Sa diha nga ang Moab magpakita sa iyang kaugalingon, sa diha nga kapoyan na siya sa iyang kaugalingon ibabaw sa habog nga dapit sa dihang moadto siya sa iyang balaang dapit aron mag-ampo, siya dili molampos.
Si Balaam miingon kang Balak, “Ania ako karon mianhi kanimo! Aduna ba akoy gahom karon sa pagsulti ug bisan unsa? Ang pulong nga ibutang sa Dios sa akong baba, kana maoy akong isulti.”