Unya miingon ako, “Hangtod kanus-a O Ginoo?” Ug siya miingon, “Hangtod nga ang mga siyudad mahimong kamingawan ug walay magpuyo, ug ang mga kabalayan walay tawo, ug ang yuta mahimong biniyaan sa hingpit,
Kon ako moadto sa kapatagan, anaa ang nangamatay sa espada! Ug kon ako mosulod sa siyudad, anaa ang mga sakit tungod sa gutom! Kay ang propeta ug ang pari mipadayon sa ilang buhat sa yuta, ug walay kahibalo.’ ”
“Gikan sa kahitas-an siya nagpadala ug kalayo; nganhi sa akong kabukogan iya kining gipakanaog; nagbukhad siya ug pukot alang sa akong mga tiil; gipabalik niya ako; gibiyaan niya ako nga nakurat, luya sa tibuok nga adlaw.
Ang Samaria magpas-an sa iyang sala kay siya misukol sa iyang Dios; sila mangapukan pinaagi sa espada, ang ilang mga bata dugmokon, ug ang ilang mga babaye nga mabdos yasyasan.
ako usab magbuhat kaninyo niini. Ako magpadala kaninyo ug kalisang, makamatay nga sakit ug hilanat nga makadaot sa mga mata ug kaguol nga ikamatay. Ug walay kapuslanan ang inyong pagpugas sa binhi kay ang inyong mga kaaway maoy mokaon niini.
Kay imong gituman ang mga lagda ni Omri, ug ang tanang mga buhat sa balay ni Ahab; ug ikaw naglakaw diha sa ilang mga tambag; aron ikaw himoon nako nga biniyaan, ug ang mga nagpuyo niini talamayon. Busa kamo mag-antos sa mga pagtamay sa mga katawhan.”