“Ayaw paglipay, O Filistia, kamong tanan, nga ang bunal nga mihampak kanimo nabali na; kay gikan sa gamot sa bitin mogula ang halas, ug ang iyang bunga mao ang usa ka bitin nga pak-an.
Gipadaghan nako ang ilang mga biyuda kay sa balas sa kadagatan; sa kaudtohon gipadad-an nako ug tiglaglag ang mga inahan sa mga batan-ong lalaki; gihimo nako nga ang kasakit ug ang kalisang mahulog sa kalit kanila.
ug ang tanang langyaw uban kanila; ang tanang mga hari sa yuta sa Uz ug ang tanang mga hari sa yuta sa mga Filistihanon—sa Askelon, sa Gasa, sa Ekron, ug sa mga salin sa Asdod;
“Pangandam kamo sa gubat batok kaniya; panindog ug mosulong kita sa kaudtohon!” “Alaot kita! kay ang adlaw sumasalop, ang mga landong sa kagabhion mikaylap na!”