Ug siya miabot ug mipuyo sa usa ka lungsod nga ginganlan ug Nazaret, aron matuman ang gisulti sa mga propeta nga nag-ingon, “Siya tawgon nga Nazaretnon.”
Bisan pa niini, kinahanglang magpadayon ako sa akong panaw karon ug ugma ug sa mosunod nga adlaw, kay dili mahitabo nga ang propeta adto mamatay sa gawas sa Jerusalem.’
Ug siya miingon kanila, “Unsa bang mga butanga?” Ug sila miingon kaniya, “Mahitungod kang Jesus nga Nazaretnon, nga usa ka propeta nga gamhanan sa buhat ug sa pulong sa atubangan sa Dios ug sa tanang mga tawo,
Silang tanan nahadlok pag-ayo ug ilang gidayeg ang Dios nga nag-ingon, “Usa ka bantogang propeta ang mitungha sa atong taliwala!” ug, “Ang Dios miduaw sa iyang katawhan!”
Sa pagkakita niini sa Pariseo nga nagdapit kaniya, siya misulti sa iyang kaugalingon, “Kon propeta pa kining tawhana, mahibalo unta siya kon kinsa ug unsang matanga sa pagkababaye ang mihikap kaniya, kay kini siya makasasala man.”
Busa gipangutana nila pag-usab ang tawong buta, “Unsa may imong ikasulti mahitungod kaniya, kay gipabuka man niya ang imong mga mata?” Siya miingon, “Siya usa ka propeta.”
Kini mao ang Moises nga miingon sa mga Israelinhon, ‘Usa ka propeta gikan sa inyong kaigsoonan patindogon sa Dios alang kaninyo, sama sa iyang pagpatindog kanako.’