Ang sitro dili mobiya gikan kang Juda, o ang baston sa tigmando gikan sa taliwala sa iyang mga tiil, hangtod nga siya nga tag-iya niini moabot ug maiya ang pagkamasinugtanon sa mga katawhan.
Nianang adlawa ang gamot ni Jesse magtindog ingon nga usa ka bandila sa mga katawhan. Kaniya mangita ang mga nasod, ug ang iyang puluy-anan mahimong mahimayaon.
Apan ikaw, O Betlehem Efrata, ikaw nga gamayng lungsod diha sa kabanayan sa Juda, gikan kanimo mogula alang kanako ang mahimong tigmando sa Israel, nga ang kagikan gikan pa sa kanhing panahon, gikan sa kakaraanan.
Ug siya motindog ug magpakaon sa iyang panon diha sa kusog sa Ginoo, diha sa pagkahalangdon sa ngalan sa Ginoo nga iyang Dios. Ug sila magpuyo nga layo sa kakuyaw kay karon siya mahimong bantogan hangtod sa mga kinatumyan sa kalibotan.
Ug siya mitan-aw kang Amalek ug mihimo sa iyang pakigpulong ug miingon, “Si Amalek mao ang una sa mga nasod, apan sa kataposan siya modangat sa pagkalaglag.”
Busa miingon siya, “Usa ka tawong dungganan milakaw ngadto sa layong dapit aron pagdawat alang sa iyang kaugalingon ug usa ka gingharian, ug unya mobalik siya.