Kategorya
108 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Igpapahulay
Ang Sabado, nga gitawag sab nga adlaw sa pahulay o ikapito nga adlaw, sa Hebreo nga Shabat nga nagpasabot ug pahulay, mao ra gyud ang adlaw nga gihisgutan sa iyang ngalan sa Biblia, ug mao usab ang balaan nga adlaw sa semana. Usa kini sa mga sugo nga gihatag sa Ginoo kang Moises para sa Iyang Katawhan.
Sa Mateo 12:8, si Jesus miingon nga Siya ang Ginoo sa Sabado, kay ang Anak sa Tawo mao ang Ginoo sa adlaw nga pahulay. Naa sad to'y higayon nga giayo ni Jesus ang usa ka paralitiko sa tangke sa Betesda, ug tungod ato, gigukod ug gipangita Siya sa mga Judio aron patyon, kay kuno nagbuhat Siya sa adlaw sa pahulay. Mitubag si Jesus, "Ang Akong Amahan nagpadayon sa pagbuhat, ug Ako usab nagbuhat." (Juan 5:16-17). Para aning mga relihiyoso, mas importante ang mga ritwal kaysa sa mga tawo, apan gipasiugda ni Jesus nga Siya ug ang Iyang Amahan nagpadayon sa pagbuhat.
Niadtong panahona, nasayop na ang tinuod nga kahulogan sa Sabado, sama karon nga ang uban nga mga denominasyon nga nagabantay niini nawala na sa dalan kabahin niini. Ang tinuod nga kahulogan anaa sa pagpamalandong sa atong mga dalan, pagpamalandong sa Pulong sa Ginoo uban sa pamilya, ug pagpasalamat sa tanan Niyang mga panalangin.
Dili gusto sa Dios nga ang mga tawo mosunod lang sa Iyang mga balaod sa baba lang, nga layo ang ilang mga kasingkasing Kaniya. Dili lang kini pagbantay sa usa ka adlaw, kondili pagkinabuhi sumala sa Iyang mga sugo matag adlaw aron maluwas gikan sa walay kataposang silot nga giandam sa impyerno alang niadtong dili mosunod sa kabubut-on sa Dios.
Si Kristo kanunay ang atong pahulay, diha Kaniya atong makaplagan ang tinuod nga kalinaw. (Hebreohanon 4:3) Apan kita nga mituo misulod na sa pahulay, sumala sa giingon sa Dios: "Busa, sa Akong kasuko nanumpa Ako: 'Dili gayud sila makasulod sa Akong pahulay,'" bisan pa nga ang Iyang mga buhat nahuman na sukad pa sa pagtukod sa kalibutan.
“Sultihi ang katawhan sa Israel, ‘Tumana ninyo ang akong mga adlaw nga igpapahulay kay kini mao ang usa ka timaan taliwala kanako ug kaninyo hangtod sa tanan ninyong mga kaliwatan, aron kamo mahibalo nga ako mao ang Ginoo nga nagbalaan kaninyo. Tumana ninyo ang adlaw nga igpapahulay, kay kini balaan alang kaninyo. Ang magpasipala niini kinahanglan nga patyon gayod kay si bisan kinsa nga magbuhat ug bisan unsang buluhaton niining adlawa, kanang tawhana ipahimulag gikan sa taliwala sa iyang katawhan. Buhata ninyo ang inyong buluhaton sulod sa unom ka adlaw apan ang ikapitong adlaw mao ang adlaw sa balaan nga pagpahulay, balaan ngadto sa Ginoo. Si bisan kinsa nga magbuhat ug bisan unsang buluhaton sa adlaw nga igpapahulay, kinahanglan nga patyon gayod. Busa ang katawhan sa Israel kinahanglan nga magtuman sa adlaw nga igpapahulay, sa pagtamod sa adlaw nga igpapahulay hangtod sa tanan nilang mga kaliwatan ingon nga usa ka kasabotan nga walay kataposan. Kini maoy usa ka timaan hangtod sa kahangtoran taliwala kanako ug sa katawhan sa Israel, kay sa unom ka adlaw gibuhat sa Ginoo ang langit ug ang yuta ug sa ikapitong adlaw mipahulay siya ug nakapahulay.’ ”
Ug sa ikapito nga adlaw natapos sa Dios ang buhat nga iyang gihimo. Ug mipahulay siya sa ikapito nga adlaw gikan sa tanan niyang buhat nga iyang nahimo. Gihatagan sa tawo ug mga ngalan ang tanan nga kahayopan ug ang mga langgam sa kalangitan ug ang tanan nga mga mananap sa kapatagan apan alang sa tawo walay nakaplagan nga katabang nga angay kaniya. Ug gipahinanok sa Ginoong Dios ang tawo ug samtang natulog siya, ang Dios mikuha ug usa sa mga gusok niya ug gitakpan niya ang unod sa dapit niini. Ug ang gusok nga gikuha sa Ginoong Dios gikan sa tawo gibuhat niya nga usa ka babaye, ug iyang gidala siya ngadto sa lalaki. Ug ang tawo miingon, “Ania ra gayod ang bukog sa akong mga bukog, ug unod sa akong unod, siya nganlan nga Babaye, kay gikuha siya gikan sa Lalaki.” Tungod niini, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug sa iyang inahan, ug motipon siya sa iyang asawa, ug sila mahimong usa ka unod. Ug silang duha hubo, ang tawo ug ang iyang asawa, ug sila wala maulaw. Ug gipanalanginan sa Dios ang ikapito nga adlaw ug gibalaan kini tungod kay niini mipahulay ang Dios gikan sa tanan niyang buhat nga iyang gihimo sa iyang pagpamuhat.
“Sulod sa unom ka adlaw buhata ninyo ang inyong mga buluhaton ug sa ikapitong adlaw kinahanglan nga mopahulay kamo aron makapahulay ang inyong baka ug ang inyong asno ug ang anak sa inyong ulipon nga babaye ug ang langyaw maulian sa kabaskog.
“ ‘Tumana ninyo ang adlaw nga igpapahulay aron sa pagbalaan niini sumala sa gisugo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Unom ka adlaw kamong magbuhat ug buhata ang tanan ninyong buluhaton. Apan ang ikapito nga adlaw usa ka adlaw nga igpapahulay ngadto sa Ginoo nga inyong Dios. Niini ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa nga buluhaton, kamo, ang inyong mga anak nga lalaki o ang inyong mga anak nga babaye o ang inyong mga sulugoon nga lalaki o ang inyong mga sulugoon nga babaye o ang inyong mga baka o ang inyong mga asno o bisan unsa sa inyong mga kahayopan o sa langyaw nga anaa sa sulod sa inyong mga ganghaan, aron makapahulay ang inyong mga sulugoon nga lalaki ug ang inyong mga sulugoon nga babaye ug kamo usab. Hinumdomi nga kaniadto mga ulipon kamo didto sa yuta sa Ehipto ug nga ang Ginoo nga inyong Dios nagkuha kaninyo gikan didto pinaagi sa gamhanang kamot ug bukton nga tinuy-od. Tungod niana ang Ginoo nga inyong Dios nagsugo kaninyo sa pagtuman sa adlaw nga igpapahulay.
“Kon ilikay nimo ang imong tiil gikan sa adlaw nga igpapahulay, gikan sa pagbuhat sa imong kalipay sa akong adlaw nga balaan, ug magtawag sa adlaw nga igpapahulay nga usa ka kahimut-an, ug ang balaan nga adlaw sa Ginoo nga halangdon; kon pasidunggan nimo kini, dili magsubay sa imong mga pamaagi o mangita sa imong kaugalingon nga kalipay, o magsulti sa kaugalingon mong mga pulong, ikaw maglipay sa imong kaugalingon diha sa Ginoo, ug pasak-on ko ikaw sa habog nga mga dapit sa yuta ug pakan-on ko ikaw uban sa kabilin ni Jacob nga imong amahan, kay ang baba sa Ginoo nagsulti.”
Unya siya miadto sa Nazaret, diin didto siya magtubo, ug sumala sa iyang nabatasan, misulod siya sa sinagoga sa adlaw nga igpapahulay. Ug mitindog siya aron pagbasa,
Unya siya miingon kanila, “Ang adlaw nga igpapahulay gibuhat alang sa tawo, dili ang tawo alang sa adlaw nga igpapahulay. Busa ang Anak sa Tawo agalon bisan sa adlaw nga igpapahulay.”
Ako, ang Ginoo, mao ang inyong Dios. Lakaw kamo diha sa akong mga lagda ug matngoni ninyo ang pagtuman sa akong mga tulumanon, Ug ang pulong sa Ginoo midangat kanako, ug balaana ang akong mga adlawng igpapahulay, ug kini mahimong usa ka timaan taliwala kanako ug kaninyo, aron kamo makaila nga ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
Dako pa kaayo ug bili ang tawo kay sa karnero! Busa, uyon sa Balaod ang pagbuhat ug maayo sa adlaw nga igpapahulay.”
Tan-awa, ang Ginoo naghatag kaninyo sa adlaw nga igpapahulay ug tungod niini sa ikaunom nga adlaw siya naghatag kaninyo ug pan alang sa duha ka adlaw. Ang matag usa kinahanglang magpabilin sa iyang puluy-anan ug walay si bisan kinsa nga mogawas sa iyang dapit sa ikapito nga adlaw.” Ug ang katawhan sa Israel miingon kanila, “Maayo pa ug nangamatay kami pinaagi sa kamot sa Ginoo didto sa Ehipto sa dihang naglingkod kami tupad sa mga kulon sa mga unod ug nagkaon ug pan hangtod sa mabusog. Kay kamo nagdala kanamo dinhi niining kamingawan aron sa pagpatay niining tibuok nga katilingban pinaagi sa gutom.” Busa ang katawhan mipahulay sa ikapito nga adlaw.
Ug kon ang mga katawhan sa yuta magdala ug mga abot o bisan unsang makaon sa adlaw nga igpapahulay aron ibaligya, dili kami mopalit gikan kanila sa adlaw nga igpapahulay o sa usa ka adlaw nga balaan. Ug among pasagdan ang mga tanom sa ikapitong tuig ug papason ang tanang utang.
Busa ayaw tugoti nga adunay maghukom kaninyo mahitungod sa pagkaon ug pag-inom o mahitungod sa kasaulogan o sa bag-ong subang sa bulan o sa adlaw nga igpapahulay. Kini mga anino lamang sa mga butang nga umaabot, apan ang katumanan iya ni Cristo.
Bulahan ang tawo nga naghimo niini, ug ang anak sa tawo nga maghupot niini, nga nagtuman sa adlaw nga igpapahulay ug wala magpasipala niini, ug nagpugong sa iyang kamot sa pagbuhat ug bisan unsa nga daotan.” Ayaw pasagdi nga ang langyaw nga miduol sa Ginoo mag-ingon, “Ang Ginoo magpahimulag gayod kanako gikan sa iyang katawhan”; ug ayaw itugot nga ang yunoko mag-ingon, “Tan-awa, ako usa ka uga nga kahoy.” Kay kini mao ang giingon sa Ginoo: “Sa mga yunoko nga nagtuman sa akong mga adlaw nga igpapahulay, nga nagpili sa mga butang nga nakapahimuot kanako ug naghupot sa akong kasabotan, ihatag nako diha sa akong balay ug diha sa akong mga kuta ang usa ka handomanan ug ang usa ka ngalan nga labaw pang maayo kay sa mga anak nga lalaki ug sa mga anak nga babaye; hatagan nako sila ug usa ka ngalan nga walay kataposan, nga dili gayod mahanaw. “Ug ang mga langyaw nga miduol sa Ginoo, aron sa pag-alagad kaniya ug sa paghigugma sa ngalan sa Ginoo, ug mahimo nga iyang mga sulugoon, ang matag usa nga nagtuman sa adlaw nga igpapahulay ug wala magpasipala niini, ug naghupot gayod sa akong kasabotan— kini akong dad-on ngadto sa akong bukid nga balaan, ug himoon nako sila nga malipayon diha sa akong balay nga ampoanan; ang ilang mga halad nga sinunog ug ang ilang mga halad nga inihaw dawaton nako sa ibabaw sa akong halaran, kay ang akong balay tawgon nga usa ka balay nga ampoanan alang sa tanang mga katawhan.
Busa kinahanglan nga manglimbasog gayod kita sa pagsulod sa maong pahulay, aron walay usa kanato nga mapukan tungod sa samang panag-ingnan sa pagkamasupilon.
Pag-ampo kamo nga unta ang inyong pagpangagiw dili mahiatol sa tingtugnaw o sa adlaw nga igpapahulay.
Maayo gayod ang pagpasalamat ngadto sa Ginoo, ang pag-awit ug mga pagdayeg sa imong ngalan, O Labing Halangdon; Apan gibayaw nimo ang akong sungay sama sa sungay sa ihalas nga baka; gidihogan nimo ako ug bag-o nga lana. Ang akong mga mata nakakita sa pagkapukan sa akong mga kaaway; ang akong mga dalunggan nakadungog sa kapildihan sa mga daotan nga nakigbatok kanako. Ang matarong molambo sama sa palmera, ug motubo sama sa cedro sa Lebanon. Sila gitanom diha sa balay sa Ginoo; milambo sila diha sa mga hawanan sa atong Dios. Namunga gihapon sila diha sa katigulangon; napuno sila sa duga ug lunhaw gihapon, aron sa pagpadayag nga ang Ginoo matarong; siya mao ang akong bato, ug walay bisan unsa nga pagkadili matarong diha kaniya. ang pagpadayag sa imong gugma nga walay paglubad sa kabuntagon, ug sa imong pagkamatinumanon sa kagabhion,
Unya si Jesus nagtudlo sulod sa usa sa mga sinagoga sa adlaw nga igpapahulay. Ug didtoy usa ka babaye nga may espiritu nga naghatag kaniya ug sakit sulod na sa napulo ug walo ka tuig. Siya nagtikuko ug dili makatuyhad sa iyang kaugalingon. Sa pagkakita ni Jesus kaniya, siya mitawag ug miingon kaniya, “Babaye, nakalingkawas na ikaw gikan sa imong sakit!” Ug gitapion ni Jesus ang iyang mga kamot diha kaniya, ug dihadiha siya natul-id, ug midayeg siya sa Dios. Apan ang pangulo sa sinagoga, nga nasuko tungod kay si Jesus nag-ayo ug masakiton sa adlaw nga igpapahulay, miingon sa mga tawo, “Adunay unom ka adlaw diin ang buhat kinahanglang buhaton. Anhi kamo niining mga adlawa ug magpaayo ug dili sa adlaw nga igpapahulay.” Ug ang Ginoo mitubag kaniya, “Mga tigpakaaron-ingnon! Dili ba nga ang matag usa kaninyo, sa adlaw nga igpapahulay, magbadbad sa iyang baka o sa iyang asno gikan sa kuwadra, ug dad-on kini sa gawas aron paimnon? Ug kining babaye nga anak ni Abraham nga gigapos ni Satanas sulod sa napulo ug walo ka tuig, dili ba kinahanglan nga badbaran siya sa gapos sa adlaw nga igpapahulay?” Sa nagsulti siya niini, ang tanan niyang mga kaaway naulawan ug ang tanang mga tawo nangalipay tungod sa tanang mga dalaygong butang nga gihimo niya.
Unya si Jesus misulod pag-usab sa sinagoga, ug didtoy usa ka tawo nga may kamot nga mikuyos. kay daghan man ang iyang gipang-ayo nga tungod niana ang tanang mga may sakit nagdinuotay paingon kaniya aron sa paghikap kaniya. Sa dihang nakakita kaniya ang mga hugaw nga espiritu, mihapa sila sa iyang atubangan ug naninggit nga nag-ingon, “Ikaw mao ang Anak sa Dios!” Apan gibaoran niya sila sa higpit gayod nga dili nila ipaila siya. Unya mitungas si Jesus sa bungtod ug iyang gitawag ngadto kaniya ang iyang mga nahimut-an ug sila miduol kaniya. Ug nagtudlo siya ug napulo ug duha nga ginganlan usab niya ug mga apostoles, nga maoy makig-uban kaniya, ug maoy iyang ipadala aron sa pagsangyaw, ug sa pagbaton ug kagahom sa paghingilin sa mga demonyo. Unya gipili niya ang napulo ug duha, si Simon nga ginganlan usab ug Pedro, si Santiago nga anak ni Zebedeo, si Juan nga igsoon ni Santiago nga ginganlan usab niya ug Boanerges, nga sa ato pa, mga anak sa dalugdog, si Andres, si Felipe, ug si Bartolome, ug si Mateo, ug si Tomas, ug si Santiago nga anak ni Alfeo, si Tadeo, si Simon nga Kananeyo, ug si Judas Iscariote nga nagbudhi kang Jesus. Gibantayan nila siya kon iya ba kining ayohon sa adlaw nga igpapahulay, aron ikasumbong nila siya. Unya miadto si Jesus sa balay ug ang panon sa katawhan midugok na usab, tungod niana wala na sila makakaon. Sa pagkadungog niini sa iyang mga kabanay, miadto sila aron sa pagkuha kaniya, kay miingon man sila, “Nabuang siya.” Unya ang mga eskriba nga nanglugsong gikan sa Jerusalem miingon, “Anaa kaniya si Beelzebul, ug siya nanghingilin ug mga demonyo pinaagi sa pangulo sa mga demonyo.” Ug gitawag niya sila ngadto kaniya ug pinaagig mga sambingay misulti siya kanila, “Unsaon ba ni Satanas paghingilin kang Satanas? Kon ang usa ka gingharian nabahin batok sa iyang kaugalingon, kana nga gingharian dili makabarog. Ug kon ang usa ka panimalay nabahin batok sa iyang kaugalingon, kana nga panimalay dili makabarog. Ug kon si Satanas nakigbatok sa iyang kaugalingon ug nabahin, dili siya makabarog, hinuon nagpaingon sa iyang kataposan. Apan walay bisan kinsa nga makahimo sa pagsulod sa balay sa usa ka tawong kusgan ug sa pagsakmit sa iyang kabtangan, gawas kon iya unang gaposon ang tawong kusgan unya makapanakmit na siya sa balay niini. “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang tanang sala sa mga anak sa mga tawo pasayloon ug ang bisan unsang pagpasipala nga ilang litokon, apan si bisan kinsa nga magpasipala batok sa Espiritu Santo dili gayod pasayloon, apan pakasad-on hinuon sa sala nga dayon,” Ug siya miingon sa tawo nga may kamot nga mikuyos, “Duol ngari.” kay sila nag-ingon, “Aduna siyay hugaw nga espiritu.” Unya miabot ang iyang inahan ug ang iyang mga igsoong lalaki ug samtang nagtindog sila didto sa gawas, ilang gipaadtoan siya ug gipatawag. Dihay panon sa katawhan nga nanglingkod libot kaniya ug sila miingon kaniya, “Ang imong inahan ug ang imong mga igsoong lalaki atua sa gawas, nangita sila kanimo.” Ug siya mitubag, “Kinsa ba ang akong inahan ug ang akong mga igsoong lalaki?” Ug samtang gilibot niya pagsud-ong ang mga naglingkod alirong kaniya, siya miingon, “Ania, ang akong inahan ug mga igsoong lalaki! Si bisan kinsa nga nagbuhat sa kabubut-on sa Dios mao ang akong igsoong lalaki ug akong igsoong babaye ug akong inahan.” Unya siya miingon kanila, “Uyon ba sa balaod ang pagbuhat ug maayo o ang pagbuhat ug makadaot panahon sa adlaw nga igpapahulay, ang pagluwas ug kinabuhi o ang pagpatay?” Apan naghilom sila. Sa gilibot niya ug sud-ong sila uban ang kasuko, nasubo tungod sa kagahi nila ug kasingkasing, miingon siya sa tawo, “Ituy-od ang imong kamot.” Gituy-od niya kini ug ang iyang kamot naulian. Sa dihang nakagula na ang mga Pariseo, nakigsabot dayon sila sa mga Herodianhon batok kang Jesus, kon unsaon nila siya sa pagpatay.
Apan sila mipadayon gikan sa Perga ug miabot sa Antioquia sa Pisidia. Ug sa adlaw nga igpapahulay sila misulod sa sinagoga ug milingkod.
Niadtong panahona, sa adlawng igpapahulay si Jesus miagi sa kaumahan ug ang iyang mga tinun-an gipanggutom ug sila misugod sa pagpangutlo ug mga uhay ug nangaon. Unya, didtoy usa ka tawo nga may kamot nga mikuyos. Ug aron may ikasumbong sila batok kang Jesus, nangutana sila kaniya, “Uyon ba sa Balaod ang pagpang-ayo ug mga sakit panahon sa adlaw nga igpapahulay?” Siya miingon kanila, “Kinsa bang tawhana kaninyo nga may usa ka karnero nga kon mahulog kini sa lungag sa adlaw nga igpapahulay dili magkuha niini gikan sa lungag? Dako pa kaayo ug bili ang tawo kay sa karnero! Busa, uyon sa Balaod ang pagbuhat ug maayo sa adlaw nga igpapahulay.” Unya si Jesus miingon sa tawo, “Ituy-od ang imong kamot.” Ug gituy-od niya ang iyang kamot ug naulian kini, maayo na sama sa usa. Apan ang mga Pariseo nanggula ug nagsabot batok kang Jesus kon unsaon nila sa paglaglag kaniya. Si Jesus nga nasayod niini, mipalayo gikan didto. Ug daghan ang mikuyog kaniya ug iyang giayo silang tanan ug iyang gibaoran sila nga dili nila siya ipanugilon. Kini aron matuman ang gisulti pinaagi sa propeta nga si Isaias, “Tan-awa, ang akong sulugoon nga akong pinili, ang akong pinalangga nga nakapahimuot sa akong kalag. Ibutang nako ang akong Espiritu diha kaniya ug siya magsangyaw sa hustisya ngadto sa mga Gentil. Dili siya makiglalis o mosinggit, ug walay makadungog sa iyang tingog diha sa kadalanan. Apan ang mga Pariseo nga nakakita niini miingon kaniya, “Tan-awa, ang imong mga tinun-an nagbuhat sa supak sa Balaod sa adlaw nga igpapahulay.”
Buhata ninyo ang inyong buluhaton sulod sa unom ka adlaw apan ang ikapitong adlaw mao ang adlaw sa balaan nga pagpahulay, balaan ngadto sa Ginoo. Si bisan kinsa nga magbuhat ug bisan unsang buluhaton sa adlaw nga igpapahulay, kinahanglan nga patyon gayod.
Apan ang ikapito nga adlaw usa ka adlaw nga igpapahulay ngadto sa Ginoo nga inyong Dios. Niini ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa nga buluhaton, kamo, ang inyong mga anak nga lalaki o ang inyong mga anak nga babaye o ang inyong mga sulugoon nga lalaki o ang inyong mga sulugoon nga babaye o ang inyong mga baka o ang inyong mga asno o bisan unsa sa inyong mga kahayopan o sa langyaw nga anaa sa sulod sa inyong mga ganghaan, aron makapahulay ang inyong mga sulugoon nga lalaki ug ang inyong mga sulugoon nga babaye ug kamo usab.
Gikan sa bag-ong subang sa bulan ngadto sa bag-ong subang sa bulan, ug gikan sa usa ka adlawng igpapahulay ngadto sa laing adlawng igpapahulay, ang tanang mga tawo manganhi aron sa pagsimba sa akong atubangan, nag-ingon ang Ginoo.
Niadtong mga adlawa akong nakita didto sa Juda ang mga tawo nga nagpigis ug ubas sa adlaw nga igpapahulay ug nagdala ug mga pinundok nga lugas ug gikarga kini sa mga asno ug mga bino usab, mga paras, mga igos, ug tanang matang sa palas-anon nga ilang gidala ngadto sa Jerusalem panahon sa adlaw nga igpapahulay. Ug ako nagpasidaan kanila sa adlaw nga sila nagbaligya ug mga pagkaon. Ang katawhan sa Tiro usab nga nagpuyo sa siyudad nagdala ug isda ug tanang matang sa mga baligya ug gibaligya kini panahon sa adlaw nga igpapahulay ngadto sa katawhan sa Juda ug sa Jerusalem. Unya ako nakiglalis sa mga kadagkoan sa Juda ug miingon kanila, “Unsa kining daotan nga butang nga inyong gibuhat, nga nagpasipala sa adlaw nga igpapahulay? Wala ba magbuhat ang inyong mga katigulangan niining paagiha ug wala ba ang atong Dios magdala niining kadaotan nganhi kanato ug niining siyudara? Apan kamo nagdala pa gayod ug dugang nga kapungot sa Israel pinaagi sa pagpasipala sa adlaw nga igpapahulay.” Sa dihang misugod na sa pagngitngit diha sa mga ganghaan sa Jerusalem sa wala pa ang adlaw nga igpapahulay, ako misugo nga ang mga pultahan takpan ug misugo nga kini dili buksan hangtod sa pagkatapos sa adlaw nga igpapahulay. Ug akong gipahimutang ang pipila sa akong mga alagad didto sa mga ganghaan aron nga wala nay palas-anon nga dad-on panahon sa adlaw nga igpapahulay. tungod kay wala nila tagboa ang katawhan sa Israel uban sa pan ug tubig, hinuon misuhol kang Balaam batok kanila aron sa pagtunglo kanila, apan ang among Dios naghimo sa tunglo ngadto sa usa ka panalangin. Unya ang mga tigpatigayon ug ang mga tigbaligya sa tanang matang sa mga baligya didto magpabilin sa pagkagabii sa gawas sa Jerusalem makausa o makaduha. Apan gipasidan-an nako sila ug giingnan, “Nganong nagpundok man kamo sa atubangan sa kuta? Kon buhaton ninyo kini pag-usab, pasakitan nako kamo.” Sukad niadtong panahona wala na sila moadto panahon sa adlaw nga igpapahulay. Ug akong gisugo ang mga Levihanon nga kinahanglang maghinlo sila sa ilang kaugalingon ug moadto ug magbantay sa mga ganghaan aron sa pagbalaan sa adlaw nga igpapahulay. Hinumdomi kini alang kanako, O akong Dios, ug luwasa ako sumala sa pagkadako sa imong gugmang walay paglubad.
Himoa ninyo ang inyong buluhaton sulod sa unom ka adlaw apan ang ikapito nga adlaw himoa ninyo nga adlawng igpapahulay sa balaang pagpahulay ngadto sa Ginoo. Si bisan kinsa nga magbuhat ug bisan unsa nga buluhaton niining adlawa, kinahanglan nga patyon siya.
Ug sa ikapito nga adlaw natapos sa Dios ang buhat nga iyang gihimo. Ug mipahulay siya sa ikapito nga adlaw gikan sa tanan niyang buhat nga iyang nahimo.
Sa matag adlaw nga igpapahulay ipahimutang kini ni Aaron kanunay sa atubangan sa Ginoo, alang sa katawhan sa Israel, ingon nga usa ka kasabotan hangtod sa kahangtoran.
Sa unom ka adlaw pangaon kamo ug pan nga walay patubo ug sa ikapitong adlaw kinahanglan nga adunay balaan nga panagtigom alang sa Ginoo nga inyong Dios. Ayaw kamo paghimo ug buluhaton niining adlawa.
Usa niana ka adlawng igpapahulay, si Jesus naglakaw agi sa kaumahan sa mga trigo ug samtang naglakaw sila, ang iyang mga tinun-an misugod sa pagpangutlo ug mga uhay. Ang mga Pariseo miingon kaniya, “Tan-awa, nganong naghimo man sila sa gidili panahon sa adlaw nga igpapahulay?” Miingon siya kanila, “Wala ba kamo makabasa mahitungod sa gibuhat ni David sa diha nga siya ug ang iyang mga kauban nagkinahanglan ug gigutom? Sa dihang si Abiatar mao pa ang labawng pangulong pari, si David misulod sa balay sa Dios ug mikaon sa pan nga gibutang sa atubangan sa Dios, ug nanghatag usab siya niini ngadto sa iyang mga kauban bisan ug supak sa balaod ang pagkaon niini ni bisan kinsa gawas sa mga pari lamang.”
Human sa Adlaw nga Igpapahulay, sa pagbanagbanag na sa unang adlaw sa semana, si Maria Magdalena ug ang laing Maria miadto sa pagtan-aw sa lubnganan.
Iyang gihimo nga mahinumdoman ang iyang mga buhat nga katingalahan; ang Ginoo puno sa grasya ug maluluy-on.
Ang imong mga pagpamatuod mao ang akong panulundon hangtod sa kahangtoran; kini mao ang kalipay sa akong kasingkasing.
nga nagpahamtang sa hustisya alang sa mga dinaogdaog; nga naghatag ug pagkaon sa mga gigutom. Ang Ginoo nagpahigawas sa mga binilanggo;
Ug kinsa may iyang gipanumpaan nga dili gayod makasulod sa iyang kapahulayan, kondili kadtong mga masupilon? Ug nakita nato nga wala gayod sila makasulod tungod sa pagkadili matinuohon.
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Gitamay nimo ang akong mga balaang butang ug gipasipalahan ang akong mga adlaw nga igpapahulay.
Usa niana ka adlaw nga igpapahulay, sa dihang miadto siya sa balay sa usa ka pangulo nga sakop sa Pariseo aron mokaon, gibantayan nila siya pag-ayo. Apan sa diha nga dapiton ikaw, adto lingkod sa kinaubsan nga dapit aron inig-abot sa nagdapit kanimo, moingon siya kanimo, ‘Higala, adto sa taastaas nga dapit’. Sa ingon niana mapasidunggan ikaw sa atubangan sa tanan nga mitambong sa kan-anan uban kanimo. Kay ang tanan nga nagpataas sa iyang kaugalingon, ipaubos, ug ang nagpaubos sa iyang kaugalingon, ipataas.” Ug siya miingon usab sa tawo nga nagdapit kaniya, “Sa dihang maghatag ikaw ug dakong paniudto o panihapon, ayaw dapita ang imong mga higala o ang imong mga igsoon o ang imong mga kabanay o ang mga dato nga silingan, basin ug mobalos sila sa pagdapit kanimo ug unya mabalosan ka. Apan sa dihang maghatag ikaw ug kombira, maoy dapita ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga piang, ang mga buta, ug mabulahan ikaw tungod kay sila dili man makabalos kanimo. Balosan ka ra unya sa panahon nga banhawon ang mga matarong.” Sa pagkadungog niini sa usa sa mga mitambong sa kan-anan, siya miingon kang Jesus, “Bulahan siya nga magkaon didto sa gingharian sa Dios!” Apan si Jesus miingon kaniya, “Dihay usa ka tawo nga mihatag ug dakong kombira, ug nanapit siya ug daghan. Ug sa panahon na sa kombira, gipaadto niya ang iyang ulipon aron sultihan ang mga dinapit, ‘Dali na kamo kay andam na ang tanan.’ Apan managsama silang tanan nga misugod sa pagbalibad. Ang una miingon kaniya, ‘Nakapalit ako ug uma, ug kinahanglan nga moadto ako sa pagtan-aw niini. Hangyoon ko ikaw, pasayloa lang ako.’ Ug ang usa miingon, ‘Nakapalit ako ug lima ka paris nga baka, ug moadto ako aron pagsusi kanila. Hangyoon ko ikaw, pasayloa lang ako.’ Ug dihay usa ka tawo sa iyang atubangan nga nanghupong. Ug may laing usa pa nga miingon, ‘Bag-o lang ako nga naminyo, busa dili ako makaadto.’ Unya ang ulipon mipauli ug misugilon niini ngadto sa iyang agalon. Ug uban sa kasuko ang tagbalay miingon sa iyang ulipon, ‘Lakaw dayon ngadto sa mga kadalanan ug mga agianan sa lungsod, ug dad-a dinhi ang mga kabos, mga bakol, mga buta ug ang mga piang.’ Unya ang sulugoon miingon, ‘Ginoo, nabuhat na nako ang imong gisugo, apan aduna pa gihapoy mga bakanteng dapit.’ Ang agalon miingon, ‘Lakaw ngadto sa kadalanan ug sa kasuokan ug pugsa ang mga tawo sa pag-anhi aron mapuno kining akong balay. Kay sultihan ko kamo, walay bisan usa niadtong mga dinapit nga makatilaw sa akong kombira.’ ” Ug dihay dagkong mga panon sa katawhan nga mikuyog kang Jesus, ug siya milingi ug miingon kanila, “Kon adunay tawo nga moari kanako ug dili siya magdumot sa iyang kaugalingong amahan ug inahan ug asawa ug mga anak ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye, oo, ug bisan sa iyang kaugalingong kinabuhi, dili siya mahimong akong tinun-an. Si bisan kinsa nga dili mopas-an sa iyang krus ug mosunod kanako, dili siya mahimo nga akong tinun-an. Kay kinsa ba kaninyo, nga nagtinguha sa pagtukod ug tore nga dili una molingkod ug mag-isip sa magasto kon aduna ba siyay igong ikapahuman niini? Kay kon dili, sa diha nga ikabutang na niya ang pundasyon ug unya dili na siya makahimo sa paghuman niini, ang tanang makakita niini mosugod sa pagyagayaga kaniya Ug si Jesus misulti ngadto sa mga batid sa Balaod ug sa mga Pariseo nga nag-ingon, “Uyon ba sa Balaod o dili, ang pagpang-ayo ug masakiton panahon sa adlaw nga igpapahulay?” nga mag-ingon, ‘Kining tawhana misugod sa pagtukod apan wala makapahuman.’ O kinsa bang haria nga sa iyang pagpakiggubat batok sa laing hari, dili una molingkod ug magpatambag kon makahimo ba siya uban sa napulo ka libo ka tawo sa pag-atubang batok kaniya nga misulong nga may 20,000 ka tawo? Ug kon dili man, samtang ang usa atua pa sa layo, magsugo siya ug mensahero sa paghangyo kaniya ug kasabotan sa kalinaw. Busa si bisan kinsa kaninyo nga dili mobiya sa tanan nga anaa kaniya, dili mahimo nga akong tinun-an. “Ang asin maayo, apan kon ang asin mawad-an sa iyang lami, unsaon pa man pagpabalik sa kaparat niini? Kini dili na gayod mapuslan bisan pa ug alang sa yuta o alang sa pag-abuno, ilabay na lang kini sa mga tawo. Ang may mga dalunggan nga makabati kinahanglang mamati. Apan sila mihilom. Unya iyang gigunitan ang masakiton ug giayo siya ug gipalakaw. Ug siya miingon kanila, “Kinsa ba kaninyo ang may anak o baka nga kon mahulog ngadto sa atabay sa adlaw nga igpapahulay, dili ba kuhaon man dayon nimo kini?” Ug sila wala makahimo sa pagtubag niini.
Manguha kamo niini sulod sa unom ka adlaw apan sa ikapito nga adlaw nga mao ang adlaw nga igpapahulay, dili na makaplagan kini.” Sa ikapito nga adlaw, ang ubang mga tawo migula aron manguha apan wala sila makakita. Ug ang Ginoo miingon kang Moises, “Hangtod kanus-a ba kamo magdumili sa akong kasugoan ug sa akong mga balaod? Tan-awa, ang Ginoo naghatag kaninyo sa adlaw nga igpapahulay ug tungod niini sa ikaunom nga adlaw siya naghatag kaninyo ug pan alang sa duha ka adlaw. Ang matag usa kinahanglang magpabilin sa iyang puluy-anan ug walay si bisan kinsa nga mogawas sa iyang dapit sa ikapito nga adlaw.” Ug ang katawhan sa Israel miingon kanila, “Maayo pa ug nangamatay kami pinaagi sa kamot sa Ginoo didto sa Ehipto sa dihang naglingkod kami tupad sa mga kulon sa mga unod ug nagkaon ug pan hangtod sa mabusog. Kay kamo nagdala kanamo dinhi niining kamingawan aron sa pagpatay niining tibuok nga katilingban pinaagi sa gutom.” Busa ang katawhan mipahulay sa ikapito nga adlaw.
Kay didto, ang mga nagbihag kanamo nangayo kanamo ug mga awit ug ang mga nagsakit kanamo, hudyaka, nga nag-ingon, “Awiti kami ug usa sa mga awit sa Zion!”
ikaw maglipay sa imong kaugalingon diha sa Ginoo, ug pasak-on ko ikaw sa habog nga mga dapit sa yuta ug pakan-on ko ikaw uban sa kabilin ni Jacob nga imong amahan, kay ang baba sa Ginoo nagsulti.”
Ang bato nga gisalikway sa mga magtutukod nahimong batong patukoranan. Kini buhat sa Ginoo; kini katingalahan sa atong mga mata. Kini ang adlaw nga gibuhat sa Ginoo; maglipay kita ug magmaya niini.
Kay sukad pa sa unang mga kaliwatan si Moises adunay mga nagwali mahitungod kaniya sa matag lungsod, kay ang iyang mga sinulat gibasa man sulod sa mga sinagoga sa matag adlawng igpapahulay.”
O wala ba ninyo mabasa sa Balaod nga sa adlawng igpapahulay ang mga pari sulod sa Templo nagpasipala man sa adlaw nga igpapahulay apan wala sila pakasad-a niini? Kay si bisan kinsa nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit, mao ang akong igsoong lalaki ug akong igsoong babaye ug akong inahan.” Apan sultihan ko kamo, nga aniay usa nga labaw pa kay sa Templo.
Tumana ninyo ang adlaw nga igpapahulay, kay kini balaan alang kaninyo. Ang magpasipala niini kinahanglan nga patyon gayod kay si bisan kinsa nga magbuhat ug bisan unsang buluhaton niining adlawa, kanang tawhana ipahimulag gikan sa taliwala sa iyang katawhan.
ingon nga napapas niya ang sulat nga nagbabag batok kanato pinaagi sa mga tulumanon niini ug kini iyang gikuha gikan kanato ug gilansang kini sa krus.
Ug nakita sa Dios ang tanang butang nga iyang gihimo, ug tan-awa, kini maayo kaayo. Dihay kagabhion ug dihay kabuntagon, ikaunom nga adlaw.
Gipahigda niya ako diha sa lunhawng sibsibanan; gitultolan niya ako sa daplin sa mga tubig nga linaw;
Kay sa usa ka dapit siya nagsulti mahitungod sa ikapitong adlaw sa ingon niini, “Ug sa ikapitong adlaw ang Dios mipahulay gikan sa iyang tanang mga buhat.”
Ang amihanan ug ang habagatan, imong gibuhat; ang Tabor ug Hermon naglipay sa pagdayeg sa imong ngalan.
Ug sa pag-abot sa adlaw nga igpapahulay, siya misugod sa pagpanudlo sulod sa sinagoga. Daghan ang nakadungog kaniya ug nahibulong nga nag-ingon, “Diin ba niya kuhaa kining mga butanga? Ug unsa bang kaalama ang gihatag kaniya, ug ang mga milagro nga nahimo pinaagi sa iyang mga kamot?
Ayaw na pagdala ug mga halad nga walay kapuslanan; ang insenso dulumtanan alang kanako. Ang bag-ong pagsubang sa bulan ug ang adlaw nga igpapahulay ug ang pagtawag sa mga panagtigom— dili ako makaantos sa kasal-anan ug sa balaang panagtigom.
Mga butang nga kahibulongan iyang gibuhat diha sa panan-aw sa ilang mga katigulangan didto sa yuta sa Ehipto, sa kapatagan sa Zoan. Gibahin niya ang dagat ug gipalatas niya sila niini, ug iyang gihimo ang katubigan ingon sa usa ka pinundok nga nagbarog. Sa adlawan gitultolan niya sila pinaagi sa usa ka panganod, ug sa tibuok nga gabii pinaagi sa usa ka kahayag sa kalayo.
“Unom ka adlaw nga kamo magbuhat, apan sa ikapito nga adlaw mopahulay kamo. Bisan sa panahon sa pagdaro ug sa pag-ani kinahanglang mopahulay kamo.
Tigoma ang katawhan, ang mga lalaki, ang mga babaye, ang mga bata ug ang mga langyaw nga anaa sa inyong mga lungsod aron sila makadungog ug makakat-on sa pagkahadlok sa Ginoo nga inyong Dios ug magmatngon sa pagbuhat sa tanang mga pulong niini nga Balaod,
ug balaana ang akong mga adlawng igpapahulay, ug kini mahimong usa ka timaan taliwala kanako ug kaninyo, aron kamo makaila nga ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
Unya si Jesus milugsong ngadto sa Capernaum, usa ka lungsod sa Galilea. Ug sa adlaw nga igpapahulay nagtudlo siya kanila, ug nahibulong sila sa iyang pagtudlo kay ang iyang pagpanulti inubanan man ug kagahom.
Unya pag-abot niya sa iyang kaugalingong lungsod, siya nagtudlo kanila sulod sa ilang sinagoga nga niini sila nahibulong ug nag-ingon, “Diin man niya kuhaa ang maong kaalam ug gahom sa paghimo ug milagro?
Ug sumala sa nabatasan ni Pablo misulod siya niini ug sulod sa tulo ka adlawng igpapahulay siya nakiglantugi kanila gikan sa kasulatan,
Ang Ginoo dili motugot sa matarong nga magutman, apan santaon niya ang tinguha sa daotan.
“Sa unom ka tuig magpugas kamo sa inyong yuta ug magtigom sa mga abot niini, apan sa ikapitong tuig papahulayon ninyo kini ug pasagdan nga walay pugas, aron ang mga kabos sa inyong katawhan makakaon, ug unsay mahibilin nila maoy kaonon sa mga ihalas nga mananap. Buhata usab ninyo kini sa inyong parasan ug sa inyong olibo.
Ug ang imong karaang mga dapit nga nangaguba tukoron pag-usab; imong pabarogon ang mga patukoranan sa daghan nga mga kaliwatan; ikaw tawgon nga tig-ayo sa nangatumpag, ang tig-ayo sa kadalanan aron puy-an.
gipalig-on niya ang akong kalag. Gimandoan niya ako diha sa mga dalan sa pagkamatarong tungod ug alang sa iyang ngalan.
Alang sa kagawasan kita gipahigawas ni Cristo. Barog kamo nga lig-on ug ayaw na kamo pagpasangon pag-usab sa yugo sa pagkaulipon.
Tan-awa, ang Ginoo naghatag kaninyo sa adlaw nga igpapahulay ug tungod niini sa ikaunom nga adlaw siya naghatag kaninyo ug pan alang sa duha ka adlaw. Ang matag usa kinahanglang magpabilin sa iyang puluy-anan ug walay si bisan kinsa nga mogawas sa iyang dapit sa ikapito nga adlaw.”
Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem: “Mouswag unta sila nga nahigugma kanimo! Ang kalinaw maanaa unta sa sulod sa imong mga paril ug ang kasigurohan sa sulod sa imong mga tore!” Tungod ug alang sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, moingon ako, “Ang kalinaw maanaa unta sulod nimo!” Tungod ug alang sa panimalay sa Ginoo nga atong Dios, akong pangitaon ang imong kaayohan.
Busa ayaw tugoti nga adunay maghukom kaninyo mahitungod sa pagkaon ug pag-inom o mahitungod sa kasaulogan o sa bag-ong subang sa bulan o sa adlaw nga igpapahulay.
Kanila mitubag siya nga nag-ingon, “Ug ngano nga inyo mang lapason ang sugo sa Dios aron lang pagtuman sa mga lagda sa inyong katigulangan?
“Sa diha nga mag-ani ikaw sa imong mga uhay sa imong uma ug nakalimot ikaw sa usa ka bugkos nga uhay didto sa uma, ayaw pagbalik aron sa pagkuha niini, kini iya na sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda aron panalanginan ikaw sa Ginoo nga imong Dios sa tanang buhat sa imong mga kamot.
Kay sa unom ka adlaw gibuhat sa Ginoo ang langit ug ang yuta, ang dagat ug ang tanan nga anaa niini ug mipahulay siya sa ikapitong adlaw. Busa gipanalanginan sa Ginoo ang adlaw nga igpapahulay ug gibalaan kini.
Kay kini mao ang giingon sa Ginoo: “Sa mga yunoko nga nagtuman sa akong mga adlaw nga igpapahulay, nga nagpili sa mga butang nga nakapahimuot kanako ug naghupot sa akong kasabotan, ihatag nako diha sa akong balay ug diha sa akong mga kuta ang usa ka handomanan ug ang usa ka ngalan nga labaw pang maayo kay sa mga anak nga lalaki ug sa mga anak nga babaye; hatagan nako sila ug usa ka ngalan nga walay kataposan, nga dili gayod mahanaw.
Bulahan ang katawhan nga nahibalo sa malipayong singgit, nga naglakaw, O Ginoo, diha sa kahayag sa imong nawong;
Ang usa ka tawo nag-ila sa usa ka adlaw nga maayo pa kay sa ubang adlaw, samtang ang laing tawo nag-ila sa tanang mga adlaw ingon nga managsama ra. Kinahanglan nga ang matag tawo adunay hingpit nga baroganan sa iyang kaugalingong hunahuna. Ang nagtamod sa adlaw, nagtamod niini sa pagpasidungog sa Ginoo. Ug siya usab nga mokaon nagkaon aron sa pagpasidungog sa Ginoo, kay nagpasalamat man siya sa Dios, ug siya nga dili mokaon wala mokaon aron sa pagpasidungog sa Ginoo; ug nagpasalamat sa Dios.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Adlaw kadto sa Pagpangandam ug hapit na gayod magsugod ang Adlaw nga Igpapahulay. Ug misunod ang mga babaye nga mikuyog kaniya sukad pa sa Galilea, ug ilang nakita ang lubnganan, ug kon giunsa sa pagpahiluna ang iyang lawas. Unya mipauli sila ug nag-andam ug mga pahumot ug mga haplas. Sa adlaw nga igpapahulay, mipahulay sila sumala sa kasugoan.
Ug sa matag adlaw nga igpapahulay siya nakiglantugi didto sa sinagoga ug nangabig sa mga Judio ug sa mga Grego.
Kay maayo ang tanang binuhat sa Dios, ug walay ipasalikway kon gidawat kini uban sa pagpasalamat, kay kini gibalaan man pinaagi sa pulong sa Dios ug sa pag-ampo.
“Dili ba mao kini ang pagpuasa nga akong gipili, ang paghubad sa mga higot sa pagkadaotan, ang pagtangtang sa mga pisi sa yugo, ang pagpagawas sa mga dinaogdaog, ug ang pagbali sa tanang mga yugo? Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
Unya gitigom ni Moises ang tibuok nga katilingban sa katawhan sa Israel ug miingon kanila, “Kini mao ang mga butang nga gisugo sa Ginoo kaninyo nga inyong buhaton. “Kinahanglan nga moanhi ang tanang tawo nga may katakos diha kaninyo ug buhaton ang tanan nga gisugo sa Ginoo: ang Tolda, ang sapaw nga tolda ug ang tabon niini, ang mga kaw-it niini, ang mga tabla niini, ang mga yayongan niini, ang mga haligi niini, ang mga tungtonganan niini, ang sudlanan uban ang mga yayongan niini, ang tabon sa pagpasig-uli, ug ang tabil sa tolda, ang lamisa uban ang mga yayongan niini ug ang tanan nga mga kasangkapan niini, ang pan nga gihalad atubangan sa Dios, ang lamparahan uban ang mga kasangkapan niini, ang mga lampara niini, ug ang lana alang sa suga, ang halaran sa insenso uban ang mga yayongan niini, ang lana nga igdidihog ug ang humot nga insenso, ang tabil alang sa pultahan diha sa pultahan sa Tolda, ang halaran sa halad nga sunogon uban ang rehas nga bronsi niini, ang mga yayongan niini ug ang tanan nga mga kasangkapan niini, ang planggana uban ang tungtonganan niini, ang mga tabil sa hawanan, ang mga haligi ug ang mga tungtonganan niini, ang tabil sa ganghaan sa hawanan, ang mga ugsok sa Tolda ug ang mga ugsok sa hawanan ug ang mga pisi niini, ang maayong pagkabuhat nga mga bisti alang sa pag-alagad diha sa dapit nga balaan, ang mga balaan nga bisti alang kang Aaron nga pari ug ang mga bisti sa iyang mga anak nga lalaki alang sa ilang pagpangalagad ingon nga mga pari.” Himoa ninyo ang inyong buluhaton sulod sa unom ka adlaw apan ang ikapito nga adlaw himoa ninyo nga adlawng igpapahulay sa balaang pagpahulay ngadto sa Ginoo. Si bisan kinsa nga magbuhat ug bisan unsa nga buluhaton niining adlawa, kinahanglan nga patyon siya. Unya ang tibuok katilingban sa katawhan sa Israel mibiya gikan sa atubangan ni Moises. Ug nangadto sila, ang matag usa nga gitandog sa iyang kasingkasing ug ang matag usa nga gidasig sa iyang espiritu, ug nagdala sa halad alang sa Ginoo nga gamiton alang sa tolda nga tagboanan ug alang sa tanan nga mga pagpangalagad ug alang sa mga balaan nga bisti. Nangadto sila, ang mga lalaki ug mga babaye, ang tanan nga may mahinangpon nga mga kasingkasing nagdala ug mga dayandayan, mga ariyos, mga singsing ug mga pulseras, ug ang tanang matang sa butang nga bulawan, ang matag usa naghalad ug usa ka halad nga bulawan ngadto sa Ginoo. Ug ang matag tawo nga nakaplagan nga adunay asul ug tapol ug lutong pula nga delana ug pinong lino o balhibo sa mga kanding o mga panit sa mga karnero nga gitina o ang mga panit sa kanding, nagdala niini. Ang matag usa nga makahimo paghalad ug plata ug bronsi nagdala niini ingon nga halad alang sa Ginoo, ug ang matag usa nga nakaplagan nga adunay kahoy nga akasya, nga magamit alang sa bisan unsa, nagdala niini. Ang tanang babaye nga may katakos nagkalinyas pinaagi sa ilang mga kamot ug nagdala sa ilang mga kinalinyas nga asul ug tapol ug lutong pula nga delana ug lino nga pinong pagkalubid. Ang tanan nga mga babaye nga ang kasingkasing nagtandog kanila uban ang katakos nagkalinyas ug mga balhibo sa kanding. Ang mga pangulo nagdala ug mga bato nga onyx ug mga bato nga ipatapot sa ephod ug sa tabon sa dughan, ug pahumot ug lana alang sa suga, lana nga igdidihog ug alang sa humot nga insenso. Ang tanan nga katawhan sa Israel, mga babaye ug mga lalaki nga gidasig sa ilang mga kasingkasing sa pagdala ug bisan unsa alang sa buluhaton nga gisugo sa Ginoo pinaagi kang Moises aron ilang buhaton, nagdala niini ingon nga ilang kinabubut-ong halad ngadto sa Ginoo. Ayaw kamo paghaling ug kalayo diha sa tanan ninyong mga puluy-anan panahon sa adlaw nga igpapahulay.”
Balik sa imong pahulay, O akong kalag, kay ang Ginoo nagpanalangin kanimo sa madagayaon gayod.
Apan siya miingon, “Bulahan pa hinuon ang mga namati sa pulong sa Dios ug nagtuman niini!”
Ug unya, dihay miduol kaniya nga nag-ingon, “Magtutudlo, unsa ang maayo nakong buhaton aron makaangkon ako ug kinabuhing dayon?” Ug siya miingon kaniya, “Nganong mangutana man ikaw kanako mahitungod sa maayo? Usa lamang ang maayo. Kon buot kang mosulod sa kinabuhi, tumana ang kasugoan.” Siya miingon kaniya, “Unsang sugoa?” Ug si Jesus miingon, “Ayaw pagpatay, Ayaw panapaw, Ayaw pangawat, Ayaw pagsaksi ug bakak, Pasidunggi ang imong amahan ug inahan, ug Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.” Unya misunod kaniya ang dagkong mga panon sa katawhan ug didto giayo niya sila. Ang batan-on miingon kaniya, “Kanang tanan akong gituman, unsa pa may akong kulang?” Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.” Apan sa pagkadungog sa batan-on niining pulonga, milakaw siya nga masulob-on kay daghan man siya ug katigayonan.
Sa paggula ni Pablo ug ni Bernabe, ang mga tawo mihangyo kanila nga kining mga butanga isugilon unta kanila sa sunod nga adlawng igpapahulay. Ug sa nahuman na ang tigom sa sinagoga, daghang mga Judio ug mga relihiyosong nakabig sa pagka-Judio misunod kang Pablo ug Bernabe nga misulti ug miawhag kanila sa pagpadayon diha sa grasya sa Dios. Sa pagkasunod nga adlawng igpapahulay, hapit ang tibuok siyudad nagkatigom sa pagpamati sa pulong sa Dios.
Makapito sa usa ka adlaw, ako nagdayeg kanimo, tungod sa imong matarong nga mga tulumanon.
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo. Busa siya nga nag-alagad kang Cristo kahimut-an sa Dios ug uyonan sa mga tawo.
“Ayaw kamo paghunahuna nga mianhi ako aron sa pagsalikway sa Balaod o sa mga Propeta. Wala ako moanhi sa pagsalikway kondili sa pagtuman niini. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, hangtod nga mahanaw ang langit ug ang yuta, wala gayoy bisan usa na lang ka kudlit o usa ka tulbok nga sayloan diha sa Balaod hangtod nga ang tanan matuman.
Unya diha sa gahom sa Espiritu, si Jesus mibalik sa Galilea ug ang balita mahitungod kaniya miabot sa tanang kasikbit nga kayutaan. Ug siya nagtudlo diha sa ilang mga sinagoga, dinayeg sa tanan.
sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Unya siya miingon kanila, “Ang adlaw nga igpapahulay gibuhat alang sa tawo, dili ang tawo alang sa adlaw nga igpapahulay.
apan ang ikapitong adlaw maoy adlaw nga igpapahulay alang sa Ginoo nga imong Dios. Niining adlawa ayaw pagbuhat ug bisan unsang buhat, ikaw o ang imong anak nga lalaki o ang imong anak nga babaye, ang imong sulugoon nga lalaki o ang imong sulugoon nga babaye o ang imong kahayopan o ang langyaw nga anaa sulod sa imong mga ganghaan.
Unom ka adlaw kamo nga magbuhat sa mga buluhaton, apan ang ikapito nga adlaw usa ka adlaw nga igpapahulay sa balaan nga pagpahulay, ang panagtigom nga balaan. Wala gayoy magbuhat ug bisan unsa nga buluhaton, kini usa ka adlaw nga igpapahulay alang sa Ginoo diha sa tanan ninyong mga puluy-anan.
Ug gipanalanginan sa Dios ang ikapito nga adlaw ug gibalaan kini tungod kay niini mipahulay ang Dios gikan sa tanan niyang buhat nga iyang gihimo sa iyang pagpamuhat.
Gihatag usab nako kanila ang akong mga adlawng igpapahulay, aron mahimong usa ka timaan taliwala kanako ug kanila, aron sila makaila nga ako, ang Ginoo, nagbalaan kanila.
“Kon ilikay nimo ang imong tiil gikan sa adlaw nga igpapahulay, gikan sa pagbuhat sa imong kalipay sa akong adlaw nga balaan, ug magtawag sa adlaw nga igpapahulay nga usa ka kahimut-an, ug ang balaan nga adlaw sa Ginoo nga halangdon; kon pasidunggan nimo kini, dili magsubay sa imong mga pamaagi o mangita sa imong kaugalingon nga kalipay, o magsulti sa kaugalingon mong mga pulong,
Kini maoy usa ka timaan hangtod sa kahangtoran taliwala kanako ug sa katawhan sa Israel, kay sa unom ka adlaw gibuhat sa Ginoo ang langit ug ang yuta ug sa ikapitong adlaw mipahulay siya ug nakapahulay.’ ”
si Moises miingon kanila, “Kini mao ang gisugo sa Ginoo, ‘Ugma mao ang adlaw sa pagpahulay, balaan nga adlaw nga igpapahulay alang sa Ginoo. Busa lutoa ang buot ninyong lutoon ug lung-aga ang buot ninyong lung-agon, ang tanang nasalin ninyo, tipigi hangtod sa pagkabuntag.’ ”
Samtang ang katawhan sa Israel didto pa sa kamingawan, nakakita sila ug usa ka tawo nga namunit ug igsusugnod sa adlaw nga igpapahulay. Ug sila nga nakakita kaniya nga namunit ug igsusugnod, midala kaniya ngadto kang Moises ug kang Aaron ug ngadto sa tibuok nga katilingban. Unya gibutang nila siya sa bilanggoan, tungod kay wala pa ipahayag kon unsay buhaton kaniya. Unya ang Ginoo miingon kang Moises, “Ang tawo kinahanglan nga patyon gayod. Ang tibuok nga katilingban magbato kaniya didto sa gawas sa kampo.” Ug ang tibuok nga katilingban midala kaniya didto sa gawas sa kampo, ug mibato kaniya hangtod nga namatay sumala sa sugo sa Ginoo kang Moises.