Ug ako, si Daniel, mao lamang ang nakakita sa panan-awon kay ang mga tawo nga uban kanako wala makakita sa panan-awon, hinuon ang usa ka dakong pagkurog midangat kanila, ug sila nanagan aron sa pagtago sa ilang kaugalingon.
Sa pagkakita nako kaniya, natumba ako nga daw patay diha sa iyang tiilan. Ug gitapion niya kanako ang iyang tuo nga kamot ug miingon siya kanako, “Ayaw kahadlok! Ako mao ang sinugdan ug ang kataposan