Kategorya
150 Mga Bersikulo sa Bibliya alang sa Kasina ug Pangabugho
Ang usa ka malinawon nga kasingkasing naghatag ug kinabuhi sa unod, apan ang kasina mao ang nagdunot sa kabukogan.
Kay diin gani anaa ang kasina ug ang hinakog nga tinguha anaa usab ang kagubot ug ang tanang ngil-ad nga buhat.
Dili kita magpagarbo sa atong kaugalingon o maghagit sa usa ug usa o masina ang usa batok sa usa.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog.
Busa, biniyaan ang tanang pagkadaotan ug ang tanang panglimbong ug pagpakaaron-ingnon ug kasina ug ang tanang pagpangdaot sa dungog,
“Ayaw kaibog sa balay sa imong isigkatawo. Ayaw kaibog sa asawa sa imong isigkatawo o sa iyang sulugoon nga lalaki o sa iyang sulugoon nga babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa imong isigkatawo.”
Nangandoy kamo apan wala kamo makabaton. Nagpatay kamo ug tawo ug nasina apan wala kamo makaangkon. Nakig-away kamo ug nakiggubat. Wala kamo makabaton tungod kay wala man kamo mangayo. Nangayo kamo apan wala makadawat niini tungod kay sayop man ang inyong pagpangayo, aron lamang usik-usikan alang sa inyong mga pangibog.
Ang kasuko bangis, ug ang kapungot makapalumos; apan kinsa ba ang makabarog atubangan sa pangabubho?
kay kamo unodnon pa man gihapon. Kay samtang anaa pa kaninyo ang kasina ug ang panag-away, dili ba unodnon kamo ug nagkinabuhi sumala sa pagkatawhanon?
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
Ayaw itugot nga ang imong kasingkasing masina sa mga makasasala, hinuon padayon diha sa pagkahadlok sa Ginoo sa tibuok adlaw.
Ayaw pasultiha si bisan kinsa nga gisulayan, “Ako gitintal sa Dios”, kay ang Dios dili matintal sa daotan ug walay si bisan kinsa nga gitintal niya, hinuon ang matag tawo matintal sa diha nga madala ug madani siya sa iyang kaugalingong pangibog. Unya sa diha nga ang pagpangibog masamkon na, mahimugso ang sala, ug ang sala sa dihang mahingpit na, magdala ug kamatayon.
Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Ayaw kaguol tungod sa mga daotan, ayaw kasina niadtong mga tigbuhat ug sayop! Kay sa dili madugay ang mga daotan mangawala; bisan ug susihon nimo pag-ayo ang iyang dapit, siya wala na didto. Apan ang mga mapaubsanon manag-iya sa yuta, ug maglipay sa ilang kaugalingon diha sa kadagaya sa kauswagan. Naglaraw ang daotan batok sa matarong, ug nagkagot ang iyang mga ngipon tungod kaniya; apan ang Ginoo nagkatawa sa daotan kay siya nakakita nga umaabot ang iyang adlaw. Ang mga daotan naglanit sa espada ug nagbingat sa ilang pana aron sa pagpukan sa kabos ug sa nanginahanglan, sa pagpatay niadtong naglakaw sa katarong; ang ilang espada molagbas sa ilang kaugalingong kasingkasing, ug ang ilang pana mangabali. Maayo pa ang diyotay nga anaa sa matarong kay sa kadagaya sa daghan nga makasasala. Kay ang mga bukton sa mga daotan balion; apan ang Ginoo magsapnay sa mga matarong. Ang Ginoo nahibalo sa mga adlaw sa mga dili masaway, ug ang ilang panulundon magpabilin hangtod sa kahangtoran; dili sila maulawan sa mga panahon nga daotan, sa mga adlaw sa gutom sila may kadagaya. Kay sa dili madugay putlon sila sama sa balili, ug mangalaya sama sa lunhaw nga mga sagbot. Apan ang mga daotan mangawala, ug ang mga kaaway sa Ginoo sama sa kaanindot sa sibsibanan; mangawala sila, mangahanaw sama sa aso. Ang daotan mangutang ug dili mobayad, apan ang matarong maluluy-on ug manghatag. Kay kadtong gipanalanginan sa Ginoo manag-iya sa yuta, aron kadtong gitunglo niya laglagon. Ang mga lakang sa tawo gimandoan sa Ginoo, ug siya naglig-on kaniya nga ang dalan iyang gikahimut-an; bisan ug matumba siya, dili siya malukapa, kay ang Ginoo mao ang magkupot sa iyang kamot. Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan. Kanunay siyang maluluy-on ug nagpahulam, ug ang iyang kaliwat mahimong bulahan. Biya sa daotan, ug buhata ang maayo; aron magpuyo ikaw hangtod sa kahangtoran. Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon. Ang mga matarong manag-iya sa yuta, ug magpuyo niini hangtod sa kahangtoran. Salig sa Ginoo, ug buhata ang maayo; aron magpuyo ikaw sa yuta ug mahilayo sa kadaotan.
Apan kon diha sa inyong mga kasingkasing aduna kamoy pait nga kasina ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo panghambog ug pamakak batok sa kamatuoran. Dili kini mao ang kaalam nga naggikan sa kahitas-an kondili yutan-on, tawhanon ug yawan-on.
Ayaw kasubo sa imong kaugalingon tungod sa mga tigbuhat ug daotan, ug ayaw kasina sa daotan; kay ang ilang mga kasingkasing naglaraw ug kabangis, ug ang ilang mga ngabil naglitok ug daotan. kay ang tawong daotan walay kaugmaon; ang suga sa daotan palongon.
Hinuon adunay dakong makuha diha sa pagkadiosnon nga inubanan sa katagbawan, kay wala kitay bisan unsa nga gidala nganhi sa kalibotan ug dili kita makadala ug bisan unsa,
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”
aron walay pagkabahin diha sa lawas, hinuon aron ang mga bahin niini makaangkon sa samang pagtagad alang sa usa ug usa. Kon ang usa ka bahin mag-antos, ang tanan magdungan sa pag-antos; kon ang usa ka bahin pasidunggan, ang tanan magdungan sa paglipay.
Apan alang kanako, hapit na mapandol ang akong mga tiil; hapit na maligas ang akong mga lakang. Sila sama sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahigmata, sa pagmata, tamayon nimo ang ilang paghanduraw. Sa dihang nasakit ang akong kalag, sa dihang mibati ug kangutngot ang akong kasingkasing, ako buangbuang ug walay alamag, sama ako sa usa ka mananap nganha kanimo. Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo; gikuptan nimo ang tuo nakong kamot. Ikaw magmando kanako pinaagi sa imong pagtambag, ug unya dawaton nimo ako sa himaya. Kinsa may akoa nga anaa sa langit gawas kanimo? Ug walay bisan unsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo. Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya, apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing ug ang akong bahin hangtod sa kahangtoran. Kay tan-awa, sila nga nagpalayo kanimo mangahanaw; gilaglag nimo silang tanan nga malimbongon kanimo. Apan alang kanako, maayo ang pagpaduol ngadto sa Dios; Ang Ginoo nga Dios gihimo nako nga akong dalangpanan, aron isugilon nako ang tanan nimong mga buhat. Kay nasina ako sa mga mapahitas-on, sa diha nga nakita nako ang kauswagan sa mga daotan.
Samtang namauli sila, human mapatay ni David ang Filistihanon, ang mga babaye nanggula gikan sa tanang siyudad sa Israel nga nag-awit ug nagsayaw aron sa pagsugat kang Hari Saul, uban ang mga gagmayng tambor, uban sa kalipay, uban sa mga awit sa mga tulunggon sa paghoni. Ug ang mga babaye nag-awit sa usa ug usa samtang sila naglipay, “Si Saul nakapatay sa iyang mga linibo, ug si David sa iyang mga tagnapulo ka libo.” Busa si Saul nasuko sa hilabihan gayod ug kining pulonga wala makapahimuot kaniya ug siya miingon, “Gipahinungod nila kang David ang tagnapulo ka libo ug kanako ilang gipahinungod ang mga linibo lamang, ug unsa pay lain nga maiya kondili ang gingharian?” Sukad niadtong adlawa gipanid-an ni Saul si David.
Kay kinahanglan nga dili kamo magsimba ug lain nga mga dios kay ang Ginoo, nga ang kinsang ngalan Abubhoan, abubhoan nga Dios,
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Ang tihik nga tawo nagdali nga madato, ug wala mahibalo nga ang kawalad-on moabot kaniya.
Wala ko kini isulti tungod sa akong kawalad-on, kay ako nakakat-on man sa pagpahaom sa akong kaugalingon sa bisan unsang kahimtang nga akong nahimutangan. Nasayod ako unsa ang kakabos ug unsa ang kabuhong, sa bisan unsa ug sa tanang pagkabutang, nasinati nako ang pagkabusog ug ang pagkagutom, ang kabuhong ug ang kawalad-on.
Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini.
Apan ako mag-ingon, pagkinabuhi kamo diha sa Espiritu ug ayaw ninyo tumana ang mga tinguha sa unod.
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan, apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Ang tanan nga nagdumot sa iyang igsoon mamumuno, ug kamo nasayod nga ang matag mamumuno walay kinabuhing dayon nga nagpabilin diha kaniya.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon.
Kay kinsa bay naghimo kanimo nga lahi? Ug unsa bay anaa kanimo nga wala nimo madawat? Ug kon ikaw nakadawat, nganong manghambog man ikaw nga daw wala makadawat?
Unya nakita nako nga ang tanang paghago ug ang tanang kabatid diha sa buhat naggikan sa kasina sa tawo sa iyang isigkatawo. Kini kakawangan usab ug usa lamang ka paggukod sa hangin.
Sama nga diha sa tubig ang nawong makita, mao usab ang kasingkasing sa tawo diha sa tawo. Padayega ang laing tawo kanimo ug dili ang imong kaugalingong baba; usa ka langyaw, ug dili ang imong kaugalingong mga ngabil. Ang Sheol ug ang Abadon dili gayod matagbaw, ug dili gayod matagbaw ang mga mata sa tawo.
pagpasalamat kamo sa tanang higayon kay kini mao ang kabubut-on sa Dios diha kang Cristo Jesus alang kaninyo.
Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan,
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Busa sundog kamo sa Dios, ingon nga mga pinalanggang anak. magpakita kon unsay kahimut-an sa Ginoo. Ug ayaw kamo pag-ambit sa mga dili mabungahong buhat sa kangitngit, hinuon kinahanglang ibutyag ninyo kini. Kay makauulaw man gani bisan ang paghisgot sa mga butang nga gibuhat nila sa tago; apan ang tanang butang nga nabutyag pinaagi sa kahayag nadayag kay ang tanang nadayag kahayag. Busa kini giingon: “Pagmata, ikaw nga natulog, ug bangon gikan sa mga patay, ug dan-agan ikaw ni Cristo.” Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon, magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man. Busa ayaw kamo pagpakabuang, kondili sabta hinuon ninyo kon unsa ang kabubut-on sa Ginoo. Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu. Pagsinultihay kamo ginamit ang mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon, mag-awit ug magtugtog nga magdayeg sa Ginoo uban sa bug-os ninyong kasingkasing. Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan,
Ang tawo nga maluluy-on nagbuhat ug maayo sa iyang kaugalingon, apan ang bangis nga tawo nagpasakit sa iyang kaugalingon.
Sa kataposan, paglig-on kamo diha sa Ginoo ug sa kusog sa iyang gahom. Isul-ob ninyo ang tibuok kahimanan sa gubat nga gikan sa Dios aron makabarog kamo batok sa mga pagpanglimbong sa yawa.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Busa pagpaubos kamo ilalom sa gamhanang kamot sa Dios, aron kamo iyang ituboy unya sa gitakda nga panahon. Itugyan ngadto kaniya ang inyong tanang kabalaka, kay siya nag-atiman man kaninyo.
Paglipay diha sa Ginoo, ug siya maghatag kanimo sa mga tinguha sa imong kasingkasing. Ang Ginoo nagtabang kanila ug nagluwas kanila; siya nagpalingkawas kanila gikan sa mga daotan ug nagluwas kanila, kay sila midangop man kaniya. Itugyan ang imong dalan ngadto sa Ginoo; salig kaniya ug siya magbuhat.
sa tanang mga pangatarongan ug sa tanang mapahitas-ong babag nga nag-ali batok sa kahibalo sa Dios, ug nagbihag sa tanang panghunahuna aron kini magmasinugtanon kang Cristo.
Ug si Jesus miingon kaniya, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong salabotan. Mao kana ang dako ug unang sugo. Ug ang ikaduha sama ra niini, Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.
Papamatud-i sa matag usa ang iyang kaugalingong binuhatan, ug ang iyang pagpasigarbo diha lamang sa iyang kaugalingon, ug dili sa laing tawo. Kay ang matag usa kinahanglang magpas-an sa iyang kaugalingong palas-anon.
Maayo pa ang diyotay nga may pagkahadlok sa Ginoo, kay sa dakong bahandi nga inubanan sa kasamok Maayo pa ang pagkaon nga utanon diin anaa ang gugma, kay sa pinatambok nga baka nga inubanan ug pagdumot.
Busa nganong maghukom ka man sa imong igsoon? O nganong magtamay ka man sa imong igsoon? Kitang tanan moatubang ra unya sa hukmanan sa Dios; kay nasulat kini, “Ingon nga ako buhi, nag-ingon ang Ginoo, ang tanan moluhod sa akong atubangan, ug ang tanang dila magsugid ngadto sa Dios.” Sa ingon niana ang matag usa kanato maghatag unya ug husay sa iyang kaugalingon ngadto sa Dios.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya, apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing ug ang akong bahin hangtod sa kahangtoran.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
Ang pagkahadlok sa Ginoo maghatod ngadto sa kinabuhi; ug siya nga nakabaton niini magpuyo nga may katagbawan; siya dili duawon sa daotan.
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus, aron diha sa hiniusa nga tingog magdungan kamo sa paghimaya sa Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Kon kita nangabuhi man diha sa Espiritu, kinahanglan nga magkinabuhi usab kita diha sa Espiritu.
Walay pagsulay nga miabot kaninyo nga wala masinati sa tawo. Ang Dios kasaligan, ug dili niya itugot nga kamo sulayon labaw sa inyong masarangan, apan uban sa pagsulay siya magtagana usab ug lutsanan, aron makasugakod kamo niini.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Ang usa ka higala mahigugma sa tanang panahon, ug ang usa ka igsoon natawo alang sa kalisdanan.
Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan. Ug paharia ang kalinaw ni Cristo diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto niini kamo gitawag diha sa usa ka lawas. Ug pagmapasalamaton kamo.
Ang kahadlok wala diha sa gugma, apan ang hingpit nga gugma naghingilin sa kahadlok. Kay ang kahadlok adunay silot ug siya nga nahadlok wala pa mahingpit diha sa gugma.
Dayegon nako ang Ginoo sa tanang mga panahon; ang pagdayeg kaniya anaa kanunay sa akong baba.
Kay kita iyang mga binuhat, gihimo diha kang Cristo Jesus alang sa mga maayong buhat nga giandam nang daan sa Dios aron nga niini magkinabuhi kita.
Ang Ginoo maayo sa tanan ug ang iyang kaluoy anaa sa ibabaw sa tanan niyang mga binuhat.
Ayaw kasinahi ang tawo nga bangis ug ayaw pagpili sa bisan unsa sa iyang pamaagi;
“Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Sa kataposan, kamong tanan, kinahanglang mag-usa sa hunahuna, magbinatiay, maghigugmaay ingon nga mga igsoon, maluluy-on, ug mapaubsanon sa hunahuna,
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Ayaw na pagkasuko, ug biyai ang kaligutgot! Ayaw na kaguol, kay kana nagpaingon sa buhat nga daotan.
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
apan siya miingon kanako, “Ang akong grasya igo alang kanimo kay ang akong gahom gihingpit diha sa kaluyahon.” Sa ingon niana, labaw nakong gikalipay ang pagpasigarbo tungod sa akong mga kaluyahon aron ang gahom ni Cristo molandong nganhi kanako.
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
moingon ngadto sa Ginoo, “Akong dalangpanan ug akong kuta, akong Dios nga akong gisaligan.”
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
“Mao kini ang akong sugo, nga kinahanglang maghigugmaay kamo sa usa ug usa sama nga ako nahigugma kaninyo.
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
Ug ngadto kaniya, nga pinaagi sa gahom nga naglihok sulod kanato makahimo ug labaw pa gayod kay sa tanan natong gipangayo ug gihunahuna,
Ug karon magpabilin kining tulo, ang pagtuo, ang paglaom, ug ang gugma, apan ang labing dako niini mao ang gugma.
Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Ikaw nagbantay kaniya diha sa hingpit nga pakigdait, nga ang hunahuna nagpabilin diha kanimo, tungod kay siya nagsalig kanimo.
Pahimatngonan nako ikaw ug tudloan sa dalan nga imong laktan; tambagan nako ikaw uban ang akong mga mata nganha kanimo.
Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Ang Espiritu gayod, uban sa atong espiritu, nagpamatuod nga kita mga anak sa Dios. Ug kon kita mga anak, mga manununod kita, mga manununod sa Dios ug isigkamanununod uban kang Cristo, kay kon mag-antos man kita uban kaniya, kini aron himayaon kita uban kaniya.
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita.
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug ang akong taming; ang akong kasingkasing nagsalig kaniya; busa gitabangan ako, ug nalipay pag-ayo ang akong kasingkasing; ug pinaagi sa akong awit pasalamatan nako siya.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios. ug gikasul-oban na sa bag-ong kinaiya nga gibag-o diha sa kahibalo, sumala sa dagway sa magbubuhat niini. Diha niini walay Grego o Judio, tinuli o dili tinuli, barbaro, Skityanhon, ulipon o gawasnon, kondili si Cristo mao ang tanan ug anaa sa tanan. Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan. Ug paharia ang kalinaw ni Cristo diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto niini kamo gitawag diha sa usa ka lawas. Ug pagmapasalamaton kamo. Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios. Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya. Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo. Mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, ug ayaw ninyo sila daogdaoga. Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Kay sa Dios lamang maghulat sa hilom ang akong kalag, kay gikan kaniya ang akong paglaom. Siya lamang mao ang akong bato ug ang akong kaluwasan, ang akong salipdanan; dili ako matarog.
Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini, nga kon mangayo kita ug bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya mamati gayod kanato.
Sa ingon usab nga paagi, ang Espiritu motabang kanato sa atong kaluyahon kay kita wala man mahibalo unsay angay nga iampo, apan ang Espiritu gayod mangamuyo alang kanato sa mga pag-agulo nga dili malitok sa mga pulong. Ug siya nga nagsusi sa mga kasingkasing nasayod kon unsa ang hunahuna sa Espiritu, kay ang Espiritu mangamuyo man sumala sa kabubut-on sa Dios alang sa mga balaan.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Tan-awa, ang mata sa Ginoo anaa sa mga may kahadlok kaniya, sa mga nagsalig sa iyang gugmang walay paglubad, aron iyang maluwas ang ilang kalag gikan sa kamatayon, ug aron magpabilin silang buhi diha sa gutom.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Himoa ako nga mahibalo sa imong mga dalan, O Ginoo, tudloi ako sa imong mga agianan. Tultoli ako diha sa imong kamatuoran, ug tudloi ako, kay ikaw mao ang Dios sa akong kaluwasan; kanimo naghulat ako sa tibuok nga adlaw.
Pagtukaw kamo, barog kamo diha sa pagtuo, pagpakalalaki kamo, pagmakusganon.
Gisulti nako kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo ug kalinaw. Dinhi sa kalibotan aduna kamoy kalisdanan. Apan pagmadasigon, gibuntog na nako ang kalibotan.”
Nagpadayon ako paingon sa dag-anan alang sa ganti sa langitnong pagtawag sa Dios diha kang Cristo Jesus.
Ang kabalaka nga anaa sa kasingkasing sa usa ka tawo maoy magpasubo kaniya, apan ang usa ka maayong pulong makapahimo kaniya nga malipayon.
Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.
Paghulat sa Ginoo; pagmalig-on ug padasiga ang imong kasingkasing; Oo, paghulat sa Ginoo!
ug pinaagi kaniya kita may kaisog ug pagsalig sa pagduol sa Dios pinaagi sa atong pagtuo kaniya.
Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon.
Sa diha nga magpakitabang ang mga matarong, ang Ginoo mamati, ug magluwas kanila gikan sa tanan nilang mga kagul-anan. Ang Ginoo duol niadtong mga magul-anon ug kasingkasing, ug nagluwas niadtong naluya ang espiritu.
Kay ako, ang Ginoo nga imong Dios, mokupot sa imong tuong kamot; ako mao ang mag-ingon kanimo, “Ayaw kahadlok; ako motabang kanimo.”
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo.
Wala ba kamo masayod nga ang inyong lawas templo sa Espiritu Santo nga anaa kaninyo, nga inyong nabatonan gikan sa Dios? Kamo dili na inyo sa inyong kaugalingon, Wala ba kamo masayod nga ang mga balaan maghukom man unya sa kalibotan? Ug kon ang kalibotan hukman ninyo, dili ba diay kamo takos sa paghusay sa gagmay nga mga panagsumpaki? kay gipalit na kamo sa usa ka bili. Busa himayaa ninyo ang Dios pinaagi sa inyong lawas.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo. Kay ang tanan nga mangayo makadawat ug ang mangita makakaplag ug alang kaniya nga manuktok ablihan ang pultahan.
kay bisan tuod kangitngit kamo kaniadto, karon kahayag na kamo tungod sa Ginoo. Pagkinabuhi kamo ingon nga mga anak sa kahayag, kay ang bunga sa kahayag makita diha sa tanang maayo ug matarong ug matuod,
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Paglipay kamo sa kanunay, pag-ampo kamo sa walay paghunong, pagpasalamat kamo sa tanang higayon kay kini mao ang kabubut-on sa Dios diha kang Cristo Jesus alang kaninyo.
Ako mao ang punoan sa paras, kamo mao ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya, siya mamunga ug daghan, kay kon kamo bulag kanako wala gayod kamoy mahimo.
Busa dili na kita maghukom sa usa ug usa, apan tinguhaa hinuon ang dili gayod pagbutang ug kapandolan o babag diha sa dalan sa inyong igsoon.
Panahon sa adlaw ang Ginoo magsugo sa iyang gugmang walay paglubad; ug sa gabii ang iyang awit mag-uban kanako, usa ka pag-ampo ngadto sa Dios sa akong kinabuhi.
kay ang Dios wala maghatag kanato ug espiritu sa katalaw kondili sa gahom ug sa gugma ug sa pagpugong sa kaugaligon.
Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.