“Ang mga kamot ni Zerubabel nagbutang sa patukoranan niining balaya, ang iyang mga kamot maoy maghingpit niini. Unya ikaw makaila nga ang Ginoo sa mga panon maoy nagpadala kanako nganhi kanimo.
Ug sultihan ko ikaw, nga ikaw mao si Pedro ug sa ibabaw niining bato tukoron nako ang akong iglesia ug ang mga ganghaan sa Hades dili gayod makabuntog niini.
Ug kon ang pagpangalagad nga iya sa kamatayon pinaagi sa nasulat nga gikulit diha sa bato miabot uban sa maong himaya, nga tungod niana ang katawhan sa Israel wala makahimo pagsud-ong sa nawong ni Moises tungod sa himaya sa iyang nawong nga nagkahanaw,
Siya mao ang ulo sa lawas, ang iglesia. Siya mao ang sinugdan, ang panganay gikan sa mga patay, aron nga diha sa tanang mga butang siya mahimong labaw sa tanan.
Apan nakita nato karon si Jesus, nga sa makadiyot gihimo nga ubos sa mga anghel, gipurongpurongan sa himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antos sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siya ug kamatayon alang sa matag usa.
apan si Cristo ingon nga Anak matinumanon sa pagdumala sa balay niya. Ug kita mao ang iyang balay kon huptan nato pag-ayo ang atong pagsalig sa garbo sa atong paglaom.