Kategorya
150 Mga Bersikulo sa Gugma sa mga Kaaway
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
“Apan sultihan ko kamong mga namati, Higugmaa ang inyong mga kaaway, buhati ug maayo kadtong mga nagdumot kaninyo. Panalangini ang mga nagtunglo kaninyo ug pag-ampo alang sa mga nagdaogdaog kaninyo.
Hinuon, “kon gutomon ang imong kaaway, pakan-a siya; kon uhawon, paimna siya; kay sa imong pagbuhat niini magpundok ikaw ug mga baga diha sa ibabaw sa iyang ulo.”
Kon ang imong kaaway gigutom, hatagi siya ug pan nga makaon; ug kon siya giuhaw, hatagi siya ug tubig nga mainom; kay ikaw magtapok ug mga baga sa kalayo ibabaw sa iyang ulo, ug ang Ginoo magganti kanimo.
Apan higugmaa ang inyong mga kaaway ug buhata ang maayo ug pahulam sa walay pagpaabot ug bisan unsa, ug dako unya ang inyong ganti, ug kamo mahimong mga anak sa Labing Halangdon kay siya maluluy-on man bisan sa mga tawong dili mapasalamaton ug sa mga daotan.
Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit. Hinuon, “kon gutomon ang imong kaaway, pakan-a siya; kon uhawon, paimna siya; kay sa imong pagbuhat niini magpundok ikaw ug mga baga diha sa ibabaw sa iyang ulo.” Ayaw pagpadaog sa daotan, dag-a ang daotan pinaagi sa maayo.
“Nakadungog kamo nga kini giingon, ‘Higugmaa ang imong silingan ug dumti ang imong kaaway.’ Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo aron mahimo kamong mga anak sa inyong Amahan nga anaa sa langit, kay siya nagpasubang sa iyang adlaw ngadto sa mga tawong daotan ug sa mga maayo ug nagpadala siya ug ulan ngadto sa mga matarong ug sa mga dili matarong. Kay kon kamo nahigugma sa mga nahigugma kaninyo, unsa may ganti nga madawat ninyo? Dili ba ang mga tigpaningil ug buhis nagbuhat man sa ingon? Ug kon mao ray inyong yukboan ang inyong mga kaigsoonan, unsa may inyong nahimo nga labaw pa kay sa uban? Dili ba ang mga Gentil nagbuhat man sa ingon? Busa kinahanglang magmahingpit kamo ingon nga hingpit ang inyong Amahan nga langitnon.
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol;
Unya si Jesus miingon, “Amahan, pasayloa sila, kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Ug ilang giripahan ang iyang mga bisti aron sa pagbahin niini.
“Kon nakita nimo ang baka sa imong kaaway o ang iyang asno nga nakabuhi, dad-a gayod kini ngadto balik kaniya. Kon ang asno sa nagdumot kanimo imong makita nga nalup-og ilalom sa iyang karga, ayaw gayod siya pasagdi uban niini, kinahanglang imo siyang tabangan sa pagpatindog niini.
Matngoni nga wala kaninyoy magbalos ug daotan sa daotan, hinuon tinguhaa ninyo sa kanunay ang pagbuhat ug maayo ngadto sa usa ug usa ug ngadto sa tanan.
Ayaw pag-ingon, “Ako mobalos sa doatan”; hulata ang Ginoo, ug siya motabang kanimo.
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios. Ang wala mahigugma wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Unya si Pedro miduol ug miingon kaniya, “Ginoo, makapila ba makasala ang akong igsoon batok kanako, ug pasayloon nako siya? Makapito ba?” Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ako mag-ingon kanimo nga makapito, kondili 70 ka pito.
Ang tubag nga malumo makapahupay sa kasuko, apan ang pulong nga hait makapahagit sa kasuko.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Apan ako, sa dihang nasakit sila, nagbisti ako ug sako, gisakit nako ang akong kalag pinaagi sa pagpuasa, Nag-ampo ako nga nagduko ang ulo, ingon nga daw nasubo ako alang sa akong higala o sa akong igsoon; nagsubo ako sama sa usa nga nagbangutan tungod sa iyang inahan, nagduko ug nagbangutan.
Kon ang mga pamaagi sa usa ka tawo makapahimuot sa Ginoo, iyang himoon bisan ang iyang mga kaaway nga makigdait kaniya.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko, Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
Usa ka bag-ong sugo ang akong ihatag kaninyo, nga kamo maghigugmaay sa usa ug usa sama nga gihigugma ko kamo aron maghigugmaay usab kamo sa usa ug usa. Tungod niini ang tanang tawo mahibalo nga kamo akong mga tinun-an kon kamo maghigugmaay sa usa ug usa.”
Busa sundog kamo sa Dios, ingon nga mga pinalanggang anak. magpakita kon unsay kahimut-an sa Ginoo. Ug ayaw kamo pag-ambit sa mga dili mabungahong buhat sa kangitngit, hinuon kinahanglang ibutyag ninyo kini. Kay makauulaw man gani bisan ang paghisgot sa mga butang nga gibuhat nila sa tago; apan ang tanang butang nga nabutyag pinaagi sa kahayag nadayag kay ang tanang nadayag kahayag. Busa kini giingon: “Pagmata, ikaw nga natulog, ug bangon gikan sa mga patay, ug dan-agan ikaw ni Cristo.” Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon, magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man. Busa ayaw kamo pagpakabuang, kondili sabta hinuon ninyo kon unsa ang kabubut-on sa Ginoo. Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu. Pagsinultihay kamo ginamit ang mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon, mag-awit ug magtugtog nga magdayeg sa Ginoo uban sa bug-os ninyong kasingkasing. Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Kita nahibalo ug nagtuo sa gugma nga gibatonan sa Dios alang kanato. Ang Dios gugma ug ang nagpabilin sa gugma nagpabilin sa Dios ug ang Dios nagpabilin diha kaniya.
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba? Ingon sa nasulat, “Tungod kanimo gipamatay kami sa tibuok nga adlaw; giisip kami nga daw mga karnero nga ihawonon.” Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato. Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Unya dihay usa ka batid sa Balaod nga mitindog aron sa pagsulay kaniya nga nag-ingon, “Magtutudlo, unsa may akong buhaton aron makapanunod ako sa kinabuhing dayon?” Si Jesus miingon kaniya, “Unsa may nasulat diha sa Balaod? Unsa may imong nabasa?” Ug siya mitubag, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong kusog ug sa tibuok nimong hunahuna, ug ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Husto ang imong pagtubag, buhata kini ug mabuhi ka. Apan siya nga nagtinguha sa pagmatarong sa iyang kaugalingon, miingon kang Jesus, “Ug kinsa man ang akong silingan?” Panglakaw kamo. Paadtoon ko kamo nga daw mga nating karnero taliwala sa mga lobo. Si Jesus mitubag, “May usa ka tawo nga milugsong gikan sa Jerusalem paingon sa Jerico, ug nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan, nga mihubo ug mibun-og kaniya ug unya milakaw, gibiyaan siya nga himatyon. Ug naatol nga may pari nga miagi niadtong dalana. Ug sa iyang pagkakita sa tawo, didto siya miagi sa pikas. Mao man usab ang usa ka Levihanon, sa pag-abot niya sa maong dapit ug sa pagkakita sa tawo, didto usab siya moagi sa pikas. Apan ang usa ka Samarianhon, sa iyang pagpanaw, miabot sa nahimutangan sa tawo ug sa iyang pagkakita kaniya, naluoy siya. Ug siya miduol kaniya ug gibugkosan ang iyang mga samad, gibuboan ug lana ug bino, unya iyang gipasakay sa iyang hayop ug gidala siya ngadto sa usa ka balay abotanan, ug giatiman niya siya. Ug sa pagkasunod adlaw mikuha siya ug duha ka denario ug gihatag kini sa tag-iya sa balay abotanan ug miingon, ‘Atimana siya ug bisan pilay sobra nga imong magasto bayran ko lang unya ikaw sa akong pagbalik.’ Karon, sa imong paghunahuna, hain man niining tulo ang nagpakita nga silingan sa tawo nga nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan?” Siya mitubag, “Kadtong nagpakita ug kaluoy.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Lakaw ug buhata usab kana.”
Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo.
Kadtong magpasaylo sa usa ka kalapasan nangita ug gugma, apan kadtong magbalikbalik sa maong butang nagpabulag sa usa ka higala.
Kasuko kamo apan ayaw pagpakasala tungod niini, ayaw pasalopi sa adlaw ang inyong kasuko, ug ayaw ninyo hatagi ug higayon ang yawa.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Kay ang balita nga inyong nadungog sukad sa sinugdan mao nga kinahanglang maghigugmaay kita sa usa ug usa,
Kay ikaw, O Ginoo, maayo, ug mapasayloon, ug madagayaon sa gugmang walay paglubad alang sa tanan nga nagsangpit kanimo.
Ug karon magpabilin kining tulo, ang pagtuo, ang paglaom, ug ang gugma, apan ang labing dako niini mao ang gugma.
Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi.
“Kon kamo nahigugma sa mga nahigugma kaninyo, unsa may grasya niana nga mainyo? Kay bisan gani ang mga makasasala nahigugma man sa mga nahigugma kanila. Ug kon kamo nagbuhat ug maayo sa mga nagbuhat ug maayo kaninyo, unsa may grasya niana nga mainyo? Kay bisan gani ang mga makasasala nagbuhat man niana.
Ug kining tanan gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto kaniya pinaagi kang Cristo, ug naghatag kanamo sa buluhaton sa pagpasig-uli ingon nga ang Dios diha kang Cristo nagpasig-uli sa kalibotan ngadto sa iyang kaugalingon sa walay pag-isip batok kanila sa ilang kalapasan. Ug siya nagpiyal kanamo sa mensahe sa pagpasig-uli.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Itugyan ang imong dalan ngadto sa Ginoo; salig kaniya ug siya magbuhat. Siya magpadayag sa imong pagkamatarong ingon sa kahayag, ug sa imong katungod ingon sa udtong tutok.
Kay alang niini gitawag kamo, tungod kay si Cristo nag-antos usab alang kaninyo, nga nagbilin kaninyo ug usa ka panag-ingnan aron kamo magsunod sa iyang mga tunob. Siya walay sala nga nahimo, walay nakit-ang limbong diha sa iyang baba. Sa gisultihan siya ug pasipala, wala siya mobalos ug pasipala; sa nag-antos siya, wala siya manghulga; hinuon gitugyan niya ang iyang kaugalingon ngadto kaniya nga maghukom uban sa katarongan.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
Ang tawo nga maluluy-on nagbuhat ug maayo sa iyang kaugalingon, apan ang bangis nga tawo nagpasakit sa iyang kaugalingon.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Ang maayong pagpanabot sa usa ka tawo makahimo kaniya nga hinay sa pagkasuko, ug maoy iyang himaya ang pagpasaylo sa kalapasan.
Kamo usab nga mga batan-on, pagmasinugtanon kamo sa mga kadagkoan. Ug kamong tanan, pagsul-ob sa pagkamapaubsanon ngadto sa usa ug usa, kay “Ang Dios mobatok sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya maghatag ug grasya.”
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
Siya nga nahigugma sa iyang igsoon nagpabilin diha sa kahayag, ug diha kaniya walay bisan unsa nga kapandolan.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Pagbantay kamo sa inyong kaugalingon. Kon ang imong igsoon makasala, badlonga siya, ug kon siya maghinulsol, pasayloa siya. Mao usab unya sa adlaw nga ipadayag na ang Anak sa Tawo. Niadtong adlawa, siya nga atua sa atop ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, ayaw pakanaoga aron sa pagkuha pa niini, ug mao man usab siya nga atua sa uma, ayaw na pabalika. Hinumdomi ninyo ang asawa ni Lot. Si bisan kinsa nga nagtinguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawad-an hinuon siya niini, apan si bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, magpatunhay hinuon niini. Sultihan ko kamo, nga niana unyang gabhiona adunay duha ka tawo sa usa ka higdaanan, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin. Duha ka babaye maggaling, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.” Ug sila miingon kaniya, “Asa man, Ginoo?” Siya mitubag kanila, “Diin gani ang patay, atua usab didto magtapok ang mga agila.” Ug kon sa usa ka adlaw makasala siya sa makapito batok kanimo, ug sa makapito moduol siya kanimo ug moingon, ‘Nagbasol ako,’ kinahanglang pasayloon nimo siya.”
Apan sultihan ko kamo, ayaw ninyo balosi ang daotan. Apan kon may mosagpa kanimo sa tuo nimong aping, itaon kaniya ang pikas usab,
Bulahan siya nga nagtagad sa mga kabos; ang Ginoo magluwas kaniya sa adlaw sa kalisdanan; Apan ikaw, O Ginoo, kaluy-i ako ug patindoga ako, aron panimaslan nako sila. Pinaagi niini maila nako nga ikaw nahimuot kanako, tungod kay ang akong kaaway dili man makadaog batok kanako. Apan ikaw nagsapnay kanako tungod sa akong kaligdong, ug nagpahimutang kanako diha sa imong atubangan hangtod sa kahangtoran. Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, gikan sa walay kataposan ngadto sa walay kataposan! Amen ug Amen. ang Ginoo manalipod kaniya, ug mag-atiman kaniya nga mabuhi; mabulahan siya diha sa yuta; dili nimo siya itugyan ngadto sa kabubut-on sa iyang mga kaaway.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Ingon usab niana ang buhaton kaninyo sa akong Amahan nga langitnon kon ang matag usa kaninyo dili mopasaylo sa inyong igsoon gikan sa inyong kasingkasing.”
Padayon sa inyong inigsoon nga paghigugmaay. Kita adunay usa ka halaran diin ang mga nag-alagad sa tolda walay katungod sa pagkaon. Kay ang mga lawas sa mga mananap nga ang dugo gidala sa labawng pangulong pari ngadto sa dapit nga balaan ingon nga halad alang sa sala, gisunog didto sa gawas sa kampo. Sa ingon niini si Jesus usab nag-antos didto sa gawas sa ganghaan aron sa pagbalaan sa katawhan pinaagi sa kaugalingon niyang dugo. Busa mangadto kita kaniya sa gawas sa kampo, nga magpas-an sa mga pagtamay kaniya. Kay dinhi sa kalibotan wala kitay siyudad nga molungtad, hinuon kita nangita niadtong siyudad nga umaabot. Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan. Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios. Pagmasinugtanon kamo sa inyong mga pangulo, ug pagpailalom kamo kanila, kay sila nagtukaw alang sa inyong mga kalag, ingon nga sila mga tawo nga unya maghatag ug husay, aron ang ilang buluhaton himoon nila uban sa kalipay, dili uban sa kasubo, kay kini dili man makahatag kaninyo ug kaayohan. Pag-ampo kamo alang kanamo, kay kami masaligon nga kami nagbaton ug maayong tanlag, nagtinguha sa pagkinabuhi nga dungganan sa tanang butang. Giawhag ko kamo sa labaw pa ka mainiton nga inyo kining himoon aron ako mahibalik diha kaninyo sa labing madali. Ayaw ninyo kalimti ang pag-abiabi sa mga dumuduong, kay pinaagi niini adunay nakaalagad ug mga anghel nga wala lang nila hibaloi.
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan.
Busa pagdinawatay kamo sa usa ug usa ingon nga si Cristo midawat kaninyo, alang sa himaya sa Dios.
Karon mahitungod sa mga hinalad ngadto sa mga diosdios: kita nasayod nga “kitang tanan adunay kahibalo.” Ang kahibalo magpagarbo apan ang gugma magpalig-on.
Pagkinabuhi kamo nga maalamon ngadto sa mga anaa sa gawas, pahimusli ninyo ang panahon. Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Kon inyo man gayod nga gituman ang harianong balaod sumala sa kasulatan, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon,” maayo ang inyong gibuhat.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
“Tan-awa, ako nagpadala kaninyo ingon nga daw mga karnero taliwala sa mga lobo, busa pagmaalamon kamo sama sa mga bitin ug lumo sama sa mga salampati.
Siya naglipay kanamo sa tanan namong kasakit aron kami makahimo sa paglipay kanila nga anaa sa bisan unsang kasakit, pinaagi sa paglipay nga niini kami gilipay sa Dios.
Hatagi ug hustisya ang kabos ug ang mga wala nay amahan; labani ang katungod sa mga sinakit ug sa nanginahanglan. Tabanga ninyo ang mga kabos ug ang mga nanginahanglan, luwasa sila gikan sa kamot sa daotan.”
Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
Pangalagad kamo uban sa maayong kabubut-on ingon nga alang sa Ginoo ug dili alang sa mga tawo kay kamo nasayod nga ang tanang maayo nga gibuhat ni bisan kinsa, mao usab ang balos nga iyang madawat gikan sa Ginoo, ulipon man siya o gawasnon.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo.
Apan mahitungod sa gugma nga inigsoon, kamo dili na kinahanglan nga sulatan pa, kay kamo natudloan na man sa Dios sa paghigugma sa usa ug usa
Pinaagi sa pagpailob ang pangulo malukmay, ug ang malumo nga dila makadugmok sa bukog.
Siya nagbuka sa iyang baba uban ang kaalam, ug ang pagtudlo sa pagkamaayo anaa sa iyang dila.
Ug ang ulipon sa Ginoo kinahanglan nga dili palaaway kondili maaghop ngadto sa tanan, maayong motudlo, mainantoson. Uban sa kalumo kinahanglang magbadlong siya sa nagsupak kaniya, kay basin ug itugot sa Dios nga sila maghinulsol ug modangat sa pag-ila sa kamatuoran,
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon. Ug ang bunga sa pagkamatarong diha sa pakigdait, gipugas alang sa mga nagbuhat ug kalinaw.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
ug ang Ginoo magpatubo ug magpadato kaninyo diha sa gugma sa matag usa ug ngadto sa tanang tawo, sama sa among gibuhat nganha kaninyo,
Kay ang paghigugma alang sa Dios mao kini, nga tumanon nato ang iyang kasugoan. Ug ang iyang kasugoan dili bug-at.
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon, magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man.
Ayaw kamo pangutang ug bisan unsa kang bisan kinsa, gawas sa paghigugma sa usa ug usa, kay ang nahigugma sa iyang isigkatawo nakatuman sa kasugoan.
“Kamo mao ang asin sa yuta apan kon ang asin kawad-an sa iyang lami, unsaon pa man sa pagpabalik sa kaparat niini? Kini wala na gayoy kapuslanan ug angay na lang kining isalibay sa gawas aron tunobtunoban sa mga tawo. “Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Bantayi ang imong dila gikan sa daotan, ug ang imong ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Palayo gikan sa daotan, ug buhata ang maayo; pangitaa ang pakigdait ug sunda kini.
sa kaputli, sa kahibalo, sa pagpailob, sa pagkamaluluy-on, sa Espiritu Santo, sa matuod nga gugma,
“Ang tanang butang gitugot kanako,” apan dili ang tanang butang makaayo. “Ang tanang butang gitugot kanako,” apan dili ako magpaulipon sa bisan unsang butang.
Mahitungod sa tawo nga luya ug pagtuo, dawata ninyo siya, dili sa pakiglalis bahin sa mga katarongan.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan
aron ang ilang kasingkasing malig-on sa dihang mahiusa sila diha sa gugma, aron makabaton sila sa tanang bahandi sa kasaligan nga pagpanabot ngadto sa kahibalo mahitungod sa misteryo sa Dios mahitungod kang Cristo.
Ug siya miingon usab sa tawo nga nagdapit kaniya, “Sa dihang maghatag ikaw ug dakong paniudto o panihapon, ayaw dapita ang imong mga higala o ang imong mga igsoon o ang imong mga kabanay o ang mga dato nga silingan, basin ug mobalos sila sa pagdapit kanimo ug unya mabalosan ka. Apan sa dihang maghatag ikaw ug kombira, maoy dapita ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga piang, ang mga buta, ug mabulahan ikaw tungod kay sila dili man makabalos kanimo. Balosan ka ra unya sa panahon nga banhawon ang mga matarong.”
Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, kinahanglan nga mosunod siya kanako ug kon asa gani ako, ang akong alagad atua usab didto. Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, ang Amahan magpasidungog kaniya.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Ang paglimbong anaa sa kasingkasing sa naglaraw ug daotan, apan kadtong naglaraw ug maayo adunay kalipay.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Apan palipaya kadtong tanan nga midangop kanimo, sa kanunay pasinggita sila sa kalipay; panalipdi sila aron nga ang nahigugma sa imong ngalan maglipay diha kanimo.
Kon kita nangabuhi man diha sa Espiritu, kinahanglan nga magkinabuhi usab kita diha sa Espiritu.
Pasidunggi ang imong amahan ug inahan, ug Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”
Pagmaluluy-on kamo, ingon nga maluluy-on man ang inyong Amahan. “Ayaw kamo panghukom ug dili kamo hukman. Ayaw pakasad-a ang uban, ug kamo dili pakasad-on. Pagpasaylo kamo ug kamo pasayloon.
Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo.
Siya nga nag-ingon nga anaa siya sa kahayag apan nagdumot sa iyang igsoon, kini siya anaa pa gihapon sa kangitngit.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Lakaw ug tun-i ninyo ang kahulogan niini, ‘Kaluoy ang gitinguha nako, dili ang halad’ kay ako mianhi dili sa pagtawag sa mga matarong, kondili sa mga makasasala.”
Apan ingon nga milabaw kamo sa tanang butang, sa pagtuo, sa pagpamulong, sa kahibalo, sa hingpit nga pagkamatinud-anon, ug sa inyong gugma alang kanamo, molabaw usab unta kamo niining maong grasya.
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.” Busa makaingon kita nga masaligon, “Ang Ginoo mao ang akong magtatabang, dili ako mahadlok; unsa may mahimo sa tawo kanako?”
Ang yuta, O Ginoo, puno sa imong gugmang walay paglubad; tudloi ako sa imong mga lagda!
“Nangamuyo ako dili lamang mahitungod kanila kondili mahitungod usab sa mga motuo kanako pinaagi sa ilang pulong, aron silang tanan mausa ingon nga ikaw, Amahan, ania kanako ug ako anaa kanimo, aron sila usab maania kanato, aron ang kalibotan motuo nga ikaw nagpadala kanako.
Ug si Jesus miingon kaniya, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong salabotan. Mao kana ang dako ug unang sugo. Ug ang ikaduha sama ra niini, Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon. Ug gipaadto na usab niya ang lain pang mga ulipon nga iyang giingnan, ‘Ingna ang mga dinapit, Tan-awa, nahikay na nako ang akong kombira, naihaw na ang akong mga baka ug ang akong mga nati nga pinatambok ug andam na ang tanan, busa pangadto na kamo sa kombira.’ Diha niining duha ka sugo gipasukad ang tibuok nga Balaod ug ang mga Propeta.”
Ang usa ka pulong nga hustong pagkasulti sama sa mga mansanas nga bulawan diha sa dayandayan nga plata.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios.
Apan mao hinuoy tinguhaa pag-ayo ang mga hiyas nga labawng mahinungdanon. Ug akong ipakita kaninyo ang labaw ka maayong paagi.
Walay Judio o Grego, walay ulipon o gawasnon, walay lalaki o babaye, kay kamong tanan usa ra diha kang Cristo Jesus.
Hinaot unta nga malig-on kamo sa tanang kusog, sumala sa iyang mahimayaong gahom, alang sa tanang paglahutay ug pagpailob uban sa kalipay, maghatag sa mga pasalamat ngadto sa Amahan nga mao ang naghimo kanato nga takos sa pag-ambit sa panulundon sa mga balaan diha sa kahayag.