“Ginoo, sa diha nga ikaw mibiya sa Seir, sa diha nga ikaw naglakaw sa kapatagan sa Edom, ang yuta mikurog, ug ang kalangitan nagpaulan, Oo, ang mga panganod nagpatulo ug tubig.
nga nagtugon, “Mao kini ang isulti ninyo sa akong agalon nga si Esau: Mao kini ang giingon sa imong alagad nga si Jacob, ‘Nagpuyo ako uban kang Laban ug nagpabilin hangtod karon.
Unya ang mga bukid matunaw sa ilalom niya, ug ang mga walog mabahin, sama sa talo sa atubangan sa kalayo, sama sa katubigan nga ibubo sa kimba nga dapit.
Siya miingon: “Ang Ginoo miabot gikan sa Sinai, ug gikan sa Seir siya mitindog ibabaw kanato, misidlak siya gikan sa bukid sa Paran, ug mianhi siya gikan sa napulo ka libo ka balaan, sa iyang tuong kamot adunay nagdilaab nga kalayo.
Ang iyang tingog kaniadto mitay-og sa yuta, apan karon siya misaad nga nag-ingon, “Sa lain pa gayod nga higayon tay-ogon nako dili lamang ang yuta kondili ang langit usab.”