Ang mga nasod nakadungog sa imong kaulawan, ug ang yuta napuno sa imong paghilak kay ang mangggugubat napandol batok sa manggugubat, silang duha nangapukan.”
“Ipatawag ang mga tigpana batok sa Babilonia, kadtong tanan nga nagbingat sa pana. Pagpahiluna kamo libot kaniya; walay usa nga paikyason. Balosi siya sumala sa iyang mga binuhatan, buhata kaniya sumala sa tanan nga iyang nabuhat, kay siya mapagarbohong nakigbatok sa Ginoo, ang Balaan sa Israel.
Ang imong mga tigbantay sa karnero nangatulog, O hari sa Asiria; ang imong mga halangdon nangatulog. Ang imong katawhan nagkatibulaag sa kabukiran nga walay motigom kanila.
Misulong na ang tigpangabayo, ang nagpangidlap nga espada ug ang naggilawlaw nga bangkaw, ang panon sa pinatay, mga tinapok nga mga patayng lawas, walay pagkatapos nga mga patayng lawas, sila nahisukamod ibabaw sa mga patayng lawas!
Ang ilang mga kabayo tulin pa kay sa mga leopardo, bangis pa kay sa mga lobo sa kagabhion; ang ilang mga tigpangabayo nagpadayon nga mapagarbohon. Oo, ang ilang mga tigpangabayo naggikan sa layo; sila naglupad sama sa agila nga nagdali aron sa pagtukob.