Ug ikaw mosulti kaniya ug magbutang sa mga pulong sa iyang baba ug ako mag-uban sa imong baba ug sa iya usab ug ako magtudlo kaninyo sa inyong buhaton.
Ug ang Dios miadto kang Balaam sa pagkagabii ug miingon kaniya, “Kon manganhi ang mga tawo sa pagtawag kanimo, tindog ug uban kanila, apan ang isugo lamang nako kanimo maoy imong buhaton!”
Si Balaam miingon kang Balak, “Ania ako karon mianhi kanimo! Aduna ba akoy gahom karon sa pagsulti ug bisan unsa? Ang pulong nga ibutang sa Dios sa akong baba, kana maoy akong isulti.”
Ug si Balak miingon kaniya, “Dali, ako naghangyo kanimo, uban kanako ngadto sa laing dapit diin didto ikaw makakita kanila. Ikaw makakita lamang sa kinaduolan nila ug dili ikaw makakita kanilang tanan, ug tungloha sila alang kanako gikan didto.”
Ug si Balaam miingon kang Balak, “Tindog tupad sa imong halad nga sunogon ug ako moadto, basin ug ang Ginoo moanhi sa pagpakigtagbo kanako. Ug bisan unsa nga iyang ipakita kanako, akong isugilon kanimo.” Ug siya miadto sa usa ka hawan nga bukid.
‘Kon si Balak maghatag kanako sa iyang balay nga puno sa plata ug bulawan, dili ako makahimo sa paglapas sa pulong sa Ginoo, aron sa pagbuhat ug maayo o daotan gikan sa akong kaugalingong pagbuot kon unsa ang gisulti sa Ginoo, kana maoy akong isulti’?
Kay kini sila wala mag-alagad sa atong Ginoong Cristo, kondili sa ilang kaugalingong tiyan, ug pinaagi sa nindot ug madanihong mga pulong naglimbong sila sa kasingkasing sa mga yano ug panabot.
Sila nagpahayag nga nakaila sila sa Dios, apan naglimod kaniya pinaagi sa ilang mga binuhatan. Sila dulumtanan, masinupakon ug dili mapuslan alang sa tanang maayong buhat.