Tan-awa, ako mag-uban kanimo ug magbantay kanimo bisan asa ikaw moadto ug ikaw pabalikon nako niining yutaa kay ako dili mobiya kanimo hangtod nga matuman nako ang akong gisulti kanimo.”
busa karon hinaot nga makapahimuot kanimo ang pagpanalangin sa balay sa imong sulugoon, aron magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sa imong atubangan, kay ikaw, O Ginoong Dios, nagsulti niini ug pinaagi sa imong panalangin ang balay sa imong sulugoon mabulahan hangtod sa kahangtoran.”
Ako, ang Ginoo, mao ang tigbantay niini; matag gutlo ako magbisibis niini, Aron dili kini hilabtan ni bisan kinsa, bantayan nako kini sa adlaw ug sa gabii;
“Ako mao ang Ginoo, ako nagtawag kanimo diha sa pagkamatarong, ako nagkupot sa imong kamot ug nagbantay kanimo; ako naghatag kanimo ngadto sa katawhan ingon nga usa ka kasabotan, usa ka suga ngadto sa kanasoran,
Busa karon, O Dios namo, pamati sa pag-ampo sa imong alagad ug sa iyang mga pangaliyupo, ug tungod ug alang kanimo, O Ginoo, padan-aga ang imong nawong nganha sa imong balaang dapit nga biniyaan.
Ug karon dili na ako dinhi sa kalibotan, apan kini sila ania sa kalibotan, ug ako moanha na kanimo. Amahan nga balaan, bantayi sila pinaagi sa imong ngalan nga gihatag nimo kanako, aron sila mahiusa ingon nga kita usa.
Kay kon dili, bisan kon magpasalamat ikaw uban sa espiritu, unsaon man niya nga anaa sa dapit nga walay kahibalo sa pag-ingon ug “Amen” sa imong pagpasalamat nga dili man siya makasabot sa imong gipanulti?
Ang Dios sa pakigdait magbalaan unta kaninyo sa kinatibuk-an, ug ang inyong bug-os nga espiritu, kalag ug lawas magpabilin unta nga dili masaway inig-abot sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Karon ngadto kaniya nga may gahom sa pagbantay kaninyo gikan sa pagkapukan ug sa pagpasundayag kaninyo nga walay buling diha sa atubangan sa iyang himaya uban sa dakong kalipay,
Ug unya, si Boas miabot gikan sa Betlehem ug miingon sa mga mangangani, “Ang Ginoo mag-uban kaninyo!” Ug sila mitubag, “Ang Ginoo magpanalangin kanimo.”
