Kategorya
105 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kalipay
Higala, isip anak sa Ginoo, dili gyud ta angay magduha-duha sa iyang walay kinutuban nga kaayo. Kinahanglan gyud nga mosalig ta sa iyang gugma ug pag-atiman, bisan pa kon tugotan niya nga makaatubang kita og mga kalisdanan. Niana nga mga higayon, makapanago kita kaniya ug sa iyang panalipod.
Dunay uban nga maghuna-huna nga ang Ginoo naguol o nasuko, daw walay kinabuhi, apan ang tinuod, siya gamhanan ug puno sa kalipay. Ang iyang kalipay dili magsalig sa bisan unsa o bisan kinsa, ug siya lang ang makahatag niini sa iyang mga binuhat.
Ang atong kalipay gikan sa Ginoo, kay kanunay kitang dunay rason nga mohilak, mag-antos, ug maluya. Apan, iyang gisaad nga mouban siya kanato sa tanang adlaw, hangtod sa kataposan sa kalibutan. “Nga magtudlo kamo kanila sa pagbantay sa tanang mga butang nga akong gisugo kaninyo; ug tan-awa, ako magauban kaninyo sa tanang mga adlaw, hangtud sa katapusan sa kalibutan.” (Mateo 28:20)
Ang kalipay diha sa Ginoo dili gibase sa pagbati, kondili sa kamatuoran nga gidawat niya kita, kay limpyo ug gawasnon ang atong kasingkasing sa iyang atubangan. Pagsaulog ta niining mahigalaon nga kamatuoran!
“Kay kamo manggula diha sa kalipay, ug mandoan diha sa pakigdait; ang kabukiran ug ang kabungtoran sa imong atubangan manghugyaw sa pag-awit, ug ang tanang kakahoyan sa kapatagan mopakpak sa ilang mga kamot.
Bulahan ang tawo nga wala maglakaw subay sa tambag sa mga daotan, o magtindog diha sa dalan sa mga makasasala, o maglingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton; hinuon ang iyang kalipay anaa sa Balaod sa Ginoo, ug sa Balaod niya namalandong siya adlaw ug gabii. Siya sama sa kahoy nga gitanom daplin sa kasapaan sa tubig, nga naghatag sa iyang bunga sa iyang panahon, ug ang iyang dahon dili malaya. Sa tanan niyang gibuhat siya nagmauswagon.
Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang, ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi. Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
Nagbutang ikaw ug kalipay sa akong kasingkasing labaw pa kay sa ilang mabatonan sa panahon nga daghan ang ilang trigo ug ang ilang bino.
Ang among kasingkasing nalipay diha kaniya, kay nagsalig kami sa iyang balaan nga ngalan.
Imong gipakita kanako ang dalan sa kinabuhi; diha sa imong atubangan anaa ang kahingpitan sa kalipay; diha sa imong tuong kamot anaa ang kalipay nga walay kataposan.
Apan palipaya kadtong tanan nga midangop kanimo, sa kanunay pasinggita sila sa kalipay; panalipdi sila aron nga ang nahigugma sa imong ngalan maglipay diha kanimo.
ang mga lagda sa Ginoo matarong, naglipay sa kasingkasing; ang kasugoan sa Ginoo lunsay, nagdan-ag sa mga mata;
Kining mga butanga akong gisulti kaninyo aron ang akong kalipay magpabilin diha kaninyo ug ang inyong kalipay mahingpit.
Ang imong mga pulong nakaplagan, ug gikaon nako kini, ug ang imong mga pulong nahimong kalipay alang kanako ug kahimuot sa akong kasingkasing; kay ako gitawag pinaagi sa imong ngalan, O Ginoo, Dios sa mga panon.
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug ang akong taming; ang akong kasingkasing nagsalig kaniya; busa gitabangan ako, ug nalipay pag-ayo ang akong kasingkasing; ug pinaagi sa akong awit pasalamatan nako siya.
Pag-awit ug kusog, O anak nga babaye sa Zion, singgit, O Israel! Paglipay ug pagmaya uban sa tibuok nimong kasingkasing, O anak nga babaye sa Jerusalem! Gikuha sa Ginoo ang mga hukom batok kanimo, iyang giabog ang imong mga kaaway. Ang Hari sa Israel, ang Ginoo, anaa sa imong taliwala; dili na ikaw angay nga mahadlok sa daotan.
Ang akong pagbangutan gihimo nimo nga pagsayaw; gihukas nimo ang akong bisti nga sako ug gibaksan nimo ako sa kalipay,
ako nalipay sa pagbuhat sa imong kabubut-on, O akong Dios; ang imong balaod ania sulod sa akong kasingkasing.”
Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug agaka ako diha sa masinugtanon nga espiritu.
Apan palipaya ang mga matarong; pamayaa sila sa atubangan sa Dios; pamayaa sila uban sa kalipay!
Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.
Sa kabuntagon tagbawa kami sa imong gugmang walay paglubad, aron kami maglipay ug magmaya sa tanan namong mga adlaw.
Kay ikaw, O Ginoo, naglipay kanako pinaagi sa imong buhat; sa mga buhat sa imong mga kamot mag-awit ako sa kalipay.
Sa dihang daghan kaayo ang akong gihunahuna, ang imong mga paghupay nakapalipay sa akong kalag.
Ang kahayag gipadan-ag alang sa mga matarong, ug ang kalipay alang sa mga ligdong ug kasingkasing. Pagmaya diha sa Ginoo, O kamong mga matarong, ug pagpasalamat kamo sa balaan niyang ngalan!
Panghugyaw kamo nga malipayon ngadto sa Ginoo, tibuok nga yuta! Alagari ang Ginoo uban ang kalipay; duol kamo sa iyang atubangan uban ang pag-awit!
Dayega ang Ginoo, O akong kalag, ug ayaw kalimti ang tanan niyang kaayohan, Dayega ang Ginoo, kamo nga iyang mga anghel, kamo nga mga gamhanan nga nagtuman sa iyang pulong, nga nagpatalinghog sa tingog sa iyang pulong! Dayega ang Ginoo, kamong tanan niyang mga panon, kamong mga alagad niya, nga nagbuhat sa iyang kabubut-on! Dayega ang Ginoo, kamong tanan niyang binuhat, diha sa tanang dapit sa iyang gingharian. Dayega ang Ginoo, O akong kalag! siya nga nagpasaylo sa tanan nimong kasal-anan, nga nag-ayo sa tanan nimong mga balatian, nga naglukat sa imong kinabuhi gikan sa Gahong, nga nagpurongpurong kanimo sa gugmang walay paglubad ug sa kaluoy, nga nagtagbaw kanimo sa maayong mga butang sa imong kinabuhi, aron ang imong pagkabatan-on mabag-o sama sa agila.
Dayega ang Ginoo! Bulahan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo, nga nalipay sa hilabihan diha sa iyang mga sugo!
Unya ang atong mga baba napuno sa pagkatawa, ug ang atong mga dila sa paghugyaw sa kalipay; unya misulti sila sa kanasoran, “Ang Ginoo nagbuhat ug dagkong mga butang alang kanila.” Ang Ginoo nagbuhat ug dagkong mga butang alang kanato, kita nalipay.
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan! Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo.
Malipayon ang katawhan nga natumngan sa maong mga panalangin? Malipayon ang katawhan nga ang ilang Dios mao ang Ginoo!
Malipayon ang tawo nga makakaplag ug kaalam ug ang tawo nga makakab-ot ug pagpanabot,
Ang paglaom sa matarong mosangpot sa kalipay, apan ang gipaabot sa daotan mahanaw.
Ang paglimbong anaa sa kasingkasing sa naglaraw ug daotan, apan kadtong naglaraw ug maayo adunay kalipay.
Bisan diha sa pagkatawa ang kasingkasing masulub-on ug ang sangpotanan sa kalipay mao ang kaguol.
Ang malipayong kasingkasing nagpadayag ug malipayon nga panagway, apan tungod sa kasubo sa kasingkasing ang espiritu maluya.
Ang tanang mga adlaw sa mga sinakit daotan, apan ang malipayong kasingkasing adunay makanunayong pagsaulog.
Ang kahayag sa mga mata naglipay sa kasingkasing, ug ang mga maayong balita nagpalig-on sa mga bukog.
Ang kasingkasing nga malipayon usa ka maayong tambal, apan ang usa ka masulub-on nga espiritu nagpauga sa mga bukog.
Sa diha nga mabuhat ang hustisya, kalipay kini sa matarong, apan kapukanan sa tigbuhat ug daotan.
Bulahan ang tawo nga may kahadlok kanunay sa Ginoo, apan siya nga nagpagahi sa iyang kasingkasing mahulog ngadto sa katalagman.
Diin walay pagpropesiya, ang katawhan nagsalikway sa pagpugong, apan bulahan kadtong nagtuman sa Balaod.
Kay ngadto sa tawo nga nakapahimuot kaniya, ang Dios naghatag ug kaalam ug kahibalo ug kalipay; apan ngadto sa makasasala, siya naghatag sa kabudlay sa pagtigom ug pagpundok aron ihatag kini ngadto sa nakapahimuot sa Dios. Kini usab kakawangan ug usa lamang ka paggukod sa hangin.
Ako nasayod nga walay lain nga maayo alang kanila, kay sa paglipay ug sa pagbuhat sa labing maayo samtang buhi pa sila; ug nga kini gasa sa Dios ngadto sa tawo nga ang matag usa kinahanglang mokaon ug moinom, ug maglipay diha sa tanan niyang paghago.
Ang matag tawo usab nga gihatagan sa Dios ug mga bahandi ug katigayonan ug gahom aron makapahimulos niini, ug sa pagdawat sa iyang bahin ug pagpahimulos diha sa iyang paghago—kini mao ang gasa sa Dios. Ayaw pagdalidali sa imong baba, o padalidalion ang imong kasingkasing sa pagsulti ug usa ka pulong atubangan sa Dios, kay ang Dios atua sa langit, ug ikaw anaa sa yuta, busa diyotaya lamang ang imong mga pulong. Kay siya dili na mahinumdom pag-ayo sa mga adlaw sa iyang kinabuhi tungod kay ang Dios nagpuno kaniya sa kalipay diha sa iyang kasingkasing.
Lakaw, kan-a ang imong pan uban ang kalipay, ug imna ang imong bino uban ang malipayong kasingkasing, kay gidawat na sa Dios ang imong gibuhat.
“Sa pagkatinuod ang Dios mao ang akong kaluwasan; ako mosalig, ug dili mahadlok kay ang Ginoong Dios mao ang akong kusog ug ang akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan.” Busa uban ang kalipay, kamo magtimba ug tubig gikan sa mga atabay sa kaluwasan.
Ug ang mga linukat sa Ginoo mobalik, ug moadto sa Zion uban ang pag-awit; ug ang kalipay nga walay kataposan anha sa ibabaw sa ilang mga ulo; sila makabaton sa kasadya ug kalipay ug ang kasubo ug panghupaw mangahanaw.
Ug ang mga linukat sa Ginoo mamalik, ug moabot nga mag-awit didto sa Zion; ang walay kataposan nga kalipay maanaa sa ilang mga ulo, sila makabaton ug kasadya ug kalipay; ug ang kasubo ug ang pagpanghupaw mobiya.
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Apan paglipay kamo ug pagmaya hangtod sa kahangotran diha sa akong gibuhat; kay tan-awa, akong gibuhat ang Jerusalem nga usa ka pagmaya, ug ang iyang katawhan nga usa ka kalipay. Ako magmaya diha sa Jerusalem, ug maglipay diha sa akong katawhan; ug diha niini wala nay madunggan nga tingog sa paghilak ug hilak sa kaguol.
Unya ang ulay maglipay diha sa sayaw ug ang mga batan-ong lalaki ug mga tigulang magsadya. Himoon nako nga kalipay ang ilang pagsubo, lipayon nako sila, ug hatagan sila ug kalipay sa ilang kasub-anan.
Ang Ginoo, ang imong Dios, anaa sa imong taliwala, usa ka manggugubat nga maghatag ug kadaogan; siya magmaya tungod kanimo uban ang kalipay, siya magbag-o kanimo diha sa iyang gugma; siya magmalipayon tungod kanimo uban ang pag-awit,
Pagmaya ug paglipay kamo kay dako ang inyong ganti didto sa langit, kay sa ingon niini gilutos sa mga tawo ang mga propeta nga nag-una kaninyo.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Ug didto ilang gidala kaniya ang usa ka paralitiko nga naghigda sa iyang higdaanan. Ug sa pagkakita ni Jesus sa ilang pagsalig, siya miingon sa paralitiko, “Anak, ayaw kaguol, ang imong mga sala gipasaylo na.”
Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’
Ug sila midali pagbiya sa lubnganan uban sa kahadlok ug dakong kalipay ug nanagan sila aron sa pagsugilon sa iyang mga tinun-an.
“Bulahan kamong mga gigutom karon kay busgon ra unya kamo. “Bulahan kamong mga naghilak karon kay mokatawa ra unya kamo.
Apan ayaw kamo paglipay niini nga ang mga espiritu mipatuo kaninyo, ikalipay hinuon ninyo nga ang inyong mga ngalan nasulat sa kalangitan.”
Sultihan ko kamo nga sa ingon usab niana adunay labaw pa nga kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol kay sa 99 ka tawong matarong nga wala magkinahanglan ug paghinulsol.
Sultihan ko kamo nga sa ingon usab niana adunay kalipay unya sa atubangan sa mga anghel sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga maghinulsol.”
Ang kawatan moanhi aron lamang sa pagpangawat ug sa pagpatay ug sa paglaglag. Ako mianhi aron sila makabaton ug kinabuhi ug magbaton niini sa madagayaon gayod.
Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo, nga kamo manghilak ug magbangutan apan ang kalibotan maglipay. Kamo masubo apan ang inyong kasubo mahimong kalipay.
Ug busa, kamo usab may kasubo karon apan makigkita ra ako kaninyo pag-usab, ug unya ang inyong mga kasingkasing malipay ug wala unyay bisan kinsa nga mokuha sa inyong kalipay gikan kaninyo.
Apan karon moanha na ako kanimo, ug kining mga butanga gisulti nako dinhi sa kalibotan aron makabaton sila sa akong kalipay nga nahingpit diha kanila.
Gipaila nimo kanako ang mga dalan sa kinabuhi, himoon nimo ako nga puno sa kalipay pinaagi sa imong presensya.’
Pinaagi kaniya nakabaton kita ug kaagian pinaagi sa pagtuo paingon niining maong grasya nga atong gibarogan ug kita nagmalipayon sa atong paglaom sa pag-ambit sa himaya sa Dios. Ang balaod miabot aron pagpadaghan sa kalapasan apan diin gani midaghan ang sala, ang grasya milabi pa hinuon pagdagaya, aron nga kon ang sala naghari pinaagi sa kamatayon, ang grasya usab maghari pinaagi sa katarong ngadto sa kinabuhing dayon pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo. Labaw pa niini, nagmalipayon kita bisan sa atong mga kasakit, kay nasayod man kita nga ang pag-antos mobunga ug pagkamalahutayon,
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Aduna akoy dakong pagsalig kaninyo aduna akoy dakong garbo kaninyo, napuno ako sa kalipay. Ug bisan pa sa tanan namong kasakit, nag-awas ang akong kalipay.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay,
hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako.
Sa kataposan, akong mga igsoon, paglipay kamo diha sa Ginoo. Ang pagsulat kaninyo sa mao gihapong mga butang dili makapuol kanako apan kaayohan alang kaninyo.
Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Hinaot unta nga malig-on kamo sa tanang kusog, sumala sa iyang mahimayaong gahom, alang sa tanang paglahutay ug pagpailob uban sa kalipay,
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Ug kamo misundog kanamo ug sa Ginoo, kay kamo midawat man sa pulong taliwala sa daghang kasakit, dinuyogan sa kalipay gikan sa Espiritu Santo.
Sa dihang mahinumdom ako sa imong mga luha, mangandoy gayod ako sa pagpakigkita kanimo aron unta ako mapuno sa kalipay.
nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios. Busa isalikway ang tanang kahugawan ug ang naghingapin nga pagkadaotan, ug dawata ninyo sa kaaghop ang gitisok nga pulong nga makaluwas sa inyong mga kalag. Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. Kay kon adunay tawo nga naminaw sa pulong ug dili mobuhat niini, mahisama siya sa usa ka tawo nga nagsud-ong sa iyang nawong diha sa salamin, kay siya misud-ong sa iyang kaugalingon ug milakaw ug dihadiha nakalimot lang dayon kon unsa ang iyang panagway. Apan siya nga nagtutok sa hingpit nga balaod, ang balaod sa kagawasan, ug nagpadayon, kay dili man siya tigpaminaw nga makalimot kondili tigbuhat nga naglihok, siya mabulahan diha sa iyang pagbuhat. Kon adunay naghunahuna nga siya matinuohon apan wala magpugong sa iyang dila hinuon naglimbong sa iyang kaugalingong kasingkasing, ang iyang tinuohan kawang. Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan. kay nasayod man kamo nga ang pagsulay sa inyong pagtuo mosangpot sa pagkamalahutayon.
Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg.
Bisan tuod ug kamo wala makakita kaniya, kamo nahigugma, ug bisan pa nga wala kamo makakita kaniya, kamo nagtuo ug nangalipay sa dili ikaasoy nga kalipay ug puno sa himaya.
Paglipay hinuon kamo sa inyong pag-ambit sa mga kasakit ni Cristo, aron kamo maglipay usab ug magsadya inigpadayag na unya sa iyang himaya.
Pagmaya diha sa Ginoo ug paglipay, kamong mga matarong ug paninggit kamo sa kalipay, kamong tanan nga matarong ug kasingkasing!
Malipayon siya nga ang tabang mao ang Dios ni Jacob, nga ang paglaom anaa sa Ginoo nga iyang Dios,
Ang daotan nga tawo nalit-ag diha sa iyang kalapasan, apan ang matarong nga tawo nag-awit ug naglipay.
Ang mga panultihon ni Solomon. Ang usa ka anak nga maalamon kalipay sa usa ka amahan, apan ang usa ka anak nga buangbuang kaguol sa iyang inahan.
Imong gipadaghan ang nasod, imong gipatubo ang kalipay niini; sila nangalipay sa imong atubangan sama sa kalipay sa pag-ani, sama sa mga tawo nga nangalipay sa ilang pagbahin sa inilog.
Hangtod karon wala pa kamo mangayo pinaagi sa akong ngalan. Pangayo kamo ug makadawat kamo aron mahingpit ang inyong kalipay.
Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu. Pagsinultihay kamo ginamit ang mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon, mag-awit ug magtugtog nga magdayeg sa Ginoo uban sa bug-os ninyong kasingkasing. Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios. Sa tanang higayon magpasalamat kamo ngadto sa Dios nga Amahan tungod sa tanang mga butang, diha sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Ang kalinaw ibilin nako kaninyo, ang akong kalinaw ihatag nako kaninyo. Ihatag nako kini kaninyo, dili sama sa paghatag sa kalibotan. Ayaw kamo kaguol diha sa inyong kasingkasing, ayaw kamo pagtalaw.