Ug siya miingon, “Pamatia ninyo ang akong mga pulong: Kon adunay usa ka propeta sa taliwala ninyo, ako, ang Ginoo magpakita kaniya sa usa ka panan-awon, ako makigsulti kaniya pinaagi sa usa ka damgo.
Human niining mga butanga, ang pulong sa Ginoo miabot kang Abram pinaagi sa usa ka panan-awon, “Ayaw kahadlok, Abram, ako mao ang imong taming ug ang imong ganti dako kaayo.”
Busa, karon, iuli ang babaye ngadto sa iyang bana kay siya usa ka propeta ug siya mag-ampo alang kanimo ug mabuhi ikaw. Ug kon dili nimo siya iuli, nasayod na ikaw nga mamatay gayod ikaw lakip ang tanang mga imo.”
Unya nagdamgo na usab siya ug lain pang damgo ug gisugilon niya kini sa iyang mga igsoon, “Paminaw, nagdamgo ako ug lain na usab nga damgo. Nakita nako nga ang adlaw ug ang bulan ug ang napulo ug usa ka bituon nangyukbo kanako.”
Unya si Solomon nahigmata, ug kadto usa ka damgo. Ug siya miadto sa Jerusalem ug mitindog sa atubangan sa sudlanan sa kasabotan sa Ginoo ug naghalad ug mga halad nga sunogon ug mga halad sa pakigdait ug naghimo ug usa ka kasaulogan alang sa tanan niyang mga sulugoon.
Diha sa usa ka damgo, diha sa usa ka panan-awon sa gabii, sa diha nga ang paghinanok anaa sa katawhan, samtang natulog sila diha sa ilang mga higdaanan,
Unya ikaw misulti diha sa panan-awon ngadto sa imong mga matinumanon, ug miingon, “Akong gipahimutang ang panabang ibabaw sa usa ka gamhanan, gibayaw nako ang usa ka pinili gikan sa katawhan.
Ang propeta nga adunay damgo pasultiha sa damgo, apan siya nga nagbaton sa akong pulong pasultiha sa akong pulong diha sa pagkamatinud-anon. Unsa bay kalabotan sa dagami ug sa trigo? nag-ingon ang Ginoo.
Sa ika-30 nga tuig, sa ikaupat nga bulan, sa ikalima nga adlaw sa bulan, samtang diha ako uban sa mga binihag daplin sa suba sa Kebar, ang kalangitan naabli, ug akong nakita ang mga panan-awon sa Dios.
Busa ako nahibilin nga nag-inusara ug nakakita niining dakong panan-awon ug walay kusog nga nahibilin kanako. Ang akong dagway nga nagdan-ag nahimo nga kahadlokan ug walay kusog nga nahibilin kanako.
Sa unang tuig ni Belsasar nga hari sa Babilonia si Daniel adunay damgo ug mga panan-awon sa iyang ulo samtang naghigda siya sa iyang higdaanan. Unya iyang gisulat ang damgo ug gisugilon ang kinatibuk-an sa maong butang.
May nakita ako diha sa panan-awon, ug sa akong pagkakita, didto ako sa Susa nga ulohang siyudad nga atua sa lalawigan sa Elam ug nakita nako sa panan-awon nga ako didto sa daplin sa suba sa Ulai.
Ang Gilead adunay sala, sila mosangpot gayod sa pagkawalay pulos. Kon didto sa Gilgal naghalad sila ug mga laking baka, ang ilang mga halaran usab mahisama sa mga tinapok nga bato didto sa mga tudling sa kaumahan.
“Nakita nako niadtong gabhiona nga may usa ka tawo nga nagkabayo sa usa ka kabayo nga pula! Nagtindog siya taliwala sa mga kahoy nga mirto nga didto sa ubos, ug sa luyo niya dihay mga kabayo nga pula, kabang ug puti.
ang gipamulong niya nga nakadungog sa mga pulong sa Dios, nga nakakita sa panan-awon sa Labing Gamhanan, nga natumba apan ang iyang mga mata wala taptapi:
Apan samtang naglaraw siya sa pagbuhat niini, dihay usa ka anghel sa Ginoo nga mitungha kaniya pinaagi sa damgo ug miingon, “Jose, anak ni David, ayaw kahadlok sa pagpangasawa kang Maria kay kanang iyang gisamkon gikan sa Espiritu Santo.
Tungod niini, padad-an nako kamo ug mga propeta ug mga maalamon ug mga magtutudlo, patyon ninyo ang uban kanila ug ang uban inyong ilansang sa krus ug ang uban inyong pamunalan sulod sa inyong mga sinagoga ug inyong lutoson gikan sa usa ka lungsod ngadto sa lain,
“O Jerusalem, Jerusalem nga nagpatay sa mga propeta ug nagbato sa mga pinadala nganha kanimo! Sa makadaghan gipangandoy nako ang pagtigom unta sa imong mga anak, sama sa himungaan nga nagtigom sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako, apan nagdumili kamo!
Ug samtang naglingkod siya didto sa hukmanan, gipadad-an siya sa iyang asawa ug tugon, “Ayaw pangilabot nianang tawo nga matarong kay karong adlawa nahasol ako pag-ayo tungod sa akong damgo mahitungod kaniya.”
Sa paggula niya, siya dili na makasulti kanila, ug ilang nasabtan nga nakakita siya ug usa ka panan-awon sulod sa Templo. Busa misinyas siya kanila ug nagpabilin nga amang.
Ug iyang nakita ang langit nga nabukas ug gipaubos ang usa ka sudlanan nga sama sa usa ka dakong habol nga gitunton pinaagi sa upat ka kanto niini paingon sa yuta.
Samtang si Pedro nalibog pa kon unsay kahulogan niadtong panan-awon nga iyang nakita, ang mga tawo nga gisugo ni Cornelio nagtindog diha sa ganghaan human nila masusi kon diin ang balay ni Simon.
“Ang Ginoo nga inyong Dios magpatindog alang kaninyo ug usa ka propeta sama kanako gikan sa inyong taliwala, gikan sa inyong mga igsoon, kaniya mamati kamo.
Magpatindog ako alang kanila ug usa ka propeta nga sama kanimo gikan sa taliwala sa ilang mga igsoon ug ibutang nako ang akong mga pulong sa iyang baba ug siya magsulti kanila sa tanan nga gisugo nako kaniya.
Ug sila nga nagpuyo sa yuta maglipay tungod kanila ug magsadya ug maghatagay ug mga gasa, tungod kay kining duha ka propeta nakahatag man ug kasakit ngadto sa mga nagpuyo sa kalibotan.