Mga anak ko, ayaw kamo pagpasagad karon kay ang Ginoo nagpili kaninyo sa pagtindog sa atubangan niya, aron sa pag-alagad kaniya, ug nga kamo mahimo nga iyang mga alagad ug magsunog sa insenso alang kaniya.”
Palayo, palayo kamo, gula kamo gikan diha, ayaw paghikap ug butang nga hugaw; panggula kamo gikan sa iyang taliwala, panghinlo kamo sa inyong kaugalingon, kamo nga nagdala sa mga sudlanan sa Ginoo.
Siya molingkod sama sa tigtunaw ug tig-ulay sa plata ug iyang putlion ang mga anak ni Levi, ug ulayon sila sama sa bulawan ug sa plata hangtod nga sila maghalad ug angay nga mga halad ngadto sa Ginoo.
Kay nakabaton man kita niining maong mga saad, mga hinigugma, hinloan nato ang atong kaugalingon sa tanang kahugaw sa unod ug sa espiritu, ug hingpiton nato ang pagkabalaan diha sa pagkahadlok sa Dios.
Niadtong panahona gilain sa Ginoo ang banay ni Levi aron sa pagdala sa sudlanan sa kasabotan sa Ginoo, aron sa pagtindog sa atubangan sa Ginoo sa pag-alagad kaniya ug sa pagpanalangin pinaagi sa iyang ngalan hangtod niining adlawa.
Paduol kamo sa Dios ug siya mopaduol kaninyo. Mga makasasala, hugasi ang inyong mga kamot, ug putlia ang inyong mga kasingkasing, kamong mga maduhaduhaon!