Ug ang matag usa kanila nakapatay ug usa ka tawo. Ang mga Sirianhon nanagan ug ang mga Israelinhon migukod kanila, apan si Ben-hadad nga hari sa Siria nakaikyas nga nagkabayo uban sa mga tigpangabayo.
Siya miingon, “Pamati kamo, tibuok Juda ug mga nagpuyo sa Jerusalem, ug Hari Jehosafat: Kini mao ang gisulti sa Ginoo kaninyo, ‘Ayaw kamo kahadlok o kaluya tungod niining dakong panon, kay ang gubat dili inyo kondili iya sa Dios.
Dili kinahanglan nga makig-away kamo niining maong gubat. Pabilin kamo sa inyong nahimutangan, ayaw kamo paglihok, ug tan-awa ang kaluwasan sa Ginoo alang kaninyo, O Juda ug Jerusalem.’ Ayaw kahadlok o kaluya; ugma panggula kamo batok kanila ug ang Ginoo mag-uban kaninyo.”
Iyang gikuha ang mga ligid sa ilang mga karwahi, aron sila maglisod sa pagpadagan. Unya ang mga Ehiptohanon miingon, “Manibog kita gikan sa atubangan sa Israel kay ang Ginoo nakig-away alang kanila batok sa mga Ehiptohanon.”
Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, ang Balaan sa Israel, “Sa pagpauli ug sa pagpahulay luwason kamo; sa kalinaw ug sa pagsalig anaa ang inyong kusog.” Apan kamo dili buot,
gipalong nila ang bangis nga kalayo, nakaikyas sila sa sulab sa espada, nalig-on gikan sa kahuyang, nangahimo sila nga kusgan diha sa panggubatan, ilang gipatibulaag ang mga kasundalohang langyaw.
Ug ang tulo ka panon mipatingog sa mga trumpeta ug ilang gibuak ang mga tibod, gibitbit ang mga sulo sa ilang wala nga mga kamot, ug ang mga trumpeta sa ilang tuo nga mga kamot aron sa pagpatingog niini. Ug sila misinggit, “Espada alang sa Ginoo ug kang Gideon!”