Ang inyong yuta nahimong awaaw, ang inyong kalungsoran nangasunog; sa inyong atubangan ang mga langyaw naglamoy sa inyong yuta; ug nahimo kining awaaw ingon nga daw gilumpag sa mga langyaw.
Kay ikaw nagsalikway sa imong katawhan, ang balay ni Jacob, kay napuno sila sa mga patuotuo gikan sa silangan ug pagtagnatagna sama sa mga Filistihanon ug nakig-abin sila uban sa mga langyaw.
Tungod niini ang kasal-anan ni Jacob pasayloon, ug kini mao ang kinatibuk-an nga bunga sa pagkuha sa iyang sala, sa diha nga mahimo niya ang tanang mga bato sa mga halaran sama sa mga bato nga anapog nga gipulpog, wala nay mga Asera o mga halaran sa insenso nga magpabiling magtindog.
Unya miingon ako, “Hangtod kanus-a O Ginoo?” Ug siya miingon, “Hangtod nga ang mga siyudad mahimong kamingawan ug walay magpuyo, ug ang mga kabalayan walay tawo, ug ang yuta mahimong biniyaan sa hingpit,
Ang Ginoo milaglag nga walay kukaluoy sa tanang puluy-anan ni Jacob; sa iyang kasuko, gipangguba niya ang mga salipdanan sa anak nga babaye ni Juda; iyang gipukan ngadto sa yuta diha sa kaulawan ang gingharian ug ang mga pangulo niini.
Ug ikaw moingon, ‘Mosulong ako batok sa kayutaan sa mga balangay nga dili kinutaan. Asdangon nako ang malinawong katawhan nga nagpuyo layo sa kakuyaw, silang tanan nga nagpuyo nga walay mga kuta ug walay mga trangka o mga ganghaan,’
busa ang kagubot sa gubat moalsa batok sa imong katawhan, ug ang tanan nimong mga kuta lumpagon, sama sa paglumpag ni Salman sa Bet-arbel sa adlaw sa gubat; ang mga inahan gipangdugmok uban sa ilang mga anak.
Unya siya miingon kanako, “Kini mao ang pulong sa Ginoo ngadto kang Zerubabel: Dili pinaagi sa kusog o pinaagi sa gahom, kondili pinaagi sa akong Espiritu, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.