Higala, ang Pulong sa Dios buhi ug gamhanan gyud. Kini ang atong giya sa tanang butang nga atong atubangon sa kinabuhi. Kon magduha-duha ta, kini ang mopakita sa atong agianan. Kon maglisod ta, kini ang mohatag kanato og tubag.
Dili lang igo nga motuo ta nga ang Pulong sa Dios mao ang bugtong kamatuoran. Kinahanglan nato kining ipraktis sa atong inadlaw-adlaw nga pagkinabuhi. Sama sa giingon sa Salmo 119:105, ang Iyang Pulong mao ang suga sa atong tiil ug ang suga sa atong agianan.
Dili lang kay molamdag sa atong agianan ang Pulong sa Dios, kondili kini usab ang magpadayag sa gugma sa Ginoo para kanato. Importante nga hinumdoman nga dili kini uso-uso lang. Sama sa nahisgotan na, ang Pulong sa Dios molungtad hangtod sa kahangturan.
Unya si Jesus miingon sa mga Judio nga nagtuo kaniya, “Kon kamo magpabilin sa akong pulong, kamo tinuod gayod nga akong mga tinun-an, ug mahibaloan ninyo ang kamatuoran, ug ang kamatuoran maghimo kaninyo nga gawasnon.”
Anak ko, pamati sa akong mga pulong; ikiling ang imong igdulungog nganhi sa akong mga gisulti. Ayaw kini paikyasa gikan sa imong panan-aw; tipigi kini sa sulod sa imong kasingkasing.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Ang kinatibuk-an sa imong pulong kamatuoran, ug ang matag usa sa imong matarong nga mga tulumanon molungtad hangtod sa kahangtoran.
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Kini nga Dios, ang iyang dalan hingpit; ang saad sa Ginoo matuod gayod; siya usa ka taming niadtong tanan nga modangop kaniya.
Kamo gipakatawo pag-usab, dili sa binhi nga madunot, kondili sa binhi nga walay pagkadunot pinaagi sa buhi ug mapadayonong pulong sa Dios,
Ang balaod sa Ginoo hingpit, nagpahiuli sa kalag; ang pagpamatuod sa Ginoo tinuod, naghimong maalamon sa mga walay alamag;
Busa sultihi sila, Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Walay usa sa akong mga pulong nga langayon pa, hinuon ang pulong nga akong gisulti himoon gayod, nag-ingon ang Ginoong Dios.”
ayaw kalimot ug ayaw pagtipas gikan sa mga pulong sa akong baba. Batoni ang kaalam; batoni ang pagpanabot.
Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, hangtod nga mahanaw ang langit ug ang yuta, wala gayoy bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulbok nga sayloan diha sa Balaod hangtod nga ang tanan matuman.
Ayaw ibulag kining basahon sa Balaod gikan sa imong baba, hinuon pamalandongi kini sa adlaw ug sa gabii aron magmatngon ikaw sa pagbuhat sumala sa tanan nga nasulat niini, kay sa ingon niana, himoon nimo ang imong dalan nga mauswagon ug unya makaangkon ikaw ug maayo nga kalamposan.
Ayaw ninyo dugangi ang pulong nga akong gisugo kaninyo, ayaw kini kuhai aron matuman ninyo ang kasugoan sa Ginoo nga inyong Dios nga akong gisugo kaninyo.
Pagkatam-is gayod sa imong mga pulong sa akong pagtilaw, tam-is pa kay sa dugos diha sa akong baba!
Ang mga saad sa Ginoo maoy mga saad nga lunsay, sama sa plata nga gilunsay diha sa hudno ibabaw sa yuta, gilunsay sa makapito.
Kon kamo magpabilin kanako ug ang akong mga pulong magpabilin kaninyo, pangayo kamo ug bisan unsa nga buot ninyo, ug himoon kini alang kaninyo.
mao usab ang akong pulong nga mogula gikan sa akong baba; kini dili mobalik kanako nga kawang, apan kini magtuman sa akong katuyoan, ug magpauswag sa butang nga tungod niini kini akong gipadala.
Ang imong mga pulong nakaplagan, ug gikaon nako kini, ug ang imong mga pulong nahimong kalipay alang kanako ug kahimuot sa akong kasingkasing; kay ako gitawag pinaagi sa imong ngalan, O Ginoo, Dios sa mga panon.
Ang imong pulong napamatud-an gayod, ug ang imong alagad nahigugma niini. Ako gamay ug tinamay, apan wala nako kalimti ang imong mga lagda. Ang imong pagkamatarong matarong hangtod sa kahangtoran, ug ang imong Balaod matuod. Kasamok ug kaguol mihakop kanako. apan ang imong kasugoan maoy akong kalipay. Ang imong mga pagpanamtuod matarong hangtod sa kahangtoran; hatagi ako ug pagpanabot aron ako mabuhi.
Kay ang pulong sa Dios buhi ug naglihok, hait pa kay sa espada nga duhay sulab, modulot lahos ngadto sa nag-ulang sa kalag ug espiritu, sa mga lutahan ug sa mga kauyokan ug motugkad sa mga hunahuna ug katuyoan sa kasingkasing.
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton.
Apan kinahanglan nga magbuhat kamo sa pulong ug dili kay tigpaminaw lamang nga sa ingon gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon.
Ug dad-a ninyo ang helmet nga mao ang kaluwasan, ug ang espada sa Espiritu nga mao ang pulong sa Dios.
Apan siya miingon, “Bulahan pa hinuon ang mga namati sa pulong sa Dios ug nagtuman niini!”
“Busa ibutang ninyo kining akong mga pulong sa inyong kasingkasing ug sa inyong kalag ug ihigot ninyo kini ingon nga ilhanan sa inyong kamot ug mahimo kini nga mga ilhanan sa agtang taliwala sa inyong mga mata.
Kini nga Dios, ang iyang dalan hingpit; ang saad sa Ginoo namatud-an nga matuod; siya mao ang taming sa tanang mga modangop kaniya.
“Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato.
Ang pagpadayag sa imong mga pulong naghatag ug kahayag, naghatag kini ug salabotan alang sa mga yano.
Apan siya mitubag, “Nasulat na, ‘Ang tawo mabuhi dili sa pan lamang kondili sa matag pulong nga mogula sa baba sa Dios.’ ”
Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang namati sa akong pulong ug nagtuo kaniya nga nagpadala kanako may kinabuhi nga dayon ug dili na hukman, apan nakalatas na siya gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.
ang mga lagda sa Ginoo matarong, naglipay sa kasingkasing; ang kasugoan sa Ginoo lunsay, nagdan-ag sa mga mata;
Ang balili malaya, ang bulak malawos; apan ang pulong sa atong Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Unsaon man sa usa ka batan-on nga magpabiling hinlo ang iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon niini sumala sa imong pulong.
Ang matag pulong sa Dios matuod gayod; siya usa ka taming ngadto sa modangop kaniya.
Siya ang dan-ag sa himaya sa Dios ug tukma nga hulagway sa iyang kinaiya, nagsapnay sa tanang mga butang pinaagi sa gamhanan nga pagpamulong niya. Sa nahimo na niya ang paghinlo sa mga sala, siya milingkod sa tuo sa Halangdon sa kahitas-an,
Wala ako mobiya gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; akong gimahal sulod sa akong dughan ang mga pulong sa iyang baba.
O gihigugma nako pag-ayo ang imong Balaod! Kini mao ang akong pamalandong sa tibuok nga adlaw.
apan ang pulong sa Ginoo magpadayon hangtod sa kahangtoran.” Kining pulonga mao ang Maayong Balita nga gisangyaw diha kaninyo.
Apan bisan pa kon kami, o usa ba ka anghel nga gikan sa langit, magsangyaw kaninyo ug maayong balita nga supak sa nasangyaw na namo, matinunglo siya. Sumala sa amo nang gisulti, usbon ko karon sa pagsulti: kon adunay magwali kaninyo ug maayong balita gawas sa inyo nang nadawat, matinunglo siya.
Ang balaod sa Ginoo hingpit, nagpahiuli sa kalag; ang pagpamatuod sa Ginoo tinuod, naghimong maalamon sa mga walay alamag; ang mga lagda sa Ginoo matarong, naglipay sa kasingkasing; ang kasugoan sa Ginoo lunsay, nagdan-ag sa mga mata;
magyukbo ako paatubang sa imong Templo nga balaan ug magpasalamat sa imong ngalan tungod sa imong gugmang walay paglubad ug sa imong pagkamatinumanon; kay gibayaw nimo labaw sa tanan ang imong ngalan ug ang imong pulong.
Ug kami usab sa walay paghunong nagpasalamat sa Dios tungod niini, kay sa inyong pagdawat sa pulong nga inyong nadungog gikan kanamo nga iya sa Dios, kini inyong gisagop dili ingon nga pulong sa tawo kondili ingon nga mao gayod sa pagkatinuod, ang pulong sa Dios nga naglihok sa sulod ninyo nga mga magtutuo.
Gisulatan ko kamo, mga amahan, kay kamo nakaila man kaniya nga diha na sukad pa sa sinugdan. Gisulatan ko kamo, mga batan-on, kay kamo kusgan man, ug ang pulong sa Dios nagpabilin diha kaninyo, ug inyo nang nabuntog ang daotan.
Bulahan ang tawo nga wala maglakaw subay sa tambag sa mga daotan, o magtindog diha sa dalan sa mga makasasala, o maglingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton; hinuon ang iyang kalipay anaa sa Balaod sa Ginoo, ug sa Balaod niya namalandong siya adlaw ug gabii. Siya sama sa kahoy nga gitanom daplin sa kasapaan sa tubig, nga naghatag sa iyang bunga sa iyang panahon, ug ang iyang dahon dili malaya. Sa tanan niyang gibuhat siya nagmauswagon.
Ug kining mga pulonga nga gisugo nako kaninyo niining adlawa maanaa sa inyong kasingkasing. Itudlo ninyo kini sa makugihon ngadto sa inyong mga anak, ug hisgoti ninyo kini sa dihang maglingkod kamo diha sa inyong balay ug sa dihang maglakaw kamo sa dalan ug sa inyong paghigda ug sa inyong pagbangon.
Labing maayo ang pagdangop ngadto sa Ginoo kay sa pagsalig diha sa tawo. Labing maayo ang pagdangop ngadto sa Ginoo kay sa pagsalig diha sa mga pangulo.
Kay ang Ginoo maghatag ug kaalam; gikan sa iyang baba mogula ang kahibalo ug pagpanabot;
apan si bisan kinsa nga magtuman sa iyang pulong, sa pagkatinuod ang gugma alang sa Dios nahingpit diha kaniya. Pinaagi niini kita nahibalo nga kita anaa kaniya.
Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.
aron iyang balaanon siya sa mahinloan na niya siya pinaagi sa paghugas kaniya ug tubig pinaagi sa pulong,
Pabukha ang akong mga mata aron makatan-aw ako sa mga katingalahang butang gikan sa imong Balaod.
aron nga pinaagi sa duha ka butang nga dili mausab, nga dili gayod mahitabo nga ang Dios mamakak, kita nga mikagiw aron makatago, makabaton unta sa dakong kadasig sa paghupot nianang paglaom nga gibutang sa atong atubangan.
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, ang tanan nakong mga pulong nga akong isulti kanimo dawata sa imong kasingkasing ug pamatia pinaagi sa imong mga dalunggan.
Nagmata ako sa wala pa ang mga pagtukaw sa kagabhion, aron ako mamalandong sa imong saad.
Ug kamo iyang gipaubos ug gipagutoman ug gipakaon kamo niya sa mana nga wala ninyo mailhi, bisan ang inyong katigulangan wala makaila niini, aron kamo iyang mapahibalo nga ang tawo dili mabuhi sa pan lamang, kondili sa tanang butang nga mogula gikan sa baba sa Ginoo mabuhi ang tawo.