Apan ang kasuko sa Dios misilaob kay miadto man siya ug ang anghel sa Ginoo mitindog diha sa dalan ingon nga kaaway niya. Unya siya nagsakay sa iyang asno ug ang iyang duha ka sulugoon uban kaniya.
Iyang gibingat ang iyang pana sama sa usa ka kaaway, pinaagi sa iyang tuong kamot sama sa usa ka kaaway; gipamatay niya ang tanang garbo sa atong mata sulod sa tolda sa anak nga babaye sa Zion; iyang gibubo ang iyang kasuko sama sa kalayo.
Ug ang Ginoo miingon kaniya, “Tawga ang iyang ngalan ug Jesreel, kay sa mubong panahon akong silotan ang balay ni Jehu tungod sa dugo ni Jesreel ug akong taposon ang gingharian sa balay sa Israel.
Unya ang asno nakakita sa anghel sa Ginoo nga diha sa dalan, nagkupot ug espada diha sa iyang kamot ug ang asno mitipas sa dalan ug miadto sa uma. Busa gibunalan ni Balaam ang asno aron sa pagpabalik niini sa dalan.
Ug ang anghel sa Ginoo miingon kaniya, “Nganong gibunalan man nimo ang imong asno sa tulo na ka higayon? Tan-awa, ako mianhi sa pagsanta kanimo, kay ang imong dalan sukwahi sa atubangan nako.
Ug ang anghel sa Ginoo miingon kang Balaam, “Kuyog sa mga tawo apan ang pulong lamang nga ipasulti nako kanimo maoy imong isulti.” Busa si Balaam mikuyog sa mga pangulo ni Balak.