nagdala ug mga higdaanan, mga panaksan ug mga sudlanan nga kulonon, trigo, sebada, harina, sinangag nga trigo, mga batong, mongos ug pinaugang mga liso,
Nanghatag siya nga madagayaon, nanghatag sa mga kabos; ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran; ang iyang sungay bayawon diha sa kadungganan.
Ang matarong nga tawo mawala ug walay usa nga magbutang niini sa iyang kasingkasing; ang mga tawo nga maunongon kuhaon samtang walay bisan usa nga makasabot. Kay ang matarong nga tawo kuhaon gikan sa katalagman,
Busa, O hari, dawaton unta nimo ang akong tambag, bugtoa ang imong mga sala pinaagi sa paghimo sa pagkamatarong, ug ang imong mga pagkadaotan pinaagi sa pagpakita ug kaluoy sa mga dinaogdaog, aron nga basin ug adunay paglugway sa imong kalinaw.”
Ug siya nagsamkon pag-usab ug nanganak ug usa ka babaye. Unya ang Ginoo miingon kaniya, “Tawga ang iyang ngalan nga Loruhama, kay ako dili na maluoy sa balay sa Israel, sa pagpasaylo gayod kanila.
Ug ipugas nako siya alang kanako diha sa yuta. Ug ako maluoy kaniya nga wala kaluy-i ug ako mag-ingon ngadto sa dili akong katawhan, ‘Ikaw akong katawhan,’ ug siya moingon, ‘Ikaw akong Dios.’ ”
Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
Ug sa matag higayon nga kamo motindog aron sa pag-ampo, kon aduna kamoy kayugot batok kang bisan kinsa, pasayloa siya aron ang inyong Amahan nga anaa sa langit mopasaylo usab kaninyo sa inyong mga kalapasan.”
Apan higugmaa ang inyong mga kaaway ug buhata ang maayo ug pahulam sa walay pagpaabot ug bisan unsa, ug dako unya ang inyong ganti, ug kamo mahimong mga anak sa Labing Halangdon kay siya maluluy-on man bisan sa mga tawong dili mapasalamaton ug sa mga daotan.
Karon mahitungod sa mga dili minyo, ako walay sugo gikan sa Ginoo, hinuon aniay akong hunahuna nga ihatag ingon nga tawong kasaligan tungod sa kaluoy sa Ginoo.
bisan pa nga kaniadto ako tigpasipala ug tigpanglutos ug mabiaybiayon, apan gikaluy-an ako kay sa akong pagkawalay pagtuo gibuhat nako kadto nga walay kahibalo.
apan gikaluy-an ako tungod niini, aron nga dinhi kanako nga mao ang labawng makasasala, si Jesu-Cristo makapadayag sa iyang hingpit nga pailob alang sa usa ka sumbanan ngadto kanila nga mosalig kaniya alang sa kinabuhing dayon.
Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.
Kay ang Dios dili daotan nga tungod niana kalimtan na lamang niya ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipadayag alang kaniya pinaagi sa inyong pag-alagad sa mga balaan, sama sa inyo pa gihapong gibuhat.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon.
