Amigo, ang integridad importante kaayo sa atong kinabuhi isip mga Kristiyano. Nagpasabot nig kinasingkasing nga pagpuyo nga matinud-anon ug makanunayon, nga magpabilin kitang matinugtanon sa atong mga prinsipyo ug mithi bisan sa kalisod.
Ang pagpuyo nga may integridad nagpasabot nga ang atong ginaingon ug ginabuhat magkatukma. Kinahanglan duna tay kaisog sa pagbuhat sa sakto bisan pa kon lisod. Kini nga klase sa pagpuyo nagpakita sa atong pagtuo sa Ginoo ug sa atong pagsalig sa Iyang giya.
Daghan ta mabasa sa Biblia¹ nga mga ehemplo sa mga tawo nga nagpuyo nga may integridad bisan pa sa grabeng mga pagsulay. Sama ni Daniel, nga nagpabiling lig-on sa iyang pagtuo bisan sa mga hulga ug peligro. Tungod niini, gitahod siya bisan sa iyang mga kaaway.
Si Jesus mismo ang hingpit nga ehemplo sa integridad. Ang Iyang kinabuhi usa ka ehemplo sa gugma, kamatuoran, ug pagtuman sa kabubut-on sa Amahan. Nabuhi Siya subay sa Iyang gitudlo, ug ang Iyang integridad nagdala Kaniya sa paghatag sa Iyang kinabuhi sa krus para sa atong mga sala.
Dili sayon ang pagpuyo nga may integridad kay kanunay kita matintal sa pagbuhat sa dili sakto. Apan, kon pilion nato ang pagpuyo nga may integridad, mas molig-on ang atong pagtuo ug makatukod kita og lig-on nga pundasyon para sa atong kinabuhi.
Kon magpuyo kita nga may integridad, atong gipakita ang atong pagsalig sa Ginoo ug sa Iyang plano para kanato. Mahimo kitang saksi sa Iyang gugma ug grasya sa kalibutan nga puno sa pagpanglimbong ug korapsyon.
¹ BibliaAng usa ka tawong matarong nga maglakaw diha sa iyang kaligdong— bulahan ang iyang mga anak sunod kaniya!
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Hatagi kami ug luna diha kaninyo; wala kami magbuhat ug sayop kang bisan kinsa, wala kami mangdaot ug wala kami mamintaha.
Si Moises nasuko pag-ayo ug miingon sa Ginoo, “Ayaw tagda ang ilang halad! Wala ako magkuha bisan usa ka asno gikan kanila o magdaot sa usa kanila.”
Ang Ginoo naghukom sa mga katawhan; hukmi ako, O Ginoo, sumala sa akong pagkamatarong ug sumala sa kaligdong nga ania kanako.
Apan ikaw nagsapnay kanako tungod sa akong kaligdong, ug nagpahimutang kanako diha sa imong atubangan hangtod sa kahangtoran.
Ang Ginoo miingon kang Satanas, “Nahunahunaan ba nimo ang akong sulugoon nga si Job nga walay sama kaniya diha sa yuta, walay ikasaway ug matarong nga tawo, mahadlokon sa Dios ug naglikay sa daotan? Siya naghupot gihapon sa iyang pagkamatarong, bisan ug giagda nimo ako batok kaniya nga laglagon siya sa walay hinungdan.”
Maayo pa ang kabos nga tawo nga naglakaw diha sa iyang kaligdong, kay sa tawo nga dato nga sukwahi diha sa iyang mga pamaagi.
Ang kaligdong sa matarong maggiya kanila, apan ang pagkabaliko sa maluibon maglaglag kanila.
Maayo pa ang kabos nga naglakaw diha sa iyang kaligdong, kay sa tawo nga sukwahi ang sinultihan ug usa ka buangbuang.
Hukmi ako, O Ginoo, kay naglakaw ako diha sa akong kaligdong, ug ako misalig sa Ginoo sa walay pagduhaduha.
Ug mahitungod kanimo, kon ikaw maglakaw sa akong atubangan, ingon nga si David nga imong amahan naglakaw, uban ang kaligdong ug katarong sa pagbuhat sa tanan nakong gisugo kanimo, ug magtuman sa akong mga lagda ug sa akong mga tulumanon,
Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo.
Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.
Itutok ang imong mga mata ngadto sa unahan, ug ang imong pagtutok lahos sa atubangan nimo. Pagmatngon sa agianan sa imong mga tiil, ug ang tanan nimong mga dalan malig-on. Ayaw pagliko ngadto sa tuo o ngadto sa wala; ilikay ang imong tiil gikan sa daotan.
Magkinabuhi ako subay sa dalan nga hingpit. O kanus-a ba ikaw moanhi kanako? Magkinabuhi ako diha sa hingpit nga kasingkasing sulod sa akong balay.
Kay ang Ginoo matarong, siya nahigugma sa matarong nga buhat; ang matarong magsud-ong sa iyang nawong.
Pagbaton kamo ug ligdong nga pagkinabuhi uban sa mga Gentil, aron nga bisan kon moingon sila nga kamo mga tigbuhat ug daotan, tungod sa ilang pagkakita sa inyong mga maayong binuhatan, sila maghimaya sa Dios unya sa adlaw sa iyang pag-anhi.
siya magtigom ug husto nga kaalam alang sa mga matarong; siya usa ka taming alang kanila nga naglakaw diha sa kaligdong,
Siya nga naglakaw sa kaligdong naglakaw sa kasigurohan, apan siya nga nagbalit-ad sa iyang mga pamaagi masakpan.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo,
Ang pangulo sa iglesia kinahanglan nga dili salawayon, bana sa usa ka asawa, mapinugnganon sa kaugalingon, buotan, ligdong, maabiabihon, maayo sa pagpanudlo,
Kay kami nagtinguha sa unsay maayo dili lamang sa atubangan sa Dios kondili sa atubangan usab sa mga tawo.
Ang dili husto nga timbangan dulumtanan sa Ginoo, apan ang husto nga timbang maoy iyang kalipay.
Ang bakakon nga mga ngabil dulumtanan alang sa Ginoo, apan kadtong nagbuhat nga matinumanon maoy iyang kalipay.
Ang pagbuhat sa pagkamatarong ug hustisya labaw nga dawaton sa Ginoo kay sa halad.
Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing;
Ipalayo unta kanako ang pagsulti nga ikaw matarong; hangtod nga ako mamatay dili gayod nako isalikway ang akong pagkaligdong gikan kanako.
Siya nga naglakaw nga matarong ug nagsulti nga ligdong, nga nagtamay sa ganansiya gikan sa mga pagpanglupig, nga nagsawilik sa iyang mga kamot aron dili modawat ug suborno, nga nagsampong sa iyang mga dalunggan gikan sa pagpamati mahitungod sa pagpaagas ug dugo, ug nagpiyong sa iyang mga mata gikan sa pagtan-aw sa daotan, siya magpuyo sa mga habog nga dapit; ang iyang dapit nga panalipod mao ang mga salipdanan nga mga bato, ang iyang pan ihatag kaniya, ang iyang tubig dili gayod mohubas.
Ako nahibalo, akong Dios, nga ikaw nagsulay sa kasingkasing ug may kalipay diha sa matarong. Sa katarong sa akong kasingkasing gihatag nako sa kinabubut-on kining tanang mga butang, ug karon nakita nako ang imong katawhan nga ania dinhi, naghalad nga kinabubut-on ug malipayon nganha kanimo.
Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pahimangno diha sa kaalam, ug ang pagkamapaubsanon mag-una sa kadungganan.
Tungod niini, sa mahukas na ninyo ang bakak, ang matag usa kaninyo kinahanglang magsulti sa kamatuoran ngadto sa iyang isigkatawo, kay kita mga bahin man sa usa ug usa.
Himoa nga ang inyong isulti ‘Oo’ Kon ‘Oo’, ‘Dili’ kon ‘Dili’, kay bisan unsa nga kapin niini naggikan sa daotan.
“Siya nga kasaligan sa diyotay kaayong butang kasaligan usab sa daghan, ug siya nga limbongan sa diyotay kaayong butang limbongan usab sa daghan.
Ayaw itugot nga ang pagkamaunongon ug pagkamatinumanon mobiya kanimo; ihigot kini sa imong liog, isulat kini sa papan sa imong kasingkasing. Ayaw pagpakig-away sa usa ka tawo sa walay hinungdan, kon siya wala makahimo ug kadaot kanimo. Ayaw kasinahi ang tawo nga bangis ug ayaw pagpili sa bisan unsa sa iyang pamaagi; kay ang tawo nga sukwahi usa ka dulumtanan sa Ginoo, apan ang matarong anaa sa iyang pagsalig. Ang pagtunglo sa Ginoo anaa sa balay sa daotan, apan iyang panalanginan ang puluy-anan sa matarong. Ngadto sa mga mayubiton, siya mayubiton, apan ngadto sa mga mapaubsanon siya magpakita ug grasya. Ang mga maalamon makapanunod ug dungog, ang mga buang magpasidungog sa kaulawan. Busa makakita ikaw ug grasya ug maayong pagpanabot sa atubangan sa Dios ug sa tawo.
Siya nga naglakaw diha sa katarong nahadlok sa Ginoo, apan siya nga malimbongon sa iyang mga pamaagi nagtamay kaniya.
Bulahan ang tawo nga kaniya wala isipa sa Ginoo ang kasal-anan, ug nga diha sa iyang espiritu walay limbong.
Dihay usa ka tawo sa yuta sa Uz nga Job ang ngalan. Kining tawhana hingpit ug matarong, mahadlokon sa Dios ug naglikay sa daotan.
Ang matag dalan sa usa ka tawo matarong diha sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang Ginoo magtimbang sa kasingkasing.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Apan ingon nga siya nga nagtawag kaninyo balaan, kinahanglang kamo usab magbalaan sa tanan ninyong paggawi, kay nasulat man, “Kinahanglan nga kamo magbalaan, kay ako balaan man.”
Sa tanang butang ipakita ang imong kaugalingon ingon nga panag-ingnan sa maayong binuhatan, diha sa pagpanudlo ipakita ang kaputli, kaligdong ug maayong pagpamulong nga dili masaway, aron ang kaaway maulawan sa diha nga wala siyay ikasulti nga ngil-ad batok kanato.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan.
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
Ako magtan-aw uban ang kahimuot sa mga matinumanon diha sa yuta, aron sila magpuyo uban kanako; siya nga maglakaw sa dalan nga hingpit mag-alagad kanako.
Ang husto nga timbangan ug sukdanan iya sa Ginoo; ang tanang mga pabug-at diha sa bag iyang buhat.
Busa, barog kamo, binaksan ang inyong mga hawak sa kamatuoran ug sinul-ob ang taming sa dughan nga mao ang pagkamatarong,
Si bisan kinsa nga nahigugma sa pagpanton, nahigugma sa kahibalo, apan siya nga nagdumot sa pagbadlong hungog.
Ang pagkamatarong magbantay kaniya nga ang dalan matarong, apan ang sala maglaglag sa daotan.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Itugot nga ang mga pulong sa akong baba ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing, mahimong kahimut-an diha sa imong panan-aw, O Ginoo, akong bato ug akong manunubos.
aron kamo mouyon sa unsay labing maayo, ug magmaputli ug dili masaway alang sa adlaw ni Cristo,
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
Sama sa usa ka nalubog nga tubod o hugaw nga tuboran ang usa ka matarong nga tawo nga maghatag ug dalan atubangan sa daotan.
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
Ayaw itugot nga adunay magtamay sa imong pagkabatan-on, hinuon alang sa mga magtutuo, pagkinabuhi ingon nga panag-ingnan diha sa sinultihan, sa paggawi, sa gugma, sa pagtuo, sa kaputli.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Unsaon man sa usa ka batan-on nga magpabiling hinlo ang iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon niini sumala sa imong pulong.
Siya nga naglakaw diha sa kaligdong ipalingkawas, apan siya nga hiwi ang mga pamaagi kalit rang mahulog.
Kay kini mao ang among pasigarbo: ang gipamatuod sa among tanlag mao nga diha sa kayano ug sa diosnong kamatinud-anon, dili diha sa kaalam nga unodnon kondili diha sa grasya sa Dios, nagkinabuhi kami dinhi sa kalibotan ug labaw pa gayod nganha kaninyo.
Kay ang Dios wala magtawag kanato alang sa kahugawan, kondili sa pagkabalaan.
Siya nga hakog sa dili matarong nga ganansiya naghimo ug kasamok sa iyang panimalay, apan siya nga nagdumot sa mga suborno mabuhi.
Bantayi ang imong dila gikan sa daotan, ug ang imong ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Palayo gikan sa daotan, ug buhata ang maayo; pangitaa ang pakigdait ug sunda kini.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Pagkinabuhi kamo nga maalamon ngadto sa mga anaa sa gawas, pahimusli ninyo ang panahon. Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Ang tawo nga sukwahi ug kasingkasing dili mouswag, ug siya nga sukwahi ug dila mahulog ngadto sa katalagman.
Kahadloki lamang ang Ginoo ug alagari siya nga matinud-anon uban sa tibuok ninyong kasingkasing, kay hunahunaa kon unsa ka dako ang mga butang nga iyang gihimo alang kaninyo.
kinabuhing dayon alang niadtong nangita sa himaya ug sa kadungganan ug sa pagkadili madunoton pinaagi sa paglahutay diha sa maayong buhat,
Sama nga diha sa tubig ang nawong makita, mao usab ang kasingkasing sa tawo diha sa tawo.
Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini.
Ang Ginoo mao ang lig-ong salipdanan alang kaniya nga ang dalan matarong, apan kalaglagan alang sa tigbuhat ug daotan.
Bantayi intawon ang akong kinabuhi ug luwasa ako; ayaw itugot nga maulawan ako kay ako midangop man kanimo.
Tungod sa pagkamaunongon ug sa pagkamatinumanon ang kasal-anan gipasaylo, tungod sa pagkahadlok sa Ginoo ang tawo molikay sa daotan.
Busa, ako nga binilanggo diha sa Ginoo, naghangyo kaninyo nga unta magkinabuhi kamo nga takos gayod sa tawag nga alang niini gitawag kamo, Siya nga nanaog, siya usab ang misaka sa ibabaw, saylo pa sa tanang kalangitan, aron mapuno niya ang tanang mga butang. Ug ang iyang mga gasa mao nga ang uban mahimong mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga ebanghilista, ang uban mga pastor ug mga magtutudlo, aron sa pagsangkap sa mga balaan alang sa buhat sa pagpangalagad, alang sa paglig-on sa lawas ni Cristo, hangtod makakab-ot kitang tanan ngadto sa pagkahiniusa sa pagtuo ug sa kahibalo mahitungod sa Anak sa Dios, ug ngadto sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahingpitan ni Cristo, aron kita dili magpabilin nga mga bata nga mapadpad ngadto nganhi ug madala sa matag hangin sa doktrina pinaagi sa kaigmat ug lipatlipat sa mga tawo nga batid sa pagmugnag kasaypanan. Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo. Gikan kaniya ang tibuok lawas, ingon nga natakdo ug nasumpay pinaagi sa matag lutahan nga nagdugtong niini; sumala sa paglihok sa matag bahin, motubo ang lawas ngadto sa paglig-on sa iyang kaugalingon diha sa gugma. Busa ako moingon ug magpamatuod niini tungod sa Ginoo, nga kinahanglan dili na kamo magkinabuhi sama sa mga Gentil diha sa pagkawalay hinungdan sa ilang panghunahuna, kay gingitngitan man ang ilang pagpanabot, nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa pagkawalay kahibalo nila, tungod sa kagahi sa ilang kasingkasing. Sila nawad-an na sa pagbati ug mitugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa pagpatuyang, hangol sa pagbuhat sa tanang matang sa kahugawan. uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
Kinsa ang motungas sa bungtod sa Ginoo? Ug kinsa ang motindog sa iyang balaan nga dapit? Siya nga hinlo ug mga kamot ug adunay putli nga kasingkasing, siya nga wala magbayaw sa iyang kalag ngadto sa kabakakan, ug wala manumpa ug bakak.
aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan,
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Kay ang imong gugmang walay paglubad anaa sa atubangan sa akong mga mata, ug naglakaw ako nga matinud-anon kanimo. Wala ako maglingkod uban sa mga tawo nga bakakon, o moapil sa mga tigpakaaron-ingnon;
Siya nga nahigugma sa putli nga kasingkasing ug nga ang iyang mga pulong maluluy-on, makapakighigala sa hari.
Usa ka lit-ag alang sa usa ka tawo ang pag-ingon sa hinanali, “Balaan kini,” ug maghunahuna lamang human mahimo ang iyang mga panaad.
Ang Ginoo miganti kanako sumala sa akong pagkamatarong; sumala sa kahinlo sa akong mga kamot gibalosan niya ako. Kay nagsubay ako sa mga dalan sa Ginoo, ug wala ako mobulag sa akong Dios ngadto sa pagkadaotan.
Ang mga tawo nga sukwahi ug hunahuna dulumtanan sa Ginoo, apan kadtong hingpit sa ilang mga pamaagi iyang kalipay.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Bisan ang usa ka bata magpaila sa iyang kaugalingon pinaagi sa iyang mga buhat, kon ang iyang gibuhat putli ba ug matarong.
Ang Ginoo nahibalo sa mga adlaw sa mga dili masaway, ug ang ilang panulundon magpabilin hangtod sa kahangtoran;
Busa giatiman niya sila sumala sa katarong sa iyang kasingkasing, ug gimandoan niya sila pinaagi sa kabatid sa iyang mga kamot.
Tudloi ako sa imong dalan, O Ginoo, aron ako maglakaw diha sa imong kamatuoran; bug-osa ang akong kasingkasing sa pagkahadlok sa imong ngalan.
Ang kasaligan nga saksi dili mamakak, apan ang bakakon nga saksi magsulti ug mga bakak.
Kon kita mag-ingon nga may pakig-ambitay kita uban kaniya apan naglakaw kita diha sa kangitngit, namakak kita ug wala magsubay sa kamatuoran. Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.