Kategorya
96 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Panapot sa Babaye
Karon, kadaghanan sa mga sinina, uso, ug mga trend gidesinyo aron makadani sa lawas o makatintal. Kining kalibutan mosulay sa pagpahilayo nato gikan sa pagkabalaan ug kaputli, busa kinahanglan kitang mag-amping sa atong pagsinina ug magbantay sa atong mga katuyoan.
Sa 1 Timoteo 2:9, mabasa nato: "Sa samang paagi usab, buot ko nga ang mga babaye magbisti og maayong pamisti, uban ang kaligdong ug pagkamahinuklogon." Gipasabot ni Pablo nga ang bisti sa usa ka Kristohanon magpakita sa iyang debosyon ug pagka-dedikado sa Ginoo, nga nagapakita sa mga bunga sa Espiritu imbis sa mga bunga sa lawas.
Importante nga bantayan nato ang atong mga katuyoan ug kanunay mangayo og giya sa Espiritu Santo aron masiguro nga nagsunod kita sa Iyang kabubut-on. Kinahanglan mangayo ta Niya nga susihon kita ug dili ibaliwala ang pagtul-id sa Makagagahum, kay mas maayo pa nga maluwas ang atong kinabuhi kaysa tugutan nga ang atong lawas masunog sa impyerno. Sus, hunahunaa lang!
“Ang babaye kinahanglang dili magsul-ob ug bisti nga iya sa lalaki o ang lalaki magsul-ob sa bisti nga iya sa babaye kay si bisan kinsa nga magbuhat niining mga butanga, dulumtanan sa Ginoo nga imong Dios.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Ug ang Ginoong Dios nagbuhat ug mga bisti nga panit alang kang Adan ug sa iyang asawa ug iyang gibistihan sila.
Wala ba kamo masayod nga ang inyong lawas templo sa Espiritu Santo nga anaa kaninyo, nga inyong nabatonan gikan sa Dios? Kamo dili na inyo sa inyong kaugalingon, Wala ba kamo masayod nga ang mga balaan maghukom man unya sa kalibotan? Ug kon ang kalibotan hukman ninyo, dili ba diay kamo takos sa paghusay sa gagmay nga mga panagsumpaki? kay gipalit na kamo sa usa ka bili. Busa himayaa ninyo ang Dios pinaagi sa inyong lawas.
Himoa nga ang inyong pagpaanyag dili pinaagi sa dayag nga pagpanindot sa buhok, sa pagsul-ob ug bulawan ug mga mahalon kaayong bisti, kondili diha hinuon sa pagkatawo nga natago sulod sa kasingkasing pinaagi nianang dili madunot nga mao ang kaaghop ug malinawon nga espiritu nga bililhon kaayo sa atubangan sa Dios.
Kinahanglan nga magbuhat ikaw ug mga bisti nga balaan alang kang Aaron nga imong igsoon, alang sa himaya ug alang sa katahom. Ug ang ikaupat nga laray, berilo, onyx ug jaspe. Ilubong kini sa engaste nga bulawan. Kinahanglan nga adunay napulo ug duha ka bato uban sa ilang mga ngalan sumala sa mga ngalan sa mga anak nga lalaki ni Israel. Kinahanglan nga sama sila sa mga silyo, ang matag usa sumala sa iyang ngalan, sa napulo ug duha ka banay. Alang sa tabon sa dughan pagbuhat usab ug mga kadena nga linubid sama sa pisi nga lunsayng bulawan. Ug pagbuhat alang sa tabon sa dughan ug duha ka argulya nga bulawan ug ang duha ka argulya ibutang sa duha ka eskina sa tabon sa dughan. Ug ibutang ang duha ka pisi nga bulawan diha sa duha ka argulya nga anaa sa mga eskina sa tabon sa dughan. Ang lain nga duha ka tumoy sa duha ka pisi ihigot sa duha ka engaste, ug ibutang kini sa atubangan sa higot sa abaga sa ephod. Pagbuhat ug duha ka argulya nga bulawan ug ibutang kini sa duha ka tumoy sa tabon sa dughan sa sulod nga sidsid sunod sa ephod. Kinahanglan nga magbuhat ikaw ug duha ka argulya nga bulawan ug ibutang kini sa atubangan sa ubos nga bahin sa duha ka kabiba sa ephod, diha gayod sa sinumpayan ibabaw sa maayong pagkahabol nga bakos sa ephod. Kinahanglan nga higtan nila ang tabon sa dughan pinaagi sa mga argulya niini ngadto sa mga argulya sa ephod pinaagi sa usa ka pisi nga asul aron kini anha sa ibabaw sa maayong pagkahabol nga bakos sa ephod ug aron ang tabon sa dughan dili matangtang gikan sa ephod. Ug dad-on ni Aaron ang mga ngalan sa mga anak nga lalaki ni Israel diha sa tabon sa dughan sa paghukom, diha sa iyang kasingkasing, sa dihang mosulod siya sa dapit nga balaan, aron sa pagdala kanila ngadto sa usa ka mapadayonong handomanan diha sa atubangan sa Ginoo. Sultihi ang tanan nga adunay katakos nga akong gihatagan ug kinaadman aron magbuhat sila sa mga bisti ni Aaron, sa pagbalaan kaniya diha sa katungdanan sa pagkapari.
Alang sa kagawasan kita gipahigawas ni Cristo. Barog kamo nga lig-on ug ayaw na kamo pagpasangon pag-usab sa yugo sa pagkaulipon.
Apan ang Ginoo miingon kang Samuel, “Ayaw pagtan-aw sa iyang nawong o sa gitas-on sa iyang barog tungod kay ako nagsalikway kaniya, kay ang Ginoo nagtan-aw dili ingon sa makita sa tawo, kay ang tawo nagtan-aw sa panagway sa gawas apan ang Ginoo nagtan-aw sa kasingkasing.”
Ug siya miingon sa iyang mga tinun-an, “Busa sultihan ko kamo, ayaw kamo kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi, kon unsay inyong kaonon o bahin sa inyong lawas, kon unsay inyong isul-ob. Kay ang kinabuhi labaw pa kay sa pagkaon, ug ang lawas labaw pa kay sa bisti.
kay wala kitay bisan unsa nga gidala nganhi sa kalibotan ug dili kita makadala ug bisan unsa, apan kon kita adunay makaon ug ikabisti, niining mga butanga matagbaw na kita.
Siya nagsul-ob ug bisti nga taas nga binuktonan kay mao man kini ang bisti sa mga ulayng anak nga babaye sa hari. Busa ang sulugoon ni Amnon nagdala kang Tamar sa gawas ug gitrangkahan ang pultahan sa iyang paggula. Ug si Tamar nagbutang ug abo sa iyang ulo, ug gigisi niya ang bisti nga taas nga iyang gisul-ob ug iyang gibutang ang iyang kamot sa iyang ulo ug milakaw nga naghilak pag-ayo.
uban sa tanang matang sa bahandi. Ang anak nga babaye sa hari sulod sa iyang lawak gisul-oban sa bulawan nga buda. siya paatubangon ngadto sa hari diha sa iyang binordahang buda, ug ang mga ulay nga iyang mga kauban nga magsunod kaniya, dad-on nganha kanimo.
Siya nagbuhat ug mga hapin sa higdaanan alang sa iyang kaugalingon; ang iyang bisti pino nga lino ug mahalong panapton nga tapol.
Ang Ginoo miingon, Tungod kay ang mga anak nga babaye sa Zion mapahitas-on, ug manglakaw nga pinatikig ang mga liog, ug ang mga mata mapatuyangon, magkiaykiay sa ilang paglakaw ug magpakagilkil sa ilang mga tiil; ang Ginoo maghampak pinaagi sa mga nuka sa ulo sa mga anak nga babaye sa Zion, ug huboan sa Ginoo ang ilang mga tinago nga mga dapit. Nianang adlawa sakmiton sa Ginoo ang katahom sa dayandayan sa ilang mga tiil, ang mga pandong, ug ang mga kuwentas nga bulanbulan; ang mga ariyos, ang pulseras, ug ang mga panyo; ang tawong kusgan ug ang sundalo, ang maghuhukom ug ang propeta, ug ang tigpanagna ug ang kadagkoan, ang mga purong nga panapton, ang dayandayan sa bukton, ang mga laso sa ulo, ang mga kahon sa pahumot, ug ang mga anting-anting; ang mga singsing ug ang mga singsing sa ilong; ang mga bisti nga alang sa kasaulogan, ang mga kapa, ang mga kupo, ug ang mga bag; ang sihag nga mga panapton, ang mga bisting lino, ang mga turban ug ang mga pandong. Ang kahumot mailisan ug kabaho ug ang bakos mailisan ug pisi, ug ang daghan kaayong buhok mailisan ug kaupaw; ug ang kupo sa dato mailisan ug bisti nga sako, ang katahom mailisan ug kaulawan.
Adunay panahon alang sa tanang butang, ug panahon alang sa tanang katuyoan ilalom sa langit:
Ako maglipay pag-ayo diha sa Ginoo, ang akong kalag magmalipayon diha sa akong Dios; kay ako gibistihan niya sa mga bisti sa kaluwasan, ako gisul-oban niya sa kupo sa pagkamatarong, sama sa pamanhonon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa usa ka purongpurong nga bulak, ug sama sa pangasaw-onon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa iyang mga alahas.
Ug nganong mabalaka man kamo mahitungod sa bisti? Palandonga ninyo ang mga lirio sa kaumahan, giunsa nila pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas. Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa kanila. Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig?
Nganong miadto man kamo didto? Aron ba sa pagtan-aw sa usa ka tawo nga nagsul-ob ug luho nga mga bisti? Tan-awa, ang nagsul-ob ug luho nga mga bisti anaa sa mga balay sa mga hari.
Unsa man diay ang inyong giadto aron tan-awon? Usa ba ka tawong nagsul-ob ug maayong bisti? Tan-awa, ang mga nagsul-ob ug mga bisti nga naggilakgilak sa katahom ug nagpuyo sa kaharuhay, anaa sa mga palasyo sa mga hari.
Unya ang mga sundalo, sa dihang gilansang na nila si Jesus, mikuha sa iyang mga bisti ug ila kining gibahin sa upat, usa alang sa matag sundalo. Apan ang iyang kamisola walay tinahian, dayon kini gikan sa taas hangtod sa ubos.
Si Rebecca usab miyahat sa iyang mga mata ug sa dihang nakita niya si Isaac, mikanaog siya sa kamilyo. Ug siya miingon sa sulugoon, “Kinsa ba kanang tawhana nga naglakaw sa kapatagan aron sa pagsugat kanato?” Ug ang ulipon miingon, “Siya mao ang akong agalon.” Unya mikuha siya ug tabon sa iyang nawong ug gitabonan niya ang iyang kaugalingon.
Unya ginamit ang asul ug tapol ug lutong pula nga delana gibuhat nila ang matahom nga mga bisti aron sa pag-alagad sa dapit nga balaan. Ug gibuhat nila ang mga bisti nga balaan alang kang Aaron, sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises. Ilang gibutang niini ang upat ka laray sa mga bato. Ang unang laray, sardio, topasyo ug karbunko. Sa ikaduha nga laray, esmeralda, sapiro ug diamante. Sa ikatulo nga laray, jacinto, agata ug amatista. Ug sa ikaupat nga laray, berilo, onyx ug jaspe. Kini gipalibotan ug mga engaste nga bulawan. Adunay napulo ug duha ka bato nga adunay mga ngalan sumala sa mga ngalan sa mga anak ni Israel. Kini sama sa mga silyo, ang matag usa gikulitan sumala sa ngalan niini, alang sa napulo ug duha ka banay. Ug nagbuhat sila ug mga kadena nga gilubid sama sa pisi gikan sa bulawan diha sa tabon sa dughan. Ug nagbuhat sila ug duha ka engaste nga bulawan ug duha ka argulya nga bulawan, ug gibutang ang duha ka argulya sa duha ka tumoy sa tabon sa dughan. Ug gibutang nila ang duha ka linubid nga bulawan diha sa duha ka argulya sa mga tumoy sa tabon sa dughan. Ang duha ka tumoy sa duha ka linubid nga pisi gipakabit nila ngadto sa duha ka engaste ug gibutang nila sa ibabaw sa kabiba sa ephod sa atubangan niini. Ug nagbuhat sila ug duha ka argulya nga bulawan ug gipakabit nila sa duha ka tumoy sa tabon sa dughan, sa ilalom sa sidsid niini, dapit sa ephod. Gibuhat niya ang ephod gikan sa bulawan, ug sa asul ug tapol ug lutong pula nga delana, ug sa lino nga pinong pagkalubid.
“Sultihi ang katawhan sa Israel, ug sugoa sila nga magbuhat ug mga borlas diha sa mga sidsid sa ilang mga bisti sa tanan nilang mga kaliwatan ug butangan ug hilo nga asul ang matag borlas sa mga sidsid. Ug kini mahimo alang kaninyo nga usa ka borlas nga inyong tan-awon ug mahinumdom kamo sa tanang kasugoan sa Ginoo, aron buhaton kini ug aron nga dili kamo magtuman sa inyong kasingkasing ug sa inyong mga mata, nga maoy buot ninyong patuyangan.
Busa nagtagana ako alang sa balay sa akong Dios kutob sa akong mahimo, ang bulawan alang sa mga butang nga bulawan, ang plata alang sa mga butang nga plata, ug ang bronsi alang sa mga butang nga bronsi, ang puthaw alang sa mga butang nga puthaw, ug ang kahoy alang sa mga butang nga kahoy, dugang sa daghan kaayong mga bato nga onyx, mga sinaw nga bato, mga bato nga ibutang sa enggaste, mga bato nga may mga bulok, tanang matang sa bililhong mga bato ug mga marmol.
Dayega ang Ginoo, O akong kalag! O Ginoo nga akong Dios, ikaw batogan gayod kaayo! Ikaw gibistihan sa kadungganan ug pagkahalangdon, Gipabuswak nimo ang mga tubod didto sa mga walog; midagayday kini taliwala sa kabungtoran, nagpainom kini sa tanang mananap sa kapatagan; ang mga asno nga ihalas nagtagbaw sa ilang kauhaw. Sa kadaplinan niini ang mga langgam sa kalangitan naghimo sa ilang puluy-anan; diha sa mga sanga nag-awit sila. Gikan sa habog nimong puluy-anan ikaw nagpatubig sa kabukiran; sa bunga sa imong mga buhat nabuhong ang yuta. Ikaw nagpatubo sa balili alang sa kahayopan, ug mga tanom alang sa paghago sa tawo, aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta, ug sa bino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, lana nga makapasinaw sa iyang nawong, ug pan nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo. Ang kakahoyan sa Ginoo gipatubigan sa kadagaya, ang mga cedro sa Lebanon nga iyang gitanom. Diha niini nagsalag ang kalanggaman; ang tag-as nga mga kahoy mao ang puluy-anan sa tabon. Ang habog nga kabukiran alang sa mga kanding nga ihalas; ang mga pangpang mao ang tagoanan sa mga koneho, Gihimo nimo nga ang bulan magtimaan sa mga panahon; ang adlaw nahibalo sa takna sa iyang pagsalop. nagtabon ug kahayag sa imong kaugalingon ingon sa bisti, nagbuklad sa kalangitan ingon sa usa ka tolda,
Kay ang Ginoo mahimuot sa iyang katawhan, iyang dayandayanan ang mga mapaubsanon uban sa kadaogan.
Siya bililhon pa kay sa mga alahas, ug walay butang nga imong gitinguha nga ikatandi kaniya.
Unya usa ka babaye mitagbo kaniya, nagbisti sama sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog, malinglahon ug kasingkasing.
Sama sa usa ka singsing nga bulawan diha sa simod sa baboy ang usa ka maanyag nga babaye nga walay kabuot.
Ang himaya sa mga batan-ong lalaki mao ang ilang kusog, apan ang katahom sa mga tigulang mao ang ilang ubanon nga ulo.
Ang katahom malimbongon ug ang kaanyag kakawangan lamang, apan ang usa ka babaye nga may kahadlok sa Ginoo angayng dayegon.
Himoa nga ang imong mga bisti puti kanunay; ug ayaw itugot nga ang imong ulo makulangan ug lana.
Kuhaa ang mga galingan nga bato ug paggaling ug makaon, kuhaa ang imong pandong, hukasa ang imong taas nga bisti, kuhai ug tabon ang imong paa, tabok sa mga sapa. Ang imong pagkahubo madayag, ug ang imong kaulaw makit-an. Ako manimalos, ug walay tawo nga palingkawason.
Ug ikaw nga biniyaan, unsa bay imong ipasabot nga ikaw nagbisti ug pula, nga ikaw nagdayandayan sa imong kaugalingon ug mga dayandayan nga bulawan, nga gipadako nimo ang imong mga mata sa pintal? Sa walay pulos nagpaanyag ikaw sa imong kaugalingon. Ang imong mga hinigugma nagtamay kanimo; sila nagtinguha sa imong kinabuhi.
Gibistihan ko usab ikaw sa binurdahan nga panapton, ug gisapatosan ikaw ug panit, gibaksan ko ikaw sa pino nga lino, ug gisul-oban ko ikaw ug panapton nga sida. Ug gibutangan ko ikaw ug mga dayandayan ug gisul-oban ug mga pulseras ang imong mga kamot ug kuwentas ang imong liog. Ug gibutangan nako ug singsing ang imong ilong, ug mga ariyos ang imong mga dalunggan ug usa ka matahom nga korona ang imong ulo. Sa ingon niana, ikaw gidayandayanan ug bulawan ug plata, ug ang imong bisti pino nga lino ug sida ug binurdahan nga panapton. Nagkaon ikaw sa pinong harina ug dugos ug lana. Ikaw matahom kaayo ug ikaw nakakab-ot sa harianong kahimtang. Ang imong kabantog mikaylap ngadto sa mga nasod tungod sa imong kaanyag, kay kini hingpit man pinaagi sa katahom nga gisul-ob nako kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios.
Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
“Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti?
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay sama kamo sa mga gipaputi nga pantiyon, nga sa gawas nindot tan-awon apan sa sulod puno kini sa mga bukog sa mga patay ug sa tanang hugaw. Busa kamo usab, sa gawas mga matarong sa atubangan sa mga tawo, apan sa sulod, napuno kamo sa pagpakaaron-ingnon ug sa kadaotan.
Sa iyang pagpanudlo siya miingon, “Pagbantay kamo sa mga eskriba nga mahigugmaon sa paglakawlakaw nga magsul-ob ug tag-as nga mga bisti ug sa mga pagyukbo kanila diha sa mga taboan, ug sa mga pinasidunggang lingkoranan sulod sa mga sinagoga ug sa mga pinasidunggang dapit diha sa mga kombira. Gipaadtoan na usab niya sila ug laing ulipon, ug kini siya ilang gisamaran sa ulo ug gipakaulawan. Ilang gitukob ang mga panimalay sa mga biyuda ug aron sa pagtabon niini naghimo sila ug tag-as nga mga pag-ampo. Mahiagoman nila ang bug-at pa nga hukom sa silot.”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
apan kon ang babaye adunay tag-as nga buhok, kini garbo niya? Kay ang iyang buhok gihatag kaniya aron itabon.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Gitudloan kamo sa paghukas sa inyong daang pagkatawo nga iya pa sa inyong karaang pamatasan nga nadunot tungod sa mga malimbongong kaibog, sa pagbag-o diha sa espiritu sa inyong mga salabotan, ug sa pagsul-ob sa bag-ong pagkatawo nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios diha sa matuod nga pagmakatarong ug pagkabalaan.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.
Mao usab ang hamtong nga mga babaye, kinahanglan nga diosnon sa ilang paggawi, dili tigpangdaot ug dili mga ulipon sa bino, mga magtutudlo sa maayo, aron sila makatudlo sa mga batan-ong babaye paghigugma sa ilang mga bana ug mga anak, mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahod sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan, kay ang Dios mosilot gayod sa mga makihilawason ug sa mga mananapaw.
Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan.
Ingon nga mga anak nga masinugtanon, ayaw kamo pagpahiuyon sa mga pangibog kaniadto sa wala pa kamoy kahibalo. Apan ingon nga siya nga nagtawag kaninyo balaan, kinahanglang kamo usab magbalaan sa tanan ninyong paggawi, kay nasulat man, “Kinahanglan nga kamo magbalaan, kay ako balaan man.”
Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa, Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini. Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.” Kinsa may makahimo ug kadaot kaninyo kon magmainiton kamo sa pagbuhat sa maayo? Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo. Kay labi pang maayo ang pag-antos tungod sa pagbuhat ug matarong, kon kini pagbuot man sa Dios, kay sa pag-antos tungod sa pagbuhat ug daotan. Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu. Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Simbaha ang Ginoo diha sa balaan nga katahom; pagkurog sa atubangan niya, tibuok nga yuta!
Ang kaalam sa mga babaye maglig-on sa iyang balay, apan ang binuang sa iyang kamot magbungkag niini.
Ang ulo nga ubanon purongpurong sa himaya; kini naangkon diha sa dalan sa pagkamatarong.
Ang katuyoan diha sa kasingkasing sa tawo sama sa lawom nga tubig, apan ang usa ka tawo nga may pagpanabot magkuha niini.
Gihimo niya nga matahom ang tanang butang sa panahon niini. Gibutang usab niya ang pagsabot sa nangagi ug sa umaabot diha sa sulod sa ilang kasingkasing, apan bisan pa niana dili siya makatugkad sa buhat nga nahimo sa Dios gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan.
nagpahayag sa kataposan gikan sa sinugdan, ug gikan sa karaang mga panahon mga butang nga wala pa mahimo, nga nag-ingon, ‘Ang akong tambag magpadayon, ug himoon nako ang tanan nakong katuyoan,’
Ang kalinaw ibilin nako kaninyo, ang akong kalinaw ihatag nako kaninyo. Ihatag nako kini kaninyo, dili sama sa paghatag sa kalibotan. Ayaw kamo kaguol diha sa inyong kasingkasing, ayaw kamo pagtalaw.
Busa dili na kita maghukom sa usa ug usa, apan tinguhaa hinuon ang dili gayod pagbutang ug kapandolan o babag diha sa dalan sa inyong igsoon. Ako nahibalo ug nagtuo gayod diha sa Ginoong Jesus nga walay butang nga hugaw sa iyang kaugalingon, apan kini hugaw alang sa tawo nga naghunahuna nga hugaw kini. Kay kon tungod sa imong pagkaon nasubo ang imong igsoon, wala na ikaw magsubay sa gugma. Ayaw tugoti nga ang imong gikaon maoy makahimo ug kadaot sa tawo nga gipakamatyan ni Cristo.
Ngadto sa mga huyang, nahimo akong huyang aron makabig nako ang mga huyang. Ako nahimong tanang butang ngadto sa tanang tawo, aron nga sa bisan unsang paagi maluwas unta nako ang pipila kanila.
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.”
Busa kon ang tawo anaa kang Cristo, siya bag-o na nga binuhat; ang daan nangagi na, tan-awa, ang bag-o nahiabot na.
Kay ang tanan kaninyo nga gibautismohan ngadto kang Cristo nagsul-ob kang Cristo.
Kay kita iyang mga binuhat, gihimo diha kang Cristo Jesus alang sa mga maayong buhat nga giandam nang daan sa Dios aron nga niini magkinabuhi kita.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Sa pagkatinuod ang maong mga butang daw adunay dagway sa kaalam diha sa kinaugalingong pagsimba ug sa pagpaubos, ug sa pagsakit sa lawas. Apan kining mga butanga walay kapuslanan, hinuon alang sa katagbawan sa unod.
Kay ang Dios wala magtawag kanato alang sa kahugawan, kondili sa pagkabalaan.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan, Kay sila nagpanton kanato sulod sa mubong panahon lamang sumala sa ilang gipakamaayo, apan siya nagpanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan. Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinuon makaguol kini, apan sa kaulahian kini mamunga ug kalinaw ug katarong ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini. Busa iisa ang inyong gikapoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong nagkurog nga mga tuhod, ug tul-ira ang dalan sa inyong mga tiil, aron ang mga nabakol dili mainutil, kondili mamaayo hinuon. Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw, nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon. Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha. Kay kamo wala modangat ngadto sa mahikap, sa nagdilaab nga kalayo ug sa kangitngit ug sa kangiob ug sa bagyo ug sa tunog sa trumpeta ug sa tingog nga ang mga pulong nag-aghat sa mga naminaw sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan ug dugang nga mga pulong. nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Kamo usab nga mga batan-on, pagmasinugtanon kamo sa mga kadagkoan. Ug kamong tanan, pagsul-ob sa pagkamapaubsanon ngadto sa usa ug usa, kay “Ang Dios mobatok sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya maghatag ug grasya.”
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Ikaw usab mahimong usa ka korona sa kaanyag diha sa kamot sa Ginoo, ug usa ka harianong purongpurong diha sa kamot sa imong Dios.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
“Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob.
Kamong mga kaliwat sa bitin! Unsaon man ninyo pagsultig maayo nga mga daotan man kamo? Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang baba. Ang maayong tawo magpagula ug maayo gikan sa iyang maayong bahandi apan ang daotang tawo magpagula ug daotan gikan sa iyang daotang bahandi.
Apan si Jesus miingon kanila, “Kamo mao ang mga nagpakamatarong sa inyong kaugalingon sa atubangan sa mga tawo, apan ang Dios nahibalo sa inyong mga kasingkasing kay ang gipakahalangdon sa mga tawo dulumtanan man sa atubangan sa Dios.
Wala ba kamo masayod nga kamo templo sa Dios ug nga ang Espiritu sa Dios nagpuyo diha kaninyo? Kon adunay moguba sa templo sa Dios, siya gub-on sa Dios. Kay ang templo sa Dios balaan, kana mao kamo.
Busa panggula kamo gikan kanila, ug bulag kamo gikan kanila, nag-ingon ang Ginoo, ug ayaw na kamo paghikap ug hugaw; unya dawaton ko kamo.
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan, kay mga bahin man kita sa iyang lawas. “Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.” Kini usa ka dakong misteryo, apan ako nagsulti mahitungod kang Cristo ug sa iglesia. Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana. bisan ang binastos o sulting binuang o sulting law-ay, mga butang nga dili angay; apan mga pasalamat hinuon.
Mao lamang nga magkinabuhi kamo nga takos sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, aron nga bisan kon moanha ako ug makigkita kaninyo o wala ako diha, madunggan unta nako mahitungod kaninyo nga kamo nagbarog diha sa usa ka espiritu, nga uban sa usa ka hunahuna maghiusa sa pagpaningkamot diha sa pagtuo sa Maayong Balita,
Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios. ug gikasul-oban na sa bag-ong kinaiya nga gibag-o diha sa kahibalo, sumala sa dagway sa magbubuhat niini. Diha niini walay Grego o Judio, tinuli o dili tinuli, barbaro, Skityanhon, ulipon o gawasnon, kondili si Cristo mao ang tanan ug anaa sa tanan. Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan. Ug paharia ang kalinaw ni Cristo diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto niini kamo gitawag diha sa usa ka lawas. Ug pagmapasalamaton kamo. Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios. Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya. Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo. Mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, ug ayaw ninyo sila daogdaoga. Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
Siya mihatag sa iyang kaugalingon alang kanato aron sa paglukat kanato gikan sa tanang pagkadaotan ug sa pagputli alang sa iyang kaugalingon sa usa ka katawhan nga iya gayod, madasigon sa maayong binuhatan.
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita.
kondili diha hinuon sa pagkatawo nga natago sulod sa kasingkasing pinaagi nianang dili madunot nga mao ang kaaghop ug malinawon nga espiritu nga bililhon kaayo sa atubangan sa Dios.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Ang mga utlanan nahiluna kanako sa mga maayong dapit; Oo, ako adunay panulundon nga maayo.
Itugot nga ang mga pulong sa akong baba ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing, mahimong kahimut-an diha sa imong panan-aw, O Ginoo, akong bato ug akong manunubos.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.