“Ang mga adlaw nagsingabot gayod, nag-ingon ang Ginoo, nga ako magpatindog alang kang David ug usa ka matarong nga Sanga, ug siya magmando ingon nga hari ug magdumala nga maalamon ug magpahamtang sa hustisya ug pagkamatarong dinhi sa yuta.
Paglipay sa hilabihan, O anak nga babaye sa Zion! Singgit ug kusog, O anak nga babaye sa Jerusalem! Tan-awa, ang imong hari mianhi kanimo, malamposon ug madaogon siya, mapaubsanon ug nagsakay sa asno, sa usa ka nati nga asno.
nakita nako siya apan dili karon; nasud-ong nako siya, apan dili sa duol— adunay bituon nga moabot gikan kang Jacob, ug usa ka sitro motindog gikan sa Israel, ug magdugmok sa mga utlanan sa Moab, ug maglaglag sa tanang mga anak ni Set.
“Suginli ninyo ang babayeng anak sa Zion, tan-awa, ang imong hari moanha kanimo, malumo ug nagkabayo sa asno, ug sa iyang nati, ang laki nga anak sa asno.”
Si Jesus nagtindog sa atubangan sa gobernador ug ang gobernador nangutana kaniya, “Ikaw ba ang Hari sa mga Judio?” Si Jesus miingon, “Gipamulong nimo.”
Busa nanguha sila ug mga palwa sa palmera ug nangadto sila aron sa pagsugat kaniya ug naninggit, “Hosanna! Dalaygon ang mianhi sa ngalan sa Ginoo, ang Hari sa Israel!”
Ug si Pilato miingon kaniya, “Busa ikaw hari diay?” Si Jesus mitubag kaniya, “Ikaw nagsulti nga ako hari. Ug alang niini ako natawo, ug alang niini ako mianhi sa kalibotan aron sa pagpadayag sa kamatuoran. Ang tanan nga iya sa kamatuoran namati sa akong tingog.”
Ug si Pilato nagsulat usab ug usa ka pahibalo ug gibutang niya kini sa krus. Ang pahibalo nag-ingon, “Si Jesus nga taga-Nazaret, ang Hari sa mga Judio.”
aron ang tanang tawo magpasidungog sa Anak sama sa ilang pagpasidungog sa Amahan. Ang wala magpasidungog sa Anak wala magpasidungog sa Amahan nga mao ang nagpadala kaniya.
“Ako, si Jesus, ang nagpadala kaninyo sa akong anghel uban niining pagpamatuod alang sa mga iglesia. Ako mao ang gamot ug ang kaliwat ni David, ang hayag nga bituon sa kabuntagon.”