Kategorya
150 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kalipay gikan sa Ginoo
Unya siya miingon kanila, “Padayon kamo; kan-a ang tambok ug imna ang tam-is nga bino ug pagpadala ug mga bahin kaniya nga walay giandam kay kining adlawa balaan alang sa atong Ginoo. Ug ayaw kasubo kay ang kalipay sa Ginoo maoy inyong kusog.”
Imong gipakita kanako ang dalan sa kinabuhi; diha sa imong atubangan anaa ang kahingpitan sa kalipay; diha sa imong tuong kamot anaa ang kalipay nga walay kataposan.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Apan palipaya kadtong tanan nga midangop kanimo, sa kanunay pasinggita sila sa kalipay; panalipdi sila aron nga ang nahigugma sa imong ngalan maglipay diha kanimo.
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug ang akong taming; ang akong kasingkasing nagsalig kaniya; busa gitabangan ako, ug nalipay pag-ayo ang akong kasingkasing; ug pinaagi sa akong awit pasalamatan nako siya.
Kining mga butanga akong gisulti kaninyo aron ang akong kalipay magpabilin diha kaninyo ug ang inyong kalipay mahingpit.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Ako maglipay pag-ayo diha sa Ginoo, ang akong kalag magmalipayon diha sa akong Dios; kay ako gibistihan niya sa mga bisti sa kaluwasan, ako gisul-oban niya sa kupo sa pagkamatarong, sama sa pamanhonon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa usa ka purongpurong nga bulak, ug sama sa pangasaw-onon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa iyang mga alahas.
Ang among kasingkasing nalipay diha kaniya, kay nagsalig kami sa iyang balaan nga ngalan.
Paglipay kamo sa kanunay, pag-ampo kamo sa walay paghunong, pagpasalamat kamo sa tanang higayon kay kini mao ang kabubut-on sa Dios diha kang Cristo Jesus alang kaninyo.
Bisan tuod ug kamo wala makakita kaniya, kamo nahigugma, ug bisan pa nga wala kamo makakita kaniya, kamo nagtuo ug nangalipay sa dili ikaasoy nga kalipay ug puno sa himaya. Ingon nga sangpotanan sa inyong pagsalig, kamo nakabaton sa kaluwasan sa inyong mga kalag.
Unya ang atong mga baba napuno sa pagkatawa, ug ang atong mga dila sa paghugyaw sa kalipay; unya misulti sila sa kanasoran, “Ang Ginoo nagbuhat ug dagkong mga butang alang kanila.” Ang Ginoo nagbuhat ug dagkong mga butang alang kanato, kita nalipay.
Nagbutang ikaw ug kalipay sa akong kasingkasing labaw pa kay sa ilang mabatonan sa panahon nga daghan ang ilang trigo ug ang ilang bino.
Bisan ug ang kahoyng igera dili mamulak, o walay bunga ang kaparasan, ang abot sa olibo makawang ug ang kaumahan dili mohatag ug pagkaon, ang mga karnero puohon gikan sa mga toril, ug wala nay kahayopan sulod sa mga kamalig, apan bisan pa niana maglipay ako diha sa Ginoo, magmalipayon ako diha sa Dios sa akong kaluwasan.
Sa kataposan, akong mga igsoon, paglipay kamo diha sa Ginoo. Ang pagsulat kaninyo sa mao gihapong mga butang dili makapuol kanako apan kaayohan alang kaninyo.
“Sa pagkatinuod ang Dios mao ang akong kaluwasan; ako mosalig, ug dili mahadlok kay ang Ginoong Dios mao ang akong kusog ug ang akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan.” Busa uban ang kalipay, kamo magtimba ug tubig gikan sa mga atabay sa kaluwasan.
Ang kahayag gipadan-ag alang sa mga matarong, ug ang kalipay alang sa mga ligdong ug kasingkasing. Pagmaya diha sa Ginoo, O kamong mga matarong, ug pagpasalamat kamo sa balaan niyang ngalan!
Pagmaya diha sa Ginoo ug paglipay, kamong mga matarong ug paninggit kamo sa kalipay, kamong tanan nga matarong ug kasingkasing!
Ang paglaom sa matarong mosangpot sa kalipay, apan ang gipaabot sa daotan mahanaw.
Panghugyaw kamo nga malipayon ngadto sa Ginoo, tibuok nga yuta! Alagari ang Ginoo uban ang kalipay; duol kamo sa iyang atubangan uban ang pag-awit!
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo.
Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang, ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi. Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
Ang imong mga pagpamatuod mao ang akong panulundon hangtod sa kahangtoran; kini mao ang kalipay sa akong kasingkasing.
“Kay kamo manggula diha sa kalipay, ug mandoan diha sa pakigdait; ang kabukiran ug ang kabungtoran sa imong atubangan manghugyaw sa pag-awit, ug ang tanang kakahoyan sa kapatagan mopakpak sa ilang mga kamot.
Apan palipaya ang mga matarong; pamayaa sila sa atubangan sa Dios; pamayaa sila uban sa kalipay!
Malipayon ang katawhan nga natumngan sa maong mga panalangin? Malipayon ang katawhan nga ang ilang Dios mao ang Ginoo!
Ang imong mga pulong nakaplagan, ug gikaon nako kini, ug ang imong mga pulong nahimong kalipay alang kanako ug kahimuot sa akong kasingkasing; kay ako gitawag pinaagi sa imong ngalan, O Ginoo, Dios sa mga panon.
Magmaya ako ug maglipay diha kanimo; mag-awit ako sa pagdayeg sa imong ngalan, O Labing Halangdon.
Kay ikaw, O Ginoo, naglipay kanako pinaagi sa imong buhat; sa mga buhat sa imong mga kamot mag-awit ako sa kalipay.
Labaw pa niini, nagmalipayon kita bisan sa atong mga kasakit, kay nasayod man kita nga ang pag-antos mobunga ug pagkamalahutayon, ug ang pagkamalahutayon mobunga ug kalig-on, ug ang kalig-on mobunga ug paglaom,
Ug busa, kamo usab may kasubo karon apan makigkita ra ako kaninyo pag-usab, ug unya ang inyong mga kasingkasing malipay ug wala unyay bisan kinsa nga mokuha sa inyong kalipay gikan kaninyo.
gihigugma nimo ang pagkamatarong ug gidumtan ang pagkadaotan. Tungod niana ang Dios, ang imong Dios, nagdihog kanimo sa lana sa kalipay labaw sa imong mga kauban;
Unya moadto ako sa halaran sa Dios, ngadto sa Dios nga akong dakong kalipay; ug magdayeg ako kanimo uban sa lira, O Dios, akong Dios.
Dungog ug kahalangdon anaa sa iyang atubangan; kusog ug kalipay anaa sa iyang dapit.
Unya ang Efraim mahimong sama sa kusgan nga manggugubat, ug ang ilang kasingkasing magmaya nga daw tungod sa bino. Ang ilang mga anak makakita niini ug mangalipay, ang ilang kasingkasing magpasidungog diha sa Ginoo.
Apan sa imong gugmang walay paglubad nagsalig ako; ang akong kasingkasing maglipay tungod sa imong pagluwas.
Gihimo nimo siya nga labing bulahan hangtod sa kahangtoran; gihimo nimo siyang malipayon sa kalipay sa imong presensiya.
Imong gipadaghan ang nasod, imong gipatubo ang kalipay niini; sila nangalipay sa imong atubangan sama sa kalipay sa pag-ani, sama sa mga tawo nga nangalipay sa ilang pagbahin sa inilog.
Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug agaka ako diha sa masinugtanon nga espiritu.
hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Bulahan ang katawhan nga nahibalo sa malipayong singgit, nga naglakaw, O Ginoo, diha sa kahayag sa imong nawong; nga nagdayeg sa imong ngalan sa tibuok nga adlaw, ug nagbayaw sa imong pagkamatarong.
Isulti unya kini nianang adlawa, “Tan-awa, kini mao ang atong Dios; kita naghulat kaniya aron siya magluwas kanato. Kini mao ang Ginoo, kita naghulat kaniya; magmaya kita ug maglipay diha sa iyang pagluwas.”
Ipakpak ang inyong mga kamot, kamong tanang mga katawhan! Panghugyaw kamo ngadto sa Dios uban sa kusog nga awit sa kalipay!
Apan karon moanha na ako kanimo, ug kining mga butanga gisulti nako dinhi sa kalibotan aron makabaton sila sa akong kalipay nga nahingpit diha kanila.
Magmaya ug maglipay unta ang tanan nga nangita kanimo; ang tanan nga nahigugma sa imong kaluwasan moingon unta kanunay, “Gamhanan ang Ginoo!”
Ang Ginoo, ang imong Dios, anaa sa imong taliwala, usa ka manggugubat nga maghatag ug kadaogan; siya magmaya tungod kanimo uban ang kalipay, siya magbag-o kanimo diha sa iyang gugma; siya magmalipayon tungod kanimo uban ang pag-awit,
Apan ayaw kamo paglipay niini nga ang mga espiritu mipatuo kaninyo, ikalipay hinuon ninyo nga ang inyong mga ngalan nasulat sa kalangitan.”
Sila nga nagpugas diha sa mga luha mag-ani unta diha sa kalipay! Siya nga naglakaw nga naghilak, nagdala sa binhi nga igpupugas, mopauli uban sa pagsinggit sa kalipay nga magdala ug mga binangan uban kaniya.
Paglipay hinuon kamo sa inyong pag-ambit sa mga kasakit ni Cristo, aron kamo maglipay usab ug magsadya inigpadayag na unya sa iyang himaya.
Busa nagmaya ang akong kasingkasing ug naglipay ang akong kalag; ang akong lawas magpuyo usab nga layo sa kakuyaw.
Pagmaya ug paglipay kamo kay dako ang inyong ganti didto sa langit, kay sa ingon niini gilutos sa mga tawo ang mga propeta nga nag-una kaninyo.
Aduna akoy dakong pagsalig kaninyo aduna akoy dakong garbo kaninyo, napuno ako sa kalipay. Ug bisan pa sa tanan namong kasakit, nag-awas ang akong kalipay.
Pamayaa si Israel diha sa iyang Magbubuhat, palipaya ang mga anak sa Zion diha sa ilang Hari.
Sultihan ko kamo nga sa ingon usab niana adunay labaw pa nga kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol kay sa 99 ka tawong matarong nga wala magkinahanglan ug paghinulsol.
Ug ang mga linukat sa Ginoo mamalik, ug moabot nga mag-awit didto sa Zion; ang walay kataposan nga kalipay maanaa sa ilang mga ulo, sila makabaton ug kasadya ug kalipay; ug ang kasubo ug ang pagpanghupaw mobiya.
Unya matag adlaw sa mag-usa sila pagtambong didto sa Templo, ug sa pagpikaspikas sa pan diha sa ilang kabalayan, nagsalo sila sa pagpangaon nga may kasadya ug manggihatagon nga mga kasingkasing,
Ang akong mga ngabil magsinggit sa kalipay sa diha nga mag-awit ako ug mga pagdayeg kanimo; ang akong kalag usab nga imong giluwas.
Ikaw magtahop kanila, ug ang hangin magpadpad niini sa layo, ug ang unos magkatag niini. Ug ikaw maglipay diha sa Ginoo; ikaw maghimaya diha sa Balaan sa Israel.
Kay ako anaa niining pagsalig, ako nasayod nga ako magpabilin ug magpadayon pa uban kaninyong tanan, alang sa inyong kauswagan ug kalipay diha sa pagtuo,
kay ikaw mao ang akong magtatabang, ug diha sa landong sa imong mga pako ako mag-awit sa kalipay.
Ang akong pagbangutan gihimo nimo nga pagsayaw; gihukas nimo ang akong bisti nga sako ug gibaksan nimo ako sa kalipay,
Unya ang ulay maglipay diha sa sayaw ug ang mga batan-ong lalaki ug mga tigulang magsadya. Himoon nako nga kalipay ang ilang pagsubo, lipayon nako sila, ug hatagan sila ug kalipay sa ilang kasub-anan.
Ug ang mga linukat sa Ginoo mobalik, ug moadto sa Zion uban ang pag-awit; ug ang kalipay nga walay kataposan anha sa ibabaw sa ilang mga ulo; sila makabaton sa kasadya ug kalipay ug ang kasubo ug panghupaw mangahanaw.
Ang paglimbong anaa sa kasingkasing sa naglaraw ug daotan, apan kadtong naglaraw ug maayo adunay kalipay.
Ang iyang mga pari akong bistihan ug kaluwasan, ang iyang mga balaan magsinggit sa kalipay.
Apan paglipay kamo ug pagmaya hangtod sa kahangotran diha sa akong gibuhat; kay tan-awa, akong gibuhat ang Jerusalem nga usa ka pagmaya, ug ang iyang katawhan nga usa ka kalipay. Ako magmaya diha sa Jerusalem, ug maglipay diha sa akong katawhan; ug diha niini wala nay madunggan nga tingog sa paghilak ug hilak sa kaguol.
aron nga pinaagi sa kabubut-on sa Dios, moanha ako kaninyo nga malipayon ug makapahulay ug diyotay uban kaninyo.
Ang kasingkasing nga malipayon usa ka maayong tambal, apan ang usa ka masulub-on nga espiritu nagpauga sa mga bukog.
Panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Ginoo, tibuok nga yuta; palanoga ang pag-awit sa kalipay, pag-awit ug mga pagdayeg!
Pag-awit, O kalangitan, kay ang Ginoo naghimo niini; singgit, mga kahiladman sa yuta; hunat sa pag-awit, O mga kabukiran, O lasang, ug ang matag kahoy nga anaa niini! Kay ang Ginoo naglukat kang Jacob ug himayaon diha sa Israel.
Ug kamo misundog kanamo ug sa Ginoo, kay kamo midawat man sa pulong taliwala sa daghang kasakit, dinuyogan sa kalipay gikan sa Espiritu Santo.
Ang kalinaw ibilin nako kaninyo, ang akong kalinaw ihatag nako kaninyo. Ihatag nako kini kaninyo, dili sama sa paghatag sa kalibotan. Ayaw kamo kaguol diha sa inyong kasingkasing, ayaw kamo pagtalaw.
Ug dili lamang kay kini ra, kondili nga nagmalipayon usab kita diha sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya nadawat nato karon ang pasig-uli.
Pag-awit alang sa kalipay, O kalangitan, paglipay, O yuta, ug paghugyaw, O kabukiran, diha sa pag-awit! Kay ang Ginoo naghupay sa iyang katawhan, ug adunay kaluoy sa iyang sinakit.
Paghimo ug usa ka malipayong kagahob ngadto sa Dios, tibuok nga yuta; Kay ikaw, O Dios, nagsulay kanamo; gisulayan nimo kami ingon nga ang plata gisulayan. Gisulod nimo kami sa pukot; gibutangan nimo ug bug-at nga palas-anon ang among mga hawak; ikaw mitugot nga ang mga tawo mangabayo ibabaw sa among mga ulo; milatas kami sa kalayo ug sa tubig, apan ikaw nagdala kanamo ngadto sa kadagaya. Mosulod ako sa imong balay uban ang mga halad nga sunogon, magtuman ako kanimo sa akong mga panaad, kadtong gipamulong sa akong mga ngabil, ug gisulti sa akong baba samtang diha ako sa kalisdanan. Ihalad nako kanimo ang mga halad nga sunogon gikan sa mga pinatambok, uban sa aso sa mga halad nga laking karnero; Maghalad ako ug mga torong baka ug mga kanding. Selah Dali ngari ug pamati, kamong tanan nga may kahadlok sa Dios, ug ipahayag nako ang gibuhat niya alang kanako. Kaniya mituaw ako ug gidayeg siya pinaagi sa akong dila. Kon gipalabi pa nako ang kadaotan dinhi sa akong kasingkasing, ang Ginoo dili unta magpatalinghog. Apan sa pagkatinuod ang Dios namati, gidungog niya ang tingog sa akong pag-ampo. awita ang himaya sa iyang ngalan; ihatag kaniya ang mahimayaong pagdayeg!
Ang amihanan ug ang habagatan, imong gibuhat; ang Tabor ug Hermon naglipay sa pagdayeg sa imong ngalan.
O dali kamo, mag-awit kita alang sa Ginoo; maghimo kita ug usa ka malipayong hugyaw alang sa bato sa atong kaluwasan! Sulod sa 40 ka tuig naugtas ako niadtong kaliwatana ug miingon, “Sila katawhan nga nangasayop sa ilang kasingkasing, ug sila wala magtagad sa akong mga dalan.” Busa nanumpa ako diha sa akong kasuko nga sila dili makasulod sa akong pahulayan. Mangadto kita sa iyang atubangan uban ang pagpasalamat; maghimo kita ug usa ka malipayong hugyaw alang kaniya uban ang mga alawiton sa pagdayeg!
Unya si Hana nag-ampo ug miingon, “Ang akong kasingkasing naghimaya diha sa Ginoo; ang akong kusog nabayaw diha sa Ginoo. Ang akong baba nagtamay sa akong mga kaaway, kay nalipay man ako sa imong pagluwas.
Palipaya ang mga matarong diha sa Ginoo, ug padangopa diha kaniya! Pahimayaa diha sa kasingkasing ang tanang mga matarong!
Himoa nga ang mga nasod magmaya ug mag-awit sa kalipay, kay hukman nimo ang mga katawhan diha sa kaangayan ug mandoan nimo ang mga nasod sa ibabaw sa yuta. Selah
Ug gidala niya sila sa iyang balay, ug gidulotan sila ug pagkaon ug uban sa iyang tibuok panimalay siya nalipay nga siya mituo sa Dios.
Panghugyaw kamo diha sa pag-awit, kamo nga nangagun-ob nga mga dapit sa Jerusalem; kay gilipay na sa Ginoo ang iyang katawhan, iyang gitubos ang Jerusalem.
Pagmaya diha sa Ginoo, O kamong mga matarong, ug pagpasalamat kamo sa balaan niyang ngalan!
Sa dihang mahinumdom ako sa imong mga luha, mangandoy gayod ako sa pagpakigkita kanimo aron unta ako mapuno sa kalipay.
Singgit ug pag-awit sa kalipay, O ikaw nga nagpuyo sa Zion, kay dako ang Balaan sa Israel diha sa imong taliwala.”
Sa dihang gibalik sa Ginoo ang maayong kahimtang sa Zion, kita sama niadtong mga nagdamgo. Unya ang atong mga baba napuno sa pagkatawa, ug ang atong mga dila sa paghugyaw sa kalipay; unya misulti sila sa kanasoran, “Ang Ginoo nagbuhat ug dagkong mga butang alang kanila.”
Ang amahan sa matarong maglipay pag-ayo; siya nga adunay anak nga maalamon magmalipayon tungod kaniya.
Pasul-obi sa pagkamatarong ang imong mga pari; ug pahugyawa sa kalipay ang imong mga balaan.
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Busa, akong mga igsoon, hinigugma ug hinandom, akong kalipay ug purongpurong, barog kamo nga lig-on diha sa Ginoo, akong mga hinigugma.
nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Kay ingon nga ang usa ka batan-ong lalaki mangasawa ug usa ka ulay, ang imo usab nga mga anak nga lalaki mangasawa kanimo ug ingon nga ang pamanhonon maglipay diha sa iyang pangasaw-onon, ang imong Dios usab maglipay diha kanimo.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Ang akong kalag natagbaw ingon sa makabuhong nga pagkaon, ug ang akong baba magdayeg kanimo uban ang mga ngabil nga malipayon,
Paghimaya kamo diha sa iyang balaan nga ngalan; palipaya ang kasingkasing sa mga nangita sa Ginoo!
Ang paghatag ug angay nga tubag kalipay sa usa ka tawo, ug ang usa ka pulong nga angay sa panahon, pagkaayo niana!
Gipahiluna nako kanunay ang Ginoo diha sa akong atubangan; tungod kay anaa siya sa akong tuong kamot, ako dili matarog. Busa nagmaya ang akong kasingkasing ug naglipay ang akong kalag; ang akong lawas magpuyo usab nga layo sa kakuyaw.
Kadtong tanan nga nangita kanimo mangalipay unta ug magmaya diha kanimo! Kadtong mga nahigugma sa imong kaluwasan magpadayon unta sa pag-ingon, “Gamhanan ang Dios!”
“Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon: Ang puasa sa ikaupat nga bulan, ug ang puasa sa ikalima, ug ang puasa sa ikapito, ug ang puasa sa ikanapulo mahimo nga kasadya ug kalipay alang sa balay sa Juda, ug mga malipayon nga kasaulogan, busa higugmaa ang kamatuoran ug pakigdait.
Sa dihang miabot siya ug nakita ang grasya sa Dios, siya nalipay ug iyang gidasig ang tanan sa pagpabilin diha sa Ginoo uban sa kinasingkasing nga katuyoan
Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay,
Dili ba nimo kami hatagan pag-usab ug kinabuhi aron ang imong katawhan maglipay diha kanimo?
“Paglipay, O mga anak sa Zion, ug pagmaya diha sa Ginoo nga inyong Dios; tungod kay siya naghatag kaninyo sa unang ulan alang sa paglaban kaninyo, siya nagbubo kaninyo ug daghang ulan, ang una ug ulahing ulan sama kaniadto.
Ug sa nakasulti na siya niini, gipakita niya kanila ang iyang mga kamot ug ang iyang kilid. Busa ang mga tinun-an nangalipay sa ilang pagkakita sa Ginoo.
Ang malipayong kasingkasing nagpadayag ug malipayon nga panagway, apan tungod sa kasubo sa kasingkasing ang espiritu maluya.
Diha sa imong kusog, ang hari naglipay, O Ginoo; ug diha sa imong pagtabang, dako ang iyang kalipay!
Sa kabuntagon tagbawa kami sa imong gugmang walay paglubad, aron kami maglipay ug magmaya sa tanan namong mga adlaw.
Ikaw ang akong tagoanan; panalipdan nimo ako gikan sa kasamok; libotan nimo ako sa mga singgit sa kaluwasan. Selah
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
palipaya ang bukid sa Zion! pamayaa ang mga anak nga babaye sa Juda, tungod sa imong mga paghukom!
Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’
Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
kini mamulak pag-ayo, ug maglipay uban sa kasadya ug pag-awit. Ang himaya sa Lebanon ihatag ngadto niini, ang katahom sa Carmelo ug sa Sharon. Sila makakita sa himaya sa Ginoo, sa kahalangdon sa atong Dios.
Paglipay kamo nianang adlawa ug pagluksolukso kamo sa kasadya kay dako ang inyong ganti didto sa langit, kay ingon usab niana ang gibuhat sa ilang katigulangan ngadto sa mga propeta.
ang mga sibsibanan gibistihan ug mga panon sa karnero, ang mga walog gihabolan usab ug mga trigo, nagsinggit sila ug nag-awit sa kalipay.
“Bulahan sila nga gipasaylo sa ilang pagkamasinupakon sa Balaod ug nga ang mga sala gitabonan; bulahan ang tawo nga dili na isipon sa Ginoo ang iyang sala.”
Gipaila nimo kanako ang mga dalan sa kinabuhi, himoon nimo ako nga puno sa kalipay pinaagi sa imong presensya.’
Ngano nga nagsubo man ikaw, O akong kalag, ug ngano nga nahasol ikaw sa sulod nako? Laom sa Dios; kay magdayeg ako pag-usab kaniya, akong magtatabang ug akong Dios.
Busa iyang gipagula ang iyang katawhan uban sa kalipay, ang iyang mga pinili nga may pag-awit.
Maglipay ako diha sa pagbuhat ug kaayohan kanila ug itanom nako sila niining yutaa diha sa pagkamatinumanon uban ang tibuok nakong kasingkasing ug ang tibuok nakong kalag.
Ug sila naghalad ug mga dagkong halad niadtong adlawa ug nagmalipayon, kay ang Dios naglipay kanila uban sa dakong paglipay ug ang mga babaye usab ug ang mga kabataan naglipay, ug ang kalipay sa Jerusalem nadungog ngadto sa layo.
Dad-a dinhi ang nating baka nga gipatambok ug ihawa kini ug mangaon kita ug magsadya. Kay kining akong anak namatay ug karon nabuhi pag-usab. Siya nawala apan karon nakit-an na.’ Ug sila misugod sa pagsadya.
Kay bisan pa sa daghang pagsulay kanila sa kasakit, ang ilang naghingapin nga kalipay ug ang ilang tuman nga kakabos miawas hinoon ngadto sa hilabihan nga pagkamanggihatagon.
Karon ngadto kaniya nga may gahom sa pagbantay kaninyo gikan sa pagkapukan ug sa pagpasundayag kaninyo nga walay buling diha sa atubangan sa iyang himaya uban sa dakong kalipay, ngadto sa bugtong nga Dios nga atong Manluluwas pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo, ang himaya, pagkahalangdon, pagmando ug kagahom, sa wala pa ang tanang kapanahonan ug karon ug hangtod sa kahangtoran. Amen.
Ang nakabaton sa pangasaw-onon mao ang pamanhonon. Ang higala sa pamanhonon nga nagtindog ug namati kaniya nalipay pag-ayo tungod sa tingog sa pamanhonon busa kining akong kalipay hingpit na karon.
Ug didto pangaon kamo sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios ug paglipay kamo ug ang inyong panimalay, diha sa tanan ninyong gimbuhaton nga gipanalangin kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
tan-awa, ang akong mga sulugoon mag-awit tungod sa kalipay sa kasingkasing, apan kamo maghilak tungod sa kasakit sa kasingkasing, ug magbakho tungod sa kaguol sa espiritu.
Pinaagi kaniya nakabaton kita ug kaagian pinaagi sa pagtuo paingon niining maong grasya nga atong gibarogan ug kita nagmalipayon sa atong paglaom sa pag-ambit sa himaya sa Dios.
aron nga ang akong kalag mag-awit ug pagdayeg kanimo, ug dili magpakahilom. O Ginoo nga akong Dios, magpasalamat ako kanimo hangtod sa kahangtoran.
Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay,
Magmalipayon kamo niini bisan tuod ug masubo kamo sa makadiyot diha sa nagkalainlaing mga pagsulay,