Ug si Haman misugilon kanila sa himaya sa iyang mga bahandi, sa gidaghanon sa iyang mga anak, ug sa tanang mga pagtuboy diin ang hari nagpasidungog kaniya ug giunsa sa hari sa pagpauswag kaniya labaw sa mga pangulo ug mga alagad sa hari.
Unya si Harbona nga usa sa mga yunoko nga nag-alagad sa hari miingon, “Dugang pa niini, ang bitayan nga 50 ka maniko ang gihabogon nga giandam ni Haman alang kang Mardoqueo kinsang pulong nagluwas sa hari, nagbarog didto sa balay ni Haman.”
Ug sila miadto kang Balaam ug miingon kaniya, “Mao kini ang giingon ni Balak nga anak ni Zipor: Naghangyo ako kanimo, nga dili nimo itugot nga adunay makapugong sa imong pag-anhi kanako,
Ug si Balak miingon kang Balaam, “Wala ba ako magsugo ngadto kanimo sa pagtawag kanimo? Nganong wala ka man moanhi kanako? Dili ba ako makahimo sa pagpasidungog kanimo?”
Busa dali ngari, tungloha kining maong katawhan alang kanako kay sila gamhanan kaayo kay kanako, basin na lamang ug mabuntog nako sila ug maghingilin kanila gikan sa yuta; kay ako nahibalo nga ang imong panalanginan mabulahan ug ang imong tunglohon matinunglo.”
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an sa iyang kinabuhi? O unsa may ikahatag sa tawo ingon nga bugti sa iyang kinabuhi?