Ug miingon ang Ginoo, “Akong laglagon gikan sa nawong sa yuta ang tawo nga akong gibuhat, tawo ug mananap ug ang mga nagkamang sa yuta ug mga langgam sa kalangitan kay nagbasol ako nga gibuhat ko sila.”
Bisan pa ug ang kasundalohan sa mga Sirianhon miabot uban sa diyotay nga katawhan, gitugyan sa Ginoo ang usa ka dako kaayong kasundalohan ngadto sa ilang kamot, tungod kay ilang gitalikdan ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan. Busa ilang gihimo ang paghukom kang Joas.
aron sa pagtuman sa pulong sa Ginoo pinaagi sa baba ni Jeremias, hangtod nga ang yuta makapahimulos sa iyang mga adlaw nga igpapahulay. Sa tanang mga adlaw nga kini magpabilin nga biniyaan, kini nagtuman sa adlaw nga igpapahulay, sa pagtuman sa 70 ka tuig.
Unya miingon ako, “Hangtod kanus-a O Ginoo?” Ug siya miingon, “Hangtod nga ang mga siyudad mahimong kamingawan ug walay magpuyo, ug ang mga kabalayan walay tawo, ug ang yuta mahimong biniyaan sa hingpit,
Ako magsugo, nag-ingon ang Ginoo, ug dad-on nako sila pagbalik niining siyudara, ug sila makig-away batok niini ug magkuha niini ug magsunog niini sa kalayo. Ang mga siyudad sa Juda himoon nako nga mingaw, walay magpuyo.”
Ug mahitungod kang Jehoiakim nga hari sa Juda, ikaw mag-ingon, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo: Gisunog nimo kining linukot nga basahon nga nag-ingon, “Nganong gisulat nimo diha niini nga ang hari sa Babilonia moanhi gayod ug maglaglag niining yutaa ug magpuo sa tawo ug sa mananap gikan niini?”
Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Ania karon, ang akong kasuko ug ang akong kapungot ibubo niining dapita, ngadto sa tawo ug sa mananap, ngadto sa kakahoyan sa kapatagan, ug sa bunga sa yuta. Mangasunog kini ug dili mapalong.”
Gihimo na sa Ginoo ang iyang gilaraw, nagtuman sa iyang bahad; ingon nga iyang gitakda sa dugayng panahon, siya nangguba nga walay kukaluoy; iyang gihimo nga maglipay ang kaaway batok kanimo, ug gipasidunggan ang gahom sa imong mga kaaway.