159 Mga Bersikulo sa Bibliya nga Kontrobersyal

Kon nagkinahanglan ka ug kaalam, pangayo sa Ginoo, kay iya kang hatagan nga madagayaon, way pagbasol. Dali ra baya ta madala sa lantugi, kay dinhi sa kalibutan, sigurado gyud nga naa tay makit-an nga lahi ug panghunahuna nato.

Apan, angay natong hinumduman nga dili gusto sa Ginoo nga mag-away ta sa atong isigkatawo o kanunayng makiglalis sa mga tawo sa atong palibot. Ang Iyang gusto mao nga magmapainubsanon ta ug mangayo sa Balaang Espiritu nga ipadayag kanato ang Iyang kabubut-on.

Likayi ang mga away ug mainitong diskusyon. Bisan kon dili pa nato masabtan ang pulong sa Ginoo, makapangayo ta ug kaalam sa Amahan, ug Siya, sa Iyang gugma, modan-ag sa atong panabut.

Siya mogiya kanato padulong sa kamatuoran, ug ang Iyang kalinaw, nga labaw sa tanang panabut, moputos kanato. Karon, ablihi ang imong kasingkasing kang Hesus. Ayaw pagsalig sa imong kaugalingong kaalam.

Hinumdumi nga dili nato trabaho ang pagkombertir o pagkumbinser sa uban, kay kana buhat sa Balaang Espiritu sa Dios.

Busa gibuhat sa Dios ang tawo sumala sa iyang kaugalingong dagway, sumala sa dagway sa Dios gibuhat niya sila, lalaki ug babaye iyang gibuhat sila.

Ug miingon ang Ginoong Dios, “Dili maayo nga ang tawo mag-inusara; buhatan nako siya ug kaabag nga angay kaniya.”

Unya ilang gitawag si Lot, “Hain ba ang mga tawo nga mianhi kanimo karong gabii? Pagulaa sila nganhi kanamo aron kami makighilawas kanila.”

“Ayaw pagpatay.

Apan kon adunay kadaot nga mahitabo, kinahanglan nga magbayad ikaw ug kinabuhi sa kinabuhi, mata sa mata, ngipon sa ngipon, kamot sa kamot, tiil sa tiil, paso sa paso, samad sa samad, labod sa labod.

Ayaw pagpakig-away sa usa ka tawo sa walay hinungdan, kon siya wala makahimo ug kadaot kanimo.

ayaw dayon dad-a ngadto sa hukmanan; kay unsa may imong buhaton sa kataposan, sa diha nga ang imong silingan magbutang kanimo sa kaulawan? Pakiglantugi sa imong katungod uban sa imong isigkatwo lamang, ug ayaw ibutyag ang tinago sa lain;

Ayaw pakighilawas sa isigkalalaki sama nga uban sa usa ka babaye, kini dulumtanan.

Kon ang usa ka tawo makighilawas sa isigkalalaki sama nga uban sa usa ka babaye, silang duha nagbuhat ug dulumtanan, silang duha patyon gayod ug sila ra ang sad-an sa ilang kamatayon.

Ug ang mga eskriba nga mga Pariseo, sa pagkakita nila nga siya nagkaon kauban sa mga makasasala ug sa mga tigpaningil ug buhis, miingon sa iyang mga tinun-an, “Nganong nakigpangaon man siya uban sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala?”

Ang mga Pariseo miingon kaniya, “Tan-awa, nganong naghimo man sila sa gidili panahon sa adlaw nga igpapahulay?” Miingon siya kanila, “Wala ba kamo makabasa mahitungod sa gibuhat ni David sa diha nga siya ug ang iyang mga kauban nagkinahanglan ug gigutom?

Busa karon, pamatya ninyo ang tanang lalaki nga kabataan ug pamatya ninyo ang tanang babaye nga nakasinati ug lalaki pinaagi sa pagdulog kaniya. Apan ang tanang mga batan-on nga babaye nga wala makasinati ug lalaki pinaagi sa pagdulog kaniya ibilin ninyo sila nga buhi alang sa inyong kaugalingon.

Unya ang mga Pariseo miingon kaniya, “Ikaw mao ang nagpamatuod mahitungod sa imong kaugalingon, ang imong pagpamatuod dili tinuod.”

Apan sa mga siyudad niining mga katawhan nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios ingon nga panulundon, walay buhion sa bisan unsa nga nagginhawa. Hinuon laglaga gayod sila, ang mga Hitihanon ug ang mga Amorihanon, ang mga Canaanhon ug ang mga Perisihanon, ang mga Hibihanon ug ang mga Jebusihanon sumala sa gisugo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios

Ug sa dihang nahitabo ang dili gamay nga panagbingkil ug panaglalis tali kanila ug kang Pablo ug Bernabe, ilang gitudlo si Pablo ug Bernabe ug ang uban aron pag-adto sa Jerusalem, ngadto sa mga apostoles ug sa mga kadagkoan mahitungod niining maong panaglalis.

Busa sa pagtungas ni Pedro sa Jerusalem, ang pundok sa mga tinuli misaway kaniya

“Ang babaye kinahanglang dili magsul-ob ug bisti nga iya sa lalaki o ang lalaki magsul-ob sa bisti nga iya sa babaye kay si bisan kinsa nga magbuhat niining mga butanga, dulumtanan sa Ginoo nga imong Dios.

“Kon ang usa ka tawo mangasawa unya human sa pagpakighilawas kaniya magsalikway kaniya, ug magbutangbutang kaniya ug makauulaw nga buhat ug maghatag ug daotang ngalan kaniya nga mag-ingon, ‘Kini gipangasawa nako ug sa diha nga midulog ako kaniya wala nako makaplagi kaniya ang mga ilhanan sa pagkaulay,’ ang amahan sa batan-ong babaye ug ang iyang inahan magkuha ug magdala ug mga ilhanan sa pagkaulay sa dalaga ngadto sa mga kadagkoan sa siyudad diha sa ganghaan. Ug ang amahan sa batan-ong babaye moingon sa mga kadagkoan, ‘Akong gihatag ang akong anak nga babaye niining tawhana aron maasawa ug iyang gisalikway siya. Ug ania karon, siya naghimo ug makauulaw nga pagbutangbutang kaniya nga nag-ingon, “Wala nako makaplagi sa imong anak ang ilhanan sa pagkaulay.” Apan ania ang mga ilhanan sa pagkaulay sa akong anak.’ Ug ilang bukharon ang bisti sa atubangan sa mga kadagkoan sa siyudad. Unya kuhaon sa mga kadagkoan sa lungsod ang lalaki ug ilang kastigohon siya. Ug ila siyang multahan ug usa ka gatos ka siklo nga plata ug ihatag ngadto sa amahan sa batan-ong babaye kay naghatag siya ug daotang dungog sa ulay sa Israel ug siya mahimong iyang asawa. Dili niya masalikway siya sa tanan niyang mga adlaw. Ug kon ang imong igsoon dili duol kanimo o wala ikaw makaila kaniya, dad-a ang nawala ngadto sa imong balay ug kini anha uban kanimo hangtod nga ang imong igsoon mangita niini ug iuli kini kaniya. Apan kon kining butanga matuod, nga ang ilhanan sa pagkaulay sa batan-ong babaye wala makaplagi, dad-on nila ang batan-ong babaye ngadto sa pultahan sa balay sa iyang amahan ug batoon siya sa mga tawo sa iyang lungsod hangtod mamatay kay nagbuhat siya ug sala ngadto sa Israel, pinaagi sa pagpakighilawas didto sa balay sa iyang amahan. Sa ingon niini, puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala.

“Ang kinapon o naputlan sa kinatawo dili makasulod sa katilingban sa Ginoo.

“Sa diha nga ang mga tawo mag-away sa usa ug usa ug ang asawa sa usa moduol aron sa pagluwas sa iyang bana gikan sa kamot sa nagbun-og kaniya ug kab-oton niya ug kuptan ang kinatawo niini, putla ang iyang kamot; ang imong mata kinahanglang dili maluoy kaniya.

Busa lakaw ug tigbasa si Amalek ug hutda paglaglag ang tanan nga anaa kanila, ug ayaw sila palingkawasa, hinuon patya ang lalaki ug babaye, bata ug masuso, baka ug karnero, kamilyo ug asno.’ ”

Tungod niini ang Ginoo nag-ingon, ‘Tan-awa, patunghaon nako ang daotan batok kanimo gikan sa imong kaugalingong balay ug akong kuhaon ang imong mga asawa sa atubangan sa imong mga mata ug ihatag nako sila ngadto sa imong silingan ug siya mohigda tipon sa imong mga asawa sa adlawng dako. Kay ikaw naghimo niana sa tago, buhaton nako kining butanga atubangan sa tibuok nga Israel ug sa adlawng dako.’ ” Ug si David miingon kang Natan, “Ako nakasala batok sa Ginoo.” Ug si Natan miingon kang David, “Ang Ginoo usab nagpapas sa imong sala, ikaw dili mamatay. Bisan pa niana, tungod niining buhata, ikaw nagpasipala sa Ginoo, mamatay ang bata nga matawo kanimo.”

Magmalipayon siya nga nagkuha sa imong mga kabataan ug mibunal kanila ngadto sa bato!

Ayaw pugngi ang pagpanton gikan sa bata; kon imo siyang bunalan pinaagi sa bunal, dili siya mamatay. Kon imo siyang bunalan pinaagi sa bunal, imong luwason ang iyang kinabuhi gikan sa Sheol.

Adunay panahon alang sa tanang butang, ug panahon alang sa tanang katuyoan ilalom sa langit: Nakita nako ang buhat nga gihatag sa Dios sa mga anak sa mga tawo aron sila maghago niini. Gihimo niya nga matahom ang tanang butang sa panahon niini. Gibutang usab niya ang pagsabot sa nangagi ug sa umaabot diha sa sulod sa ilang kasingkasing, apan bisan pa niana dili siya makatugkad sa buhat nga nahimo sa Dios gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan. Ako nasayod nga walay lain nga maayo alang kanila, kay sa paglipay ug sa pagbuhat sa labing maayo samtang buhi pa sila; ug nga kini gasa sa Dios ngadto sa tawo nga ang matag usa kinahanglang mokaon ug moinom, ug maglipay diha sa tanan niyang paghago. Ako nasayod nga bisan unsa ang buhaton sa Dios, molungtad kini hangtod sa kahangtoran; walay ikadugang niini, o makuhaan kini sa bisan unsa; ang Dios nagbuhat sa ingon aron ang mga tawo mahadlok gayod sa iyang atubangan. Ang anaa, diha na; ang umaabot pa, diha na; ug gipangita sa Dios kadtong miagi na. Dugang pa, nakita nako ilalom sa adlaw nga diha sa dapit sa hustisya, dihay pagkadaotan, ug diha sa dapit sa pagkamatarong, dihay kasal-anan. Ako miingon diha sa akong kasingkasing, ang Dios maghukom sa matarong ug sa daotan, kay nagtakda siya ug panahon alang sa tanang katuyoan ug alang sa tanang buhat. Ako miingon diha sa akong kasingkasing mahitungod sa mga anak sa mga tawo nga ang Dios nagsulay kanila, aron ipakita kanila nga sila mga mananap lamang. Kay ang dangatan sa mga anak sa mga tawo ug ang dangatan sa mga mananap managsama; ingon nga mamatay ang usa, mamatay usab ang usa. Silang tanan managsama ug gininhawa, ug ang tawo dili labaw sa mga mananap; kay ang tanan kakawangan man. panahon sa pagkatawo, ug panahon sa pagkamatay; panahon sa pagtanom, ug panahon sa pag-ibot niadtong natanom; Ang tanan moadto sa usa lamang ka dapit; ang tanan gikan sa abog, ug sa abog ang tanan mopauli pag-usab. Kinsay nasayod kon ang espiritu sa tawo mosaka sa itaas ug ang espiritu sa mananap manaog ngadto sa yuta? Busa akong nakita nga wala nay laing maayo kay sa usa ka tawo nga maglipay diha sa iyang mga buhat, kay kini mao ang iyang bahin. Kinsay makadala kaniya aron sa pagtan-aw kon unsay mahitabo sunod kaniya? panahon sa pagpatay, ug panahon sa pag-ayo; panahon sa paglumpag, ug panahon sa pagtukod; panahon sa paghilak, ug panahon sa pagkatawa; panahon sa pagbangutan, ug panahon sa pagsayaw; panahon sa pagsalibay ug mga bato, ug panahon sa pagtigom ug mga bato; panahon sa paggakos, ug panahon sa paglikay sa paggakos; panahon sa pagpangita, ug panahon sa pagwala; panahon sa pagtipig, ug panahon sa pag-usik; panahon sa paggisi, ug panahon sa pagtahi; panahon sa paghilom, ug panahon sa pagsulti; panahon sa paghigugma, ug panahon sa pagdumot; panahon pakiggubat ug panahon alang sa pakigdait.

Ako naghimo sa kahayag, ug nagbuhat sa kangitngit; ako nagbuhat sa kabulahanan, ug sa kadaotan; ako mao ang Ginoo nga naghimo niining tanang mga butang.

Akong ipakaon kanila ang unod sa ilang mga anak nga lalaki ug sa ilang mga anak nga babaye ug ang tanan mokaon sa unod sa iyang silingan sa panahon sa paglibot ug sa kaguol, nga niini ang ilang mga kaaway ug ang nagtinguha sa ilang sa kinabuhi magsakit kanila.’

Dili ba nga gikan sa baba sa Labing Halangdon mogula ang maayo ug daotan?

Gihatagan usab nako sila ug mga lagda nga dili maayo ug mga tulumanon nga pinaagi niini sila dili mabuhi. Ug gihugawan nako sila pinaagi sa ilang mga gasa, sa pagpahalad kanila sa ilang mga panganay pinaagi sa kalayo aron lisangon nako sila. Gihimo nako kini aron sila makaila nga ako mao ang Ginoo.

Unya si Nabucodonosor napuno sa kasuko ug ang dagway sa iyang nawong nausab batok kang Sadrac, kang Mesac ug kang Abednego. Siya misugo nga painiton ang hudno sa pito ka pilo labaw sa naandan nga kainit niini. Unya si Hari Nabucodonosor nagsugo sa pagpatigom sa mga kadagkoan, sa mga tigdumala, sa mga gobernador, sa mga magtatambag, sa mga mamahandi, sa mga maghuhukom, sa mga pangulo ug sa tanang mga tinugyanan sa mga lalawigan aron sa pagtambong sa paghalad sa larawan nga gipatindog ni Hari Nabucodonosor. Ug nagsugo siya ug pipila ka kusgang tawo sa iyang kasundalohan sa paggapos kang Sadrac, kang Mesac, ug kang Abednego ug sa pagtambog kanila ngadto sa hudno nga nagdilaab sa kalayo. Unya kining mga tawhana gipanggapos nga nagsul-ob sa ilang mga bisti, sa ilang mga kupo, sa ilang mga kalo ug sa uban pa nilang mga bisti, ug gitambog sila ngadto sa hudno nga nagdilaab sa kalayo. Tungod kay higpit kaayo ang sugo sa hari ug ang hudno hilabihan ka init, ang siga sa kalayo nakapatay niadtong mga tawo nga nagdala kang Sadrac, kang Mesac ug kang Abednego. Ug kining tulo ka tawo, si Sadrac, si Mesac ug si Abednego, nangahulog nga ginapos ngadto sa hudno nga nagdilaab sa kalayo. Unya si Hari Nabucodonosor nahibulong ug midali sa pagtindog. Siya miingon sa iyang mga magtatambag, “Dili ba tulo man ka tawo nga ginapos ang atong gitambog ngadto sa kalayo?” Sila mitubag sa hari, “Tinuod, O hari.” Siya mitubag, “Apan nakakita ako ug upat ka tawo nga walay gapos nga nanglakaw taliwala sa kalayo ug sila wala maunsa ug ang dagway sa ikaupat sama sa usa ka anak sa mga dios.” Unya si Nabucodonosor miduol sa baba sa hudno nga nagdilaab sa kalayo ug miingon, “Sadrac, Mesac ug Abednego, mga alagad sa Labing Halangdon nga Dios, gula kamo ug duol ngari! Unya si Sadrac, si Mesac, ug si Abednego nanggula gikan sa kalayo. Ug ang mga kadagkoan, ang mga tinugyanan, ang mga gobernador, ug ang mga magtatambag sa hari nagtapok ug nakakita nga ang kalayo walay gahom sa ilang mga lawas ang buhok sa ilang mga ulo wala masunog, ang ilang mga bisti wala maunsa ug walay baho sa kalayo nga mitapot kanila. Si Nabucodonosor miingon, “Bulahan ang Dios ni Sadrac, ni Mesac ug ni Abednego, nga nagpadala sa iyang anghel ug nagluwas sa iyang mga alagad nga misalig kaniya, ug gibaliwala ang sugo sa hari ug nagtugyan sa ilang mga lawas kay sa mag-alagad sila ug magsimba sa lain nga dios gawas lamang sa ilang kaugalingon nga Dios. Busa ako magbuhat ug usa ka sugo. Ang tanang katawhan, nasod o pinulongan nga magsulti ug bisan unsa batok sa Dios ni Sadrac, ni Mesac ug ni Abednego wataswatason ug ang ilang mga balay gub-on kay walay laing dios nga makahimo pagluwas sa ingon niining paagiha.” Unya ang mga kadagkoan, ang mga tigdumala, ang mga gobernador, ang mga magtatambag, ang mga mamahandi, ang mga maghuhukom, ang mga pangulo, ug ang tanang mga tinugyanan sa mga lalawigan nagkatigom alang sa paghalad sa larawan nga gipatindog ni Hari Nabucodonosor. Sila mitindog sa atubangan sa larawan nga gipatindog ni Nabucodonosor. Unya gipauswag sa hari si Sadrac, si Mesac ug si Abednego sa lalawigan sa Babilonia.

Gipatingog ba ang trumpeta diha sa siyudad, ug ang katawhan wala mahadlok? Mahiagom ba sa kadaotan ang usa ka siyudad gawas kon ang Ginoo ang naghimo niini?

apan gidumtan nako si Esau. Gihimo nako nga awaaw ang iyang kabukiran ug gipasagdan ang iyang panulundon ngadto sa mga irong ihalas sa kamingawan.”

“Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako aron sa pagsalikway sa Balaod o sa mga Propeta. Wala ako moanhi sa pagsalikway kondili sa pagtuman niini. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, hangtod nga mahanaw ang langit ug ang yuta, wala gayoy bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulbok nga sayloan diha sa Balaod hangtod nga ang tanan matuman. Tungod niini, si bisan kinsa nga maglapas bisan sa labing gamay niining mga sugo ug magtudlo sa mga tawo sa pagbuhat sa ingon, kini siya isipon nga iwit didto sa gingharian sa langit apan si bisan kinsa nga magbuhat ug magtudlo niini, siya isipon nga dako didto sa gingharian sa langit.

“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat. Sa ingon niana, maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. “Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit. Daghan unya ang moingon kanako nianang adlawa, ‘Ginoo, Ginoo, dili ba nga sa imong ngalan nagpropesiya man kami ug sa imong ngalan kami naghingilin sa mga demonyo ug nga sa imong ngalan naghimo sa daghang mga milagro?’ Ug unya sultihan ko sila, ‘Wala gayod ako makaila kaninyo, pahawa gikan kanako, kamong mga tigpamuhat ug daotan.’ “Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya apan kadto wala mapukan kay natukod man ibabaw sa bato. Apan si bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug dili magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong buangbuang nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa balas. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha, ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya ug kadto napukan ug dako kaayo ang iyang pagkapukan.” Sa dihang nahuman si Jesus pagsulti niining tanan, ang mga panon sa katawhan nahibulong sa iyang pagpanudlo kay nagtudlo man siya kanila ingon nga may kagahom ug dili sama sa ilang mga eskriba. Nganong tan-awon man nimo ang puling nga anaa sa mata sa imong igsoon ug wala hinuon nimo tagda ang troso nga anaa sa kaugalingon nimong mata? O unsaon man nimo pag-ingon sa imong igsoon, ‘Ambi, kuhaon nako ang puling gikan sa imong mata,’ nga anaa may troso sa kaugalingon nimong mata? Tigpakaaron-ingnon! Kuhaa una ang troso gikan sa kaugalingon nimong mata ug unya makakita ka na pag-ayo aron sa pagkuha sa puling gikan sa mata sa imong igsoon.

Apan siya mitubag nga nag-ingon, “Ako gipadala ngadto lamang sa mga nangawalang karnero sa banay ni Israel.”

Ug sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, nga dili tungod sa pagluib, ug unya mangasawa siya ug lain, siya nakapanapaw.”

Ug kinahanglang walay tawo dinhi sa yuta nga inyong tawgon nga inyong amahan kay kamo adunay usa lamang ka Amahan nga anaa sa langit.

Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo, Ug didtoy usa ka dakong linog kay dihay anghel sa Ginoo nga mikunsad gikan sa langit ug miadto ug iyang giligid ang bato ug milingkod niini. nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”

Apan sukad sa sinugdan sa kabuhatan, ‘Ang Dios nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye.’ ‘Tungod niini, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug motipon sa iyang asawa, ug ang duha mahimong usa ka unod.’ Sa ingon niana, dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa unsa ang gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.”

“Ang Balaod ug ang mga Propeta hangtod lamang kang Juan, ug sukad niadtong panahona giwali ang Maayong Balita mahitungod sa gingharian sa Dios, ug ang tanang tawo nakigbisog sa pagsulod niini. Apan sayon pa sa langit ug sa yuta nga mahanaw kay sa usa ka tulbok sa Balaod nga mawala.

Ang motuo sa Anak may kinabuhi nga dayon; apan ang dili motuman sa Anak dili makakaplag sa kinabuhi, hinuon ang kapungot sa Dios magpabilin diha kaniya.

Busa si Jesus miingon kanila, “Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo, gawas kon mangaon kamo sa unod sa Anak sa Tawo ug manginom sa iyang dugo, wala kamoy kinabuhi diha kaninyo.

Si Jesus mitubag kaniya, “Ako mao ang dalan ug ang kamatuoran ug ang kinabuhi, walay si bisan kinsa nga makaadto sa Amahan, kon dili pinaagi kanako.

Unya sila nagripa alang kanila ug si Matias mao ang natumngan ug siya giisip nga kauban sa napulo ug usa ka apostoles.

Ug si Pedro mitubag kanila, “Paghinulsol kamo, ug pagpabautismo ang matag usa kaninyo sa ngalan ni Jesu-Cristo alang sa kapasayloan sa inyong mga sala, ug madawat ninyo ang gasa sa Espiritu Santo.

Siya nagbuhat sa tanang nasod sa katawhan gikan sa usa ka tawo aron mopuyo sa tanang dapit sa yuta, human niya maandam ang mga gitakda nga kapanahonan ug ang mga utlanan sa mga dapit nga ilang puy-an, aron sila mangita sa Dios, sa paglaom nga sila makaabot ug makakita kaniya, apan dili siya layo gikan sa matag usa kanato,

Kay gikan sa langit gipadayag ang kapungot sa Dios batok sa tanang pagkadili diosnon ug pagkadaotan sa mga tawo nga nagpugong sa kamatuoran pinaagi sa ilang pagkadaotan. Kay ang mahimong mahibaloan mahitungod sa Dios dayag ngadto kanila, kay kini gipakita man sa Dios ngadto kanila. nga kaniadto iyang gisaad pinaagi sa iyang mga propeta diha sa balaang kasulatan, Kay sukad pa sa pagbuhat sa kalibotan ang iyang dili makita nga kinaiya, nga mao ang iyang walay kinutoban nga gahom ug pagka-Dios, sa tin-aw naila na pinaagi sa mga butang nga iyang gibuhat. Busa wala silay ikapasangil, kay bisan ug nahibalo sila sa Dios, wala nila siya pasidunggi ingon nga Dios o magpasalamat sila kaniya, hinuon ang ilang pangatarongan nahimong walay hinungdan ug gingitngitan ang ilang walay buot nga kasingkasing. Nagpakaaron-ingon sila nga maalamon apan nahimo hinuon nga mga buangbuang, ug ang himaya sa dili mamatay nga Dios ilang gipulihan ug mga larawan nga sama sa tawo nga may kamatayon ug sa mga langgam ug sa mga mananap nga upat ang tiil ug sa mga binuhat nga nagkamang. Tungod niini ang Dios mitugyan kanila diha sa tinguha sa ilang kasingkasing ngadto sa kahugawan, sa pagpakaulaw sa ilang kaugalingong mga lawas, kay ang kamatuoran mahitungod sa Dios ilang gipulihan ug bakak ug mao na hinuoy ilang gisimba ug gialagaran ang binuhat ug wala nila simbaha ug alagara ang Magbubuhat nga dalaygon hangtod sa kahangtoran! Amen. Tungod niining maong hinungdan, gitugyan sila sa Dios ngadto sa mga pangibog nga makauulaw. Ang ilang kababayen-an miilis sa ilang naandang paggawi ngadto sa paggawi nga supak sa kinaiya. Ang mga lalaki usab mibiya sa ilang naandang paggawi ngadto sa babaye ug nagpalabi diha sa ilang kaulag ngadto sa usa ug usa, ang lalaki sa isigkalalaki nagbuhat sa makauulaw, busa nahiagom sila sa balos nga angay sa ilang kasaypanan. Ug kay wala man nila hunahunaa nga kinahanglan ang pagbaton ug kahibalo sa Dios, ang Dios mitugyan kanila ngadto sa salawayong panghunahuna, sa pagbuhat sa mga butang nga dili angay. Sila napuno sa tanang matang sa pagkadili matarong, pagkadaotan, kahakog, kangil-ad. Puno sila sa kasina, pagpatay, pakig-away, pagpangilad, daotang tinguha, pagpanglibak, pagdaot sa dungog; mahitungod sa iyang Anak nga gikan sa kaliwat ni David sumala sa unod madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan, walay panabot, dili kasaligan, walay balatian, walay kaluoy. Kini sila, bisan nasayod sa balaod sa Dios nga ang naghimo niining maong mga butang angay nga patyon, wala lamang maghimo niini kondili miuyon usab kanila nga nagbuhat niini.

Busa unsa may atong isulti? Nga ang Balaod sala? Dili gayod! Gani, kon wala pa ang Balaod, dili unta ako makaila sa sala. Dili unta ako makaila unsay pangibog kon ang Balaod wala pa mag-ingon, “Dili ka mangibog.” Apan ang sala, sa dihang nakakita ug higayon diha sa kasugoan, naghimo sa tanang matang sa pangibog dinhi sa sulod nako. Kay ang sala patay kon wala ang Balaod.

Sumala sa nasulat, “Si Jacob akong gihigugma, apan si Esau akong gikasilagan.”

Apan kon kini pinaagi man sa grasya, dili na kini pinasikad sa mga binuhatan; kay kon mao pa, ang grasya dili na mahimong grasya.

Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”

itugyan ninyo kanang tawhana ngadto kang Satanas aron malaglag ang iyang lawas, aron maluwas ang iyang espiritu unya sa adlaw sa Ginoo.

apan ang babaye nga wala magtabon sa iyang ulo samtang nag-ampo o nagpropesiya, nagpakaulaw sa iyang ulo, sama ra nga gikiskisan ang iyang ulo. Kay kon ang babaye dili magtabon sa iyang ulo, magpaupaw na lang siya; apan kon makauulaw man alang sa babaye nga upaw o kiniskisan, papandongi ang iyang ulo.

ang mga babaye kinahanglang maghilom diha sa mga iglesia kay wala itugot kanila ang pagsulti, hinuon kinahanglang magpaubos sila sumala sa giingon sa balaod. Apan kon aduna silay buot nga mahibaloan, adto lamang sila sa ilang balay mangutana sa ilang mga bana. Kay makauulaw alang sa usa ka babaye ang pagsulti diha sa iglesia.

Walay Judio o Grego, walay ulipon o gawasnon, walay lalaki o babaye, kay kamong tanan usa ra diha kang Cristo Jesus.

Kamong mga asawa, kinahanglang magpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong kaugalingong mga bana sama ngadto sa Ginoo. Kay ang bana mao ang ulo sa asawa, sama usab nga si Cristo ulo sa iglesia, siya mao ang manluluwas sa lawas. Sama nga ang iglesia masinugtanong nagpasakop kang Cristo, sa ingon usab niana ang mga asawa kinahanglang magpasakop nga masinugtanon sa ilang mga bana sa tanang paagi.

Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog,

Mga ulipon, sa tanang mga butang pagmasinugtanon kamo sa inyong tawhanong mga agalon, dili sa pag-alagad aron makit-an ingon nga tigpahimuot sa mga tawo, kondili uban sa matinud-anon nga kasingkasing, mahadlokon sa Ginoo. Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.

Kay mao kini ang kabubut-on sa Dios, ang inyong pagkabalaan: nga kamo maglikay sa salawayong pakighilawas, nga ang matag usa kaninyo mahibalo unsaon sa pagpangasawa diha sa pagkabalaan ug kadungganan, dili diha sa tinguha sa kaulag sama sa mga Gentil nga wala makaila sa Dios,

Ayaw na pag-inom ug tubig lamang, kondili inom ug diyotay nga bino alang sa imong kutokuto ug sa imong kanunay nga pagsakit.

Kay moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na molahutay sa maayong pagtulun-an, kondili sumala sa ilang kaugalingong mga pangibog, magpatigom sila ug mga magtutudlo nga maghapohap sa ilang nagkatol nga mga dalunggan, ug ang ilang mga dalunggan ilang ilingiw gikan sa kamatuoran ug iliso ngadto sa tinumotumo nga mga sugilanon.

Kay daghan ang mga tawong masukihon, mga tigsulti ug walay hinungdan ug mga limbongan, ilabina sa mga tawo nga mga tinuli nga kinahanglang pahilomon kay sila nangguba ug tibuok nga mga panimalay pinaagi sa pagpanudlo ug mga butang nga dili angay, aron sa pagpanapi. Usa kanila, nga ilang kaugalingong propeta, miingon, “Ang mga Cretanhon kanunay gayong bakakon, mga mananap nga daotan, mga palakaon nga tapolan.” Tinuod kini nga pagpamatuod. Busa badlonga sila pag-ayo aron malig-on sila diha sa pagtuo, ug dili na magtagad sa mga tinumotumong sugilanon sa mga Judio o sa mga sugo gikan sa mga tawo nga nagsalikway sa kamatuoran.

Kay dili gayod mahimo sa pagpabalik pag-usab ngadto sa paghinulsol niadtong mga nalamdagan na, ug nakatilaw na sa langitnong gasa, ug nakaambit na sa Espiritu Santo, ug nakatagamtam na sa pagkamaayo sa pulong sa Dios ug sa mga gahom sa kapanahonan nga umaabot, kon sila mobiya kay gilansang man nila pag-usab ang Anak sa Dios ug gipakaulawan siya sa dayag.

Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala, kondili ang usa ka makalilisang nga pagpaabot sa hukom ug kabangis sa kalayo nga maglamoy sa mga kaaway.

Mga igsoon ko, unsa may kapuslanan kon ang usa ka tawo mag-ingon nga siya adunay pagtuo apan walay binuhatan? Makaluwas ba kaniya ang maong pagtuo? Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini? Busa ang pagtuo patay sa iyang kaugalingon kon kini walay binuhatan. Apan adunay moingon, “Ikaw adunay pagtuo ug ako adunay binuhatan.” Pakitai ako sa imong pagtuo nga walay binuhatan, ug pinaagi sa akong binuhatan ipakita nako kanimo ang akong pagtuo. Ikaw nagtuo nga ang Dios usa ra; husto ka. Bisan ang mga demonyo nagtuo ug nagkurog. Kay kon adunay usa ka tawo nga mosulod sa inyong tigom nga may mga singsing nga bulawan ug nagsul-ob ug matahom nga bisti, ug mosulod usab ang usa ka tawong kabos nga nagsul-ob ug nagkagidlay nga bisti, Apan, O tawong walay pulos, buot ba ikaw masayod nga patay ang pagtuo nga walay binuhatan? Dili ba nga si Abraham nga atong amahan gihimong matarong pinaagi sa binuhatan sa iyang paghalad kang Isaac nga iyang anak diha sa halaran? Imong nakita nga ang pagtuo naglihok uban sa iyang binuhatan, ug nga ang iyang pagtuo nahingpit pinaagi sa iyang binuhatan. Ang kasulatan natuman nga nag-ingon, “Si Abraham mituo sa Dios, ug kini giisip kaniya nga pagkamatarong,” ug siya gitawag nga higala sa Dios. Nakita ninyo nga ang tawo gihimong matarong pinaagi sa iyang binuhatan ug dili pinaagi sa pagtuo lamang. Ug sa samang paagi, dili ba si Rahab nga nagbaligya sa iyang dungog gihimo man nga matarong pinaagi sa binuhatan sa iyang pagdawat sa mga sinugo ug sa pagpagula kanila sa laing agianan? Kay ingon nga patay ang lawas nga walay espiritu, mao man usab, patay ang pagtuo nga walay binuhatan.

Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa, Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini. Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.” Kinsa may makahimo ug kadaot kaninyo kon magmainiton kamo sa pagbuhat sa maayo? Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo. Kay labi pang maayo ang pag-antos tungod sa pagbuhat ug matarong, kon kini pagbuot man sa Dios, kay sa pag-antos tungod sa pagbuhat ug daotan. Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu. Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi.

Kay panahon na nga sugdan ang pagtuman sa hukom diha sa balay sa Dios; ug kon kini magsugod man kanato, unsa man kahay dangatan sa mga tawo nga wala magtuman sa Maayong Balita sa Dios?

Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan. Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.

Ang matag usa nga gipanganak gikan sa Dios dili magpakasala, kay ang binhi sa Dios magpabilin man diha kaniya, ug siya dili makasala tungod kay siya gipanganak man gikan sa Dios.

Kon may makakita nga ang iyang igsoon nakahimo ug sala nga dili makamatay, kinahanglan nga maghangyo siya ug ang Dios maghatag kaniya ug kinabuhi ngadto kanila nga nakahimo ug sala nga dili makamatay. Adunay sala nga makamatay; wala ako mag-ingon nga mag-ampo siya alang niini. Ang tanang pagkadili matarong sala, apan adunay sala nga dili makamatay.

Gihatagan nako siya ug panahon sa paghinulsol, apan nagdumili siya sa paghinulsol sa iyang salawayong pagpakighilawas. Tan-awa, ibundak nako siya diha sa higdaanan, ug sila nga nanapaw uban kaniya ngadto sa dakong kasakitan, gawas kon sila maghinulsol sa iyang mga binuhatan, ug ang iyang mga anak akong laglagon pinaagi ug kamatay. Unya ang tanang mga iglesia makaila nga ako mao ang magsusi sa hunahuna ug kasingkasing ug ako magbalos sa matag usa kaninyo sumala sa inyong mga binuhatan.

Ug kay ikaw dagaang man lamang, dili bugnaw ug dili usab init, iluwa ko ikaw gikan sa akong baba.

Ngadto sa babaye miingon siya, “Padaghanon nako pag-ayo ang kasakit sa imong pagpanamkon ug sa kasakit ikaw magpahimugso ug mga anak, apan mangandoy gihapon ikaw sa imong bana ug siya magbuot kanimo.”

“Ayaw gayod tugoti nga mabuhi ang babayeng tigsalamangka.

ug ang baboy kay bisan ug pikas ang kuko niini ug buak ang tiil, wala kini mag-usap sa kinaon, hugaw kini alang kaninyo. Ayaw kamo pagkaon sa unod niini ug ayaw kamo paghikap sa patayng lawas niining mga mananapa, hugaw kini alang kaninyo.

“Apan walay bisan unsa nga butang nga hinalad nga ihalad sa usa ka tawo ngadto sa Ginoo gikan sa tanan nga iyaha, bisan sa tawo o sa mga mananap o sa mga yuta nga iyang kaugalingon nga ibaligya o lukaton. Ang tanan nga hinalad butang nga labing balaan alang sa Ginoo. Walay si bisan kinsa nga hinalad nga laglagon gikan sa katawhan nga malukat, patyon gayod siya.

Ang Ginoo miingon kang Moises, “Sultihi ang katawhan sa Israel: Kon ang asawa sa usa ka tawo mahisalaag ug magluib kaniya, kon may laing lalaki nga makighilawas kaniya apan natago kini gikan sa iyang bana ug kini wala mamatikdi bisan ug siya nahugawan gayod ug walay saksi batok kaniya kay wala man siya masakpi sa pagbuhat niini, ug kon moabot ngadto sa bana niya ang espiritu sa pangabubho ug siya mangabubho sa iyang asawa nga naghugaw sa iyang kaugalingon o kon moabot ngadto sa bana ang espiritu sa pangabubho ug mangabubho siya sa iyang asawa bisan ug wala mahugawi, dad-on sa bana ang iyang asawa ngadto sa pari ug siya magdala sa iyang halad alang sa iyang asawa, harina nga sebada nga usa sa napulo ka bahin sa usa ka epha, dili niya kini butangan ug lana ug dili niya kini butangan ug insenso kay kini halad nga pagkaon sa pangabubho, halad nga pagkaon sa paghinumdom, sa pagpahinumdom sa sala. “Unya ang pari magdala sa asawa ngadto sa duol ug magpahiluna kaniya sa atubangan sa Ginoo. Ug ang pari magkuha ug tubig nga balaan sa usa ka tibod ug magkuha ug abog diha sa salog sa Tolda ug ibutang kini sa tubig. Unya ang pari magpahimutang sa babaye sa atubangan sa Ginoo ug padunghayon ang buhok sa babaye, ug ibutang sa iyang kamot ang halad nga pagkaon alang sa handomanan nga mao ang halad nga pagkaon sa pangabubho, ug sa kamot sa pari anaa ang pait nga tubig nga magdala sa tunglo. Ug ang asawa papanumpaon sa pari nga mag-ingon, ‘Kon walay laing lalaki nga nakighilawas kanimo ug kon wala ikaw mahisalaag ngadto sa kahugawan, samtang ilalom ikaw sa pagbuot sa imong bana, maluwas unta ikaw gikan niining pait nga tubig nga nagdala sa tunglo. “Sugoa ang katawhan sa Israel nga papahawaon nila sa kampo ang tanang sanlahon ug ang tanang may nag-agos ug ang tanan nga nahugaw tungod sa minatay. Apan kon ikaw nahisalaag bisan ilalom ikaw sa pagbuot sa imong bana, ug kon ikaw nahugawan ug ang lalaki nga dili nimo bana nakighilawas kanimo,’ unya ang pari magpapanumpa sa babaye sa panumpa nga panunglo ug ang pari moingon sa babaye, ‘ang Ginoo maghimo kanimo nga tinunglo ug mahimong panumpa sa taliwala sa imong katawhan, sa diha nga paun-onon sa Ginoo ang imong taguangkan, ng imong lawas mohupong, ug kining tubiga nga nagdala ug tunglo mosulod sa imong kalawasan ug mopahupong sa imong lawas ug mopaun-on sa imong taguangkan.’ Ug ang babaye moingon, ‘Hinaot unta, hinaot unta.’ “Unya ang pari magsulat niining mga tunglo sa usa ka basahon ug papason niya kini ngadto sa pait nga tubig, ug ipainom niya sa babaye ang pait nga tubig nga nagdala ug tunglo ug ang tubig nga nagdala ug tunglo mosulod kaniya ug maghatag ug pait nga pag-antos. Ug kuhaon sa pari gikan sa kamot sa babaye ang halad nga pagkaon sa pangabubho, ug ibayaw niya ang halad nga pagkaon sa atubangan sa Ginoo ug dad-on kini ngadto sa halaran. Ug ang pari magkuha ug usa ka hakop sa halad nga pagkaon ingon nga handomanan niini, ug sunogon kini sa ibabaw sa halaran ug human niini, ang babaye paimnon ug tubig. Sa diha nga napainom na sa pari ug tubig ang babaye, unya kon ang babaye naghugaw sa iyang kaugalingon ug nagluib sa iyang bana, ang tubig nga nagdala ug tunglo mosulod kaniya ug maghatag ug pait nga kasakit ug ang iyang lawas mohupong ug moun-on ang iyang taguangkan ug ang babaye mahimong usa ka tinunglo taliwala sa iyang katawhan. Ug kon ang babaye wala mahugawi ug siya hinlo, siya maluwas ug magsamkon. “Kini mao ang balaod mahitungod sa pangabubho sa diha nga ang asawa nga ilalom sa pagbuot sa bana, mahisalaag ug maghugaw sa iyang kaugalingon, Ipagawas sila sa kampo, ang lalaki ug ang babaye, ibutang sila sa gawas sa kampo, aron dili mahugawan ang ilang kampo diha sa taliwala diin ako nagpuyo.” o sa diha nga moabot sa tawo ang espiritu sa pangabubho ug siya mangabubho sa iyang asawa, patindogon niya ang iyang asawa sa atubangan sa Ginoo ug buhaton sa pari ngadto kaniya kining tanan nga balaod. Ug ang lalaki mahigawas sa kasal-anan, apan ang babaye magpas-an sa iyang kasal-anan.”

“Kon ang mga managsoon magtipon sa pagpuyo ug mamatay ang usa kanila ug walay anak, ang asawa sa namatay dili makapamana gawas sa banay, sa usa ka langyaw. Ang igsoon sa iyang bana moadto kaniya ug mangasawa kaniya ug magbuhat sa katungdanan ingon nga igsoon sa iyang bana. Ug ang unang anak nga lalaki nga iyang ipanganak, maoy modala sa ngalan sa iyang igsoon nga namatay, aron ang ngalan niini dili mapala sa Israel.

Samtang naglipay sila sa ilang mga kasingkasing, adunay mga tawo sa siyudad, mga daotang tawo, naglibot sa balay nga nagpukpok sa pultahan. Ug sila miingon sa tigulang, ang tag-iya sa balay, “Pagulaa ang tawo nga miabot sa imong balay aron makaila kami kaniya.” Ug ang tawo, ang tag-iya sa balay, miadto kanila sa gawas ug miingon kanila, “Dili, mga kaigsoonan ko, ayaw kamo pagbuhat sa hilabihang pagkadaotan, sa inyong nakita nga kining tawhana miabot sa akong balay, ayaw ninyo buhata kining ngil-ad nga butang. Tan-awa, ania ang akong ulay nga anak ug ang iyang puyopuyo, dad-on nako sila sa gawas karon. Panamastamasi ninyo sila ug buhata kanila ang unsay maayo kaninyo, apan batok niining tawhana, ayaw gayod ninyo buhata ang ngil-ad nga butang.” Apan ang mga tawo wala mamati kaniya, busa gikuha sa tawo ang iyang puyopuyo, ug gidala siya sa gawas ngadto kanila ug sila nakighilawas kaniya ug ilang gipanamastamasan siya sa tibuok gabii hangtod sa kabuntagon, ug sa pagkabanagbanag na, gibuhian nila siya. Unya sa pagkabuntag na, ang babaye miabot ug natumba sa pultahan sa balay sa tawo diin didto ang iyang agalon hangtod nga mihayag na. Ug ang iyang agalon mibangon sa pagkabuntag ug sa dihang nangabli kini sa mga pultahan sa balay ug migula aron sa pagpadayon sa panaw, ang babaye nga iyang puyopuyo nagbuy-od didto sa pultahan sa balay ug ang iyang mga kamot diha sa lusaranan. Ug siya miingon kaniya, “Tindog ug mangadto na kita.” Apan walay tubag, unya gibutang niya ang iyang puyopuyo sa ibabaw sa asno ug ang tawo nangandam ug mipadulong sa iyang dapit. Ug sa pagsulod niya sa iyang balay, mikuha siya ug usa ka kutsilyo ug gikuptan ang iyang puyopuyo ug iyang gihiwahiwa kini sumala sa iyang kabukogan, sa napulo ug duha ka bahin, ug gipadala kini ngadto sa tibuok kayutaan sa Israel. Ug ang iyang bana milakaw ug miapas kaniya, aron makigsulti ug minaayo kaniya ug dad-on siya pagbalik. Uban kaniya ang iyang sulugoon ug duha ka asno. Ug miabot siya sa balay sa amahan sa babaye ug sa pagkakita kaniya sa amahan sa babaye nalipay siya sa pagsugat kaniya. Ug ang tanan nga nakakita niini miingon, “Wala pa gayod mahitabo ang ingon nga butang o makita, sukad nga ang katawhan sa Israel migula gikan sa yuta sa Ehipto hangtod niining adlawa. Palandonga kini, pakitambag ug sulti kamo.”

Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ‘Ako magsilot sa gibuhat ni Amalek ngadto sa Israel tungod sa ilang pagpakigbatok kanila didto sa dalan sa ilang paggula gikan sa Ehipto. Ug si Saul miingon kang Samuel, “Ako nagtuman sa tingog sa Ginoo, ako naglakaw sa dalan tungod sa gipabuhat sa Ginoo kanako, akong nadala si Agag nga hari sa Amalek ug akong nalaglag paghurot ang mga Amalekanhon. Apan ang katawhan nanguha gikan sa inilog, mga karnero ug baka, ang labing maayo sa mga butang nga laglagonon aron ihalad ngadto sa Ginoo nga imong Dios didto sa Gilgal.” Ug si Samuel miingon, “Aduna bay dakong kalipay ang Ginoo diha sa mga halad nga sunogon ug sa mga inihaw kay sa pagtuman sa tingog sa Ginoo? Timan-i, ang pagtuman labaw pang maayo kay sa inihaw, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero. Kay ang pagsupil sama sa sala sa pagpanag-an, ug ang pagkagahig ulo sama sa sala sa pagsimba sa mga diosdios. Tungod kay imong gisalikway ang pulong sa Ginoo, siya usab magsalikway kanimo sa imong pagkahari.” Unya si Saul miingon kang Samuel, “Ako nakasala kay ako nakalapas sa sugo sa Ginoo ug sa iyang mga pulong, tungod kay ako nahadlok sa katawhan ug nagtuman sa ilang tingog. Busa karon, ako nag-ampo, pasayloa ang akong sala, ug balik uban kanako aron ako mosimba sa Ginoo.” Ug si Samuel miingon kang Saul, “Ako dili mobalik uban kanimo kay ikaw nagsalikway sa pulong sa Ginoo, ug ang Ginoo nagsalikway kanimo gikan sa pagkahari ibabaw sa Israel.” Sa dihang molakaw na unta si Samuel, gikuptan ni Saul ang sidsid sa iyang bisti ug nagisi kini. Ug si Samuel miingon kaniya, “Ang Ginoo naggisi sa gingharian sa Israel gikan kanimo niining adlawa ug naghatag niini sa usa ka silingan nimo nga maayo pa kay kanimo. Ug usab ang Himaya sa Israel dili magbakak o magbasol kay dili siya usa ka tawo nga kinahanglang magbasol.” Busa lakaw ug tigbasa si Amalek ug hutda paglaglag ang tanan nga anaa kanila, ug ayaw sila palingkawasa, hinuon patya ang lalaki ug babaye, bata ug masuso, baka ug karnero, kamilyo ug asno.’ ”

Busa si Ahab nagpasugo ngadto sa katawhan sa Israel ug gitigom ang mga propeta didto sa bukid sa Carmel. Ug si Elias miduol ngadto sa tibuok katawhan ug miingon, “Hangtod kanus-a ba nga kamo magpalingpaling taliwala sa duha ka panghunahuna? Kon ang Ginoo mao ang Dios, sunod kamo kaniya, apan kon si Baal, sunod kamo kaniya.” Ug ang katawhan wala motubag kaniya bisan usa ka pulong. Unya si Elias miingon ngadto sa katawhan, “Ako, ako na lamang ang nahibilin nga propeta sa Ginoo, apan ang mga propeta ni Baal 450 ka tawo. Busa pahatagi kami nila ug duha ka laking baka ug papilia sila ug usa ka laking baka alang sa ilang kaugalingon, ug hiwahiwaon nila kini ug itungtong sa ibabaw sa tinapok nga kahoy ug ayaw kini pabutangi ug kalayo, ug andamon usab nako ang lain nga laking baka ug itungtong kini sa ibabaw sa tinapok nga kahoy ug dili magbutang ug kalayo niini. Ug sangpita ninyo ang ngalan sa inyong dios ug ako magsangpit sa ngalan sa Ginoo, ug ang Dios nga motubag pinaagi sa kalayo, siya mao ang Dios.” Ug ang tibuok katawhan mitubag, “Maayo kanang pagkasulti.” Ug si Elias miingon sa mga propeta ni Baal, “Pagpili alang sa inyong kaugalingon ug usa ka laking baka ug andama kini pag-una kay kamo daghan, ug tawag kamo sa ngalan sa inyong dios, apan ayaw kini butangi ug kalayo.” Ug ilang gikuha ang laking baka nga gihatag kanila ug giandam nila kini ug nagtawag sa ngalan ni Baal gikan sa buntag hangtod sa udto, nga nag-ingon, “O Baal, tubaga kami!” Apan walay tingog, walay si bisan kinsa nga mitubag. Ug sila nagluksolukso nga naglibotlibot sa halaran nga ilang gibuhat. Sa pagkaudto si Elias nagbiaybiay kanila ug miingon, “Kusga pagsinggit kay siya usa ka dios; tingali ug namalandong pa siya o may gilakaw pa o atua ba sa usa ka panaw o tingalig natulog pa ug kinahanglang pukawon.” Ug naninggit sila ug kusog ug gisamadsamaran ang ilang kaugalingon sumala sa ilang batasan pinaagi sa espada ug bangkaw hangtod nga ang dugo nangagas diha kanila. Ug sa dihang milabay na ang kaudtohon, sila nagpadayon hangtod sa panahon sa paghalad sa haponong halad apan walay tingog, walay bisan usa nga mitubag, walay bisan usa nga nagtagad. Ug gitawag ni Ahab si Obadias nga tinugyanan sa balay. Si Obadias nagtahod sa Ginoo sa hilabihan gayod. Unya si Elias miingon sa tibuok katawhan, “Dali kamo kanako,” ug ang tibuok katawhan miduol kaniya. Ug iyang giayo ang naguba nga halaran sa Ginoo. Ug si Elias mikuha ug napulo ug duha ka bato, sumala sa gidaghanon sa mga banay sa mga anak ni Jacob, nga kaniya miabot ang pulong sa Ginoo nga nag-ingon, “Israel ang imong ngalan.” Gigamit niya ang mga bato sa pagtukod ug usa ka halaran sa ngalan sa Ginoo ug siya naghimo ug usa ka kanal libot sa halaran ug ang gidak-on niini kasudlan ug duha ka dagkong takos nga binhi. Iyang gipahimutang ang tinapok nga kahoy ug gihiwahiwa ang laking baka ug gitungtong kini sa tinapok nga kahoy. Ug siya miingon, “Pun-a sa tubig ang upat ka tadyaw ug ibubo kini sa halad nga sunogon ug sa tinapok nga kahoy.” Ug siya miingon, “Buhata kini sa ikaduhang higayon,” ug ila kining gihimo sa ikaduhang higayon. Ug siya miingon, “Buhata kini sa ikatulong higayon.” Ug ila kining gihimo sa ikatulong higayon. Ug ang tubig mibaha libot sa halaran, ug napuno usab ang kanal sa tubig. Ug nahitabo nga sa panahon sa paghalad sa haponon nga halad, si Elias nga propeta miduol ug miingon, “O Ginoo, ang Dios ni Abraham, ni Isaac ug ni Israel, himoa nga mahibaloan niining adlawa nga ikaw ang Dios dinhi sa Israel ug nga ako imong alagad, ug nga gibuhat nako kining tanang mga butanga tungod sa imong pulong. Tubaga ako, O Ginoo, tubaga ako, aron nga kining katawhan mahibalo nga ikaw, O Ginoo, mao ang Dios, ug nga gipabalik nimo ang ilang kasingkasing.” Unya ang kalayo sa Ginoo mikunsad, ug misunog sa halad nga sunogon ug sa kahoy ug sa mga bato ug sa abog, ug gihurot pagtilap ang tubig nga diha sa kanal. Sa pagkakita sa tibuok katawhan niini, ug sila mihapa ug miingon, “Ang Ginoo, siya mao ang Dios; ang Ginoo, siya mao ang Dios.” Ug sa dihang gipamatay ni Jesebel ang mga propeta sa Ginoo, si Obadias mikuha ug usa ka gatos ka propeta ug gipatago sila sa mga langob sa tag-50 ug gipakaon sila ug pan ug tubig. Ug si Elias miingon kanila, “Dakpa ang mga propeta ni Baal ayaw paikyasa ang bisan usa kanila.” Ug gidakop nila sila ug gidala sila ni Elias ngadto sa sapa sa Kison ug gipamatay sila didto.

Mitungas siya gikan didto ngadto sa Betel, ug sa nagpaingon pa siya diha sa dalan, may mga batang lalaki nga nanggula gikan sa siyudad ug nagbugalbugal kaniya ug miingon, “Tungas, upaw! Tungas, upaw!” Ug siya milingi ug sa pagkakita niya kanila, gitunglo niya sila sa ngalan sa Ginoo. Unya migula ang duha ka oso nga baye gikan sa kakahoyan ug mikunis-kunis sa 42 ka batang lalaki.

Si bisan kinsa nga dili buot mangita sa Ginoo, ang Dios sa Israel, kinahanglang patyon, batan-on man o tigulang, lalaki man o babaye. Sila nanumpa ngadto sa Ginoo pinaagi sa usa ka kusog nga tingog ug pinaagi sa pagsinggit ug sa mga trumpeta ug sa mga sungay. Ug ang tibuok Juda naglipay tungod sa pagpanumpa kay nanumpa sila uban sa tibuok nilang kasingkasing ug nangita kaniya uban sa tibuok nilang tinguha ug siya nakit-an nila, ug ang Ginoo mihatag kanila ug pahulay sa palibot.

Papasa sila gikan sa basahon sa kinabuhi, ug ayaw na sila ipalista uban sa mga matarong.

Wala ba nako kasilagi ang nasilag kanimo, O Ginoo? Ug wala ba nako dumti ang mialsa batok kanimo? Gikasilagan ko sila sa hingpit nga kasilag; giisip ko sila nga akong mga kaaway.

Adunay unom ka butang nga gidumtan sa Ginoo, pito ang dulumtanan niya: mapahitas-ong mga mata, bakakon nga dila, ug mga kamot nga nag-ula ug dugo nga walay sala, kasingkasing nga naglaraw ug daotan, mga tiil nga tulin nga modagan ngadto sa daotan, usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.

Ang mga hapak nga makasamad makahinlo sa daotan; ang mga pagbunal makahinlo sa mga kinasulorang bahin.

Ang maayo nga ngalan maayo pa kay sa bililhon nga lana; ug ang adlaw sa pagkamatay kay sa adlaw sa pagkatawo. Ayaw pag-ingon, “Ngano nga ang unang mga adlaw maayo pa man kay niining mga adlawa?” Kay dili gikan sa kaalam nga ikaw nangutana niini. Ang kaalam maayo sama sa usa ka kabilin, usa ka kaayohan niadtong nakakita sa adlaw. Kay ang panalipod sa kaalam sama sa panalipod sa salapi; ug ang kaayohan sa kahibalo mao nga ang kaalam manalipod niadtong naghupot niini. Palandonga ang buhat sa Dios; kinsa ba ang makatul-id niadtong iyang gihimong baliko? Sa adlaw sa kauswagan pagmalipayon, ug sa adlaw sa kasakit, pamalandong; ang Dios nagbuhat sa usa ingon man sa usa, aron nga ang tawo dili makakaplag sa bisan unsa nga mosunod kaniya. Kining tanan nakita nako sa akong mga adlaw sa kakawangan; adunay tawong matarong nga nalaglag diha sa iyang pagkamatarong, ug adunay tawong daotan nga naglugway sa iyang kinabuhi diha sa iyang buhat nga daotan. Ayaw pagpalabi sa pagpakamatarong o magpalabi sa pagpakamaalamon; nganong laglagon man nimo ang imong kaugalingon? Ayaw pagpalabi sa pagpakadaotan, o sa pagpakabuang. Nganong magpakamatay man ikaw sa dili pa ang imong panahon? Maayo nga huptan nimo kini, ug gikan niana ayaw kuhaa ang imong kamot, kay siya nga adunay kahadlok sa Dios makalikay gikan niining tanan. Ang kaalam maghatag ug kusog ngadto sa tawong maalamon labaw kay sa napulo ka pangulo nga anaa sa usa ka siyudad. Labawng maayo ang pag-adto sa balay sa kasub-anan, kay sa pag-adto sa balay sa nagkombira; kay kini mao ang kataposan sa tanang mga tawo ug ang buhi magtipig niini sa iyang kasingkasing. Wala gayoy tawo nga matarong ibabaw sa yuta nga nagbuhat ug maayo ug wala magpakasala. Ayaw patalinghogi ang tanang mga pulong nga gisulti sa mga tawo kay tingali unya ug makadungog ikaw sa imong sulugoon nga magtunglo kanimo; ang imong kasingkasing nasayod nga ikaw gayod sa makadaghan nagtunglo sa uban. Kining tanan akong nasulayan pinaagi sa kaalam. Ako miingon, “Ako magmaalamon”; apan layo kini kanako. Kini layo kaayo ug lalom, lalom kaayo, kinsa ba ang makatugkad niini? Akong gigamit ang akong panghunahuna sa pag-ila ug sa pagsusi ug sa pagpangita sa kaalam ug sa kinatibuk-an sa mga butang, ug sa pag-ila sa pagkadaotan sa binuang, ug sa binuang nga mao ang kabuang. Ug nakaplagan nako nga labaw pang pait kay sa kamatayon ang babaye nga ang kasingkasing mga lit-ag ug mga pukot, ug nga ang mga kamot mga posas. Siya nga nakapahimuot sa Dios makagawas gikan kaniya apan ang makasasala mabihag niya. Tan-awa, mao kini ang akong nakaplagan, nag-ingon ang Magwawali, nagdugang ug usa ka butang ngadto sa usa, aron sa pagsusi sa kinatibuk-an nga gipangita kanunay sa akong kalag, ug wala pa nako makaplagi. Ako nakakaplag ug usa ka tawo taliwala sa usa ka libo apan wala ako makakaplag ug usa ka babaye taliwala nilang tanan. Tan-awa, mao lamang kini ang akong nakaplagan, nga ang tawo gihimo nga matarong sa Dios; apan sila nangita ug daghang mga pamaagi. Ang kasubo maayo pa kay sa katawa, kay tungod sa kasubo sa panagway ang kasingkasing nahimong malipayon. Ang kasingkasing sa maalamon anaa sa balay sa kasub-anan; apan ang kasingkasing sa mga buangbuang anaa sa balay sa kalipayan.

Alaot kadtong nagsugo sa dili matarong nga mga sugo, ug ang mga tigsulat nga nagpunay ug sulat sa pagpanglupig, Ingon nga ang akong kamot nakakab-ot sa mga gingharian sa mga diosdios, nga ang mga larawan nga kinulit labaw pa kay niadtong atua sa Jerusalem ug sa Samaria, dili ba nako buhaton ngadto sa Jerusalem ug sa iyang mga diosdios ang gibuhat nako sa Samaria ug sa iyang mga larawan?” Sa diha nga ang Ginoo mahuman na sa tanan niyang gibuhat sa bukid sa Zion ug sa Jerusalem, silotan niya ang pagkamapahitas-on sa hari sa Asiria, ug ang iyang pagpasigarbo. Kay siya miingon: “Pinaagi sa kusog sa akong kamot nahimo nako kini, ug pinaagi sa akong kaalam, kay ako adunay pagpanabot; akong gikuha ang mga utlanan sa mga katawhan, ug gisakmit nako ang ilang mga bahandi; sama sa torong baka, akong gipakanaog kadtong naglingkod sa mga trono. Nakaplagan sa akong kamot sama sa usa ka salag ang mga bahandi sa mga katawhan, ug sama sa mga tawo nga nanghipos sa mga itlog nga biniyaan, busa gitigom nako ang tanang kayutaan, ug walay usa nga mikapakapa o mibuka sa baba o mipiyak.” Makapangandak ba ang wasay sa kaugalingon niini nga kini labaw kaniya nga naggamit niini, o makapadako ba ang gabas sa kaugalingon niini batok kaniya nga naggamit niini? Sama sa usa ka bunal nga buot mobakyaw kaniya nga maoy nag-alsa niini o sama sa usa ka sungkod nga buot moalsa kaniya nga dili kahoy! Busa ang Ginoo, ang Ginoo sa mga panon, magpadala ug makaniwang nga sakit ngadto sa iyang tambok nga mga manggugubat ug ubos sa iyang himaya adunay pagdilaab nga mahaling, sama sa nagdilaab nga kalayo. Ang suga sa Israel mahimong kalayo, ug ang iyang Balaan mahimong usa ka siga, ug kini mosunog ug molamoy sa iyang katunokan ug kasampinitan sulod sa usa ka adlaw. Ug ang himaya sa iyang kalasangan ug ang iyang mabungahon nga yuta laglagon sa Ginoo, kalag ug lawas, ug mahisama kini sa usa ka tawong masakiton nga nag-anam ug kaniwang. Ang mahibilin sa mga kahoy sa iyang kalasangan pipila na lamang, nga ang usa ka bata makasulat niini. aron sa paghiklin sa nanginahanglan gikan sa hustisya, ug sa pagsakmit sa katungod sa mga kabos sa akong katawhan, aron ang mga biyuda mahimo nga ilang inilog, ug aron ang mga wala nay amahan mahimo nga ilang tukbonon!

Ug ang Ginoo miingon, “Tungod kay kini nga katawhan nagpaduol kanako pinaagi sa ilang baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan gipalayo nila ang ilang kasingkasing gikan kanako, ug ang ilang kahadlok kanako usa ka sugo sa mga tawo nga naandang gitudlo;

Apan kabubut-on sa Ginoo ang pagsamad kaniya; gisakit niya siya; sa diha nga gihimo niya ang iyang kaugalingon nga usa ka halad alang sa sala, makita niya ang iyang kaliwat, siya maglugway sa iyang mga adlaw; ug ang kabubut-on sa Ginoo mouswag diha sa iyang kamot;

Makausab ba ang Etiopianhon sa iyang panit o ang leopardo sa iyang mga kabang? Kon mao, kamo nga naanad sa pagbuhat ug daotan makabuhat usab ug maayo.

May kalipay ba ako sa kamatayon sa tawong daotan, nag-ingon ang Ginoong Dios, ug dili ba hinuon nga siya mobalik gikan sa iyang dalan, ug mabuhi?

“Ako nasilag, ako nagtamay sa inyong mga kasaulogan ug ako dili malipay sa inyong mga balaan nga panagtigom. Bisan pa ug kamo magtanyag kanako sa inyong mga halad nga sunogon, ug mga halad nga pagkaon, dili nako dawaton kini, ug ang halad sa pakigdait gikan sa inyong mga pinatambok nga mananap dili nako tan-awon. Ipalayo kanako ang kabanha sa inyong mga awit; dili ako mamati sa huni sa inyong mga alpa.

“Unya ako moanha kaninyo aron sa paghukom ug ako mahimong tulin nga saksi batok sa mga tigsalamangka, batok sa mananapaw, batok sa mga nanumpa sa bakak, batok kanila nga nagdaogdaog sa sinuholan pinaagi sa iyang suhol, sa biyuda ug sa ilo, batok sa nagsalikway sa dumuduong, ug wala mahadlok kanako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.

Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.

“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.

“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit. Daghan unya ang moingon kanako nianang adlawa, ‘Ginoo, Ginoo, dili ba nga sa imong ngalan nagpropesiya man kami ug sa imong ngalan kami naghingilin sa mga demonyo ug nga sa imong ngalan naghimo sa daghang mga milagro?’ Ug unya sultihan ko sila, ‘Wala gayod ako makaila kaninyo, pahawa gikan kanako, kamong mga tigpamuhat ug daotan.’

apan bisan kinsa kadtong molimod kanako sa atubangan sa mga tawo, ilimod usab nako atubangan sa akong Amahan nga anaa sa langit.

“Nganong nagtawag man kamo kanako ug ‘Ginoo, Ginoo,’ apan wala magbuhat sa akong gisulti?

Naghunahuna ba kamo nga mianhi ako aron sa paghatag ug kalinaw sa kalibotan? Dili! Sultihan ko kamo, panagbahin hinuon. Kay sukad karon sa usa ka balay adunay lima nga nagkabahinbahin, tulo batok sa duha ug duha batok sa tulo. Mabahin sila, ang amahan batok sa anak nga lalaki ug ang anak nga lalaki batok sa amahan, ug ang inahan batok sa anak nga babaye ug ang anak nga babaye batok sa iyang inahan, ang ugangang babaye batok sa iyang umagad nga babaye ug ang umagad nga babaye batok sa iyang ugangang babaye.”

Kamo gikan sa inyong amahan nga mao ang yawa ug nagtinguha kamo sa pagbuhat sa kabubut-on sa inyong amahan. Siya mamumuno gayod sukad pa sa sinugdan, ug walay labot sa kamatuoran kay ang kamatuoran wala man diha kaniya. Sa dihang mamakak siya, magsulti siya tukma sa iyang kaugalingong kinaiya kay siya bakakon man ug amahan sa mga bakak.

Ug walay kaluwasan diha kang bisan kinsa pa kay walay laing ngalan ubos sa langit nga gihatag ngadto sa mga tawo, nga pinaagi niini kita kinahanglang maluwas.”

Busa unsa may atong ikasulti? Magpadayon ba kita diha sa sala aron modagaya ang grasya? Sa iyang pagkamatay, siya namatay ngadto sa sala sa makausa lamang, apan ang kinabuhi nga iyang gikinabuhi, iyang gikinabuhi ngadto sa Dios. Busa kamo usab kinahanglan nga mag-isip sa inyong kaugalingon nga patay na ngadto sa sala apan kamo buhi ngadto sa Dios diha kang Cristo Jesus. Busa, ayaw ninyo paharia ang sala diha sa inyong may kamatayon nga lawas, aron patumanon sa mga pangibog niini. Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong. Kay ang sala dili maggahom diha kaninyo, tungod kay dili man kamo ilalom sa Balaod kondili ilalom sa grasya. Busa unsa man? Magpakasala ba kita kay dili man kita ilalom sa Balaod kondili ilalom sa grasya? Dili gayod! Wala ba kamo masayod nga kon itugyan ninyo ang inyong kaugalingon ingon nga mga masinugtanong ulipon ngadto kang bisan kinsa, kamo mga ulipon niya nga inyong gituman, mahimong ngadto sa sala nga maghatod ngadto sa kamatayon o ngadto sa pagkamasinugtanon nga maghatod ngadto sa pagkamatarong? Apan salamat sa Dios nga kamo nga kaniadto ulipon sa sala, karon kinasingkasing na nga nagtuman sa pagtulun-an nga inyong gidawat. Ug sa dihang gipalingkawas kamo gikan sa sala, kamo nahimong mga ulipon sa pagkamatarong. Nagsulti ako sa tawhanong paagi tungod sa inyong tawhanong kakulangan. Kay ingon nga kaniadto inyong gitugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa kahugawan ug gikan sa usa ka kalapasan ngadto sa lain pang kalapasan, busa karon kinahanglang itugyan ninyo ang mga bahin sa inyong lawas ingon nga ulipon sa pagkamatarong ngadto sa pagkabalaan. Dili gayod! Kita nga namatay na ngadto sa sala, unsaon pa man nato sa pagkinabuhi diha niana?

Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.

ang buhat sa matag usa mailhan ra unya kay ang Adlaw magpadayag niini nga pinaagi sa kalayo mailhan kini, ug ang kalayo magsulay sa buhat sa matag usa.

Busa, ang naghunahuna nga siya nagbarog angay nga magbantay kay tingali unya ug mapukan siya. Walay pagsulay nga miabot kaninyo nga wala masinati sa tawo. Ang Dios kasaligan, ug dili niya itugot nga kamo sulayon labaw sa inyong masarangan, apan uban sa pagsulay siya magtagana usab ug lutsanan, aron makasugakod kamo niini.

Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.

Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan, kay mga bahin man kita sa iyang lawas. “Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.” Kini usa ka dakong misteryo, apan ako nagsulti mahitungod kang Cristo ug sa iglesia. Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana. bisan ang binastos o sulting binuang o sulting law-ay, mga butang nga dili angay; apan mga pasalamat hinuon. Kay nasayod kamo niini, nga ang tanang makihilawason o hugaw o hakog, nga sa ato pa, tigsimba ug mga diosdios, walay mapanunod sa gingharian ni Cristo ug sa Dios.

Kay daghan kanila, nga akong gisugilon kaninyo sa makadaghan ug nga bisan karon isugilon nako uban sa paghilak, nagkinabuhi nga mga kaaway sa krus ni Cristo. Ang ilang dangatan mao ang kalaglagan, ang ilang dios mao ang tiyan, ug ang ilang himaya diha sa ilang kaulawan, ang ilang mga hunahuna anaa sa mga yutan-ong butang.

Kon kamo namatay man ugaling uban kang Cristo gikan sa mga gahom sa kalibotan, nganong nagkinabuhi pa man kamo nga daw iya sa kalibotan, ilalom sa mga tulumanon, “Ayaw kupti, Ayaw tilawi, Ayaw hikapa” (kadtong tanang mga butang nga mangalaglag samtang gigamit), sumala sa tawhanong kalagdaan ug tinuohan? Sa pagkatinuod ang maong mga butang daw adunay dagway sa kaalam diha sa kinaugalingong pagsimba ug sa pagpaubos, ug sa pagsakit sa lawas. Apan kining mga butanga walay kapuslanan, hinuon alang sa katagbawan sa unod.

Sa diha nga ang mga tawo mag-ingon, “Kalinaw ug kasigurohan,” unya sa kalit moabot kanila ang pagkalaglag sama sa kasakit sa babaye nga nagbati, ug sila dili makaikyas. Apan, mga igsoon, kamo wala diha sa kangitngit nga ang maong adlaw makapakurat kaninyo sama sa usa ka kawatan. Kay kamong tanan mga anak sa kahayag ug mga anak sa adlaw. Dili kita iya sa kagabhion o sa kangitngit,

Ang Espiritu tin-awng nagpahayag nga sa ulahing mga panahon adunay mamiya gikan sa pagtuo, nga magtagad sa mga malimbongon nga espiritu ug sa mga pagtulun-an sa mga demonyo, Kay tungod niini kita naghago ug nanglimbasog, kay ato mang gipahimutang ang atong paglaom diha sa buhing Dios, nga mao ang Manluluwas sa tanang tawo, ilabina gayod sa mga nagtuo. Isugo ug itudlo kining mga butanga. Ayaw itugot nga adunay magtamay sa imong pagkabatan-on, hinuon alang sa mga magtutuo, pagkinabuhi ingon nga panag-ingnan diha sa sinultihan, sa paggawi, sa gugma, sa pagtuo, sa kaputli. Hangtod nga moabot ako, kugihi ang pagbasa sa kasulatan ngadto sa katawhan, ang pagdasig ug ang pagpanudlo. Ayaw pasagdi ang hiyas nga anaa kanimo nga gikahatag kanimo pinaagi sa propesiya uban sa pagpandong kanimo sa mga kamot sa mga kadagkoan. Buhata kining mga butanga ug igahin ang imong kaugalingon alang niini aron ang imong pag-uswag madayag sa tanan. Bantayi ang imong kaugalingon ug ang imong pagpanudlo. Padayon niini, kay sa imong pagbuhat niini maluwas nimo ang imong kaugalingon ug ang mga namati kanimo. pinaagi sa pagpakaaron-ingnon sa mga bakakon nga ang kaugalingong tanlag gipasoan sa nagbagang puthaw,

Apan hibaloi kini nga sa kataposang mga adlaw mangabot ang mga panahon sa kalisdanan. Apan ikaw nakasunod pag-ayo sa akong pagpanudlo, sa paggawi, sa tumong sa kinabuhi, sa pagtuo, sa pagkamainantoson, sa gugma, sa pagkamalahutayon, sa mga paglutos, sa mga pag-antos, sa mga nahitabo kanako didto sa Antioquia, sa Iconio ug sa Listra, unsa nga mga paglutos nga akong giantos, ug giunsa sa Ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan. Sa pagkatinuod, ang tanan nga nagtinguha sa pagkinabuhi nga diosnon diha kang Cristo Jesus lutoson gayod. Apan ang mga tawong daotan ug ang mga tigpakaaron-ingnon mosamot pa sa pagkadaotan, manglimbong ug malimbongan. Apan ikaw, padayon diha sa imong nakat-onan ug gituohan pag-ayo, nga nahibalo kon kinsa ang imong nakat-onan niini, ug nga sukad sa imong pagkabata nakahibalo ikaw sa balaan nga kasulatan nga takos sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtuo kang Cristo Jesus. Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton. Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon, walay pagbati, walay kaluoy, tigbutangbutang, mapatuyangon, bangis, madinumtanon sa maayo, mabudhion, madalidalion, garboso, mahigugmaon sa kahilayan inay mahigugmaon sa Dios, nagbaton ug dagway sa pagkadiosnon apan naglimod sa gahom niini. Likayi kini sila.

Sila nagpahayag nga nakaila sila sa Dios, apan naglimod kaniya pinaagi sa ilang mga binuhatan. Sila dulumtanan, masinupakon ug dili mapuslan alang sa tanang maayong buhat.

nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon. Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha.

Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. Kay kon adunay tawo nga naminaw sa pulong ug dili mobuhat niini, mahisama siya sa usa ka tawo nga nagsud-ong sa iyang nawong diha sa salamin, kay siya misud-ong sa iyang kaugalingon ug milakaw ug dihadiha nakalimot lang dayon kon unsa ang iyang panagway. Apan siya nga nagtutok sa hingpit nga balaod, ang balaod sa kagawasan, ug nagpadayon, kay dili man siya tigpaminaw nga makalimot kondili tigbuhat nga naglihok, siya mabulahan diha sa iyang pagbuhat.

Mga igsoon ko, dili kinahanglan nga daghan kaninyo ang mahimong mga magtutudlo kay nahibalo man kamo nga labaw ka higpit ang paghukom nga atong madawat. Gikan sa mao rang usa ka baba nanggula ang pagdayeg ug pagpanunglo. Mga igsoon ko, kining butanga dili angayng buhaton. Nagpadagayday ba ang tubod sa tam-is ug pait gikan sa mao rang tuboran? Mga igsoon ko, makapamunga ba ug mga olibo ang kahoyng igira, o ang paras makapamunga ba ug mga igos? Busa ang tubod nga parat dili usab makahatag ug tam-is nga tubig. Kinsa ba diha kaninyo ang maalamon ug masinaboton? Pinaagi sa iyang maayong paggawi kinahanglang magpakita siya sa iyang binuhatan diha sa kaaghop sa kaalam. Apan kon diha sa inyong mga kasingkasing aduna kamoy pait nga kasina ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo panghambog ug pamakak batok sa kamatuoran. Dili kini mao ang kaalam nga naggikan sa kahitas-an kondili yutan-on, tawhanon ug yawan-on. Kay diin gani anaa ang kasina ug ang hinakog nga tinguha anaa usab ang kagubot ug ang tanang ngil-ad nga buhat. Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon. Ug ang bunga sa pagkamatarong diha sa pakigdait, gipugas alang sa mga nagbuhat ug kalinaw. Kay kitang tanan mangasayop man sa daghang paagi, ug kon aduna may tawo nga dili masayop sa iyang pagpanulti, hamtong siya nga tawo, makapugong sa tibuok lawas usab.

Sila natingala nga kamo karon dili na makig-uban kanila sa samang pagpatuyang, ug kamo ila nang bugalbugalan.

Mga hinigugma, ayaw ninyo tuohi ang tanang espiritu, apan sulayi ninyo ang mga espiritu kon sila iya ba sa Dios kay daghan ang mga mini nga propeta nga nanungha sa kalibotan.

Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.

Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.

Busa ako moingon ug magpamatuod niini tungod sa Ginoo, nga kinahanglan dili na kamo magkinabuhi sama sa mga Gentil diha sa pagkawalay hinungdan sa ilang panghunahuna, kay gingitngitan man ang ilang pagpanabot, nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa pagkawalay kahibalo nila, tungod sa kagahi sa ilang kasingkasing. Sila nawad-an na sa pagbati ug mitugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa pagpatuyang, hangol sa pagbuhat sa tanang matang sa kahugawan.

Mao lamang nga magkinabuhi kamo nga takos sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, aron nga bisan kon moanha ako ug makigkita kaninyo o wala ako diha, madunggan unta nako mahitungod kaninyo nga kamo nagbarog diha sa usa ka espiritu, nga uban sa usa ka hunahuna maghiusa sa pagpaningkamot diha sa pagtuo sa Maayong Balita,

Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios. ug gikasul-oban na sa bag-ong kinaiya nga gibag-o diha sa kahibalo, sumala sa dagway sa magbubuhat niini. Diha niini walay Grego o Judio, tinuli o dili tinuli, barbaro, Skityanhon, ulipon o gawasnon, kondili si Cristo mao ang tanan ug anaa sa tanan. Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan. Ug paharia ang kalinaw ni Cristo diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto niini kamo gitawag diha sa usa ka lawas. Ug pagmapasalamaton kamo. Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios. Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya. Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo. Mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, ug ayaw ninyo sila daogdaoga. Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.

Mga anak, kini karon mao na ang kataposang takna ug sumala sa inyo nang nadungog nga moabot ang kaaway ni Cristo, bisan karon daghan man ang mga kaaway ni Cristo nga nanungha, busa kita nahibalo nga karon mao na ang kataposang takna. Sila namiya gikan kanato, apan sila dili kauban nato kay kon sila kauban pa nato, magpabilin unta sila uban kanato apan namahawa sila aron makita nga silang tanan dili diay kauban nato.

Ug kay mosanay man ang kadaotan, mobugnaw ang gugma sa kadaghanan.

“Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit, kay ingon sa lit-ag, kini moabot gayod unya sa tanang nagpuyo ibabaw sa tibuok kalibotan. Apan pagbantay kamo sa tanang panahon, nga mag-ampo nga unta makabaton kamo ug kalig-on aron sa pag-ikyas gikan niining tanang mga butang nga mahitabo ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa Tawo.”

Ug ang hukom mao kini, nga ang kahayag mianhi sa kalibotan apan ang kangitngit maoy gihigugma sa mga tawo labaw kay sa kahayag kay daotan man ang ilang mga binuhatan. Kini siya miadto kang Jesus sa gabii ug miingon kaniya, “Rabi, nasayod kami nga ikaw usa ka magtutudlo nga gikan sa Dios, kay wala gayoy makahimo niining mga milagro nga imong gihimo gawas lamang kon ang Dios anaa uban kaniya.” Kay ang tanan nga nagbuhat ug daotan nagdumot sa kahayag, ug dili moduol sa kahayag, kay tingali unya ug madayag ang ilang mga binuhatan. Apan kadtong nagbuhat sa matuod moadto sa kahayag aron ikapadayag nga ang iyang mga binuhatan nahimo diha sa Dios.

“Kon ang kalibotan nagdumot kaninyo, hibaloi nga una akong gidumtan kay kaninyo. Kon kamo iya pa sa kalibotan, ang kalibotan nahigugma unta sa mga iya, apan kay kamo dili man iya sa kalibotan, hinuon gipili kamo nako gikan sa kalibotan, tungod niini nagdumot kaninyo ang kalibotan.

apan kasuko ug kapungot alang niadtong naghunahuna lamang sa ilang kaugalingon ug wala magtuman sa kamatuoran kondili nagsunod hinuon sa pagkadili matarong. Aduna unyay kasakitan ug kagul-anan alang sa matag tawo nga nagbuhat ug daotan, sa mga Judio una sa tanan ug unya sa Grego usab,

Wala ba kamo masayod nga sa usa ka lumba ang tanang apil sa lumba modagan, apan usa ra ang makadawat sa ganti? Busa dagan aron kamo makadawat sa ganti. Ang matag magdudula naningkamot sa pagpugong sa iyang kaugalingon sa tanang mga butang. Sila naghimo gayod niini aron makadawat ug korona nga madunot ra, apan kita sa dili madunot. Busa ako midagan, dili ingon nga walay tumong, ang akong sinumbagan dili sama sa nagsumbag sa hangin, hinuon gihigpitan nako ang akong lawas ug giulipon kini, kay basin unya ug sa akong pagwali ngadto sa uban, mahimo akong sinalikway.

Apan nahadlok ako nga ingon nga ang bitin milimbong kang Eva pinaagi sa iyang pagkamalimbongon, ang inyong mga panghunahuna mahisalaag gikan sa inyong matinud-anon ug putli nga pag-alagad kang Cristo. Kon kinahanglan man ako nga magpasigarbo, maoy akong ipasigarbo ang mga butang nga nagpadayag sa akong kahuyang. Ang Dios ug Amahan sa Ginoong Jesus, siya nga dalaygon hangtod sa kahangtoran, nasayod nga ako wala magbakak. Sa Damasco, ang gobernador nga ubos ni Hari Aretas nagpabantay sa siyudad sa Damasco aron sa pagdakop kanako, apan gitunton ako sulod sa bukag agi sa bintana sa paril ug nakaikyas ako gikan sa iyang mga kamot. Kay maayo man kaayo kamong motubay kon adunay motungha nga magwali ug Jesus nga lahi sa among giwali, ug dali ra kaayo kamong modawat ug lahi nga espiritu kay sa inyong nadawat ug lahi nga maayong balita kay sa inyong gidawat.

Nahibulong ako nga dali kamong mitalikod kaniya nga nagtawag kaninyo diha sa grasya ni Cristo ug mibalhin sa laing maayong balita, dili nga adunay laing maayong balita, kondili nga adunay nagpagubot kaninyo ug buot motuis sa Maayong Balita ni Cristo. Apan bisan pa kon kami, o usa ba ka anghel nga gikan sa langit, magsangyaw kaninyo ug maayong balita nga supak sa nasangyaw na namo, matinunglo siya. Sumala sa amo nang gisulti, usbon ko karon sa pagsulti: kon adunay magwali kaninyo ug maayong balita gawas sa inyo nang nadawat, matinunglo siya.

Pagbantay kamo sa mga iro, pagbantay kamo sa mga tigbuhat ug daotan, pagbantay kamo sa mga tigputol sa unod. Apan kita mga lumulupyo sa langit, ug gikan niini atong gipaabot ang Manluluwas, ang Ginoong Jesu-Cristo. Siya mao ang mag-usab sa atong kabos nga lawas aron kini mahisama sa iyang mahimayaong lawas, pinaagi sa gahom nga nakahimo kaniyang takos bisan sa pagpailalom sa tanang butang sa iyang kaugalingon. Kay kita mao ang mga tinuli, kita nagsimba sa Espiritu sa Dios, ug nagpasigarbo diha kang Cristo Jesus ug wala magsalig sa unod.

Ug kamo, nga kaniadto nahimulag ug mga kaaway diha sa panghunahuna pinaagi sa mga daotang buhat, karon iya nang napasig-uli ngadto kaniya diha sa iyang lawas nga unodnon pinaagi sa iyang kamatayon, aron iya kamong ikapaatubang nga balaan ug putli ug walay ikasaway diha sa iyang atubangan, kon kamo magpadayon gayod sa pagtuo, dili matarog ug lig-on ug dili mobulag sa paglaom sa Maayong Balita nga inyong nadungog nga giwali ngadto sa tanang mga binuhat ilalom sa langit ug nga niini ako, si Pablo, nahimong alagad.

Pagmatngon, mga igsoon, basin unya nga diha kaninyo adunay daotan ug dili matinuohong kasingkasing nga mibiya gikan sa buhi nga Dios. Apan pagtinambagay kamo sa usa ug usa matag adlaw, samtang matawag pa kini nga “karong adlawa,” aron wala kaninyoy magmagahi tungod sa pagpakamalimbongon sa sala.

Bulahan ang tawo nga milahutay sa mga pagsulay kay human siya makaantos sa pagsulay, iyang madawat ang purongpurong sa kinabuhi nga gisaad sa Dios ngadto sa mga nahigugma kaniya.

Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo.

Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob. Sukol kamo kaniya ingon nga kamo lig-on sa inyong pagtuo, sa nahibaloan ninyo nga ang samang mga pag-antos kinahanglan gayod masinati ninyong tanan nga kaigsoonan nga ania sa kalibotan.

Busa hinumdomi diin ikaw gikan sa imong pagkahulog, ug paghinulsol ug buhata ang mga buhat nga imong gihimo kaniadto. Kay kon dili, anhaon ko ikaw ug kuhaon nako ang imong lamparahan gikan sa iyang dapit, gawas kon ikaw maghinulsol.

“Ug ngadto sa anghel sa iglesia sa Sardis, isulat kini: ‘Mao kini ang mga pulong sa naghupot sa pito ka espiritu sa Dios ug sa pito ka mga bituon. “ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, nailhan ikaw nga buhi, apan ikaw patay. Tungod kay gituman man nimo ang akong pulong sa pagkamalahutayon, bantayan ko ikaw nga malikay gikan sa takna sa pagsulay nga hapit na moabot sa tibuok kalibotan aron sa pagsulay sa mga nagpuyo sa yuta. Moanha na ako sa dili madugay. Kupti pag-ayo ang anaa kanimo aron walay makailog sa imong purongpurong. Siya nga magmadaogon, akong himoon nga haligi diha sa Templo sa akong Dios, ug dili na siya mogula niini, ug isulat nako diha kaniya ang ngalan sa akong Dios, ug ang ngalan sa siyudad sa akong Dios, ang bag-ong Jerusalem nga manaog gikan sa langit gikan sa akong Dios, ug ang akong bag-o nga ngalan. Ang adunay igdulungog kinahanglang magpatalinghog sa gisulti sa Espiritu ngadto sa mga iglesia.’ “Ug ngadto sa anghel sa iglesia sa Laodicea, isulat kini: ‘Mao kini ang mga pulong sa Amen, ang kasaligan ug tinuod nga saksi, ang sinugdanan sa mga binuhat sa Dios: “ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, nga ikaw dili bugnaw ug dili usab init. Maayo unta ug bugnaw ka pa o init! Ug kay ikaw dagaang man lamang, dili bugnaw ug dili usab init, iluwa ko ikaw gikan sa akong baba. Kay ikaw nag-ingon, “Ako dato, ako mauswagon ug walay nakulang kanako;” ug wala ka mahibalo nga ikaw alaot, makaluluoy, kabos, buta ug hubo. Busa tambagan ko ikaw nga gikan kanako magpalit ikaw ug bulawan nga gilunsay sa kalayo aron madato ikaw, ug mga puting bisti nga imong ikasul-ob aron dili madayag ang pagkamakauulaw sa imong pagkahubo, ug tambal nga idapat sa imong mga mata aron ikaw makakita. Sila nga akong gihigugma akong gibadlong ug gipanton, busa kinahanglang magmadasigon ikaw ug maghinulsol. Pagmata, ug lig-ona ang nahibilin nga hapit na mamatay, kay wala akoy nakita nga hingpit na sa imong mga buhat atubangan sa akong Dios. Tan-awa, nagtindog ako sa pultahan ug nagtuktok, kon may magpatalinghog sa akong tingog ug moabli sa pultahan, kaniya mosulod ako ug makigsalo ako uban kaniya, ug siya uban kanako. Ang magmadaogon tugotan nako sa paglingkod sa akong trono uban kanako, ingon nga ako usab nagmadaogon ug milingkod uban sa akong Amahan diha sa iyang trono. Ang adunay igdulungog kinahanglang magpatalinghog sa gisulti sa Espiritu ngadto sa mga iglesia.’ ” Busa hinumdomi ang imong nadawat ug nadungog; tumana kini ug paghinulsol. Kay kon dili ka man magmata, moanha ako sama sa kawatan, ug dili nimo mahibaloan ang takna sa akong pag-anha kanimo.

Akong pasidan-an ang tanang mamati sa mga pulong sa propesiya niining basahona: kon adunay magdugang niini ug bisan unsa, kaniya idugang sa Dios ang mga katalagman nga gihisgotan niining basahona. Ug kon adunay magkuha ug mga pulong gikan sa mga pulong sa basahon niining propesiya, kuhaon sa Dios ang iyang bahin diha sa kahoy sa kinabuhi ug diha sa balaang siyudad nga gihisgotan niining basahona.

Nakita sa Ginoo nga dako ang pagkadaotan sa tawo sa ibabaw sa yuta ug nga ang tanang anaa sa mga hunahuna sa iyang kasingkasing kanunay lamang nga daotan.

Si bisan kinsa nga magpaagas ug dugo sa tawo, pinaagi sa tawo ang iyang dugo paagason, kay gibuhat sa Dios ang tawo sama sa iyang dagway.

nagpadayon sa gugmang walay paglubad ngadto sa mga linibo, nagpasaylo sa pagkadaotan ug sa pagkamalapason ug sa sala, apan dili magpalingkawas sa sad-an, nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ug sa mga anak sa mga anak ngadto sa ikatulo ug ikaupat nga kaliwatan.”

“Nakadungog kamo nga kini giingon, ‘Mata bayrag mata ug ngipon bayrag ngipon.’ Apan sultihan ko kamo, ayaw ninyo balosi ang daotan. Apan kon may mosagpa kanimo sa tuo nimong aping, itaon kaniya ang pikas usab, “Bulahan ang mga masulob-on kay sila lipayon. ug kon may buot mokiha kanimo ug moilog sa imong bisti, ihatag pa gayod kaniya ang imong kupo, ug kon may mopugos kanimo sa pagpauban kaniya ug usa ka milya, ubani siya ug duha ka milya. Hatagi ang nagpakilimos kanimo ug ayaw balibari ang buot mohulam kanimo.

Kinahanglan nga ang matag tawo magpailalom sa mga anaa sa kagamhanan. Kay walay kagahom nga dili gikan sa Dios, ug ang mga anaa karon gipahimutang sa Dios. Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod. Ug gawas pa niini, kamo nahibalo sa takna, nga panahon na alang kaninyo sa pagmata gikan sa pagkatulog kay karon duol na kanato ang kaluwasan kay sa dihang mituo kita. Ang kagabhion hapit na matapos ug ang adlaw nagsingabot na. Busa isalikway nato ang mga buhat sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag. Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina. Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini. Busa ang nakigbatok sa mga anaa sa kagahom misukol batok sa tinukod sa Dios, ug ang mosukol mahiagom sa hukom sa silot. Kay ang mga namunoan dili kahadlokan sa maayo ug binuhatan, kondili sa daotan. Buot ba ikaw nga dili mahadlok kaniya nga anaa sa kagahom? Buhata ang maayo ug dayegon ikaw tungod niana, kay siya alagad sa Dios alang sa imong kaayohan. Apan kon daotan ang imong buhat, angay ikaw nga mahadlok, kay dili kawang ang iyang pagdala ug espada. Siya mao ang alagad sa Dios aron pagpahamtang sa iyang kapungot kanila nga nagbuhat ug daotan. Busa angay gayod nga magpailalom, dili lamang tungod sa kapungot kondili tungod ug alang sa tanlag usab.

Ang motuo ug magpabautismo maluwas apan ang dili motuo hukman sa silot.

“Kon adunay tawo nga moari kanako ug dili siya magdumot sa iyang kaugalingong amahan ug inahan ug asawa ug mga anak ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye, oo, ug bisan sa iyang kaugalingong kinabuhi, dili siya mahimong akong tinun-an.

“Ayaw kamo pagdahom nga mianhi ako aron sa pagdala ug kalinaw dinhi sa kalibotan, wala ako moanhi aron sa pagdala ug kalinaw kondili espada. Kay mianhi ako aron ang tawo makigbingkil batok sa iyang amahan ug ang anak nga babaye batok sa iyang inahan ug ang umagad nga babaye batok sa iyang ugangang babaye, ug ang mga kaaway sa tawo anaa ra sa sulod sa iyang kaugalingong panimalay.

Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini.

Pag-ampo sa Diyos