Kategorya
64 Mga Bersikulo sa Bibliya para sa mga Babaye
Higala, ang Biblia nag-ila sa imong bili isip babaye ug nagdasig kanimo nga mahimong talaw-an sa tanan nimong gibuhat. Asa man kaha makaplagan og babayeng sama niini? Mas bililhon pa siya kaysa mga mutong mahal! (Proverbio 31:10) Kinahanglan nga kada adlaw, maningkamot ka nga ihatag ang imong pinakamaayo ug pormahon ang imong kinaiya aron kanunay nimong mapasidunggan ang Dios.
Ang babayeng iya sa Dios mao kadtong nagsul-ob sa kusog ug dignidad, nag-atubang sa umaabot nga puno sa pagsalig. Kon mosulti siya, puno kini sa kaalam; kon motudlo siya, puno kini sa gugma ug pailub, kanunay nga nagsalig sa iyang Ginoo nga walay kahadlok sa umaabot, kay nasayod siya nga giatiman siya sa Dios.
Sukad sa paglalang kanimo sa Dios ug sa paghulma sa imong lawas, gibutangan ka Niya og talagsaon nga mga hiyas. Wala kang sama, busa batia ang pagmamahal ug pag-atiman sa Dios kada adlaw. Talagsaon kaayo ka nga pinaagi sa imong mga pag-ampo, daghan ka og mabag-o.
Ayaw pag-igo lang sa kung unsa ang naa, pangitaa adlaw-adlaw ang presensya sa Amahan aron makadawat sa kusog nga imong gikinahanglan matag buntag. Ayaw pagpadaog sa dautan, apan pildiha kanunay ang dautan pinaagi sa maayo, ug tawgon ka nga bulahan, pinili ug gipanalanginan.
Hinumdumi nga tipigan ang imong kasingkasing diha kang Hesus, ang naghatag og kinabuhi, kinsa naghatag kanimo og kasigurado aron malupig ang mga unos ug mahimong labaw pa sa mananaog sa tanan nga panahon. Padayon kada adlaw isip usa ka bantugang babaye—bisan ang langit dili mao ang imong limitasyon! Panalanginan ka unta sa Dios ug hatagan ka og kalinaw.
apan siya miingon kanako, “Ang akong grasya igo alang kanimo kay ang akong gahom gihingpit diha sa kaluyahon.” Sa ingon niana, labaw nakong gikalipay ang pagpasigarbo tungod sa akong mga kaluyahon aron ang gahom ni Cristo molandong nganhi kanako.
Wala ba ako magsugo kanimo? Pagmalig-on ug pagmaisogon; ayaw kahadlok o kaluya kay ang Ginoo nga imong Dios anaa uban kanimo bisan asa ikaw moadto.”
Tan-awa, maanyag ikaw, akong hinigugma, pagkaanyag gayod nimo! Ang imong mga mata sama sa mga salampati luyo sa imong pandong. Ang imong buhok sama sa usa ka panon sa mga kanding, nga nanglugsong sa bakilid sa Gilead.
Siya nagbuka sa iyang baba uban ang kaalam, ug ang pagtudlo sa pagkamaayo anaa sa iyang dila.
Himoa nga ang inyong pagpaanyag dili pinaagi sa dayag nga pagpanindot sa buhok, sa pagsul-ob ug bulawan ug mga mahalon kaayong bisti, kondili diha hinuon sa pagkatawo nga natago sulod sa kasingkasing pinaagi nianang dili madunot nga mao ang kaaghop ug malinawon nga espiritu nga bililhon kaayo sa atubangan sa Dios.
Tindog, sidlak; kay ang imong kahayag miabot na, ug ang himaya sa Ginoo misubang nganha kanimo.
Ang Dios anaa sa taliwala niya busa siya dili matarog; ang Dios sayo gayod nga motabang kaniya.
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan. Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
Ang usa ka maluluy-ong babaye makabaton ug kadungganan, apan ang babaye nga walay pamatasan maulawan. Ang lalaking tapolan mahimong kabos, ug ang lalaki nga kugihan makabaton ug mga bahandi.
Ug karon, anak ko, ayaw kahadlok. Akong buhaton kanimo ang tanan nga imong gipangayo kay ang tanan nakong katagilungsod nahibalo nga ikaw babaye nga bililhon.
Ang katahom malimbongon ug ang kaanyag kakawangan lamang, apan ang usa ka babaye nga may kahadlok sa Ginoo angayng dayegon.
Ang kaalam sa mga babaye maglig-on sa iyang balay, apan ang binuang sa iyang kamot magbungkag niini.
Ang balay ug mga bahandi gipanunod gikan sa mga amahan, apan ang usa ka maalamon nga asawa naggikan sa Ginoo.
Ang maayo nga asawa purongpurong sa iyang bana, apan ang nagdala ug kaulawan sama sa pagkadunot sa iyang mga bukog.
Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa.
Kusog ug kaligdong maoy iyang bisti, ug siya mokatawa sa panahon nga umaabot. Siya nagbuka sa iyang baba uban ang kaalam, ug ang pagtudlo sa pagkamaayo anaa sa iyang dila.
apan kon ang babaye adunay tag-as nga buhok, kini garbo niya? Kay ang iyang buhok gihatag kaniya aron itabon.
Ug miingon ang Ginoong Dios, “Dili maayo nga ang tawo mag-inusara; buhatan nako siya ug kaabag nga angay kaniya.”
Ang akong hinigugma misulti, ug miingon kanako, “Tindog, akong hinigugma, akong maanyag, ug dali ngari;
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug ang akong taming; ang akong kasingkasing nagsalig kaniya; busa gitabangan ako, ug nalipay pag-ayo ang akong kasingkasing; ug pinaagi sa akong awit pasalamatan nako siya.
Walay Judio o Grego, walay ulipon o gawasnon, walay lalaki o babaye, kay kamong tanan usa ra diha kang Cristo Jesus.
Ug ang gusok nga gikuha sa Ginoong Dios gikan sa tawo gibuhat niya nga usa ka babaye, ug iyang gidala siya ngadto sa lalaki.
Busa kami wala maluya. Ug bisan tuod nagkahugo na ang gawas nga bahin sa among pagkatawo, ang among pagkatawo sa sulod gibag-o sa matag adlaw. Kay kining gaan ug lumalabay nga kasakit modangat ngadto sa hilabihan gayod kadako ug walay sukod nga gibug-aton sa himaya alang kanamo, tungod kay wala kami nagtan-aw sa mga butang nga makita kondili sa mga butang nga dili makita. Kay ang mga butang nga makita lumalabay lamang, apan ang mga butang nga dili makita walay kataposan.
Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa, Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini. Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.” Kinsa may makahimo ug kadaot kaninyo kon magmainiton kamo sa pagbuhat sa maayo? Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo. Kay labi pang maayo ang pag-antos tungod sa pagbuhat ug matarong, kon kini pagbuot man sa Dios, kay sa pag-antos tungod sa pagbuhat ug daotan. Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu. Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi.
Ikaw usab mahimong usa ka korona sa kaanyag diha sa kamot sa Ginoo, ug usa ka harianong purongpurong diha sa kamot sa imong Dios.
Kamong mga asawa, kinahanglang magpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong kaugalingong mga bana sama ngadto sa Ginoo. Kay ang bana mao ang ulo sa asawa, sama usab nga si Cristo ulo sa iglesia, siya mao ang manluluwas sa lawas.
Apan buot nako nga inyong sabton nga ang ulo sa matag lalaki mao si Cristo ug ang ulo sa babaye mao ang iyang bana ug ang ulo ni Cristo mao ang Dios.
Mapanalanginan unta ang imong tuboran, ug malipay diha sa asawa sa imong pagkabatan-on, usa ka matahom nga usa, madanihon nga lagsaw. Himoa nga ang iyang dughan magtagbaw kanimo sa tanang panahon; magtagbaw unta kanunay diha sa iyang gugma. aron ikaw makabaton ug maayong panghukom, ug ang imong mga ngabil magbantay sa kahibalo. Kay ngano ba, anak ko, nga magtinguha man ikaw sa usa ka babayeng mananapaw ug mogakos sa dughan sa asawa sa laing tawo?
Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana.
Ang mga babaye usab kinahanglang magmaligdong, dili tigpanaot ug dungog sa uban kondili mapinugnganon sa kaugalingon ug kasaligan sa tanang mga butang.
Kay kita iyang mga binuhat, gihimo diha kang Cristo Jesus alang sa mga maayong buhat nga giandam nang daan sa Dios aron nga niini magkinabuhi kita.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Mao usab ang hamtong nga mga babaye, kinahanglan nga diosnon sa ilang paggawi, dili tigpangdaot ug dili mga ulipon sa bino, mga magtutudlo sa maayo, aron sila makatudlo sa mga batan-ong babaye paghigugma sa ilang mga bana ug mga anak, mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Pagtukaw kamo, barog kamo diha sa pagtuo, pagpakalalaki kamo, pagmakusganon. Buhata ang tanang butang diha sa gugma.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Ug ngadto kaniya, nga pinaagi sa gahom nga naglihok sulod kanato makahimo ug labaw pa gayod kay sa tanan natong gipangayo ug gihunahuna,
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios.
Gibukhad niya ang iyang kamot ngadto sa mga kabos, ug gitunol ang iyang mga kamot ngadto sa mga nanginahanglan.
Tungod kay siya nagbutang sa iyang gugma kanako, luwason nako siya; ipahiluna nako siya sa itaas tungod kay nakaila siya sa akong ngalan. Sa diha nga magtawag siya kanako, ako motubag kaniya; ubanan nako siya diha sa kalisdanan, luwason nako siya ug akong pasidunggan. Tagbawon nako siya sa taas nga kinabuhi, ug akong ipakita kaniya ang akong kaluwasan.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Kay ang kabukiran mawala ug ang kabungtoran mabalhin, apan ang akong gugmang walay paglubad dili mobulag kanimo, ug ang akong kasabotan sa pakigdait dili mahanaw, nag-ingon ang Ginoo nga adunay kaluoy kanimo.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
Tungod kay ikaw bililhon sa akong mga mata, ug dungganan, ug ako nahigugma kanimo, ihatag nako ang mga tawo ingon nga puli alang kanimo ug mga katawhan puli sa imong kinabuhi.
Ang grasya sa Dios gipadayag alang sa kaluwasan sa tanang tawo, nagtudlo kanato sa pagbiya sa pagkadili diosnon ug sa mga pangibog nga kalibotanon ug sa pagkinabuhi nga mapinugnganon sa kaugalingon, matarong ug diosnon niining panahona karon,
Ang Ginoo magtuman sa iyang katuyoan alang kanako; ang imong gugmang walay paglubad, O Ginoo, naglungtad hangtod sa kahangtoran. Ayaw biyai ang buhat sa kaugalingon nimong mga kamot.