Ug ikaw naghatag kanila ug mga gingharian ug mga katawhan ug imong gibahinbahin kanila ang tanang suok busa ilang gipanag-iya ang yuta ni Sihon nga hari sa Hesbon ug ang yuta ni Og nga hari sa Basan.
Mahitungod sa Moab. Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: “Alaot ang Nebo, kay nalaglag kini! Ang Kiriataim gipakaulawan, kini nailog; ang panalipod gipakaulawan ug nagun-ob;
nahanaw na ang kabantog sa Moab. Sa Hesbon naglaraw sila ug daotan batok kaniya, ‘Dali, pukanon nato siya gikan sa iyang pagkanasod!’ Ikaw usab, O Madmen, pahilumon; ang espada maggukod kanimo.
Labaw sa Jaser ang akong paghilak kanimo, O paras sa Sibma! Ang imong mga sanga miabot sa dagat, miabot hangtod sa Jaser. Nganha sa imong mga bunga sa ting-init ug sa imong kaparasan, ang tiglaglag mihugpa.
“Mituaw ang Hesbon ug ang Eleale; hangtod sa Jahas sila nagpagula sa ilang mga tingog, gikan sa Zoar ngadto sa Horanaim ug sa Eglat-selishiya. Kay ang katubigan usab sa Nimrim nahimong biniyaan.
“Sa landong sa Hesbon ang mga kagiw mihunong nga walay kusog; kay ang usa ka kalayo migula gikan sa Hesbon, usa ka siga gikan sa balay ni Sihon; kini milaglag sa agtang sa Moab, ang korona sa mga anak sa kagubot.
busa buksan nako ang kilid sa Moab gikan sa mga siyudad niini nga anaa sa iyang mga utlanan, ang himaya sa yuta, ang Bet-jesimot, ang Baal-meon, ug ang Kiriataim.
Ug si Moises nagpadala ug mga tawo sa pagpaniid sa Jaser ug ilang nailog ang mga kabalangayan niini, ug gihinginlan nila ang mga Amorihanon nga nagpuyo didto.
Karon ang mga kaliwat ni Ruben ug ang mga kaliwat ni Gad adunay hilabihan ka dagko nga mga panon sa kahayopan, ug ilang nakita ang yuta sa Jaser ug ang yuta sa Gilead, ug ang maong dapit usa ka dapit alang sa kahayopan.
Samtang ang Israel nagpuyo pa sa Hesbon ug sa mga balangay niini, sa Aroer ug sa mga balangay niini ug sa tanang mga siyudad nga anaa duol sa daplin sa Arnon, tulo ka gatos ka tuig, busa nganong wala man ninyo bawia sila sulod niadtong panahona?