Kay ang Ginoo miingon mahitungod kanila, “Mangamatay sila diha sa kamingawan.” Ug walay bisan usa ka tawo nga nahibilin kanila gawas kang Caleb, nga anak ni Jefone ug kang Josue nga anak ni Nun.
Ako, ang Ginoo, ang nagsulti, mao gayod kini ang akong buhaton niining tibuok katilingban nga daotan nga nagtingob sa pagbatok kanako; dinhi sa kamingawan mangatapos sila, ug anhi sila mangamatay.”
“Ang among amahan namatay didto sa kamingawan ug siya wala mahilakip sa kaubanan nila nga nagtigom sa ilang kaugalingon batok sa Ginoo sulod sa ginsakopan ni Korah, apan siya namatay sa iyang kaugalingong sala ug siya walay mga anak nga lalaki.
Busa timan-i ang pagkamaluluy-on ug ang kahigpit sa Dios: kahigpit kanila nga nangatumba, apan alang kanimo ang pagkamaluluy-on sa Dios, kana kon ikaw magpadayon diha sa iyang kaluoy kay kon dili, putlon ka usab.
gawas kang Caleb nga anak ni Jefone. Siya makakita niini ug ngadto kaniya ug sa iyang mga anak ihatag nako ang yuta nga iyang nataakan kay siya hingpit nga misunod sa Ginoo!’
Mao kini ang hinungdan ngano nga gituli sila ni Josue: ang tanang mga lalaki sa katawhan nga nanggula gikan sa Ehipto, ang mga lalaki nga manggugubat nangamatay sa dalan sa kamingawan human sila makagula gikan sa Ehipto.
Karon buot nakong ipahinumdom kaninyo, bisan tuod nasayran na ninyo kining mga butanga nga ang Ginoo sa makausa nagluwas sa katawhan gikan sa yuta sa Ehipto ug sa kaulahian iyang gilaglag ang mga wala magtuo.