Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Miqueas 5:7

Ang Biblia 2011

Unya ang mga salin ni Jacob anha unya sa taliwala sa daghang mga katawhan sama sa yamog nga gikan sa Ginoo, sama sa taligsik diha sa mga balili, nga wala maglangan alang sa tawo o maghulat alang sa mga anak sa katawhan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

40 Cross References  

Busa moadto kita kaniya sa dapit diin siya makit-an ug kita moasdang kaniya sama sa yamog nga mahulog sa yuta, kaniya ug sa tanang mga tawo nga uban kaniya walay bisan usa nga mahibilin.

Ang imong katawhan mahinangpon nga maghalad sa ilang kaugalingon sa adlaw nga ikaw mangulo sa imong kasundalohan, diha sa balaan nga bukid. Gikan sa tagoangkan sa kabuntagon, sama sa yamog ang imong kabatan-on moabot kanimo.

Sama kini sa yamog sa Hermon, nga nangahulog sa kabukiran sa Zion! Kay didto gisugo sa Ginoo ang panalangin, ang kinabuhi nga walay kataposan.

Mahisama unta siya sa ulan nga mangatagak sa balili nga gigalab, sama sa taligsik nga nagpatubig sa yuta!

Ang kasuko sa hari sama sa pagngulob sa usa ka liyon, apan ang iyang kahimuot sama sa yamog sa balili.

hangtod nga ang Espiritu ibubo ibabaw kanato gikan sa kahitas-an, ug ang kamingawan mahimong uma nga mabungahon, ug ang kapatagan nga mabungahon isipon nga usa ka lasang.

Kay magbubo ako ug tubig diha sa giuhaw nga yuta, ug mga sapa diha sa uga nga yuta; ako magbubo sa akong Espiritu sa ibabaw sa imong kaliwatan, ug sa akong panalangin sa imong kaliwat.

“Kay ingon nga ang ulan ug ang yelo mangahulog gikan sa langit, ug dili na mobalik didto, apan mopatubig sa yuta, maghimo niini nga manurok ug mamutot, maghatag ug binhi ngadto sa mga tigpugas ug pan ngadto sa mokaon,

ug magbutang ako ug ilhanan taliwala kanila. Ug gikan kanila ako magpadala ug pipila sa mga nahibilin ngadto sa mga nasod, sa Tarsis, sa Put, ug sa Lud nga naggamit sa pana, ngadto sa Tubal ug sa Javan, ngadto sa mga pulo nga layo, nga wala makadungog sa akong kabantog o makakita sa akong himaya; ug sila magpahayag sa akong himaya taliwala sa kanasoran.

Aduna ba diha sa mga diosdios sa mga nasod nga makapadala ug ulan? O makahatag ba ang langit ug ulan? Dili ba ikaw man, O Ginoo nga among Dios? Among gibutang ang among paglaom kanimo, kay ikaw man maoy nagbuhat niining tanang mga butang.

Bisan pa niana, adunay mahibilin nga buhi aron nga mangulo sa mga anak nga lalaki ug sa mga anak nga babaye, sa diha nga sila moanha kaninyo, ug kamo makakita sa ilang pamaagi ug sa ilang mga binuhatan, kamo mahupay tungod sa kadaotan nga akong gipadala ngadto ibabaw sa Jerusalem, tungod sa tanan nga akong gipadala ngadto niini.

Unya gidala niya ako pagbalik ngadto sa ganghaan sa Templo, ug dihay tubig nga nagdagayday gikan sa ilalom sa tugkaran sa Templo paingon sa silangan, kay ang Templo nag-atubang man sa silangan, ug ang tubig midagayday gikan sa ilalom, gikan sa habagatan sa Templo, sa habagatang bahin sa halaran.

“Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Kini mao ang Jerusalem, gipahimutang nako siya taliwala sa mga nasod ug ang kayutaan naglibot kaniya.

Unya ilang danihon uban sa pag-ulog-ulog kadtong milapas sa kasabotan apan ang katawhan nga nakaila sa ilang Dios mobarog nga lig-on ug mosupak.

Ako mahimo nga daw yamog alang sa Israel; siya mobulak sama sa lirio, mopatidlom siya sa iyang gamot sama sa mga kahoy sa Lebanon.

Hibaloan nato, ug padayonon nato ang pag-ila sa Ginoo, ang iyang paggula siguro gayod sama sa kaadlawon, siya moanhi kanato sama sa ulan, sama sa ulahing ulan nga nagbisibis sa yuta.”

Ug mahitabo nga si bisan kinsa nga magtawag sa ngalan sa Ginoo maluwas, kay didto sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem atua didto ang nakaikyas sumala sa giingon sa Ginoo, ug taliwala sa mga salin mao kadtong tawgon sa Ginoo.

Dumti ang daotan ug higugmaa ang maayo, ug ipahamtang ang hustisya diha sa ganghaan; basin na lamang ug ang Ginoo, ang Dios sa mga panon, mapuno sa kaluoy sa mga salin ni Jose.

Tigomon gayod nako kamong tanan, O Jacob, tigomon nako ang mga salin sa Israel; tigomon nako sila sama sa mga karnero sa toril, sama sa panon sa karnero diha sa ilang sibsibanan, usa ka banha nga panon sa katawhan.

Tindog ug paggiok, O anak nga babaye sa Zion, kay ang imong sungay himoon nako nga puthaw ug ang imong mga kuko himoon nako nga bronsi; ikaw magdugmok sa daghang mga katawhan, ug maghalad sa ilang nakuha ngadto sa Ginoo, sa ilang katigayonan ngadto sa Ginoo sa tibuok nga yuta.

ug ang bakol himoon nako nga salin; ug kadtong gihinginlan, usa ka gamhanang nasod; ug ang Ginoo maghari kanila didto sa Bukid sa Zion gikan niining panahona hangtod sa kahangtoran.

Busa pasagdan niya sila hangtod sa panahon nga kadtong nagbati manganak; unya ang uban sa iyang kaigsoonan mobalik ngadto sa katawhan sa Israel.

Ug ang mga salin ni Jacob anha unya sa taliwala sa mga nasod, sa taliwala sa daghang mga katawhan, sama sa usa ka liyon taliwala sa mga mananap sa kalasangan, sama sa batan-on nga liyon taliwala sa mga panon sa karnero, nga kon mosulod kini, moyatak ug mokuniskunis, ug walay makaluwas.

Kinsa ba ang Dios nga sama kanimo, nga nagpasaylo sa kasal-anan ug mopalabay lamang sa mga kalapasan sa salin sa iyang panulundon? Siya wala maghupot sa iyang kasuko hangtod sa kahangtoran, kay siya malipay diha sa gugmang walay paglubad.

kadtong salin sa Israel; sila dili magbuhat ug sayop o mosulti ug mga bakak, o ang malimbongon nga dila makaplagan pa diha sa ilang baba. Sila manibsib ug manghigda, ug walay bisan kinsa nga maghadlok kanila.

Nianang adlawa ang buhing katubigan modagayday gikan sa Jerusalem, ang katunga niini paingon sa silangan nga dagat ug ang katunga niini paingon sa kasadpan nga dagat, mopadayon kini panahon sa ting-init sama sa tingtugnaw.

Kay gibawog nako ang Juda ingon nga akong pana, gihimo nako nga udyong ang Efraim. Bakyawon nako ang imong mga anak, O Zion, batok sa imong mga anak, O Gresya, ug buhaton ko ikaw nga sama sa espada sa manggugubat.

Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo,

Sa pagsugod nako ug pagsulti, ang Espiritu Santo mikunsad kanila sama sa pagkunsad niini kanato sa sinugdan.

Unya si Pablo ug si Bernabe maisogong misulti nga nag-ingon, “Kinahanglan gayod nga ang pulong sa Dios isugilon pag-una kaninyo. Apan kay inyo man kining gisalikway ug gihukman ang inyong kaugalingon nga dili takos sa kinabuhing dayon, tan-awa, moadto kami sa mga Gentil.

Ug didtoy usa ka panan-awon nga mipakita kang Pablo sa pagkagabii: usa ka tawo nga taga-Macedonia nagtindog ug naghangyo kaniya nga nag-ingon, “Ngari sa Macedonia ug tabangi kami.”

Apan ang Ginoo miingon kaniya, “Lakaw, kay siya akong pinili nga galamiton sa pagdala sa akong ngalan sa atubangan sa mga Gentil ug sa mga hari ug sa katawhan sa Israel,

Ug si Isaias maisogon nga miingon, “Nakit-an ako sa mga tawo nga wala mangita kanako, gipadayag nako ang akong kaugalingon ngadto sa mga wala magpakisayod mahitungod kanako.”

Ug kon ang ilang paglapas nahimong bahandi alang sa kalibotan ug ang ilang kapildihan nahimong kabulahanan sa mga Gentil, unsa pa kaha ka labaw pa diha sa ilang kahingpitan?

Busa unsa may atong isulti? Nga ang mga Gentil nga wala maningkamot pagsunod sa pagkamatarong, nakakab-ot hinuon sa pagkamatarong, ang pagkamatarong pinaagi sa pagtuo,

Ako ang nagtanom, si Apolos ang nagbisibis, apan ang Dios ang nagpatubo.

Hinaot pa nga ang akong mga pagtudlo mangahulog sama sa ulan, ang akong pulong motulo sama sa yamog, sama sa talisik ibabaw sa linghod nga sagbot, ug sama sa mga habohabo ibabaw sa tanom.

Unya si Gideon miingon sa Dios, “Kon ikaw magluwas sa Israel pinaagi sa akong kamot, sumala sa imong giingon,




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo