Kategorya
113 Mga Bersikulo sa Bibliya Mahitungod sa Pasko sa Pagkabanhaw
Sa dihang si Abraham nag-andam na sa paghalad didto sa Bukid sa Moria uban ni Isaac, nakaingon siya og usa ka butang nga daw tagna. Nangutana iyang anak kon asa ang karnero para sa halad, mitubag si Abraham, "Ang Dios mag-andam sa karnero para sa halad, anak ko." (Genesis 22:8). Ug sa dihang hapit na niya ihalad iyang anak, ang Ginoo misulti kang Abraham ug nag-andam og laking karnero. Unya, si Abraham miyahat sa iyang mga mata, ug nakita niya ang usa ka laking karnero nga nasangit sa kasagingan, gikuha niya kini ug gihalad puli sa iyang anak. (Genesis 22:13).
Bisan og karnero ang giingon ni Abraham nga ihatag sa Dios, laking karnero ang niabot. Kining karnero nga gipaabot ni Abraham niabot 2,000 ka tuig human niadtong panahona, gitudlo ni Juan didto sa Suba sa Jordan. Si Kristo ang atong Kordero sa Pasko, ang atong Kordero nga walay katapusan.
Si Juan nga Apostol nakasud sa dimensyon sa kahangturan ug sa iyang panan-awon sa Pinadayag 5:12, iyang giingon nga nakakita siyag mga anghel, mga buhing binuhat, mga ansiyano, ug minilyon-milyon nga nag-ingon sa makusog nga tingog: "Ang Kordero nga gipatay takus nga modawat sa gahum, bahandi, kaalam, kusog, dungog, himaya ug pagdayeg." (Pinadayag 5:12). Bisan didto sa langit, si Kristo gihulagway nga usa ka kordero.
Gamhanan ang Iyang dugo, salig Kaniya, luwas kita ubos sa Iyang dugo. Bisan pa man sa mga kalisang nga mahitabo dinhi sa kalibutan, dili kini makahilabot kanimo tungod sa dugo nga mas labaw pa kay sa dugo sa mga kordero sa Israel didto sa Ehipto. Si Jesus ang atong Pasko.
Siya miingon kanila, “Gitinguha ko gayod ang pagkaon niining Kasaulogan sa Pagsaylo uban kaninyo sa dili pa ako mag-antos,
Samtang didto siya sa Jerusalem panahon sa Kasaulogan sa Pagsaylo, daghan ang mituo sa iyang ngalan sa pagkakita nila sa mga milagro nga iyang gibuhat.
Unya ang iyang mga ginikanan mag-adtoan sa Jerusalem matag tuig, sa Kasaulogan sa Pagsaylo. Ug sa nagpanuigon na siyag napulo ug duha mitungas sila sa Jerusalem sumala sa nabatasan.
Duha na lang ka adlaw sa dili pa ang Kasaulogan sa Pagsaylo ug ang Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo. Ug ang mga pangulong pari ug ang mga eskriba naglaraw kon unsaon nila sa pagdakop kang Jesus pinaagi sa lingla ug sa pagpatay kaniya, Unya si Judas Iscariote nga usa sa napulo ug duha, miadto sa mga pangulong pari aron sa pagtugyan kang Jesus ngadto kanila. Ug sa ilang pagkadungog niini, nangalipay sila ug misaad sa paghatag kaniya ug salapi. Ug siya nangita ug higayon sa pagtugyan kaniya. Sa unang adlaw sa Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo, sa diha nga naghalad sila sa karnero sa Pagsaylo, ang iyang mga tinun-an miingon kaniya, “Asa man kami nimo paadtoa sa paghikay aron ikaw mokaon alang sa pagsaulog sa Pagsaylo?” Ug gisugo niya ang duha sa iyang mga tinun-an ug giingnan sila, “Adto kamo sa siyudad ug didto sugaton kamo sa usa ka tawo nga nagdala ug usa ka banga nga tubig. Sunod kamo kaniya, ug asa gani siya mosulod, ingna ninyo ang tagbalay, ‘Ang Magtutudlo nag-ingon, Hain man ang akong lawak diin adto ako makigsalo sa pagkaon uban sa akong mga tinun-an agig pagsaulog sa Pagsaylo?’ Ug iyang ipakita kaninyo ang usa ka dakong lawak sa itaas nga sinangkapan ug andam na. Paghikay kamo didto alang kanato.” Busa milakaw ang mga tinun-an ug nangadto sa siyudad, ug didto ilang nakita ang tanan sumala sa gisugilon ni Jesus kanila, ug naghikay sila alang sa Kasaulogan sa Pagsaylo. Sa pagkakilomkilom na, siya miabot kauban sa napulo ug duha. Ug samtang nagkaon sila tambong sa lamisa, si Jesus miingon, “Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, nga usa kaninyo magbudhi kanako, siya nga nakigsalo kanako.” Sila misugod sa pagkasubo ug nagtagsatagsa sa pagpangutana kaniya, “Ako ba?” kay sila nag-ingon, “Dili lang nato iatol sa kasaulogan, kay tingali unya ug mahitabo ang kaguliyang sa mga tawo.”
Ang dugo mao unyay ilhanan alang kaninyo diha sa mga balay nga inyong gipuy-an. Ug kon makita nako ang dugo, mosaylo ako kaninyo ug walay katalagman nga moabot kaninyo sa diha nga hampakon nako ang Ehipto.
“Sa unang bulan, sa ikanapulo ug upat nga adlaw sa bulan, himoa ninyo ang kasaulogan sa Pagsaylo, ug sulod sa pito ka adlaw ang pan nga walay patubo maoy kan-on ninyo.
Unya ang iyang mga ginikanan mag-adtoan sa Jerusalem matag tuig, sa Kasaulogan sa Pagsaylo.
Samtang ang katawhan sa Israel nagkampo sa Gilgal, ilang gisaulog ang Pagsaylo sa pagkagabii sa ikanapulo ug upat nga adlaw sa bulan, didto sa kapatagan sa Jerico.
Kay ang mga pari ug ang mga Levihanon nagputli sa ilang kaugalingon; silang tanan nangahinlo. Busa ilang giihaw ang nating karnero sa Pagsaylo alang sa tanang mga nahiuli nga mga binihag, sa ilang mga kaubang pari ug alang sa ilang kaugalingon.
Ang Ginoo miingon kang Moises ug kang Aaron didto sa yuta sa Ehipto, Ug ayaw kamo pagsalin niini hangtod sa pagkabuntag. Kon adunay masalin niini sa pagkabuntag, sunoga kini. Ingna ninyo pagkaon niini: pagbakos kamo, pagsul-ob kamo ug sandalyas sa inyong mga tiil, ug ang inyong mga sungkod anaa sa inyong mga kamot. Kaona ninyo kini nga magdali. Mao kini ang Pagsaylo sa Ginoo. Kay molatas ako nianang gabhiona sa yuta sa Ehipto ug pamatyon nako ang tanang kamagulangan sa yuta sa Ehipto, tawo ug mananap, ug hukman nako ang tanang diosdios sa Ehipto. Ako ang Ginoo. Ang dugo mao unyay ilhanan alang kaninyo diha sa mga balay nga inyong gipuy-an. Ug kon makita nako ang dugo, mosaylo ako kaninyo ug walay katalagman nga moabot kaninyo sa diha nga hampakon nako ang Ehipto. “Kining adlawa mahimong usa ka handomanan alang kaninyo, ug himoon ninyo kini ingon nga kasaulogan alang sa Ginoo. Sa tanan ninyong kaliwatan saulogon ninyo kini ingon nga tulumanon hangtod sa kahangtoran. Pito ka adlaw kamong magkaon ug pan nga walay patubo. Sa unang adlaw, ipalayo ang tanang patubo sa pan gikan sa inyong mga balay kay si bisan kinsa nga mokaon ug bisan unsa nga may patubo sukad sa unang adlaw hangtod sa ikapito, ang maong tawo ipahimulag gikan sa Israel. Sa unang adlaw, paghimo kamo ug balaang panagtigom ug sa ikapitong adlaw paghimo usab kamo ug balaang panagtigom. Ayaw kamo pagbuhat niining mga adlawa apan mao lamay andama ninyo ang pagkaon sa tanan. Ug himoa ninyo ang kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo, kay niining adlawa gikuha nako ang inyong mga panon gikan sa yuta sa Ehipto. Busa sauloga ninyo kining adlawa sa tanan ninyong kaliwatan ingon nga usa ka tulumanon hangtod sa kahangtoran. Sa unang bulan, sa ikanapulo ug upat nga adlaw sa bulan, sa pagkagabii, pangaon kamo ug pan nga walay patubo hangtod sa gabii sa ika-21 nga adlaw sa bulan. Sulod sa pito ka adlaw kinahanglan nga walay patubo nga makaplagan diha sa inyong mga balay, kay si bisan kinsa nga mokaon niadtong may patubo, kanang tawhana ipahimulag gikan sa katilingban sa Israel, langyaw man siya o lumad sa yuta. “Kining bulana mahimo nga sinugdan sa mga bulan alang kaninyo. Mahimo kini alang kaninyo nga unang bulan sa tuig.
“Ayaw ihalad ang dugo sa inihaw alang kanako uban sa patubo, o ang inihaw alang sa Kasaulogan sa Pagsaylo isalin hangtod sa pagkabuntag.
Walay Kasaulogan sa Pagsaylo nga nahimo sukad sa mga adlaw sa mga maghuhukom nga naghukom sa Israel o sa tanang mga adlaw sa mga hari sa Israel o sa mga hari sa Juda,
Ug kon magpuyo sa taliwala ninyo ang usa ka langyaw ug magsaulog sa Pagsaylo alang sa Ginoo, buhaton niya kini sumala sa lagda sa Kasaulogan sa Pagsaylo ug sumala sa mga tulumanon niini. Usa lamang ang inyong lagda, alang sa langyaw ug alang sa lumad.”
Ang inyong nating karnero kinahanglan nga walay tatsa, laki ug usa ka tuig ang kagulangon. Pilion ninyo kini gikan sa mga karnero o sa mga kanding
Unya nagsingabot na ang Kasaulogan sa Pagsaylo nga iya sa mga Judio, ug sa wala pa kini, daghan ang nanungas gikan sa kalungsoran ngadto sa Jerusalem aron sa pagpaputli sa ilang kaugalingon.
Unya magkuha sila ug dugo ug ipahid nila kini diha sa duha ka haligi sa pultahan ug sa ibabaw sa pultahan sa mga balay diin sila magkaon niini.
Sa dihang nahuman na si Jesus sa pagsulti niining mga pulonga, siya miingon sa iyang mga tinun-an, Apan si Jesus nga nahibalo niini, miingon kanila, “Nganong inyo mang samokon kining babaye? Kay nagbuhat siya ug maayo kanako. Ang mga kabos kanunayng anaa uban kaninyo apan ako dili kanunayng ania kaninyo. Kay ang iyang pagbubo niining pahumot dinhi sa akong lawas, gihimo niya aron pag-andam kanako alang sa paglubong. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga bisan diin sa tibuok kalibotan nga iwali kining Maayong Balita, ang gibuhat niining babayehana hisgotan usab ingon nga handomanan alang kaniya.” Unya usa sa napulo ug duha, nga ginganlan ug Judas Iscariote, miadto sa mga pangulong pari ug miingon, “Unsa may inyong ihatag kanako kon itugyan nako siya kaninyo?” Ug gibayran nila siya ug 30 ka salapi nga plata. Ug sukad niadtong tungora siya nangita ug higayon sa pagtugyan kaniya. Sa unang adlaw sa Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo, si Jesus giadto sa mga tinun-an nga nag-ingon, “Asa man nimo ipahikay kanamo ang imong pagkaon sa Kasaulogan sa Pagsaylo?” Ug siya miingon, “Adtoa ninyo ang usa ka tawo sa siyudad ug ingna ninyo siya, ‘Ang Magtutudlo nag-ingon, Ang akong takna duol na ug saulogon nako ang Pagsaylo sa imong balay uban sa akong mga tinun-an.’ ” Ug gibuhat sa mga tinun-an ang gisugo kanila ni Jesus ug ilang gihikay ang Kasaulogan sa Pagsaylo. “Kamo nahibalo nga human sa duha ka adlaw mao na ang Kasaulogan sa Pagsaylo ug ang Anak sa Tawo itugyan na aron ilansang sa krus.”
Himoa ninyo ang Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo sumala sa akong gisugo kaninyo. Magkaon kamo ug pan nga walay patubo sulod sa pito ka adlaw sulod sa gitakda nga panahon sa bulan sa Abib, kay niini migula kamo gikan sa Ehipto ug walay si bisan kinsa nga magpakita sa akong atubangan nga walay dala.
Unya ang Ginoo miingon kang Moises ug kang Aaron, “Kini mao ang tulumanon sa Kasaulogan sa Pagsaylo. Kinahanglan nga walay langyaw nga mokaon niini. Apan ang tanan nga ulipon nga pinalit ug salapi makakaon niini human nimo siya matuli. Walay langyaw o sinuholan nga sulugoon nga makakaon niini. Diha sa usa ka balay kaonon kini ug dili na magdala ug bisan diyotay nga unod ngadto sa gawas sa balay, ug ayaw kamo pagbali ug bukog niini.
Nianang gabhiona ilang kaonon ang unod nga inasal. Uban sa mga pan nga walay patubo ug sa mga utanon nga pait ila kining kaonon.
Kay molatas ako nianang gabhiona sa yuta sa Ehipto ug pamatyon nako ang tanang kamagulangan sa yuta sa Ehipto, tawo ug mananap, ug hukman nako ang tanang diosdios sa Ehipto. Ako ang Ginoo. Ang dugo mao unyay ilhanan alang kaninyo diha sa mga balay nga inyong gipuy-an. Ug kon makita nako ang dugo, mosaylo ako kaninyo ug walay katalagman nga moabot kaninyo sa diha nga hampakon nako ang Ehipto. “Kining adlawa mahimong usa ka handomanan alang kaninyo, ug himoon ninyo kini ingon nga kasaulogan alang sa Ginoo. Sa tanan ninyong kaliwatan saulogon ninyo kini ingon nga tulumanon hangtod sa kahangtoran.
Pito ka adlaw kamong magkaon ug pan nga walay patubo. Sa unang adlaw, ipalayo ang tanang patubo sa pan gikan sa inyong mga balay kay si bisan kinsa nga mokaon ug bisan unsa nga may patubo sukad sa unang adlaw hangtod sa ikapito, ang maong tawo ipahimulag gikan sa Israel.
Ug himoa ninyo ang kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo, kay niining adlawa gikuha nako ang inyong mga panon gikan sa yuta sa Ehipto. Busa sauloga ninyo kining adlawa sa tanan ninyong kaliwatan ingon nga usa ka tulumanon hangtod sa kahangtoran.
Unya gipatawag ni Moises ang tanang mga pangulo sa Israel ug miingon siya kanila, “Pagpili kamo ug mga nating karnero alang kaninyo sumala sa inyong mga panimalay, ug ihawa kini alang sa Pagsaylo. Pagkuha kamo ug usa ka pungpong nga hisopo ug ituslob kini sa dugo nga anaa sa planggana ug pahiri ug dugo ang duha ka haligi sa pultahan ug ang ibabaw sa pultahan ug walay si bisan kinsa kaninyo nga mogawas sa mga pultahan sa iyang balay hangtod sa buntag. Kay ang Ginoo moagi aron sa pagpatay sa mga Ehiptohanon; ug sa dihang makita niya ang dugo sa ibabaw sa pultahan ug sa duha ka haligi niini, ang Ginoo mosaylo sa pultahan, ug dili motugot sa tiglaglag nga makasulod sa inyong balay sa pagpatay kaninyo.
Tumanon ninyo kini nga pahimangno ingon nga usa ka tulumanon alang kaninyo ug sa inyong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ug sa diha nga ang inyong mga anak moingon kaninyo, ‘Unsa bay gipasabot niining maong tulumanon?’ Kamo moingon, ‘Mao kini ang halad sa Pagsaylo sa Ginoo kay misaylo siya sa mga balay sa katawhan sa Israel didto sa Ehipto, sa dihang gipamatay niya ang mga Ehiptohanon, apan gisayloan niya ang atong mga panimalay.’ ” Ug ang katawhan miduko ug misimba.
Si Moises miingon sa katawhan, “Hinumdomi ninyo kining adlawa nga migawas kamo sa Ehipto, gikan sa balay sa kaulipnan kay ang Ginoo mikuha kaninyo gikan niining dapita pinaagi sa kusog sa iyang kamot. Walay pan nga may patubo nga inyong kaonon.
Sa unang bulan, sa ikanapulo ug upat nga adlaw sa bulan, taliwala sa duha ka gabii, mao ang Kasaulogan sa Pagsaylo sa Ginoo.
“Ipasaulog sa katawhan sa Israel ang Pagsaylo sa gitakda nga panahon niini. Usahay ang panganod magpabilin sa ibabaw sa Tolda sa pipila ka adlaw, unya sumala sa sugo sa Ginoo magpuyo sila sa kampo ug sumala sa sugo sa Ginoo manglakaw sila. Ug usahay ang panganod magpabilin sukad sa pagkagabii hangtod sa pagkabuntag, ug kon ang panganod mopataas sa pagkabuntag, sila manglakaw o kon mopabilin ug usa ka adlaw ug usa ka gabii, sa diha nga mopataas ang panganod, sila manglakaw. Bisan ug duha ka adlaw o usa ka bulan o taastaas nga panahon nga ang panganod magpadayon pa sa ibabaw sa Tolda, magpabilin niini, ang katawhan sa Israel magpabilin sa kampo ug dili manglakaw. Apan kon kini mopataas, sila manglakaw. Sa sugo sa Ginoo magpahiluna sila sa kampo ug sa sugo sa Ginoo manglakaw sila. Sila mituman sa sugo sa Ginoo, sa sugo sa Ginoo pinaagi kang Moises. Sa ikanapulo ug upat nga adlaw niining bulana, sa pagkakilomkilom, saulogon ninyo kini sa gitakdang panahon niini, sumala sa tanang lagda niini ug sumala sa tanang mga tulumanon niini saulogon ninyo kini.”
“Bantayi ninyo ang bulan sa Abib ug sauloga ang Pagsaylo alang sa Ginoo nga inyong Dios, kay sa bulan sa Abib gikuha kamo sa Ginoo nga inyong Dios gikan sa Ehipto niadtong usa ka gabii. Unya sauloga ninyo ang Kasaulogan sa mga Semana alang sa Ginoo nga inyong Dios uban ang halad nga kinabubut-on sa inyong kamot nga inyong ihatag, ingon nga gipanalanginan kamo sa Ginoo nga inyong Dios. Ug paglipay kamo sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios, kamo ug ang inyong anak nga lalaki ug ang inyong anak nga babaye, ang inyong ulipon nga lalaki ug ang inyong ulipon nga babaye, ang Levihanon nga anaa sa inyong mga lungsod, ug ang langyaw, ug ang wala nay amahan ug ang biyuda nga anaa uban kaninyo, didto sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios aron papuy-an sa iyang ngalan. Hinumdomi nga naulipon kamo didto sa Ehipto ug kinahanglang magbantay kamo sa pagtuman niining mga lagda. “Ug himoa ang Kasaulogan sa mga Balongbalong sulod sa pito ka adlaw, sa dihang matigom na ninyo ang mga ani gikan sa inyong giokanan ug sa inyong pug-anan sa ubas. Ug paglipay kamo sa inyong pagsaulog, kamo ug ang inyong anak nga lalaki, ug ang inyong anak nga babaye ug ang inyong ulipon nga lalaki ug ang inyong ulipon nga babaye, ang Levihanon, ang langyaw, ang wala nay amahan ug ang biyuda nga anaa sa inyong mga lungsod. Sulod sa pito ka adlaw himoa ninyo ang kasaulogan alang sa Ginoo nga inyong Dios didto sa dapit nga pilion sa Ginoo kay ang Ginoo nga inyong Dios magpanalangin kaninyo sa tanan ninyong mga abot ug sa tanang buhat sa inyong mga kamot aron magmalipayon kamong tanan. “Sa makatulo sa usa ka tuig ang tanan ninyong mga lalaki kinahanglang magpakita sa atubangan sa Ginoo nga inyong Dios, sa dapit nga pilion niya: sa Kasaulogan sa mga Pan nga Walay Patubo, sa Kasaulogan sa mga Semana ug sa Kasaulogan sa mga Balongbalong. Ug kinahanglang dili sila magpakita nga walay dala sa atubangan sa Ginoo. Ang matag tawo kinahanglang maghatag sumala sa iyang mahimo sumala sa panalangin sa Ginoo nga inyong Dios nga gihatag kaninyo. “Pagtudlo ug mga maghuhukom ug mga pangulo sa tanan ninyong lungsod nga gihatag sa Ginoo nga inyong Dios sumala sa inyong mga banay ug sila maghukom sa katawhan pinaagi sa matarong nga paghukom. Ayaw tuisa ang hustisya. Ayaw pagdapig ug mga tawo ug ayaw pagdawat ug suborno kay ang suborno nagbuta sa mga mata sa mga maalamon ug nagbalit-ad sa mga pulong sa mga matarong. Ug paghalad kamo ug inihaw alang sa Pagsaylo ngadto sa Ginoo nga inyong Dios, gikan sa mga karnero ug gikan sa mga baka didto sa dapit nga pilion sa Ginoo nga papuy-an sa iyang ngalan.
Ayaw kamo pagkaon ug pan nga adunay patubo uban niini. Pito ka adlaw nga kamo magkaon niini uban ang pan nga walay patubo, ang pan sa kasakit kay midali kamo sa paggula gikan sa yuta sa Ehipto, aron nga sa tanang mga adlaw sa inyong kinabuhi mahinumdom kamo sa adlaw nga migula kamo gikan sa yuta sa Ehipto. Ug walay patubo nga makit-an uban kaninyo sa tibuok ninyong kayutaan sulod sa pito ka adlaw o adunay unod nga inyong giihaw sa pagkakilomkilom sa unang adlaw nga ipabilin sa tibuok gabii hangtod sa pagkabuntag.
Dili kamo maghalad sa inihaw alang sa Pagsaylo sa bisan diin sulod sa inyong mga lungsod nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios, kondili didto sa dapit nga pilion sa Ginoo nga inyong Dios aron papuy-an sa iyang ngalan, didto paghalad kamo sa inihaw alang sa Pagsaylo sa pagkakilomkilom, sa dihang mosalop na ang adlaw, sa panahon nga migula kamo gikan sa Ehipto.
Sa unang adlaw sa Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo, si Jesus giadto sa mga tinun-an nga nag-ingon, “Asa man nimo ipahikay kanamo ang imong pagkaon sa Kasaulogan sa Pagsaylo?” Ug siya miingon, “Adtoa ninyo ang usa ka tawo sa siyudad ug ingna ninyo siya, ‘Ang Magtutudlo nag-ingon, Ang akong takna duol na ug saulogon nako ang Pagsaylo sa imong balay uban sa akong mga tinun-an.’ ” Ug gibuhat sa mga tinun-an ang gisugo kanila ni Jesus ug ilang gihikay ang Kasaulogan sa Pagsaylo.
Sa unang adlaw sa Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo, sa diha nga naghalad sila sa karnero sa Pagsaylo, ang iyang mga tinun-an miingon kaniya, “Asa man kami nimo paadtoa sa paghikay aron ikaw mokaon alang sa pagsaulog sa Pagsaylo?” Ug gisugo niya ang duha sa iyang mga tinun-an ug giingnan sila, “Adto kamo sa siyudad ug didto sugaton kamo sa usa ka tawo nga nagdala ug usa ka banga nga tubig. Sunod kamo kaniya, ug asa gani siya mosulod, ingna ninyo ang tagbalay, ‘Ang Magtutudlo nag-ingon, Hain man ang akong lawak diin adto ako makigsalo sa pagkaon uban sa akong mga tinun-an agig pagsaulog sa Pagsaylo?’ Ug iyang ipakita kaninyo ang usa ka dakong lawak sa itaas nga sinangkapan ug andam na. Paghikay kamo didto alang kanato.” Busa milakaw ang mga tinun-an ug nangadto sa siyudad, ug didto ilang nakita ang tanan sumala sa gisugilon ni Jesus kanila, ug naghikay sila alang sa Kasaulogan sa Pagsaylo.
Nagkaduol na ang Kasaulogan sa Pagsaylo sa mga Judio busa si Jesus mitungas sa Jerusalem. Didto sa Templo nakita niya ang mga namaligya ug mga baka ug mga karnero ug mga salampati, ug ang mga tigpangilis ug salapi nga nanglingkod didto.
Unom ka adlaw sa wala pa ang Kasaulogan sa Pagsaylo, si Jesus miabot sa Betania, diin didto si Lazaro, ang gibanhaw ni Jesus gikan sa mga patay.
Ug sa nakita niya nga kini nakapahimuot sa mga Judio, mipadayon siya sa pagdakop usab kang Pedro. Nahitabo kini sa mga adlaw sa Pan nga Walay Patubo.
Hinloa gikan kaninyo ang daang patubo aron kamo mahimong bag-ong minasa ingon nga kamo walay patubo. Kay gihalad na si Cristo, ang nating karnero sa Pagsaylo.
Apan sa pag-abot na sa tukma nga panahon, ang Dios mipadala sa iyang Anak nga natawo pinaagi sa usa ka babaye, natawo ilalom sa Balaod, aron pagtubos sa mga nailalom sa Balaod, aron atong madawat ang pagkasinagop ingon nga mga anak.
Tungod sa pagtuo iyang gihimo ang tulumanon sa Pagsaylo ug gisablig ang dugo aron siya nga naglaglag sa mga panganay dili motandog kanila.
Dayega ang Ginoo! Dayega ninyo, O mga alagad sa Ginoo, Dayega ang ngalan sa Ginoo! Dalaygon ang ngalan sa Ginoo sukad karon hangtod sa kahangtoran!
Sa paggawas sa Israel gikan sa Ehipto, ang panimalay ni Jacob gikan sa katawhan nga lain ug pinulongan, ang Juda nahimong balaan niyang puluy-anan, ang Israel nahimong iyang gingharian.
Siya gidaogdaog ug siya gisakit, bisan pa niana wala niya bukha ang iyang baba; sama sa usa ka nating karnero nga gidala ngadto sa ihawan, ug sama sa usa ka karnero nga naamang sa atubangan sa iyang mga tigtupi, busa wala niya bukha ang iyang baba.
Sama sa mga langgam nga naglupadlupad, mao usab ang Ginoo sa mga panon, manalipod sa Jerusalem; siya manalipod ug magluwas niini, sayloan niya kini ug luwason.
Ug samtang nangaon sila, si Jesus mikuha ug pan ug sa nakapanalangin na siya, iya kining gipikaspikas ug gihatag ngadto sa mga tinun-an. “Pagkuha ug kaon kamo, kini mao ang akong lawas.” Ug nagkuha siya ug kupa ug sa nakapasalamat na siya, gihatag niya kini kanila ug siya miingon, “Inom kamong tanan niini kay kini mao ang akong dugo sa kasabotan, nga iula alang sa daghan aron sa pagpasaylo sa mga sala.
Samtang nangaon sila, si Jesus mikuha ug pan, ug sa napanalanginan na niya kini, iya kining gipikaspikas ug gihatag kanila ug siya miingon, “Pagkuha kamo, kini mao ang akong lawas.” Unya mikuha siya ug kupa, ug sa nakapasalamat na siya, iya kining gihatag kanila ug nanginom silang tanan niini. Siya miingon kanila, “Kini mao ang akong dugo sa kasabotan nga giula alang sa daghan.
Ug siya mikuha ug pan, ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas ug gihatag kanila nga nag-ingon, “Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo. Buhata ninyo kini sa paghinumdom kanako.” Ug ang mga pangulong pari ug mga eskriba nagtinguha kon unsaon nila pagpatay si Jesus kay nahadlok man sila sa mga tawo. Ug sa samang paagi, human sa panihapon, ang kupa gikuha niya nga nag-ingon, “Kining kupa nga giula alang kaninyo mao ang bag-ong kasabotan diha sa akong dugo.
Sa pagkasunod nga adlaw iyang nakita si Jesus nga nagpaingon kaniya ug siya miingon, “Tan-awa, ang Nating Karnero sa Dios, ang nagkuha sa sala sa kalibotan!
Kamo nasayod nga kamo gilukat gikan sa walay hinungdan nga paggawi nga inyong napanunod gikan sa inyong mga ginikanan, dili pinaagi sa mga butang nga madugta sama sa plata o bulawan, kondili pinaagi sa bililhong dugo ni Cristo, sama sa dugo sa nating karnero nga walay buling o mansa.
siya sa makausa ug sa wala nay pagsubli misulod sa Balaang Dapit, nga nagdala dili sa dugo sa mga kanding ug sa mga nating baka kondili sa iyang kaugalingong dugo ug sa ingon niana nahimo niya ang pagtubos nga dayon.
Mga igsoon, kay aduna man kitay pagsalig nga makasulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus, Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala. pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahos sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas,
Ug unya ang tabil sa Templo nagisi gikan sa taas ngadto sa ubos ug ang yuta mikurog ug ang mga batong tiunay nangliki.
Ug kadto adlaw sa Pangandam alang sa Kasaulogan sa Pagsaylo, sa udtong tutok. Ug siya miingon sa mga Judio, “Tan-awa, ania ang inyong Hari!”
Si Cristo milukat kanato gikan sa tunglo sa Balaod sa diha nga nahimo siyang tunglo alang kanato—kay nasulat, “Tinunglo ang matag usa nga gibitay diha sa kahoy”—
Kay ang bayad sa sala mao ang kamatayon apan ang gasa gikan sa Dios mao ang kinabuhing dayon diha kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Busa ilang gidala ang ilang minasa nga harina nga wala pay patubo, ang ilang mga masahanan giputos sa ilang kupo ug gipas-an diha sa ilang mga abaga.
Karon bayawon ang akong ulo ibabaw sa akong mga kaaway nga naglibot kanako, ug diha sa iyang tolda maghalad ako ug mga halad uban ang kalipay; mag-awit ako ug maghimo ug huni ngadto sa Ginoo.
Pag-awit sa makusog ngadto sa Dios nga atong kusog; panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Dios ni Jacob! Ako mao ang Ginoo nga imong Dios, nga nagkuha kanimo gikan sa yuta sa Ehipto. Bukha pagdako ang imong baba, ug pun-on nako kini. “Apan ang akong katawhan wala mamati sa akong tingog, ang Israel dili buot kanako. Busa gitugyan nako sila ngadto sa kagahi sa ilang kasingkasing, sa pagsunod sa ilang kaugalingong katuyoan. O mamati unta kanako ang akong katawhan, aron ang Israel maglakaw diha sa akong mga dalan! Laglagon dayon nako ang ilang mga kaaway, ug ibakyaw ang akong kamot batok sa ilang mga kaaway. Ang mga nagdumot sa Ginoo moyukbo ngadto kaniya, apan ang ilang dangatan magpadayon hangtod sa kahangtoran. Ako magpakaon kaninyo sa labing maayong trigo, ug sa dugos nga gikan sa bato tagbawon ko kamo.” Pagpatugbaw ug usa ka awit, patingoga ang mga tambor, ang mananoy nga lira uban ang alpa. Patingoga ang trumpeta sa bag-ong subang sa bulan, sa pagtakdol sa bulan, sa atong adlaw sa kasaulogan. Kay kini usa ka lagda alang sa Israel, usa ka tulumanon sa Dios ni Jacob.
Pamati sa malipayon nga awit sa kadaogan diha sa mga tolda sa mga matarong: “Ang tuong kamot sa Ginoo nagbuhat nga maisogon, ang tuong kamot sa Ginoo gibayaw, ang tuong kamot sa Ginoo nagbuhat nga maisogon!”
“Tumana ninyo ang Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo. Pito ka adlaw kamong magkaon ug pan nga walay patubo sumala sa gisugo nako kaninyo, sa panahon nga gitakda sa bulan sa Abib kay sa bulan sa Abib migawas kamo gikan sa Ehipto.
“Sa ikanapulo ug upat nga adlaw sa unang bulan mao ang Pagsaylo sa Ginoo. Ug sa ikanapulo ug lima nga adlaw niining bulana maoy usa ka kasaulogan, sulod sa pito ka adlaw sa pan nga walay patubo ang kaonon. Sa unang adlaw himoon ang usa ka balaan nga panagtigom, dili kamo mabuhat ug bug-at nga buluhaton.
Mipanaw usab uban kanila ang nagsagol nga panon sa katawhan ug mga karnero ug kahayopan nga hilabihan ka daghan.
“Ug isulti sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios, ‘Ang akong amahan usa ka Aramhanon nga naglatagaw ug milugsong siya ngadto sa Ehipto ug mipuyo didto, diyotay lamang ang gidaghanon ug didto nahimo siyang usa ka nasod, dako, gamhanan ug daghan. Ug ang mga Ehiptohanon midaogdaog kanamo ug mipaantos kanamo ug mipapas-an kanamo sa pait nga pagkaulipon. Unya nagpakitabang kami sa Ginoo, ang Dios sa among katigulangan ug namati ang Ginoo sa among tingog ug nakita niya ang among kalisod, ang among paghago ug ang pagdaogdaog kanamo. Ug gikuha kami sa Ginoo gikan sa Ehipto pinaagi sa gamhanang kamot ug sa bukton nga tinuy-od uban sa makalilisang nga gahom, uban sa mga ilhanan ug mga katingalahan. Ug kami gidala niya niining dapita ug gihatag kanamo kining yutaa, yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos.
Unya gipagula niya ang Israel uban sa plata ug bulawan, ug sa iyang mga banay walay usa ka tawo nga luya.
kahibulongan nga mga buhat didto sa yuta ni Ham, ug mga butang nga makalilisang didto sa Dagat nga Pula. Busa siya miingon nga laglagon niya sila— kon si Moises nga iyang pinili wala pa motindog sa atubangan niya aron sa pagpugong sa iyang kapungot, aron dili sila malaglag.
Ang Espiritu sa Ginoong Dios ania kanako, tungod kay gidihogan ako sa Ginoo aron sa pagdala sa maayong balita ngadto sa mga sinakit; ako gipaanhi niya aron sa pagbugkos sa mga nadugmok nga kasingkasing, aron sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag, ug sa pag-abli sa bilanggoan alang sa mga ginapos; Ako maglipay pag-ayo diha sa Ginoo, ang akong kalag magmalipayon diha sa akong Dios; kay ako gibistihan niya sa mga bisti sa kaluwasan, ako gisul-oban niya sa kupo sa pagkamatarong, sama sa pamanhonon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa usa ka purongpurong nga bulak, ug sama sa pangasaw-onon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa iyang mga alahas. Kay ingon nga ang yuta nagpagitib sa iyang turok, ug ingon nga ang tanaman nagpaturok sa mga gitisok niini, ang Ginoong Dios usab magpaturok sa pagkamatarong ug pagdayeg sa atubangan sa tanan nga kanasoran. aron sa pagmantala sa tuig nga gikahumut-an sa Ginoo, ug sa adlaw sa pagpanimalos sa atong Dios; sa paghupay niadtong tanan nga nagsubo;
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Kay nadawat nako gikan sa Ginoo ang gihatag usab nako kaninyo, nga ang Ginoong Jesus, sa gabii nga gibudhian siya, mikuha ug pan, ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas ug miingon, “Kini mao ang akong lawas nga gipikaspikas alang kaninyo. Buhata ninyo kini sa paghandom kanako.” Sa samang paagi human sa panihapon, ang kupa gikuha niya nga nag-ingon, “Kining kupa mao ang bag-ong kasabotan sa akong dugo. Buhata ninyo kini, sa matag inom ninyo niini, sa paghandom kanako.” Kay sa matag kaon ninyo niining pan ug matag inom ninyo niining kupa, gisangyaw ninyo ang kamatayon sa Ginoo hangtod sa iyang pag-anhi.
nga mitugyan sa iyang kaugalingon alang sa atong mga sala aron sa pagluwas kanato gikan niining daotan nga kapanahonan karon, sumala sa kabubut-on sa atong Dios ug Amahan.
ug pinaagi kaniya mipasig-uli nganha sa iyang kaugalingon ang tanang mga butang sa kayutaan o sa kalangitan, ug naghimo sa pakigdait pinaagi sa iyang dugo diha sa krus.
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita.
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato? Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Ug siya mikuha ug kupa, ug sa nakapasalamat na siya, miingon siya, “Dawata ug bahinbahina kini ninyo, kay sultihan ko kamo nga sukad karon dili na ako moinom sa gikan sa bunga sa paras hangtod nga moabot ang gingharian sa Dios.”
“Ayaw ninyo ihalad ang dugo sa inyong halad kanako uban sa pan nga may patubo o isalin hangtod sa pagkabuntag ang tambok sa giihaw sa kasaulogan alang kanako.
Unsa man ang akong igasa sa Ginoo sa tanan niyang kaayo kanako? Akong iisa ang kupa sa kaluwasan, ug sangpiton nako ang ngalan sa Ginoo.
“Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako aron sa pagsalikway sa Balaod o sa mga Propeta. Wala ako moanhi sa pagsalikway kondili sa pagtuman niini. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, hangtod nga mahanaw ang langit ug ang yuta, wala gayoy bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulbok nga sayloan diha sa Balaod hangtod nga ang tanan matuman.
nga gitanyag sa Dios ingon nga halad aron mapasaylo ang sala pinaagi sa iyang dugo, halad nga dawaton pinaagi sa pagtuo. Kini maoy pagpakita sa pagkamatarong sa Dios, kay tungod sa pagkamainantoson sa Dios gisayloan niya ang kasal-anan nga nahimo kaniadto;
nga gitugyan ngadto sa kamatayon tungod sa atong kalapasan ug gibanhaw alang sa paghimo kanato nga matarong.
Kay pinaagi sa usa lamang ka paghalad iyang gihingpit alang sa tanang kapanahonan sila nga mga gibalaan.
Diha sa usa ka balay kaonon kini ug dili na magdala ug bisan diyotay nga unod ngadto sa gawas sa balay, ug ayaw kamo pagbali ug bukog niini.
kay kini mao ang akong dugo sa kasabotan, nga iula alang sa daghan aron sa pagpasaylo sa mga sala.
Bulahan siya nga moabot diha sa ngalan sa Ginoo! Kami magdayeg kanimo gikan sa balay sa Ginoo.
Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Manunubos sa Israel ug ang iyang Balaan, kaniya nga gitamay pag-ayo, gikayugtan sa mga nasod, usa ka sulugoon sa mga pangulo, “Ang mga hari makakita ug manindog, mga pangulo, ug sila mangyukbo, tungod sa Ginoo nga matinumanon, ang Balaan sa Israel nga maoy nagpili kanimo.”
Kining maong Jesus nga gitugyan sumala sa gitakda nga plano ug sa nahibaloan nang daan sa Dios, inyong gilansang sa krus ug gipatay pinaagi sa mga kamot sa mga tawong wala magtamod sa balaod.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Kay dili nako ikaulaw ang Maayong Balita, kay kini mao ang gahom sa Dios alang sa kaluwasan sa matag usa nga nagtuo, ngadto sa Judio una sa tanan ug unya ngadto sa Grego usab.
Ang kupa sa pasalamat nga atong gipasalamatan, dili ba kini pagpakig-ambit sa dugo ni Cristo? Ang pan nga atong gipikaspikas, dili ba kini pagpakig-ambit man sa lawas ni Cristo? Tungod kay usa ra man ang pan, kita usab usa lamang ka lawas bisan daghan kita, kay kitang tanan nakig-ambit man sa usa ra ka pan.
Sa nagkaduol na siya diha sa lugsonganan sa Bungtod sa mga Olibo, ang tibuok pundok sa mga tinun-an misugod sa paglipay sa pagdayeg sa Dios uban sa kusog nga tingog tungod sa tanang gamhanang buhat nga nakita nila. Sila nag-ingon, “Dalaygon ang Hari nga mianhi sa ngalan sa Ginoo! Kalinaw sa langit ug himaya sa kahitas-an!”
Ako mao ang buhing pan nga nanaog gikan sa langit. Si bisan kinsa nga mokaon niining maong pan, mabuhi sa dayon ug ang pan nga akong ihatag alang sa kinabuhi sa kalibotan mao ang akong unod.”
ug sa bino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, lana nga makapasinaw sa iyang nawong, ug pan nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.
Ang sinugdanan sa kaalam mao kini: Batoni ang kaalam, ug bisan unsay imong makuha, batoni ang pagpanabot.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Ug unya ang tabil sa Templo nagisi gikan sa taas ngadto sa ubos ug ang yuta mikurog ug ang mga batong tiunay nangliki. Ug ang mga lubong nangaabli ug ang mga lawas sa daghang nangamatay nga mga balaan namangon ug nanggula sa ilang lubong. Unya human mabanhaw si Jesus, nangadto sila sa siyudad nga balaan ug nagpakita sa daghang mga tawo.
Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan.
Kay ang Ginoo moagi aron sa pagpatay sa mga Ehiptohanon; ug sa dihang makita niya ang dugo sa ibabaw sa pultahan ug sa duha ka haligi niini, ang Ginoo mosaylo sa pultahan, ug dili motugot sa tiglaglag nga makasulod sa inyong balay sa pagpatay kaninyo.
Paghalad ngadto sa Dios ug halad sa pasalamat, ug ihatag ang imong mga gipanaad ngadto sa Labing Halangdon;
Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang namati sa akong pulong ug nagtuo kaniya nga nagpadala kanako may kinabuhi nga dayon ug dili na hukman, apan nakalatas na siya gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.
Busa pinaagi sa bautismo gilubong kita uban kaniya ngadto sa kamatayon, aron ingon nga si Cristo gibanhaw gikan sa mga patay pinaagi sa himaya sa Amahan, kita usab maglakaw diha sa kabag-o sa kinabuhi.
Ang Ginoo maayo sa tanan ug ang iyang kaluoy anaa sa ibabaw sa tanan niyang mga binuhat.
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo. Kitang tanan sama sa mga karnero nga nangasaag; ang matag usa kanato misimang ngadto sa iyang kaugalingon nga dalan; ug gibutang sa Ginoo diha kaniya ang kasal-anan natong tanan.
Ug si Abraham miingon, “Ang Dios maghatag ug nating karnero alang sa halad nga sunogon, anak ko.” Busa mipadayon sila sa paglakaw nga nagkuyog.
Apan karon kini mao ang giingon sa Ginoo, siya nga nagbuhat kanimo, O Jacob, siya nga nag-umol kanimo, O Israel: “Ayaw kahadlok, kay gilukat ko na ikaw. gitawag ko ikaw pinaagi sa imong ngalan, ikaw akoa. “Kamo mao ang akong mga saksi,” nag-ingon ang Ginoo, “ug ang akong sulugoon nga akong napili, aron kamo makaila ug motuo kanako, ug makasabot nga ako mao siya. Walay dios nga nahimo una kanako, o nga aduna pay mosunod kanako. Ako, ako mao ang Ginoo, ug gawas kanako wala nay manluluwas. Ako nagpahayag ug nagluwas ug nagsangyaw, sa diha nga walay laing dios sa taliwala ninyo; ug kamo mao ang akong mga saksi,” nag-ingon ang Ginoo. “Ako mao ang Dios ug sukad kaniadto ako mao siya; walay si bisan kinsa nga makaluwas gikan sa akong kamot; ako magbuhat, ug kinsa bay makapugong niini?” Kini mao ang giingon sa Ginoo, ang inyong Manunubos, ang Balaan sa Israel: “Tungod kaninyo ako magpadala ngadto sa Babilonia, ug gun-obon nako ang tanang rehas, ug ang singgit sa mga Caldeanhon, mahimong pagbangutan. Ako mao ang Ginoo, ang inyong Balaan, ang Magbubuhat sa Israel, ang inyong Hari.” Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga maoy naghimo ug usa ka dalan diha sa dagat, usa ka agianan diha sa gamhanang katubigan, nga nagdala sa karwahi ug sa kabayo, sa sundalo ug sa manggugubat; sila nanghigda, sila dili makabangon, sila nahanaw, nangapalong ingon sa usa ka pabilo: “Ayaw ninyo hinumdomi ang mga butang nga nangagi, o palandongon ang mga butang kaniadto. Tan-awa, ako naghimo ug usa ka bag-ong butang; karon mogula kini, dili ba kamo makakita niini? Ako magbuhat ug usa ka dalan diha sa kamingawan, ug mga sapa diha sa diserto. Sa diha nga ikaw molatas sa katubigan ako mag-uban kanimo, ug sa mga kasapaan, kini dili makalapaw kanimo; sa diha nga ikaw maglakaw latas sa kalayo, ikaw dili masunog ug ang kalayo dili maglamoy kanimo.
Human sa Adlaw nga Igpapahulay, sa pagbanagbanag na sa unang adlaw sa semana, si Maria Magdalena ug ang laing Maria miadto sa pagtan-aw sa lubnganan. Ug si Jesus miingon kanila, “Ayaw kahadlok, lakaw ug ingna ang akong mga kaigsoonan sa pag-adto sa Galilea ug didto makita nila ako.”