Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala.
sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan.
“Ako, ako mao siya nga nagpala sa imong kalapasan tungod ug alang kanako, ug dili na nako hinumdoman ang imong mga sala.
Gipalayo nako ang imong kalapasan sama sa usa ka baga nga panganod, ug ang imong mga sala sama sa usa ka gabon; balik kanako, kay gilukat ko na ikaw.
Siya magbaton pag-usab ug kaluoy kanato, siya magyatak sa atong mga kasal-anan. Isalibay nimo ang tanan namong mga sala ngadto sa kahiladman sa dagat.
Mahitungod usab kanimo, tungod sa dugo sa akong kasabotan uban kanimo, pabuhian nako ang imong mga binilanggo gikan sa usa ka gahong nga walay tubig.
Unya siya midugang, “Ang ilang mga sala ug mga kasaypanan dili na nako hinumdoman.”
Kay dalaygon kon ang usa ka tawo, tungod sa iyang kahibalo sa Dios, moantos sa mga kasakitan nga ipahamtang kaniya nga dili subay sa kaangayan.