Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Ang langit mao ang akong trono, ug ang yuta mao ang akong tumbanan; unsang balaya ang inyong tukoron alang kanako, ug unsang dapita ang akong pahulayan?
Tinunglo ang limbongan nga adunay laki sa iyang kahayopan ug gipanaad kini apan bisan pa niana naghalad ngadto sa Ginoo sa butang nga may tatsa, kay ako usa ka bantogang Hari, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ug ang akong ngalan gikahadlokan taliwala sa kanasoran.
‘Ang langit maoy akong trono, ug ang yuta maoy tumbanan sa akong mga tiil. Unsang balaya ang inyong tukoron alang kanako, nag-ingon ang Ginoo, o unsa ang dapit nga akong pahulayanan?
Ug diha sa Espiritu gidala niya ako ngadto sa usa ka dako ug taas nga bukid, ug iyang gipakita kanako ang balaang siyudad nga Jerusalem nga nanaog gikan sa langit gikan sa Dios,
Ug nakita nako ang balaang siyudad, ang bag-ong Jerusalem, nga nanaog gikan sa langit gikan sa Dios, inandam sama sa usa ka pangasaw-onon nga gidayandayanan alang sa iyang pamanhonon.