Sa pagkadungog ni Jesus kaniya, siya nahibulong ug miingon kanila nga nanguyog kaniya, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga bisan sa Israel wala akoy nakitang pagsalig nga sama niini.
Ug nanglingkod sila sa iyang atubangan: ang magulang sa iyang pagkamagulang ug ang manghod sa iyang pagkamanghod, ug ang mga tawo nanghibulong nga nagtinan-away sa usa ug usa.
Unya si Jesus mitubag kaniya nga nag-ingon, “O babaye, pagkadako sa imong pagtuo! Matuman alang kanimo ang imong gitinguha.” Ug dihadiha naayo ang iyang anak nga babaye.
Ug sultihan ko kamo nga daghan unya ang mangabot gikan sa silangan ug sa kasadpan ug manambong sa kan-anan uban kang Abraham, Isaac ug Jacob didto sa gingharian sa langit,
Kay ako usa ka tawo nga ilalom sa pagbuot sa uban, may mga sundalo nga ilalom sa akong pagmando ug sa dihang moingon ako sa usa, ‘Lakaw ngadto,’ siya moadto, ug sa lain, ‘Duol ngari,’ siya moduol ug sa akong ulipon, ‘Buhata kini,’ ug siya mobuhat niini.”
Sa pagkadungog niya niini, si Jesus nahibulong kaniya, ug milingi ug miingon ngadto sa pundok sa katawhan nga mikuyog kaniya, “Sultihan ko kamo, bisan gani sa Israel wala pa akoy nakitang pagsalig nga sama niini.”