Higala, ang babayeng maalam mao kadtong modawat sa kaalam ug disiplina, nakaila sa tinuod nga maayo ug nagasunod sa kabubut-on sa Ginoo. Ang pulong sa Dios nag-ingon: "Maayo pa ang pagpuyo sa atop kay sa pagpuyo uban sa palaaway nga asawa sa dakong balay." Proverbio 21:9. Kining klaseha sa babaye pirme mangitag away, reklamador ug tigpasiugda og mga panaglalis nga moresulta sa kasuko. Lisod gyud siyang pakig-uban.
Ayaw pagpabaya nga mahimong babayeng buang-buang. Hinoon, paningkamoti nga mahimong babayeng maputli, nagabuhat sa pulong sa Dios, ug mahimo kang usa ka babaye nga masinabtanon ug maalam nga ang tanan gustong maminaw ug mohatag ug pagtagad tungod sa makapadasig nga mga pulong nga mogawas gikan sa imong baba, ug labaw sa tanan, tungod kay kini makapahimuot sa Ginoo.
Kon gusto nimo nga ikalipay ka niya, bantayi ang imong kasingkasing labaw sa tanan. Sa dili pa moreklamo, sa dili pa momoyboy sa bisan unsang sitwasyon, simbaha ang Ginoo ug makita nimo nga kanunay kang adunay malinawong palibot sa imong panimalay. Kon ang sukwahi ang imong buhaton, bisan ang imong bana o ang imong pamilya dili gustong mopuyo sa lugar nga walay hunong ang kasamok.
Dili ka mahimong yuta nga gitinguha o isipon nga maalamon, kondili tamayon ka tungod sa imong kakulang sa maayong kinaiya. Pangayoa si Jesus nga mokontrolar sa imong emosyon, pagbati, ug pamatasan. Sultihi siya nga gusto nimong mahimong hulagway niya dinhi sa kalibutan, nga pinaagi nimo daghang kinabuhi ang madasig tungod sa imong maayong ehemplo.
Likayi ang pagbuhat ug dautan, lakaw sa katarong, pagkamasinugtanon, ug pagpaubos ug makita nimo ang himaya sa Ginoo. God bless!
Maayo pa nga magpuyo sa usa ka dapit nga mingaw, kay sa pagpakig-uban sa usa ka palaaway ug masuk-anon nga babaye.
Ang maayo nga asawa purongpurong sa iyang bana, apan ang nagdala ug kaulawan sama sa pagkadunot sa iyang mga bukog.
Ang kanunay nga pagtulo panahon sa adlaw nga ting-ulan ug ang usa ka palaaway nga babaye managsama; ang pagpugong kaniya maoy pagpugong sa hangin o paghakop ug lana diha sa iyang tuong kamot.
Maayo pa nga magpuyo diha sa suok sa atop sa balay, kay sa sulod sa balay kauban sa usa ka babaye nga palaaway.
Ang kaalam sa mga babaye maglig-on sa iyang balay, apan ang binuang sa iyang kamot magbungkag niini.
Siya sabaan ug sukihan, ang iyang mga tiil dili magpuyo sa iyang balay; karon diha sa kadalanan, unya diha sa taboan, ug sa tanang dapit anaa siya nag-atang.
Maayo pang magpuyo diha sa suok sa atop sa balay, kay sa makig-uban sa usa ka babaye nga palaaway diha sa usa ka balay.
Sama sa usa ka singsing nga bulawan diha sa simod sa baboy ang usa ka maanyag nga babaye nga walay kabuot.
Unya usa ka babaye mitagbo kaniya, nagbisti sama sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog, malinglahon ug kasingkasing.
tingali unya ug ang mga langyaw mapuno sa imong bahandi, ug ang imong mga paghago moadto sa balay sa usa ka langyaw;
wala siya magtagad sa agianan sa kinabuhi; ang iyang mga dalan magbalhinbalhin ug siya wala mahibalo niini.
Ang usa ka anak nga buangbuang maoy kadaot alang sa iyang amahan, ug ang mga pakiglalis sa usa ka asawa sama sa kanunayng tinulo sa ulan.
Mao kini ang dalan sa usa ka mananapaw nga babaye: siya mokaon ug mamahid sa iyang baba, ug moingon, “Wala akoy nabuhat nga daotan.”
Siya gipakatulog niya sa iyang mga tuhod ug nagpatawag siya sa usa ka tawo ug giputol ang pito ka hugpong sa buhok sa iyang ulo ug gisugdan ni Delaila ang pagpasakit kaniya ug ang kusog ni Samson nawala kaniya.
Himoa nga ang inyong pagpaanyag dili pinaagi sa dayag nga pagpanindot sa buhok, sa pagsul-ob ug bulawan ug mga mahalon kaayong bisti, kondili diha hinuon sa pagkatawo nga natago sulod sa kasingkasing pinaagi nianang dili madunot nga mao ang kaaghop ug malinawon nga espiritu nga bililhon kaayo sa atubangan sa Dios.
Pinaagi sa iyang madanihon nga mga pulong iyang danihon siya; pinaagi sa iyang mauloulohon nga pagsulti iyang pugson siya.
Ug nakaplagan nako nga labaw pang pait kay sa kamatayon ang babaye nga ang kasingkasing mga lit-ag ug mga pukot, ug nga ang mga kamot mga posas. Siya nga nakapahimuot sa Dios makagawas gikan kaniya apan ang makasasala mabihag niya.
sa pagpalikay kanimo gikan sa daotang babaye, gikan sa danglog nga dila sa usa ka asawa sa laing tawo. Ayaw tinguhaa ang iyang kaanyag diha sa imong kasingkasing, ug ayaw pagpabihag kaniya pinaagi sa mga tabontabon sa iyang mga mata; kay ang usa ka babaye nga nagbaligya sa iyang dungog mahimong suholan ug usa ka buok pan apan ang babayeng mananapaw mangita sa bililhon nga kinabuhi sa usa ka tawo. Makadala ba ug kalayo ang usa ka tawo diha sa iyang sabakan ug ang iyang mga bisti dili masunog? O makalakaw ba ang usa ka tawo ibabaw sa init nga mga baga ug ang iyang mga tiil dili mapaso? Mao usab siya nga mosulod ngadto sa asawa sa iyang silingan; walay usa nga manghilabot kaniya nga dili silotan.
Ang iyang mga anak mobarog, ug magtawag kaniya nga bulahan; ang iyang bana usab ug siya magdayeg kaniya,
Kadungganan alang sa usa ka tawo ang paglikay gikan sa pakigbingkil, apan ang tanang buangbuang makig-away.
Ang kanunay nga pagtulo panahon sa adlaw nga ting-ulan ug ang usa ka palaaway nga babaye managsama;
Ubos sa tulo ka butang ang yuta mokurog; ubos sa upat, dili kini makaantos: ang usa ka ulipon sa dihang mahimo siya nga hari, ug ang usa ka buangbuang sa dihang mabusog siya sa pagkaon; ang usa ka babaye nga wala higugmaa sa dihang makapamana siya ug ang usa ka sulugoon nga babaye sa dihang mopuli siya sa iyang agalon nga babaye.
Ug nakaplagan nako nga labaw pang pait kay sa kamatayon ang babaye nga ang kasingkasing mga lit-ag ug mga pukot, ug nga ang mga kamot mga posas. Siya nga nakapahimuot sa Dios makagawas gikan kaniya apan ang makasasala mabihag niya. Tan-awa, mao kini ang akong nakaplagan, nag-ingon ang Magwawali, nagdugang ug usa ka butang ngadto sa usa, aron sa pagsusi sa kinatibuk-an nga gipangita kanunay sa akong kalag, ug wala pa nako makaplagi. Ako nakakaplag ug usa ka tawo taliwala sa usa ka libo apan wala ako makakaplag ug usa ka babaye taliwala nilang tanan. Tan-awa, mao lamang kini ang akong nakaplagan, nga ang tawo gihimo nga matarong sa Dios; apan sila nangita ug daghang mga pamaagi.
Ang matag usa nagsulti ug bakak ngadto sa iyang silingan; uban sa ngabil nga nag-ulog-ulog ug sa kasingkasing nga palingpaling, sila nagsulti.
Ang mga babaye usab kinahanglang magmaligdong, dili tigpanaot ug dungog sa uban kondili mapinugnganon sa kaugalingon ug kasaligan sa tanang mga butang.
Ang tawo nga masukihon nagsabwag ug panagbingkil, ug ang usa ka tighunghong nagpabulag sa suod nga managhigala.
Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo.
Ang mga ngabil sa buangbuang magdala ug panagbingkil, ug ang iyang baba magpanawag ug pagbunal.
Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa, Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini. Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.” Kinsa may makahimo ug kadaot kaninyo kon magmainiton kamo sa pagbuhat sa maayo? Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo. Kay labi pang maayo ang pag-antos tungod sa pagbuhat ug matarong, kon kini pagbuot man sa Dios, kay sa pag-antos tungod sa pagbuhat ug daotan. Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu. Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi.
Didto may usa ka lapad nga dalan, ug kini tawgon nga Balaang Dalan, ang hugaw dili moagi sa ibabaw niini, ug ang buangbuang dili mangasayop diha niini.
Apan kon kamo magpinahitay ug magtinukbanay sa usa ug usa, pagbantay kamo nga dili kamo mahurot pinaagi sa usa ug usa.
Kay diin gani anaa ang kasina ug ang hinakog nga tinguha anaa usab ang kagubot ug ang tanang ngil-ad nga buhat.
Human nimo katambagi sa makausa o makaduha ang tawo nga tigpasiugda sa pagkabahinbahin, likayi siya, ingon nga ikaw nahibalo nga ang maong tawo nahisalaag ug nagpakasala, hinukman sa iyang kaugalingon.
Ang sinugdanan sa panagbingkil sama sa paghuwad ug tubig; busa hunong sa dili pa magsugod ang panag-away.