Unya si Pedro miingon kang Jesus, “Ginoo, maayo hinuon nga ania kami dinhi. Kon buot nimo, magbuhat ako dinhi ug tulo ka payagpayag, usa alang kanimo, usa alang kang Moises ug usa alang kang Elias.”
Imong gipakita kanako ang dalan sa kinabuhi; diha sa imong atubangan anaa ang kahingpitan sa kalipay; diha sa imong tuong kamot anaa ang kalipay nga walay kataposan.
Sa dihang sila mibiya kaniya, si Pedro miingon kang Jesus, “Agalon, maayo gayod nga ania kami dinhi. Magbuhat kami ug tulo ka payagpayag, usa alang kanimo, usa alang kang Moises, ug usa alang kang Elias.” Siya nagsulti niini nga wala makasabot sa iyang gisulti.
Amahan, buot unta nako nga kon asa ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa buhata ang kalibotan.
Mga hinigugma, kita karon mga anak sa Dios, kon maunsa unya kita, kini wala pa ipadayag, apan kita nasayod nga sa dihang ipadayag na siya, kita mahisama kaniya kay makita man unya nato siya sa iyang pagkamao.
Ug ang siyudad wala na magkinahanglan ug adlaw o bulan sa pagdan-ag niini, kay ang himaya sa Dios mao man ang kahayag niini, ug ang suga niini mao man ang Nating Karnero.