“Bisan pa niana sila nagmasupilon ug misukol batok kanimo ug gisalikway sa ilang likod ang imong balaod ug gipamatay ang imong mga propeta nga nagpasidaan kanila aron sa pagpabalik kanila nganha kanimo ug sila nagbuhat ug dagkong pagpasipala.
Apan alang kanako, maayo ang pagpaduol ngadto sa Dios; Ang Ginoo nga Dios gihimo nako nga akong dalangpanan, aron isugilon nako ang tanan nimong mga buhat.
Ug ang Ginoo miingon, “Tungod kay kini nga katawhan nagpaduol kanako pinaagi sa ilang baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan gipalayo nila ang ilang kasingkasing gikan kanako, ug ang ilang kahadlok kanako usa ka sugo sa mga tawo nga naandang gitudlo;
Alaot kadtong manglugsong sa Ehipto aron sa pagpakitabang, ug magsalig sa mga kabayo, ug magsalig sa mga karwahi tungod kay sila daghan ug sa mga tigpangabayo tungod kay sila kusgan, apan wala magtutok sa Balaan sa Israel, o magpakisayod sa Ginoo!
Ang mga Sirianhon sa silangan ug ang mga Filistihanon sa kasadpan naglamoy sa Israel uban sa baba nga nagbuka. Bisan pa niining tanan ang iyang kasuko wala mahanaw, ug gibakyaw gihapon niya ang iyang kamot.
Kawang lamang ang akong paghampak sa inyong mga anak, wala nila dawata ang pagsaway; ang inyong kaugalingong espada maoy milamoy sa inyong mga propeta, sama sa usa ka manunukob nga liyon.
Misulti ako kanimo diha sa imong pagkamauswagon, apan ikaw nag-ingon, ‘Dili ako mamati.’ Kini mao ang imong pamaagi sukad sa imong pagkabatan-on nga wala ikaw magtuman sa akong tingog.
Ilang gipaatubang kanako ang ilang likod ug dili ang ilang nawong, ug bisan kon nagpadayon ako sa pagtudlo kanila, wala sila mamati aron sa pagdawat sa pahimangno.
“Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: Lakaw ug sultihi ang katawhan sa Juda ug ang mga nagpuyo sa Jerusalem: Dili ba kamo modawat ug pahimangno ug mamati sa akong mga pulong? nag-ingon ang Ginoo.
Busa mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa mga panon, ang Dios sa Israel: Ania, ako nagdala sa tanang kadaotan nga gisulti nako batok sa Juda ug sa tanang mga nagpuyo sa Jerusalem kay ako misulti kanila, apan sila wala mamati; ug ako nagtawag kanila, apan wala sila motubag.”
O Ginoo, wala ba magtan-aw sa kamatuoran ang imong mga mata? Ikaw naghampak kanila apan wala sila mobati ug kasubo; ikaw nag-ut-ot kanila apan sila nagdumili sa pagdawat sa pagsaway. Ilang gihimo nga ang ilang mga nawong gahi pa kay sa bato; nagdumili sila sa paghinulsol.
Ang taya niini mao ang hugaw nga pagkalaw-ay. Tungod kay gihinloan ko na unta ikaw ug ikaw wala mahinlo, gikan sa imong pagkahugaw dili na gayod mahinlo pa hangtod nga matagbaw ako sa akong kasuko nganha kanimo.
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong,
busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.