Sa diha nga si Ahitofel nakakita nga ang iyang tambag wala tumana, gimontorahan niya ang iyang asno ug mipauli siya sa iyang kaugalingong siyudad. Ug gihusay niya ang iyang panimalay ug nagbitay sa iyang kaugalingon ug siya namatay ug gilubong sa lubnganan sa iyang amahan.
Sa pagkakita ni Zimri nga ang siyudad nailog, miadto siya sa palasyo sa hari ug gisunog pinaagi sa kalayo ang balay sa hari lakip ang iyang kaugalingon ug namatay siya
Apan ikaw, O Dios, magtambog kanila ngadto sa gahong sa pagkalaglag; ang mga madugoon ug limbongan dili mabuhi sa katunga sa ilang mga adlaw. Apan ako mosalig kanimo.
Apan ang mga pangulong pari, sa dihang gipunit nila ang mga salapi nga plata, miingon, “Dili uyon sa balaod ang pagbutang niini diha sa panudlanan kay bayad kini sa dugo.”
Dihadiha gitawag niya ang batan-ong lalaki nga tigdala sa iyang hinagiban ug miingon, “Ibta ang imong espada ug patya ako kay tingali unya ug ang mga tawo mosulti mahitungod kanako, ‘Usa ka babaye ang nagpatay kaniya.’ ” Ug ang iyang batan-ong lalaki midunggab kaniya ug namatay siya.