Judea ug Samaria ug hangtod sa kinatumyan sa kalibotan.”
Kay ang binuang sa Dios labaw pa ka maalamon kay sa mga tawo, ug ang kahuyang sa Dios labaw pa ka kusgan kay sa mga tawo.
Mga anak, kamo iya sa Dios, ug sila inyo nang gibuntog, kay siya nga anaa kaninyo labaw pa kay kaniya nga ania sa kalibotan.
Tan-awa, ang kamot sa Ginoo dili mubo nga kini dili makaluwas, o ang iyang dalunggan bungol, nga kini dili makadungog;
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato?
Ug si Jesus miduol ug miingon kanila, “Ang tanang kagahom sa langit ug sa yuta gihatag kanako.
Ang Ginoo nagpaila sa iyang kaugalingon, nagpahamtang siya ug paghukom; ang daotan nalit-ag sa buhat sa iyang kaugalingong mga kamot. Higgaion. Selah
Ug human kamo makaantos sa makadiyot, ang Dios sa tanang grasya nga nagtawag kaninyo ngadto sa iyang dayon nga himaya diha kang Cristo, mao gayod ang mangunay sa pagpahiuli, paglig-on, pagpabaskog ug pagpahimutang kaninyo.
Ingna ninyo ang Dios, “Pagkamakalilisang sa imong mga buhat! Hilabihan kadako ang imong gahom nga ang imong mga kaaway nangyukbo kanimo.
“Pamatia kini, O Job: hunong ug hunahunaa ang mga katingalahang buhat sa Dios. Nasayod ba ikaw kon giunsa pagbutang sa Dios sa iyang sugo ngadto kanila, ug kon giunsa sa pagpasiga ang kilat sa iyang panganod? Nahibalo ba ikaw kon giunsa pagpanimbang sa mga panganod, sa mga buhat niya nga katingalahan, siya nga hingpit sa kahibalo,
Miusab pa gayod sila sa pagsulay sa Dios, ug mihagit sa Balaan sa Israel. Wala nila hinumdomi ang iyang gahom, o ang adlaw sa iyang paglukat kanila gikan sa kaaway,
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Tungod niining maong hinungdan kami sa kanunay nag-ampo alang kaninyo, nga unta ang atong Dios maghimo kaninyong takos sa iyang pagtawag kaninyo, ug siya maghingpit sa tanang maayong tinguha ug paningkamot sa pagtuo pinaagi sa iyang gahom, aron ang ngalan sa atong Ginoong Jesus mapasidunggan diha kaninyo ug kamo diha kaniya, sumala sa grasya sa atong Dios ug sa Ginoong Jesu-Cristo.
Ang mga pamunoan ug kagamhanan iyang gitangtangan sa mga hinagiban ug iyang gipasundayag sila sa kadaghanan, diha sa iyang pagdaog batok kanila pinaagi sa krus.
Busa sa tanang panahon siya makaluwas sa mga moduol sa Dios pinaagi kaniya, kay buhi man siya sa kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila.
kaniya nga mao lamang ang nagbuhat sa dagkong mga katingalahan, kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran;